پاورپوینت کامل روح طبیعت در جسم فرهنگ ایرانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روح طبیعت در جسم فرهنگ ایرانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روح طبیعت در جسم فرهنگ ایرانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روح طبیعت در جسم فرهنگ ایرانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

از زمانی که اقوام آریایی، به دنبال یافتن آب و هوای مطلوب و سازگار با زندگی، به
فلات ایران مهاجرت کردند تا تمدّنی بزرگ و ناب را بنا نهند، توجّه به عنصر طبیعت و
محیط پیرامون گوشه گوشه این فرهنگ، تبلور یافته است. گر چه با نگاهی اجمالی به
تاریخ سرزمینی که فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر نهاده است، به تفاوت های
آشکاری بر می خوریم، امّا همواره آنچه که باعث اعتلای هویت ملّی و میهنی می شود،
گذشته ای است که می تواند تعلّق خاطر ایجاد کند و افراد را از طبل تهی بودن و
انباشته شدن از هر نسخه پیچیده شده ای، مصون نگه دارد؛ آن هم گذشته ای که از
سپیده دم تاریخ تا کنون، حتّی یک دوره بت پرستی را بر پیشانی اش حک نکرده است.
ملّتی پویا، مستعد و شاد که تمامی جشن ها و آداب و رسومش، بر مبنای گردش زمین و
تحوّل طبیعت، بنا گردیده است.

اقوام ایرانی، همواره به آن بخش از ارزش های فرهنگی و عناصر تمدّنی توجّه می کردند
که به کارِ ساختن و آباد کردن جهان می آمد. یعنی آنچه در ایران، مورد توجّه دستگاه
دولتی در حکومت هخامنشیان و سپس پارتیان بود، توسعه اقتصادی و رفاه مردم بود که
می توانست از راه توسعه کشاورزی و اقدامات عمرانی مربوط به آن و نیز توسعه صنایع و
تجارت تحقّق یابد. در ایران، به کشاورزی اهمّیت خاصّی داده می شد و این اهمّیت، از
تعالیم زرتشت نشئت می گرفت که کشاورزی و درختکاری را در زمره کارهای نیک شمرده بود
که هم موجب خشنودی خدا می شود و هم انسان را رستگار می کند.

گزینفون، از قول استادش سقراط، خطاب به یکی از یونانیان می نویسد که: «شاهان
ایرانی، به همان اندازه که به ارتش (برای پاسداری از دولت)، بها می دهند، به
کشاورزی اهمّیت می گذارند. از این رو، آنها هم شخصاً به مناطق مختلف کشور سرکشی
می کنند و هم مأموران ویژه ای را برای تحقیق در امور زمین ها و کشاورزی گسیل
می کنند. آنها به کارگزارانی که کشت و زرع را در زمین های تحت اختیار خودشان رونق
بیشتری داده و درختان زیادی کاشته باشند، پاداش در خور می دهند؛ ولی اگر متوجّه
شوند که یکی از کارگزاران، به این امر، کم توجّهی کرده و به سبب سهل انگاری هایش
سرزمینش دارای زمین های بایر باشد، چنین کارگزاری را برکنار می کنند و جایش را به
دیگری می دهند. همچنین شاهان ایران، همان گونه که به افراد دلیر ارتش، به خاطر
فداکاری ای که می کنند، پاداش می دهند، به کسانی که زمین های زیادی را با کشاورزی و
باغداری، آباد کرده باشند نیز پاداش شایسته می دهند».

آنچه ایرانیان می آموختند، آموزش هایی بودند که برای زندگی اجتماعی و برای اداره
جامعه، سودمند بودند. کشاورزی و آبیاری، بخشی از زندگی روزمرّه مردم سراسر کشور به
شمار می آمد و ایرانیان از کودکی، با آن سر و کار داشتند. ایران، به دلیل آن که یک
سرزمین کم آب بود، کارآمدترین سازوکارهای استفاده از آب های زیرزمینی را (که همانا
ایجاد قنات بود)، برای آن ابداع کردند. هرودوت، در مورد فرهنگ ایرانیان در این باب
می نویسد: «آنها هیچ گاه جسم ناپاک، در رودخانه نمی افکنند و در آب رودخانه،
استحمام نمی کنند و اینها را از آن رو که سبب آلوده شدن آب رودخانه می شود، گناه
می دانند».

چون ایران، در وضعیت کم باران و کم آب قرار دارد و اساس زندگی اقتصادی مردمش را
کشاورزی و دامپروری تشکیل می داد، ناهید (آناهیتا)، در عقیده دینی ایرانیان، مقام
خاصّی داشت. او ایزد باران و آب و باروری معرّفی شده است که به اراده اهورا مزدا،
باران به زمین می فرستاد، آب ها را به جریان می انداخت، زمین را از دانه ها آبستن
می کرد و گیاهان را می رویاند.

مهر نیز که ایزد روشنایی، نور و حیات بود، برای ایرانی ـ که نور، اساس عقیده
دینی اش را تشکیل می داد ـ دارای مقام ویژه ای بود؛ امّا هیچ کدام از این ایزدان،
در عقیده دینی ایرانیان، نه آفریدگار بودند و نه پروردگار. ایزدان، فرشتگان خدای
یگانه بودند که هر کدام، به نوعی در جهان، انجام وظیفه می کردند و از این رو، آنها
را مقدّس می دانستند.

در طول تاریخ، به اثبات رسیده است که ایرانیان، تقریباً هیچ گاه به قصد سلطه،
تجاوز، غارت و یا تحمیل فرهنگ و دین خود، به کشور و مرزی دیگر یورش نبردند. آنان،
همواره با آغوش باز، نکات کارآمد و راهگشای هر تمدّنی را دریافت می کردند، در عین
این که هر گروه و طبقه ای، تحت پوشش امپراتوری ایران، می توانست با آزادی کامل،
عقاید و مناسک خود را به اجرا بگذارد. این ویژگی ـ که در کتیبه کوروش کبیر نیز وجود
داردـ، در استفاده از طبیعت و منابع طبیعی نیز جاری است؛ نکته ای که در جامعه
امروز، کیمیا شده است.

بشر امروز، به جای آن که طبیعت را سرشار از رموز و اسرار الهی بداند و آن را
تجلّی گاه حقایق الهی معنا کند، در جهت برتری بیشتر بر طبیعت، گام بر می دارد. نوع
رابطه ای که انسان با طبیعت برقرار می کند، چه به لحاظ کمّی و چه به لحاظ کیفی،
ارتباط با جهان بینی و فرهنگ انسان ها دارد. این که ما از طبیعت، تا چه اندازه
استفاده و چه نوع ارتباطی برقرار می کنیم، با بحث فرهنگ و جهان بینی، ارتباطی
متقابل دارد و این موضوع، به روشنی در فرهنگ ایران باستان و مقدّس شمردن آب و خاک و
درخت، قابل بررسی و نتیجه گیری است.

ایین ها و جشن ها

خاستگاه جشن ها و ایین های ایرانی، با پدیده های کیهانی و طبیعی و همچنین با
ویژگی های اقلیمی و زیست بومی، پیوندی ژرف و شگرف دارد.

در این جشن هاـ بر خلاف نژاد سامی و تازیان، که مراسم آنها همواره با سوگواری و
معمولاً در تاریکی برگزار می شده ـ، نور و روشنایی، احترام ویژه ای داشته است. در
نگارکنده های دخمه های هخامنشی، اثری از ناله و موی کندن و گریه و زاری، دیده
نمی شود. در سراسر شاه نامه، هیچ ایین سال مرگی، گزارش نشده است. زندگی انسان،
همچون طبیعت، مسیر خود را طی می کند و پس از گذراندن بهار عمر، زمستان فرا می رسد؛
امّا این، به معنای نابود شدن نیست. همان گونه که گیاهان، پس از پایان فصل سرد،
دوباره زنده می شوند، روح آدمی نیز در عالم دیگر به انتظار دوباره زنده شدن
می نشیند و به همین دلیل، امروزه، ایین خاکسپاری مردگان در برخی نواحی ایران، همچون
لرستان و بختیاری، با ساز و سرود برگزار می شود.

از جمله ایین های ایرانی که ریشه در طبیعت دارند، می توان موارد زیر را نام برد: