پاورپوینت کامل داستان ترجمه جنگ یک روزه ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل داستان ترجمه جنگ یک روزه ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل داستان ترجمه جنگ یک روزه ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل داستان ترجمه جنگ یک روزه ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۳

صبح به خیر، هم وطنان عزیز! به جنگ یک روزه خوش آمدید. شبکه دبلیو.دی.سی. دبلیو، با پخش زنده رویداد یک روز سرنوشت ساز در تاریخ کشورمان امریکا، امروز، چشم و گوش شما خواهد بود. این افتخار را داریم که به عنوان بخشی از جشن دویست سالگی جَنگ داخلی در جَنگ یک روزه پروژه پروفسور برنیارد شرکت کنیم. حتم دارم که هیچ فرد امریکایی نیست که درباره این پروژه، چیزی نشنیده باشد. ماه هاست که این موضوع، بیشتر از هر موضوع دیگری در کشور ما بر سر زبان ها بوده است. اکنون، نُه آوریل ۲۰۶۵ م، آن روز بزرگ، فرا رسیده است و ما همگی جزئی از آن هستیم.

هوا محشر است و میدان دید ما عالی است. هیچ ابری بالای سرِ ما دیده نمی شود و آسمان، صاف و آبی است. از این جا، از بالای جایگاه، چشم انداز ما فوق العاده است. در حالی که منتظر شروع برنامه هستیم، یک مصاحبه اختصاصی با پروفسور برنیارد، بنیان گذار جنگ یک روزه، ترتیب داده ایم که شما را به دیدن آن دعوت می کنیم.

ـ پروفسور! می دانم که هدایت این پروژه عظیم، شما را حسابی مشغول کرده است و در همین جا از شما تشکّر می کنم که فرصت این مصاحبه را به ما دادید. قبل از هر چیز، اگر ممکن است، کمی درباره سابقه این پروژه، برای ما صحبت کنید.

ـ من هم بسیار خوش حالم که فرصت این گفتگو را در اختیار من گذاشتید. در این لحظه، پروژه، طبق برنامه پیش می رود و من این جا هستم تا چنان چه مشکلی پیش آمد، آن را برطرف کنم. از من خواستید که کمی درباره سابقه این پروژه صحبت کنم. خوب، احتمالاً همان طور که می دانید، همه مرا به عنوان کارشناس جنگ داخلی می شناسند. از این رو، از من دعوت شد تا طراحی جشن دویست سالگی جنگ داخلی را به عهده بگیرم. یکی از جنبه های ناراحت کننده جنگ داخلی، مانند تمام جنگ های دیگر، هزینه بَری زیاد و بیهودگی آن بود. با استفاده از فنّآوری پیشرفته روز، ما قادر خواهیم بود نبردی را بازسازی کنیم که نظیر نبردهایی است که در طی جنگ های مختلف، درگرفته است!

هزینه های عمده هر جنگ، شامل جا به جایی نیروها و ادوات نظامی، تجهیزات و پرسنل پزشکی و مخارج کفن و دفن است. انجام دادن تمام این کارها در زمان جنگ، دشوار، پُرخرج و بیهوده است! با توجّه به پیشرفت های علمی و فرهنگی ما در دویست سال گذشته، هیچ دلیلی نداشت که ما نتوانیم با صرف حدّاقل هزینه ها، همان نتیجه را به دست آوریم. عالی ترین بخش این پروژه، ساده ترین بخش آن هم بود: چرا سربازان را همان جا در میدان جنگ به خاک نسپاریم و تا حدّ زیادی از هزینه ها و کارهای پُرزحمت نکاهیم؟ میدان جنگ، به گورستان تبدیل می شود! وقتی که درباره این موضوع به توافق رسیدیم، جزئیات دیگر هم معنا پیدا کردند.

نوعی شیوه خطّ مونتاژ اتّخاذ شد. رایانه، سربازان را انتخاب می کرد. ما گروه های سنگ کار، باغبان و گل کار را به کار گرفتیم. با اختصاص یک تپانچه به هر سرباز و عدم نیاز به ماشین آلات جنگی، از هدر رفتن مقدار قابل توجّهی پول جلوگیری کردیم. طبعاً دیگر به گروه های پزشکی و لوازمشان هم نیازی نداشتیم. خانواده های سربازان، پیشاپیش، آگاه می شدند؛ بنا بر این، به این وسیله می توانستند برنامه ریزی کنند و به کارهای شخصی خود، سر و سامان بدهند.

ـ ایا در اجرای پروژه، با مشکلی هم مواجه شُدید؟

در ابتدا کمی دچار مشکل شدیم. بعضی از اعضای کنگره، عقیده داشتند که این پروژه، غیرانسانی است. من برای آنها توضیح دادم که نتیجه نهایی این جنگ، با به راه انداختن یک جنگ چهارساله که هم هزینه بیشتری دارد و هم گریبانگیر تمام مردم می شود، یکسان است. به علاوه، هیچ فرد غیر نظامی، درگیر جنگ نمی شود. نه از حمله نظامی خبری است، نه از آتش زدن خانه ها و نه از قتل عالم خانواده ها به دست سربازان چپاولگر. آنها به اتّفاق، نظر دادند که پروژه من، ایمن تر، مؤثّرتر و انسانی تر از جنگ داخلی است. سپس با مخالفت شدید گروه های با نفوذ اتّحادیه غرب در واشنگتن مواجه شدیم. نگرانی آنها این بود که درآمد به دست آمده از تلگراف هایی که اغلب برای خانواده های سربازان فرستاده می شد را از دست می دهند. ما موافقت نامه ای امضا کردیم که طبق آن، شرکت پُست، اجازه می یافت، پرچم امریکا را در اندازه های کوچک تولید کند و به خانواده های سربازان بدهد.

ـ پروفسور برنیارد! اکنون بعد از ماه ها برنامه ریزی، چیزی نمانده است که پروژه شما تحقّق پیدا کند.

ـ متشکّرم پروفسور. از طرف تمام ملّت امریکا به شما که یک انسان برجسته و یک میهن پرست واقعی هستید، ادای احترام می کنم.

ساعت هشت و سی دقیقه است و م