پاورپوینت کامل اینه ای به وسعت جهان گزاره هایی در ارتباط آدمی و طبیعت ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اینه ای به وسعت جهان گزاره هایی در ارتباط آدمی و طبیعت ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اینه ای به وسعت جهان گزاره هایی در ارتباط آدمی و طبیعت ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اینه ای به وسعت جهان گزاره هایی در ارتباط آدمی و طبیعت ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

دست طبیعت بر دامان دین

طبیعت، زبان نداشته است و ندارد که به انسان بیاموزد چگونه می تواند از آن بهره ببرد، بیآن که انسان ضرری ببیند یا طبیعت از بین برود. بنا بر این، انسان برای کشف قوانین حاکم بر طبیعت، تنها دو راه در پیش رو دارد: یکی این که از یک کانال ماورایی استفاده کند و سؤالاتش را از خالق طبیعت بپرسد و دیگری این که خودش دست به کار شود و با روش آزمون و خطا، قوانین طبیعت را کشف کند و بر اساس آنها راه های نفوذ در طبیعت و سلطه بر آن را بیابد. در قرون وسطا، غرب وشرق، حال وهوایی متفاوت داشتند. در عالم اسلام (حتی آن جاهایی که در غرب جغرافیایی قرار داشت)، علوم تجربی بر پایه یک جهان بینی محکم الهی و در کنترل آن در جریان بود؛ امّا در غرب و محدوده ای که تحت نفوذ الهیات مسیحی قرار داشت، برخورد مناسبی از سوی اربابان کلیسا با کشفیات و نظریات جدید علمی نمی شد. این دُگماتیسم (تحجّر و جزم اندیشی)۱ در ستیز با علم، جامعه ای را پدید آورده بود، اسیر طبیعت؛ طبیعتی که ساز وکارهایش را خرافه ها تشریح می کردند.

گفتیم که برای استفاده مناسب از طبیعت، دو راه بیشتر پیش پای آدمی نبود. انسان عصر نوزایی (رنسانس)۲ چشم بر راه نخست بست و به ناچار، راه دوم را در پیش گرفت؛ چرا که آنچه او به نام دین می شناخت،کنار گذاشت تا بتواند راه نخست را برای خود، هموار کند. درست است که آنچه واقعاً می تواند به انسان یاد بدهد، چگونه با طبیعت ارتباط برقرار کند یا حداقل قواعدی را در این باره به دست بدهد، دین است، امّا نه دینی که خودش کاردستی بشر باشد؛ بلکه دینی که کاملاً آسمانی و حاصل وحی دست نخورده الهی باشد. دانشمندان خسته از ظلمت جهل و سرخورده از دستگاهی که به ناحق، به دین نسبت داده می شد(کلیسا)، راه دوم را برگزیدند تا به حساب خودشان، معطّل راهنمایی های خداوند نمانند. البته پیداست که این، گزینش خوب و درستی نبود و اگر چه علم و علم آموزی، مقدّس است، امّا وقتی از محتوای معنوی خالی شد، نتایج زیانباری خواهد داشت که نمونه هایش را امروزه فراوان می بینید. بحران زیست محیطی، تنها یکی از این نتایج است.

امروز، دیدن این عجز و دست و پازدن های انسان برای رهایی از چنگال مشکلاتی که بسیارشان نوظهور و حاصل مدرنیته اند،۳ کار سختی نیست. مطمئناً تا تصوّر او از انسان و خلقت تغییر نکند و پایه های جدیدی منطبق بر آموزه های انبیا برای رفتار خود نسازد، وضعش به همین شکل خواهد بود. یکی از متفکّران معاصر، از این رابطه ضروری، با عنوان انسجام و هماهنگی یاد می کند: «این که انسجام و هماهنگی بین انسان و طبیعت از بین رفته، واقعیتی است که بیشتر مردم به آن اذعان دارند؛ امّا همه مردم به طور واضح نمی دانند که این عدم توازن، به خاطر تخریب انسجام و هماهنگی بین انسان و خداوند است».۴ او می گوید: «در مجادله زیست محیطی، هیچ چیزی خطرناک تر از نگاه صرفاً علمی به انسان و طبیعت نیست؛ نگاهی که ارتباط بشر را با ریشه های معنوی وی قطع می کند و وجود یک طبیعت تقدّس زدایی شده را مسلّم می گیرد، در حالی که دامنه آن را به وسعت میلیاردها سال نوری گسترش می دهد».۵

نگاه انسان دیندار به طبیعت

آموزه های دینی قصد دارند علاوه بر پرورش انسان، او را به یک جهان بینی صحیح، مجهّز کنند تا در برخوردهایش با دنیای اطراف، دچار سوءتفاهم نشود. مقصود ما از انسان دیندار، کسی است که با معارف دین آشناست، دین را پذیرفته و به دستورهای آن پایبند است. در نگاه دیندار به طبیعت، اندیشه های زیر نمود دارد:

۱ . طبیعت، منبعی برای آرامش

طبیعت، تابلویی تمامنما از ظرافت و تناسب است و به خاطر همین ویژگی های بی بدیل، با وجود پیشرفت های تکنولوژیک، از ارادت انسان به طبیعت، چیزی کم نشده است و هنوز سرگرمی دیگری نتوانسته است جایگزین این نمایشگاه عظیم بشود؛ بلکه هر چه می گذرد، هوای پاک و چشم اندازهای دست نخورده و بکر با نوای روح نواز پرندگان و شُرشُر آب، ارج بیشتری مییابد. طبیعت، نه تنها سرشار از انرژی ها و منابع و معادن پرارزش است، بلکه علاوه بر آن، برخوردار از مغناطیسی است که تماشاگران خود را انرژی می بخشد و خستگی های روحی را از جان آنها می زداید.

این نگاه به طبیعت و برداشتن بهره هایی از این دست، مضمون توصیه های دینی بسیاری است و حتّی در روایاتی از پیشوایان دین، آن را از عبادات برشمرده اند: نگاه کردن به دریا، عبادت است.۶

در سنّت های قدیمی ما که به اهداف مقدّس الهی و فطرت پاک آدمی نزدیک تر بودند، حتّی بازی ها وسرگرمی ها معمولاً در رابطه ای با طبیعت شکل می گرفت مثل شنا، اسب دوانی، شکار و… .

۲ . طبیعت، خالی از شر است

روح تعالیم دینی، از طبیعت، چهرهای آرام و قدسی به دست می دهد که نه مزاحم انسان، که یاریگر اوست. اگر گاهی از سوی طبیعت، خطری متوجّه ما می شود، باید به نوع رابطه ای که با آن برقرار کردهایم شک کنیم. اگر قانون درستی بر رابطه بین انسان و طبیعت حاکم نباشد و مقتضای حال و شرایط هر دو طرف رعایت نشود، هر کدام می تواند برای دیگری خطرآفرین باشد: «شر، نه در جهان است و نه در انسان؛ بلکه از رابطه بی حساب این دو، به وجود می اید.. هنگامی که من با اسید، بد رابطه برقرار کردم، صدمه می خورم و بدی می بینیم شر و خیر، و خوبی و بدی، نتیجه جهتگیری و موضعگیری انسان در هستی و در جامعه و در خویش است».۷

مسئله ای که ممکن است خارج از قائده به نظر برسد، وجود اتّفاقاتی نظیر بلایای طبیعی است. بلایای طبیعی در سرتاسر جهان، هیولای بی رحمی محسوب می شود که بی رحمانه و ناگهان سر برمی آورد و هزاران نفر بی گناه را قربانی می کند و هیچ کس توان آن را ندارد که از وقوعش جلوگیری کند. انسان امروز بر حسب عادت فکری خویش، برای کاستن از تلفات وقایع غیرمترقّبه، به دخل و تصرّف در خودِ طبیعت یا افزایش توان مقابله خود، روی آورده است. غافل از آن که اولاً بسیاری از این وقایع، نتیجه دخالت های خود او در نظم طبیعت است (قطع درختان، تولید گازهای گلخانه ای و رها ساختن آنها در جَو، بارورسازی مصنوعی ابرها و…که باعث تولّد نسل جدیدی از باران های سیل آسا شده از این قبیل است). ثانیاً نادیده گرفتن عوامل معنوی به معنای حذف تأثیر آنها نیست (حکایت کبک و برف) و گناهان انسان با برانگیختن خشم خداوند به صورت بلاها و مصیبت های گوناگون، به خود انسان بازگشت می کند.

علاوه بر این عوامل، باید به سنّتی از سنّت های خداوند در تدبیر امور عالم و آدم اشاره کرد که در آن، اقوام مختلف، دچار آزمایش می شوند. این امتحانات، علاوه بر آن که سپاس گزار را از ناسپاس مشخص می کند، تلنگری است به انسان تا با دیدن این طبیعتِ نامطمئن، همیشه خود را در حالت آماده باش ببیند و در توهّمِ آزادی و قدرتِ بی حدّ و حصر، فرو نرود و ذلّت هر چه بیشتر خود را در برابر خداوند احساس کند. کسی که باورهای دینی در او رسوخ کرده باشد، طبیعت را دشمن خود نمی داند و حتّی اگر تمام دارایی اش را به طبیعت ببازد، دست خداوند را در پس آن می بیند.

۳ . طبیعت، ایینه آفریدگار

اگر یک ذره را بر گیری از جای

خلل یابد همه عالم، سراپای.۸

به زیر پرده هر ذرّه، پنهان

جمال جان فزای روی جانان.۹

مصنوع، همیشه از وجود یک صانع، حکایت می کند. هر چه این مصنوع، پیچیده تر و این صنع، غیر قابل تقلیدتر باشد، یقیناً صانع آن از توانایی و قدرت و خلّاقیت بالاتری برخوردار است. ما بر حسب یک عادت فطری، وقتی از قابلیت های یک اختراع صنعتی، باخبر می شویم، علاقهمندیم درباره سازنده آن، چیزی بشنویم؛ امّا هزار افسوس که در برابر خلقتی با این همه عجایب، بی هیچ تعجّبی ایستادهایم و فقط به این میاندیشیم که کجای این دستگاه پیچیده می تواند به خواستهای از خواستههای من جواب بدهد!

مرحوم استاد علی صفایی حائری، جمله جالبی دارد با این مضمون که طبیعت، معجزهای است که برای ما عادی شده و معجزه، بخشی از طبیعت است که به نظر، غیر عادی می رسد. این بی تفاوتی انسان، آن قدر شایع و جدّی است که خداوند، لازم می بیند مخاطب خود را به دوباره دیدن و درست دیدن مخلوقاتش برانگیزد و با وجود آن که فطرت او را کنجکاو آفریده است، باز خود به تحریک او می پردازد: «ایا در ویژگی ها و توانایی ها وعجایبی که در