پاورپوینت کامل معنای زندگی در دنیای معاصر ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنای زندگی در دنیای معاصر ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنای زندگی در دنیای معاصر ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنای زندگی در دنیای معاصر ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۹۴

هی! فلانی!

زندگی شاید همین باشد

یک فریب ساده و کوچک

آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را،

جز با او

و جز برای او نمی خواهی!

گمانم زندگی باید همین باشد.۱

@

در طول تاریخ، هیچ وقت انسان ها به مانند امروز، دغدغه درک معنای زندگی را
نداشته اند. این اندیشه، امروزه به قدری گسترده شده است که گاه، حتّی متفکّران
بزرگ، جانب احتیاط را رها کرده، رو در روی علم، فلسفه، اخلاق و دین قرار گرفته اند:
در این بین، عدّه ای از آنها، انسان را در جایگاه خلیفه اللّهی می دانند و او را
مسافر این جهان می شمارند که وظیفه اش شناخت خدا و اطاعت اوست و عدّه ای دیگر،
انسان را همانند سایر حیوانات می پندارند که تابع نظام طبیعت و اصل تنازع بقا و
قانون جنگل است.

زندگی، بزرگ ترین نعمتی است که خداوند به انسان ها عطا فرموده است و در صورت
بهره گیری درست از آن، می توان اینده ای سعادت بخش و روشن، هم در این جهان و هم در
جهان آخرت، به دست آورد. البته کسی می تواند از این سرمایه، بهره کامل را ببرد، که
دارای اینده نگری و جهان بینی درست باشد.

کسی نفس های ما را می شمارد

امام علی(ع) فرمود: «عمر تو، همان تعداد نفس های توست، که کسی مراقب آنهاست و آنها
را می شمارد».۲

همه مردم، دوست دارند که زندگی، آن گونه که آنان می پسندند باشد. خیلی ها دوست
دارند بدون هیچ تلاشی از جانب آنها، تمام چرخ های کائنات، به نفعشان به حرکت دراید
و آنان به خواسته هایشان برسند. بعضی ها دوست دارند بدون دوست داشتن دیگران، همگان
به آنها عشق بورزند و برخی دوست دارند بدون داشتن درک متقابل، همه مردم، در تمام
شرایط، آنان را درک کنند.

عوامل مؤثّر معنابخش به زندگی

جهان بینی هر فرد در زندگی، نشئت گرفته از چند عامل است که یکی از مهم ترین های
آنها «فطرت» است. کسی که دارای سرشتی پاک باشد و روح و روان خود را از پلیدی ها دور
نگه دارد، مسلّماً این عامل، در روح و جسم او ریشه می دوانَد و تأثیر به سزایی در
اندیشه های او خواهد گذاشت. عامل دیگر، «محیط» است. محیطِ زندگی هر فرد، می تواند
تأثیر زیادی در اندیشه او بگذارد؛ امّا نباید این گفته را این گونه تلقّی کرد که
تأثیر محیط، باعث می گردد که فرد، دیگر از خود، هیچ اراده ای نداشته باشد. چه بسا
افرادی که علی رغم زندگی در محیط های بد، به مدارج عالی علمی و اخلاقی رسیده اند.
شاید بارها شنیده باشید که متفکّران شرق، گل نیلوفر آبی را نشانه پاکی می دانند؛
زیرا این گیاه، در میان لجن و گل و لای می روید و با این حال، گلی زیبا می دهد.

بیشتر مشکلات مردم دنیا (و از جمله: جنگ ها و نسل کُشی ها)، نشئت گرفته از
برداشت های گوناگون زورمندان، از معنای زندگی است. وقتی کوکلوس کِلان ها۳ در
امریکا، سیاهان را می سوزانند، عمل خود را به دین مسیح نسبت می دهند. وقتی طالبان
در افغانستان جنایت می کنند، عمل خود را به اسلام نسبت می دهند و وقتی خِمِرهای سرخ
در کامبوج، به قتل عام دست می زنند، آموزه های مارکس را مبنای رفتار خود جلوه
می دهند، در حالی که تمام این توجهیات، انحراف از آموزه های اصلی است که زورمندان و
تشنگان قدرت، آنها را به نفع خود، تغییر داده اند تا برداشت های دیگران از زندگی را
ـ که به نفع آنها نیست ـ نپذیرند. آنان بدون اقناع دیگران و بدون هیچ گونه استدلال
عقلی، راه و رسم زندگی خود را برترین می دانند و می خوانند.

خداوند، در قرآن کریم، به پیامبرش چنین می گوید: «رها کن کسانی را که دین خود را به
بازی و بازیچه گرفته اند و زندگی دنیا، آنها را مغرور ساخته است و با این قرآن،
]عواقب کارشان را[ به آنها یادآوری نما تا ]شاید به هوش ایند و[ گرفتار ]عواقب شوم[
اعمالشان نشوند».۴

انسان امروز و معنای زندگی

در دنیای امروز، به سبب گسترش ارتباطات، تعابیر گوناگونی از زندگی ارائه می گردد.
عدّه ای همچون شاعران، با خیال پردازی های رؤیاگونه شان، لطافتی خاص به آن می دهند:

زندگی، دفتری از خاطره هاست

خاطراتی شیرین

خاطراتی مغشوش… .۵

زندگی حسّ غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد… .۶

عدّه ای نیز از دید فلسفی به آن می نگرند: «زندگی خوب، آن زندگی ای است که از
محبّت، الهام گیرد و دانش، راهنمای آن باشد».۷

و عدّه ای نیز با آوردن ایسم ها و اعتقاد به مکاتب گوناگون، سعی در توجیه منطقی آن
دارند. گروهی که می بینند حتّی با وجود قوانین آزاد نظام های دموکرات (مردم سالار)
و لیبرال (لاقید)، باز هم خواست و اراده و اختیار و پیشرفت انسان، سخت تحت تأثیر
صنعت و تکنولوژی و خواست قدرتمندان و صاحبان ثروت است، اگزیستانسیالیست (یعنی معتقد
به اصالت داشتن وجود انسان) شده اند، به این معنا که معتقدند انسان، تنها باید
وجود خودش را تحقّق و تعالی بخشد و پویا و متکامل باشد. هدف، چیز خاصّی یا نقطه
خاصّی نیست. فقط باید اراده اش آزاد از جبر حکومت و طبیعت و تکنولوژی و اجتماع باشد
و جلو برود. عقل و غریزه و احساس، او را هدایت خواهند کرد. فرد باید از اجبارها و
تحمیل های جامعه، رها باشد. خلّاقیت و آزادی و کُنش، به معنای وجود داشتن و عین
ارزش است و تنها راه تعالی به شمار می رود. ژان پل سارتر، معتقد بود که: «اکنون
انسان، در جهانی بی خدا، به جای خدا نشسته است. همرنگی با جامعه لازم نیست و هر فرد
انسان، هدایتگر خویش است. در واقع، انسان، از هر چیزی آزاد است، به غیر از آزاد
بودن!».

این مکتب، با آن که در برابر قدرت های بی نام و نشانِ حاکم شده بر زندگی انسان
مدرن، شورید، امّا از آن جا که راهی پیش پای انسان نگذاشت و هدفی در بیرون از وجود
انسان به او نشان نداد، ثمره نهایی آن، افتادن به دامان نیهیلیسم (پوچ گرایی) بود.
نیهیلیست ها (پوچ گرایان)، با بی سرانجام شمردن دنیا و نفی خداوند، تمام زوایای
زیبای زندگی را تاریک می بینند و سعی در بی معنا جلوه دادن آن دارند.

طبیعت و فراطبیعت (فیزیک و مِتافیزیک)

به طور کلّی، تمام مکاتب و آموزه هایی را که برای زندگی انسان ها معنایی خاص در نظر
می گیرند، می توان در دو نوع تفکّرِ فراطبیعت گرایی و طبیعت گرایی خلاصه کرد.

الف. فراطبیعت گرایی

نظریه ای است که می گوید زندگی یک فرد، تنها در صورتی معنادار است که ربط و نسبت
خاصی با قلمروِ صرفاً روحانی داشته باشد. بر اساس این نظریه، اگر خدایی در کار
نباشد و روحی وجود نداشته باشد و یا بر فرض وجود، انسان در زندگی خود، توان برقرار
کردن ارتباط با آنها را نداشته باشد، در این صورت، زندگی انسانی، فاقد معنا خواهد
بود.

نظریه فراطبیعت گرایی، به طور عمده، به دو شاخه اصلی تقسیم می شود:

۱. نظریه خدامحور: بر اساس این نظریه، ارتباط و نسبت خاص با خداوند، شرط لازم و
کافی برای این است که زندگی شخص، معنادار باشد. به عبارتی، معنا در زندگی انسان، از
راه تحقّق بخشیدن به هدفی که خداوند برای آدمی مقرر کرده است