پاورپوینت کامل جایی برای انسان(نگاهی به جایگاه انسان در جهان) ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایی برای انسان(نگاهی به جایگاه انسان در جهان) ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایی برای انسان(نگاهی به جایگاه انسان در جهان) ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایی برای انسان(نگاهی به جایگاه انسان در جهان) ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

شناخت راز هستی و حقیقت انسان را می توان دو محور اساسی تفکّرات و کوشش های علمی و
عملی اندیشمندان، عرفا و فلاسفه در طول تاریخ بشر قلمداد کرد.

بازشناسی جایگاه انسان در هستی، رهنمونی بسیار شایسته برای شناخت معنای زندگی است.
معنای زندگی انسان، تنها در پرتو درک گستره وجودی او و هدف از خلقت او امکان پذیر
است و بدون شناخت انسان، هرگز نمی توان معنایی را برای زندگی وی مطرح کرد، همان طور
که زندگی نیز بدون داشتن این بینش، چندان معنادار نخواهد بود.

از این رو، در این مقاله، در پی آن هستیم تا با نگرش به این موجود شگفت انگیز، ضمن
شناخت جایگاه وی در هستی، به مفهومی راه گشا در شناخت معنای زندگی نیز دست یابیم.
برای این منظور، ابتدا درباره خود انسان، اهداف وی و در نهایت، درباره جایگاه او در
جهان هستی، بحث خواهیم کرد.

قرآن، بهترین معرّف انسان

بسیاری از اندیشمندان، بر این باورند که در شناخت انسان، با پدیده ای همسان با سایر
پدیده ها رو به رو نیستند؛ بلکه با موجودی معمّایی و ابهام آمیز مواجه اند که با
تلاش های علمی متداول، نمی توان به آسانی به حقیقت او پی برد. در سوی دیگر،
حس گرایان افراطی قرار دارند که روی از واقعیت برگردانده اند و دیده بر بسیاری از
حقایق انسان و راز و رمزهای او فروبسته اند و انسان را همچون ماشینی پیچیده و اندکی
فراتر از حیوان می دانند.

هر چند که در طول تاریخ، متفکّران و فلاسفه، تعاریف بسیاری از انسان و حقیقت او و
جایگاه او در هستی ارائه کرده اند، به جرئت می توان گفت که خداوند متعال، در کلام
خویش، جامع ترین بینش را درباره انسان ارائه می دهد؛ بینشی که از جزئی نگری دور
است، انسان را محدود نمی سازد و از یک بُعد به او نمی نگرد؛ بینشی که هم چگونگی
پیدایش انسان و هم فلسفه خلقت او را مطرح می سازد و به پرسش های از کجا آمده ایم و
به کجا می رویم، پاسخ کافی می دهد. ابعاد وجود انسان، نیازهای او و راه صحیح ارضای
آنها را مشخّص می کند و چگونگی رابطه بین انسان با محیط پیرامونش را به دقیق ترین
شکل، مشخّص می سازد و با این همه، باز آدمی را به تأمّل و تفکّر درباره این که از
چه و برای چه آفریده شده است، دعوت می کند و می فرماید: «انسان، باید بنگرد که از
چه آفریده شده است».۱

انسان، موجودی دو بُعدی

شاید مهم ترین ویژگی انسان، دو ساحَتی (دو بُعدی) بودن او باشد. اعتقاد به دو بُعدی
بودن وجود انسان، سابقه ای طولانی در تاریخ اندیشه بشر دارد. طبق این اعتقاد،
انسان، در یک بُعد مادّی و جسمانی خلاصه نمی شود؛ بلکه از واقعیتی به نام نفس یا
روح نیز برخوردار است. ریشه این اعتقاد، علاوه بر ادیان توحیدی، در بسیاری از ادیان
غیرِ توحیدی نیز مشهود است و در میان فلاسفه نیز این نظریه، پیشینه طولانی دارد. در
ایات فراوانی از قرآن کریم که درباره خلقت انسان، نحوه آفرینش او و ابعاد وجود او
سخن می گویند نیز به دو بعدی بودن انسان، اشاره شده است: «خداوند، آفرینش انسان را
از گِل آغاز کرد… و سپس او را سازمانِ هماهنگ بخشید و از روح خود در وی دمید».۲

از دقّت در ایات قرآن کریم، این حقیقت نیز قابل درک است که حقیقت انسان و در واقع،
انسانیت او، به بُعد معنوی او (یعنی روح او) بر می گردد، نه به همین جسم فناپذیر.
در حقیقت، انسان از تمامی امکانات موجود باید در مسیر تکامل خویش (تزکیه نفس)، بهره
جوید و در این راه، این امکانات (جسم و بُعد مادّی)، در حکم وسیله اند که گاه به
اشتباه در حکم هدف قرار می گیرند و چه بسیاری انسان ها که بدون تأمّل در راز خلقت
خویش تمام همّ و غمّ خود را صرف برآورده ساختن تمایلات جسمانی خویش می کنند.

قرآن کریم در مورد ویژگی های آدمی، به ابعاد فراوانی اشاره می کند که اغلب در یک
حالت دو بُعدی قرار دارند؛ مانند دو گرایش تقوا و فُجور (پرهیزگاری و تبهکاری)، دو
کارکرد نفس آدمی: امر به بدی و سرزنش بدی (امّاره و لوّامه)، مسیرهای دوگانه پیش
روی انسان (تعالی و انحطاط) و… . تمام این اشارات، راهنماهایی به سوی یک ویژگی
اساسی حاکم بر وجود انسان اند که همانا انتخابگری اوست.

انسان، موجودی انتخابگر

چنان که گفته شد، انسان در بینش قرآن کریم، موجودی انتخابگر محسوب می شود: «ما راه
را به انسان نشان دادیم و او یا راه شکر و سپاس گزاری را در پیش می گیرد و یا راه
کفران و ناسپاسی را».۳

ویژگی انتخابگری، انسان را از سایر موجودات، متمایز می سازد و به او جایگاهی فراتر
از آنها می بخشد، چنان که بسیاری، همین ویژگی را مایه برتری آدمی بر موجودات دیگر و
حتّی فرشتگان می دانند.

به طور کلّی، موجودات جهانِِ مادّه را می توان بر اساس میزان و نوع اختیار، به چهار
گروه تقسیم کرد:

۱. موجوداتی که هیچ گونه نقشی در ساختن اینده خویش ندارند (جمادات).

۲. موجوداتی که در ساختن اینده خویش، نقش دارند؛ امّا این نقش، نه آگاهانه است و نه
آزادانه؛ بلکه طبیعت، نیروهای درونی آنها را به طور ناآگاهانه و برای بقای نسل آنها
در اینده، استخدام کرده است (نباتات).

۳. موجوداتی که نقش بیشتری دارند و هر چند این نقش، آگاهانه است، امّا آزادانه
نیست؛ یعنی با نوعی آگاهی از خود و محیط اطراف، تحت تأثیر جاذبه یک سلسله میل های
شعوری، در راه بقای خود برای اینده می کوشند (حیوانات).

۴. انسان، نقشی فعّال تر، مؤثّرتر و گسترده تری در ساختن اینده خویش دارد که این
نقش، هم آگاهانه است و هم آزادانه. یعنی انسان، هم به خود و محیط پیرامون خود، آگاه
است و هم آن که با توجّه به اینده و به حکم نیروی عقل و اراده، می تواند آزادانه،
اینده خویش را به هر شکل که خود بخواهد، انتخاب کند. به علاوه، دایره ایفای نقش
برای انسان، نسبت به سایر موجودات، بسیار وسیع تر و گسترده تر است.

سه ویژگی انسان

گستردگی دایره اختیار و انتخاب انسان در مورد سرنوشت و اینده اش، از سه ویژگی زیر
در انسان، سرچشمه می گیرد:

۱ . وسعت دایره بینش و