پاورپوینت کامل ایین های ازدواج در «تاریخ بیهقی» ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ایین های ازدواج در «تاریخ بیهقی» ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایین های ازدواج در «تاریخ بیهقی» ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ایین های ازدواج در «تاریخ بیهقی» ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۸۰

رسم ها و عادت های هر قوم و طایفه ای، نمودار میزان تمدّن و فرهنگ آن قوم است و از
میان آن همه رسم و عادت می توان سایه روشنی از اوضاع مردمی را شناخت که به چه آرا و
اندیشه هایی معتقد بوده اند. در مطالعه کتاب «تاریخ بیهقی»، کلّیاتی از این آداب و
رسوم را می بینیم. آنچه در این کتاب منعکس است، بیشتر از مقوله تشریفاتی است که یک
حکومت توخالی و پوشالی و عوام فریب را به گونه حکومتی اصیل و مایه دار و دوستدار
ایران و ایرانی نشان دهد و عادات و آرایی را که ایرانیان، طی قرن ها به دست
آورده اند، یک جا در پای غزنویان ]یعنی مهاجمان تورانی نژادِ حکومت یافته بر ایران[
بریزد؛ تا سنگ حقارت و فرومایگی و بی اصالتی از پیش پایشان برداشته شود و سلطان
محمود و سلطان مسعود و سلطان مودود… بتوانند خود را هم رنگ جماعت ایرانی قلمداد
کنند و با جلب اعتماد ایرانیان، بی دغدغه خاطر بتوانند به فرمانروایی خود ادامه
دهند و یا با نشان دادن مال و مکنت خود، هراس و یأس در دل ایرانیان به وجود آورند.

یکی از این آداب و رسوم را که ابوالفضل بیهقی، گاه با ریزه کاری های آن، به تفصیلْ
سخن رانده است، رسم ازدواج و مراسم نثار و هدیه و جشن های هنگام عروسی است که در
دربار مسعود (حکومت: ۴۲۱ـ۴۳۲ ق) و امیرزادگان معاصر وی رایج بوده است. این تشریفات،
به حدّی وسیع و جالب و مجلّل است، که می توان هر یک را به عنوان موضوعی جداگانه
بررسی کرد.

امّا مبنای عروسی های باشکوهی که در «تاریخ بیهقی» آمده ـ چه آنهایی که به شخص
سلطان مسعود مربوط است و چه آنهایی که به امیران و شاهزادگان ـ ، اغلب برای ایجاد
روابط دوستانه بین دربار و حکّام ولایات بزرگ و دوردست بوده است. در این مورد، رسم
بر آن بوده که پیکی یا دانشمندی همراهِ چندین خدم و حشم و نامه ها و پیام های نیکو،
برای خواستگاری به خانه عروس می فرستادند. دختر نیز باید نجیب زاده باشد، با اصل و
نسبی نیکو (مادری شریف داشته باشد) و غلام و کنیز هم نباشد.

برای نمونه، آن جا که سلطان مسعود از دختر قدرخان (خاقان ترک) خواستگاری می کند، طی
نامه ای که برای پدر دختر می فرستد، یادآور می شود که: «ما را رای افتاده است که تا
از جانب خان، دو وصلت باشد؛ یکی به نام ما، و یکی به نام فرزند ما ابوالفتح مودود ـ
دام تاییده ـ که مِهتر فرزندان ماست، و بعد از ما ولی عهد ما، در مُلک، وی خواهد
بود. آن ودیعت که به نام ما نامزد کنند، از فرزندان و سرپوشیدگان کرائم باید که
باشد، از آنِ خان. و دیگر ودیعت، از فرزندانِ امیر، فرزند بغراتگین، که ولی عهد
است؛ امّا چنان باید که این دو کریمه، از خاتونان باشند، کریم الطرفین. اگر بیند
خان، و ما را بدین اجابت کند، چنان که از بزرگی نفس، و همّت بزرگ، و سماحت اخلاق وی
سزد، که هیچ حال روا نباشد، و از مروّت نسزد که ما را اندرین، رد کرده اید».۱

از این قسمت، نکاتی چند استنتاج می شود. یکی این که: نسب و مقام مادر، اهمیت بسیار
داشته است. می بینیم که مسعود، بدان اکتفا نمی کند که همسر وی، و آنِ پسرش، دختر
قدرخان، و دختر پسر وی باشند؛ بلکه مادر آنان نیز باید از خاندانی نجیب و اصیل
باشد.

به هر حال، پدر عروس، چه با میل و رغبت و چه ناراضی، باید با این ازدواجْ موافقت
می کرد. آن وقت از جانب سلطان، هدایایی فرستاده می شد و مهد می بردند. چون معمولاً
عروس در شهری دوردست بود، مدّتی دراز (گاه بیش از یک سال)، این رفت و آمدها طول
می کشید تا عروس به خانه داماد دراید و هنگامی که مهد عروس به دروازه شهر می رسید،
جماعت بسیاری از زنان و محتشمان، به استقبال عروس می رفتند. در این موقع، مرسوم بود
که هنگام غروب و شامگاهان، عروس به دروازه شهر نزدیک شود و چنانچه زودتر می رسیدند،
تا شامگاه صبر می کردند و در میان شمع و قندیل ها و شعله ها، او را به شهر وارد
می ساختند. در عروسی سلطان مسعود با دختر باکالیجار، بیهقی می گوید: «آن شب، نشابور
چون روز شده بود از شمع ها و مشعل ها… و چندان چیز ساخته بودند به فرمان عالی که
اندازه نبود».

و آن گاه او را به سرا و بارگاهی که سختْ زینت داده بودند، فرود می آوردند، سفره ها
می گستردند، هدیه ها و نثارها روان می کردند؛ در حالی که عروس، روی پوشیده بود و کس
او را نمی دید. سپس سلطان از سرای خود با غلامان و کوکبه عظیم، به سرای عروس
می آمد. از مجلّل ترین عروسی ها، عروسی سلطان مسعود است با دختر باکالیجار۲ و نیز
عروسی مسعود با دختر قورخان۳ و عروسی امیر مردانْ شاه با دختر سالار بکتعذی.۴

«و عبدالجبّار، پسر خواجه بزرگ (احمدِ عبدالصمد) در رسید با ودیعت و مال ضمان و همه
مرادها حاصل کرده… و پس مهدها که راست کرده بودند، با زنانِ محتشمان نشابور از آن
رئیس و قضات و فقها و اکابر و عمّال ]به شب[ پیش مهد دختر باکالیجار بردند، بر
نیم فرسنگ از شهر بود و خدم و قوم گرگانیان را به عزیزی ها در شهر آوردند و سرای و
کوشک های حسنکی، چون درجات فردوس الاعلی بیاراسته بودند به فرمان امیر، مهد را آن
جا فرود آوردند با بسیار زنان ،چون دایگان و دادگان و خدمتکاران و زنان و خادمان و
کنیزکان، و محتشمان نشابور بازگشتند و آن شب نشابور، چون روز شده بود از شمع ها و
مشعل ها. و خادمان حرم سلطانی، به درِ حرم بنشستند، و نوبتی بسیار از پیادگان به
درگاه سرای نامزد شدند و حاجبی با بسیار مردم، و چندان چیز ساخته بودند به فرمان
عالی که اندازه نبود و فرود