پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; حدیث زندگی; شماره ۳۵ (ویژه معنای زندگی) ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; حدیث زندگی; شماره ۳۵ (ویژه معنای زندگی) ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; حدیث زندگی; شماره ۳۵ (ویژه معنای زندگی) ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با کارشناس ; حدیث زندگی; شماره ۳۵ (ویژه معنای زندگی) ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۴

]دکتر محمّد لگنهاوسن، در سال ۱۹۵۳م، در امریکا و در خانواده ای مسیحی به دنیا آمد.
او پس از گرفتن مدرک دکتری فلسفه از دانشگاه «رایس» تگزاس، به تدریس فلسفه در
دانشگاه تگزاس جنوبی مشغول گردید و در پی آشنایی با دانشجویان مسلمان، بویژه یکی از
شاگردان مسلمان ایرانی اش، به اسلام، علاقه مند شد و پس از مطالعات پیگیر، علی رغم
مخالفت های خانواده و اطرافیان، اسلام را به عنوان دین و تشیع را به عنوان مذهب
رسمی خود بر گزید.

وی پس از ده سال تدریس، از دانشگاه تگزاس جنوبی، استعفا داد، و در سال ۱۹۹۰م
(۱۳۶۹شمسی)، به دعوت «انجمن حکمت و فلسفه»، به تهران آمد و به تدریس فلسفه در این
انجمن پرداختاید. او، چهار سال بعد، راهی قم شد و اکنون، سال هاست که به تدریس در
مؤسّسه آموزشی ـ پژوهشی امام خمینی مشغول است.

تا کنون، از وی، آثار بسیاری در قالب کتاب و یا مقاله، در مجلّه های معتبر داخلی و
خارجی به چاپ رسیده است.[

ـ استاد! اجازه بدهید بحثمان را از معنای «معنای زندگی» شروع کنیم. ایا تا به حال،
تعریف یا اصول ثابت و معینی برای معنای زندگی ارائه شده است؟ به عبارت دیگر، تفاوت
بین زندگی معنادار با زندگی بدون معنا در چیست؟

بله، «معنای زندگی» خودش معانی مختلفی دارد. گاهی اوقات وقتی اندیشمندان درباره
معنای زندگی بحث می کنند، منظور آنها «هدف زندگی» است، به این صورت که مثلاً اگر من
بخواهم بفهمم که معنای زندگی خودم چیست، می توانم از خودم این طور سؤال کنم که من
در نهایت به کدام سمت می روم، یا این که اگر فرضاً من در یک سفری به سوی یک مقصدی
هستم، هر معنایی که در زندگی من پیدا می شود، با توجه و وابسته به این است که من به
کجا دارم می روم یا وابسته به این است که هدف من در زندگی چیست و دنبال چه چیزی
هستم.

ولی گاهی اوقات، منظور، این است که نقش زندگی ما در یک مجموعه بزرگ تر، دقیقاً
چیست؟ یعنی معنا در زندگی ما نه تنها نسبت به هدفی که داریم، بلکه نسبت به تمام
ابعاد زندگی ما پیدا می شود. در این صورت، اگر من بخواهم معنای زندگی ام را بفهمم،
باید بدانم که چه کسی هستم، ارتباطات من با دیگران چه طور است و… . مثلاً این که
من یک دانشجو هستم، شیعه هستم، در فلان دِه متولّد شده ام و خیلی چیزهای دیگری را
که به زندگی ام معنا می دهند، باید مدّ نظر قرار دهم. پس وقتی من می خواهم بفهمم که
معنای زندگی من چیست، می توانم نگاه بکنم به تمام این ابعاد و این مجموعه بزرگ و
ببینم که زندگی من با توجه به تمام این چیزها چه معنایی پیدا می کند.

و امّا منظور سوم که به اصطلاح، «هرمنوتیک» نام دارد (و بیشتر از جانب نویسنده هایی
که اهل این سنّت فلسفی هستند مورد بحث قرار گرفته است)، این طور می گوید که همان
طور که ما می توانیم معنایی را از یک متنی استخراج کنیم، می توانیم این کار را برای
زندگی خودمان هم انجام دهیم. یعنی زندگی ما مثل یک داستانی است و معناداری آن
وابسته به این است که ما چگونه آن را تعبیر و تفسیر کنیم. اگر بخواهم این مطلب را
ساده تر کنم، باید به این صورت بیان کنم که فرض کنید من می خواهم یک شرح حال برای
خودم بنویسم. وقتی که این شرح حال را می نویسم، باید به این نکته توجه داشته باشم
که ایا این شرح حال، فقط شامل یک دسته حوادثی است که پشت سر ِهم می ایند و زندگی من
را شرح می دهند؛ یا این که نه، سرانجام از درون این شرح حال، یک نتیجه ای به دست
می اید که می تواند به عنوان یک عبرت از زندگی من مورد توجّه قرار گیرد. این عبرتی
که هر یک از ما می توانیم از شرح حال خودمان در بیاوریم، در حقیقت، همان «معنای
زندگی» ماست.

البته اگر ما بخواهیم به تاریخ این مسئله (جستجوی معنای زندگی) نگاه کنیم، تاریخی
بسیار طولانی دارد که حتّی در میان یونانیان باستان هم مطرح شده است، امّا نه با
این تعبیر «معنای زندگی»؛ ولی اگر بخواهیم اصل مطلب را نگاه کنیم، هم در آثار ارسطو
و افلاطون و هم در آثار فیلسوفان معاصر می توان این جستجو را دید.

ـ ایا به طور مشخص می توان یک نوع خاص از زندگی را دارای معنا دانست و انواع دیگر
را بدون معنا فرض کرد؟

ادّعای من این است که زندگی همه ما معنا دارد و هیچ زندگی ای بدون معنا نیست؛ ولی
ممکن است انسان در حالتی قرار بگیرد که نتواند این واقعیت را کشف کند. پس برای پی
بردن به این که چه طور می توانیم بفهمیم که زندگی کسی معنادار نیست، باید بفهمیم که
چه عواملی باعث پوشیده شدن معنای زندگی برای آن شخص شده اند. به عبارتی، وقتی کسی
می گوید که زندگی من معنادار نیست، ما باید ریشه یابی کنیم که چرا چنین کسی این حرف
را می زند. ممکن است گاهی آن شخص به دلیل ناامیدی است که می گوید زندگی من معنا
ندارد. دلیل دیگر می تواند ایمان نداشتن فرد باشد که در آن صورت، شخص نمی تواند هدف
را درست بفهمد و دلیل دیگر، نداشتن اطلاعات کافی است؛ یعنی عدم معرفت درباره این که
ما کی هستیم، از کجا آمده ایم و این ارتباطات ما با دیگران برای چیست؟ اگر به این
مطلب هم کم توجهی کنیم، می تواند این حالت «بی معنایی» را در زندگی ما به وجود
بیاورد.

ـ آقای دکتر! به نظر شما (که هم زندگی در غرب و هم زندگی در شرق را تجربه
کرده اید)، معنای زندگی در کشورهای غربی با کشورهای شرقی، چه تفاوت هایی دارد؟ و
ایا زندگی در غرب، معنادارتر است یا در شرق؟

به نظر بنده، معنای زندگی به مکان جغرافیایی خاصّی وابسته نیست؛ چون زندگی ما بیشتر
به خاطر ارتباطاتی که با خدا داریم و سیری که در آن طرف داریم، معنا پیدا می کند و
هر کسی در هر نقطه ای از شرق و غرب و قطب شمال و جنوب و … می تواند این کار را
انجام بدهد و به روابط اجتماعی و محیط، زیاد ربطی ندارد.

شما درهر جایی از این دنیا که باشید، مشکلات فراوانی پیش رو دارید. وقتی ما از منظر
دینی به این مطلب نگاه می کنیم، این مشکلات را به صورت آزمایش هایی از جانب خداوند
می بینیم که نحوه برخورد ما با آنها، باعث شکل گیری آخرتمان می شود. این که جایگاه
ما در آخرت چه شکلی خواهد داشت، وابسته به این است که ما چه طور با این آزمایشی که
در این دنیا داریم، برخورد کنیم و فرقی ندارد که مثلاً محل زندگی من در آلاسکا باشد
یا در تگزاس یا در اسپانیا یا ایران و چین و … . مهم، نوع برخورد ما در قبال
رویدادهای زندگی است.

ـ اگر کسی بخواهد بفهمد که زندگی اش معنادار است یا نه، ایا خودش می تواند این
قضاوت را درباره زندگی خودش داشته باشد، یا این که دیگران باید در مورد معنادار
بودنِ زندگی او نظر بدهند؟

هر شخصی، در حقیقت، خودش باید معنای زندگی اش را کشف بکند؛ چرا که به نظر بنده، این
معنا داشتن، یک چیز عینی و واقعی است که در زندگی تمام انسان ها وجود دارد و اگر
کسی احساس کند که زندگی اش معنادار نیست، به این دلیل است که هنوز معنای آن را کشف
نکرده است. در حقیقت، زندگی او معنادار است؛ گرچه خودش هنوز آن معنا را نیافته
باشد. پس این طور نیست که معنای زندگی ما با دیدگاه دیگران تعیین شود، حتی با
دیدگاه خودمان هم تعیین نمی شود؛ بلکه ما فقط می توانیم آن را بیشتر کشف کنیم و
البته گاهی اوقات، دیدگاه دیگران به ما کمک می کند که آن را بهتر ببینیم و بشناسیم.

اگر ما به دیدگاه دیگران نگاه کنیم، شاید در تصوّر آنها هدف اصلی زندگی، دستیابی به
ثروت و مسائل مادی باشد و بر این اساس، معنای زندگی ما را هم با دستیابی یا عدم
دستیابی به ثروت و در واقع با معیار خودشان تعیین می کنند و می گویند اگر شما قدم
به قدم به طرف ثروتمند شدن بروید، زندگی تان معنادار می شود و در غیر این صورت،
زندگی تان بی معنا خواهد بود. امّا اگر با کسی که بیشتر از لحاظ بُعد معنوی عمیق
است ارتباط داشته باشیم، این ارتباط می تواند برای ما یک جرقه ای باشد که ببینیم
کجا هستیم و به چه سمت وسویی باید برویم. در حقیقت، ارتباط با چنین افرادی می تواند
به ما کمک کند تا زودتر و بهتر، معنای زندگی مان را کشف کنیم، نه این که آنها
بخواهند معنای زندگی را برای ما تعیین کنند.

ـ پس این طور که شما می گویید، برای زندگی هر فرد، هم معنای درست وجود دارد و هم
معنای غلط. مثلاً کسی که دنبال مادّیات می رود، شاید زندگی اش معنادار باشد، ولی در
حقیقت، معنای زندگی این شخص، اشتباه است؟

البته به نظر بنده، ما یک هدف عینی داریم که خدا برایمان تعیین می کند و البته ممکن
است که این هدف را اشتباه بگیریم و مثلاً فکر می کنیم که هدف اصلی زندگی ما مادّیات
است، به خاطر این، زندگی خودمان را در صورتی معنادار م