پاورپوینت کامل مردی جهانوطن;(درباره پدر دومینیکپییر، برنده جایزه صلح نوبل) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مردی جهانوطن;(درباره پدر دومینیکپییر، برنده جایزه صلح نوبل) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مردی جهانوطن;(درباره پدر دومینیکپییر، برنده جایزه صلح نوبل) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مردی جهانوطن;(درباره پدر دومینیکپییر، برنده جایزه صلح نوبل) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۴

«خدا فقط یکی است، تمام بشر، یکی است و فقط شیطان است که تفرقه را ترویج می کند».
این، گفته راهب ساده ای بود که گرچه تا آخر عمر در دِیر زندگی کرد، امّا امیدبخش و
سامان دهنده هزاران نفر از افراد بی خانمان شد. او نه با شعار آرمان شهر، بلکه برای
رفع نیازهای اوّلیه انسان های بی پناه، دهکده هایی در شهرهای مختلف اروپا تأسیس کرد
تا کسانی را که تنها در دنیا رها شده بودند، سامان دهد. پدر دومینیک پی یر۱ چنان به
انسانیت بشر و یگانگی روح حاکم بر زندگی انسان ها اعتقاد داشت که بی توجّه به رنگ و
نژاد و دین انسان ها، به آنها کمک می کرد.

جورج چارلز پی یر، در سال ۱۹۱۰م متولّد شد. او فرزند ارشد یک مدیر مدرسه در روستایی
در بلژیک بود. پدر او مردی مقرّراتی بود که تمام هوش و حواسش، متوجّه موقعیت
اجتماعی بود. به عبارتی، این مادرش بود که تمام شور زندگی و انسانیت را در وجود او
زنده می کرد و بیشترین تأثیر را بر فرزندانش می گذاشت.

زمانی که جورج، چهار ساله بود، کشور آلمان، به بلژیک حمله کرد. نیروهای اشغالگر،
خیلی سریع، ارتش این کشور را در هم شکستند و با بیرحمی تمام، مقاومت های مردمی را
سرکوب کردند. آنها پدربزرگ او را در مقابل خانه کشتند و خانه اش را به آتش کشیدند؛
کاری که با بیشتر خانه های شهر کردند. بقیه خانواده، به فرانسه فرار کردند و در آن
جا به عنوان پناهنده زندگی کردند تا زمانی که در سال ۱۹۱۸م، توانستند به شهر خود
ـ که آزاد، امّا ویران شده بودـ بازگردند.

جورج، از کودکی، تحت تأثیر مادرش، با اصول انسانیت و مسیحیت به خوبی آشنا بود، به
طوری که بعدها مادرش می گفت که به روحیه بخشنده و بی نیازی طبع پسرش غبطه می خورد.
کسی تعجّب نکرد وقتی آنها دریافتند که او قصد دارد یک زندگی مذهبی پیشه کند. پس از
بازدیدی کاشفانه از دِیر روحانیون دومینیک، او دریافت که این، همان راهی است که
جستجو می کرده است. او در هجده سالگی، وارد دِیر شد و چهار سال، آموزه های لازم را
دید تا سرانجام، سوگند نهایی را خورد. سپس برای تحصیل در دانشگاه دومینیک ها به روم
رفت. در آن جا او با مسیحیان سراسر دنیا در تماس بود و این ارتباط، تجربه با ارزشی
بود که به او دید وسیع بین المللی داد.

در سال ۱۹۳۴م، به کسوت کشیشی درآمد و دو سال بعد، دکترای خود را در الهیات دریافت
کرد. تز دکترای او انتقاد از این نظریه کلیسا در قرن دوم بود که «بالاترین تکامل
اخلاقی، ارجحیت دادن منطق به احساسات است». پدر پی یر در تمام زندگی خود با خط مشی
فداکارانه ای که در پیش گرفت، خلاف این نظریه را ثابت کرد. بسیاری اشخاص بودند که
شور و اشتیاق وافر او را برای بهبود اوضاع زمان، خیال پردازانه می انگاشتند؛ امّا
این موضوع، ذرّه ای از باور قلبی او نکاست.

زمانی که به دِیر خود بازگشت، با اشتیاق فراوان، آماده بود تا زندگی سرشار از
معنویت و رهبانیت را پیشه کند. در آن زمان، تازه ۲۶سال داشت. او یک سال دیگر در
دانشگاه بلژیک، به مطالعه جامعه شناسی پرداخت و پس از آن، شروع به تدریس کرد. پدر
دومینیک، روحیه فعّال و فداکارانه ای داشت. ابتدا پیشنهاد کلاس های الهیات برای
بعضی از مدارس دخترانه را داد که در آن زمان، چیز جدیدی بود. سپس برای دانشجویان
دختر در رشته الهیات، برنامه ریزی جدیدی کرد تا آنها را با اصول اخلاقی آشنا کند.
او از آنها خواست تا برای فرزندان فقرا، کلاس ها و اردوهایی در فضای آزاد بگذارند و
همچنین بین خانواده ها نیز خدمات و کمک های دوجانبه برقرار کنند.

در سال ۱۹۳۹م، جنگ دوم جهانی آغاز شد و بلژیک، دوباره از سوی آلمان اشغال گردید.
کمپ های فضای آزاد پدر پی یر، مکانی شد برای تغذیه بیش از هزار کودک بلژیکی و
فرانسوی. خود او مخفیانه با نیروهای مقاومت، همکاری می کرد و رئیس یک شعبه اطلاعاتی
کوچک بود. او همچنین در «شبکه مخفی فرار»، فعالیت می کرد. این شبکه، خلبانان
نیروهای متّحدان را که هواپیمایشان در آن جا سقوط می کرد، مخفیانه به کشورهای خود
می فرستاد. به خاطر این خدمات، پدر پی یر ـ که مرد صلح بودـ نشان ها و مدال های
جنگی نیز دریافت کرد.

جنگ دوم جهانی، به پایان رسید؛ امّا نه فقط ویرانی اسفناک، بلکه میلیون ها نفر
بی خانمان و وامانده از زندگی به جا گذاشت. با آغاز سال ۱۹۴۹م، پدر پی یر که ۳۹سال
داشت، تصمیمی گرفت که مسیر زندگی اش را تغییر داد. او با شخصی که مدّت ها در
اردوگاه های پناهندگان اتریشی کار کرده بود، آشنا شد. این شخص، کار برای پناهندگان
را رها کرده بود، زیرا اعتقاد داشت که سازمان های پناهندگی، فقط کسانی را برای
مهاجرت انتخاب می کردند که از نظر جسمی، توانا بودند و مهارت های بدنی بالایی
داشتند. آنها بقیه مردم (یعنی پیرها، بیماران و خانواده های بی سرپرست) را رها
می کردند تا در اردوگاه ها بپوسند. پدر پی یر، تصمیم گرفت خودش به اتریش سفر کند و
همه چیز را از نزدیک ببیند. در واقع، او اوضاع را بدتر از آنچه که انتظار داشت،
یافت. هزاران زن و بچّه، در فضایی نامناسب، با حداقل غذا و مکانی برای زندگی، به سر
می بردند. آنها هیچ امیدی به زندگی نداشتند و به گفته پدر پی یر: همه آنها روی
چمدان هایشان نشسته بودند، در انتظار قطاری که هرگز از راه نمی رسید!

نخستین پیشنهاد او این بود که آنها را در تماس با بیرون کمپ قرار دهند. او یک دفتر
«خدمات سرپرستی» تأسیس کرد و از کسانی که حاضر بودند به عنوان پدر یا مادر تعمیدی
خدمت کنند، نام نویسی کرد تا کسانی را که در کمپ ها بودند، تحت حمایت خود قرار دهند
یا حداقل برای آنها نامه یا بسته ارسال کنند. تا پایان سال ۱۹۴۹م، او از هزار نفر،
نام نویسی کرده بود. ظرف سال های بعد، لیست او شامل هجده هزار نفر می شد که از بیست
کشور جهان، با پناهندگان سراسر اروپا مکاتبه داشتند.

اقدام بعدی او تأسیس چهار خانه برای سالمندان در بلژیک بود. او پناهندگان سالمندی
را که تنها رها می شدند، به آن جا منتقل می کرد تا تحت مراقبت قرار گیرند. مهم ترین
طرح او ساختن روستاهای کوچکی بود که شامل ۱۵۰نفر می شد. در این روستاها پناهندگان
می توانستند زندگی جدیدی آغاز کنند و استقلال شخصیتی و مالی خود را به دست آورند.
این روستاها که تا آخر عمر او تعدادشان به هفت رسید، در کشورهای بلژیک، آلمان غربی
و اتریش احداث شدند و این که پدر پی یر چگونه می توانست برای تمام این کارها پول
جمع آوری کند، نشان دهنده اراده او و اعتقادی بود که به کارش داشت. ا