پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی;مَثَل کوه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی;مَثَل کوه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی;مَثَل کوه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی;مَثَل کوه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

در فرهنگ عامیانه مردم ایران، عبارات، کنایات و مَثَل های فراوانی وجود دارند که
نام یکی از مظاهر طبیعت، چون: کوه، دریا، دشت، صحرا، رودخانه، نهر، درخت، جنگل،
سبزه و… در آن، جای گرفته است.

مردم ایران، هر نشانه ای از طبیعت را با توجّه به ویژگی خاصّ آن، دست مایه ساخت
مَثَل یا کنایه ای کرده و گاه با استفاده های مجازی از این حقایق بیرونی، لطافتی
ویژه به زبانزدهای ایرانی داده اند.

به عنوان نمونه: از وسعت و فراوانی آب دریا و حکم شرعی عدم نجاست آبِ فراوان با شیء
نجس کوچک، مثلی ساخته اند به این شکل که: «آب دریا به دهن سگ، نجس نمی شود»؛ به این
معنا که آبرو و ارزش یک انسان بزرگ و شریف، با تعرّض و بدگویی انسانی کوچک و حقیر،
خدشه دار نخواهد شد.

مثل هایی از این دست، در مجموعه های گردآورنده امثال و حِکَم فارسی، فراوان اند؛
امّا در این نوشتار، به دلیل این که پرداختن به همه امثال و کنایات مرتبط با طبیعتْ
امکان پذیر نبود، فقط به مثل ها و کنایه های مربوط به کوه پرداخته ایم. به این امید
که از کوه، به عنوان یکی از مظاهر قدرت الهی بهره مند شویم و مِثل کوه شویم، و به
مَثَل های کوهی می پردازیم:

۱ . مِثل کوه

عباراتی مانند: مِثل کوه، چون کوه و از عبارات پرکاربرد در محاورات مردم اند. تشبیه
انسان ها یا چیزهای دیگر به کوه و در نظر داشتن یکی از صفات و ویژگی های کوه و گاه
استفاده های کنایی و مجازی در آن، دامنه وسیعی از عبارات عامیانه ما را تشکیل
می دهد. گاهی اوقات در این عبارت ها، نام یکی از کوه ها مانند: کوه اُحُد، کوه
البرز، کوه قاف، شاه کوه، کوه ابوقبیس و… برای تأکید و تایید به عنوان
برجسته ترین دارنده ویژگی مورد نظر، به عبارت «مثل کوه» افزوده می شود.

منظور گوینده از عبارت مِثل کوه، به معنای محکم، سنگین، وزین،۱ بسیار بزرگ و
نیرومند۲ و در پاره ای از محاورات روز مرّه، معانی مجازی ای چون: مثل کوه، استوار،
مثل کوه حلیم و بردبار و مثل کوه با وقار نیز به کار می رود.

جالب است بدانیم که در احادیث رسیده از معصومان(ع) نیز در مواردی، انسان با ایمان،
به کوه تشبیه شده است. مانند سخن پیامبر(ص) که می فرماید: «مؤمن، چون کوه است که
بادها نمی توانند آن را تکان دهند».۳

۲ . کوه به کوه نمی رسد (امّا) آدم به آدم می رسد

این مَثَل، در دو جایگاه متفاوت در گفتگوهای مردم به کار می رود. نخست هنگامی که دو
نفر پس از مدّت ها یکدیگر را ملاقات کنند، در حالی که احتمال این ملاقات تصادفی را
نمی دادند. دو شخص که از هم جدا می شوند، ممکن است در زمان و مکانی دیگر، یکدیگر را
دیدار کنند؛ امّا کوه و دیگر جمادات، از این دیدار ثانوی بی بهره اند.۴

در دیگر مقام، هنگامی که میان دو نفر، نامهربانی و دشمنی ای پیش بیاید و شخص
زیان دیده، بخواهد به طرف مقابلش گوشزد کند که روزی جبران ظلمی را که کرده است،
خواهد دید، می گوید: «کوه به کوه نمی رسه، امّا آدم به آدم می رسه». یعنی در اینده،
باز هم به هم خواهیم رسید و نوبت جبران بی مهری شما هم خواهد رسید.۵

فرّخی سیستانی، با استفاده از صفت ارسال المثل، چنین سروده است:

باور نکردمی که رسد سوی کوه،کوه

مردم رسد به مردم، باور بکردمی

کوهی بوَد تنم که بدو کوه غم رسید

من مَردمم، چرا نرسیدم به مردمی؟

۳ . پشتش به کوه اُحُد (ابو قبیس، البرز، شاه کوه) است

این مَثل که گاه بدون اضافه نام کوهی و گاه با اضافه آن به کار می رود، به معنای
داشتن پشتیبانی قوی و نیرومند است.۶ این مثل، در جایی به کار می رود که بخواهند
شخصی را از قدرت و پشتیبان داشتن دیگری بترسانند یا ناامید شدن خود یا فرد دیگر را
از رویارویی با فرد مورد نظر، اعلام دارند. لذا پشت قرصی و اطمینان داشتن به
پشتیبان را این گونه بیان می کنند که فلانی پشتش به کوه اُحُد است. همچنین در توجیه
عملکرد یک فرد، در تک تازی و بی حریفی، به داشتن قدرت و پشتوانه و ثروت، از این
مَثَل استفاده می شود.۷

۴ . کوه را بالای کوه می گذارد

کوه را بالای کوه گذاردن، کنایه از نیرویی فوق العاده است که توانایی از جا کندن و
بلند کردن کوه در او وجود دارد. مراد گوینده این مثل، این است که فرد مورد نظر،
بی نهایت، نیرومند و پرقدرت است.۸

۵ . کوه،کوه را می جوید، آب دریا را (گودال را)

هر کس متمایل به کار یا محلّی متناسب با ذوق و خُلق خود است. چنان که آب از هر جا
که جاری می شود، به سمت جوی و نهر و رودخانه و دریا سرازیر می شود تا به آن
بپیوندد.۹ در مثل بالا، آمده است که کوه، کوه را می جوید. همان طور که می دانیم،
کوه، ثابت است و جستجوی همجنس از جانب او امکان پ