پاورپوینت کامل ریشه بی داد، بر خاکستر است ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریشه بی داد، بر خاکستر است ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریشه بی داد، بر خاکستر است ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریشه بی داد، بر خاکستر است ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

عدالت و انصاف ، واژه های نیکویی اند که مردمان نیک اندیش و نیک رفتار،
آنها را دوست دارند و در پی آنان اند. همه مردم ، حتّی کسانی که خود در کارها
عدالت و انصاف را رعایت نمی کنند، دوست دارند تا با ایشان به عدالت رفتار
شود. تمامی طبقات مردم جامعه ، از زیرین تا برین ، در لایه های مختلف زندگی
خود، خواهان عدالت اند و این خواستاریِ عدالت و انصاف را در گونه های گوناگون
کلامی خود بیان می دارند. یکی از این گونه های کلامی ای که گویه های عدالت
خواهی مردم ایران را در خود جای داده است ، مثل های فارسی است .

مردم ایران در این مثل ها و زبانزدها، دو دسته را به رعایت قوانینِ عدالت و
به کاربری انصاف دعوت می کنند: دسته اوّل ، خود اطرافیان و دیگر مردمان
هستند که تکیل دهندگان جامعه اند و با این فراخوانی به عدالت ورزی و
انصاف داری ، درصدد تحکیم روابط انسانی و برقراری عدالت و در نتیجه ، دستیابی
تک تک اعضای جامعه ، به حق و شایستگی خود است ؛ دسته دوم که مورد خطاب
این مثل ها و گفته های مردمی هستند، حاکمان و مسئولان جامعه اند. این گروه ،
از آن رو که قدرت و ثروت جامعه را به عنوان والیان کشور در دست دارند باید
در توزیع عادلانه امکانات و ثروت ها و نیز قراردادن هر کس در جایگاه شایسته
خود، به عدالتْ رفتار کنند.

همچنین ایرانیان در بسیاری از مثل های خود، بی عدالتی و ظلم و ستم را
نکوهش کرده ، بیزاری خود را از هر گونه تبعیض و بی انصافی بیان داشته اند.
این مثل ها که در واقع ، اعتراض های مردمی به وجود ستم و نابرابری است ،
بخش دیگری از گویه های عدالت خواهانه مردم ما را تشکیل می دهد. در این
نوشته کوتاه ، به تعدادی از مثل های سایرِ فارسی که بیانگر عدالت جویی
ایرانیان است اشاره می کنیم :

یک . عادلی سایه خداباشی

ورنه چون سایه بی بقا باشی . ۱

گوینده این مثل ، با ادا کردن این جمله ، به طرف مقابل خود که حاکم یا
نماینده حاکم است ، می گوید که اساس و بنیان حکومت ، عدالت است و اگر در
حکومت دارایِ خود، عادل باشی ، همچون سایه خداوند در زمین هستی و جانشین و
خلیفه او؛ ولی اگر عدالت ، محور حکومتِ تو نباشد و به ستم و نابرابری دست
یازی ، چونان سایه ناپایدار و رفتنی هستی و از بقا و جاودانگی در تاریخ و در
قلب های مردم ، بی بهره هستی . این مثل می تواند برگرفته از سخن پیامبر
اکرم (ص ) باشد که فرمود: سلطان عادل ، سایه خدا در زمین است . ۲

دو. هر چیز به جای خویش نیکوست ۳

لغت شناسان ، عدالت را به «وضع الشی ء موضعه » معنا کرده اند؛ یعنی این که
هر چیز را در جای خودش قرار دهند. با این معنا تخطّی از این قانون ، خارج
شدن از مدار عدالت است . این معنا هم در اعمال و رفتار انسان ها و هم درباره
خودِ اشخاص ، صادق است ؛ یعنی هم باید هر کاری را در جای شایسته خود از لحاظ
زمانی و مکانی و… انجام داد و هم ، هر شخصی را در مکان و جایگاه شایسته و
مناسبش قرار داد. از این رو در مثلی دیگر گفته اند: «هر کس را جایی است » یا
«هر کس را جایگاهی است ». ۴

پس اگر کاری از مسیر اصلی و حقیقی خود به هر طریقی خارج شود یا فردی در
غیر جایگاه حقیقی اش (فروتر یا فراتر) قرار داده شود، خروج از عدالت است . در
کلامی از پیامبر گران قدر اسلام در این باره می خوانیم : مردم را در جایگاه
شایسته خودشان قرار دهید. ۵

سه . خرّم و آباد گردد مُلک از عدل و نظر ۶

هر حکومت و دولتی باید شرایط و امکانات را برای همه مردم به تناسب و
برای همه کسانی که دارای شرایط برابر هستند، به تساوی تقسیم کند. آن گاه
برای هر شهر و روستایی ، امکاناتِ به اندازه و کافی و برای هر فردی امکانات
و بهره ای مناسب در نظر گرفته می شود. مردانِ بهره مند از توان و امکاناتِ
لازم و کافی ، به آباد کردن شهرها و محل زندگی خود می پردازند و نتیجه ، آن
می شود که سرزمینی آباد و خرّم خواهند داشت . پس عدالت ، موجب آبادانی است و
اگر حاکمان و والیان جامعه ، در صدد آبادی و پیشرفت جامعه هستند باید عدالت
پیشه کنند. از این رو گفته اند: خرم و آباد گردد ملک از عدل و نظر.

در سخنی از امام علی (ع ) نیز به این حقیقت اشاره رفته است که : شهرها،
به چیزی چون عدالت ، آباد نمی گردد. ۷

چهار. مُلک با کفر آباد می شود؛ با ظلم نمی شود ۸

عدالت ، لزوماً نباید از اندیشه ای دینی سرچشمه بگیرد؛ بلکه حکومتی می تواند
غیر دینی یا بی دین باشد، امّا در تقسیم قدرت ها و ثروت ها به عدالت رفتار کند
و برعکس ، حکومتی می تواند دینی باشد و خود را برخاسته از مفاهیم و ارزش های
دینی بداند، امّا در نحوه حکومت و در تعامل با مردم خود به تبعیض رفتار
کرده ، چهره مخدوش از عدالت را ترسیم کند.

از جمله سنّت های الهی که در گزاره های دینی به آن تصریح شده است ، این
است که خداوند با ستم و تجاوزگری ، خیلی زود برخورد کرده ، بنیان حکومت ستمگر
را سست و لرزان می کند. در کلامی از امام علی (ع ) در این باره آمده است :
حکومت با کفر، پایدار می ماند؛ ولی با ستم نمی پاید. ۹

پس پایداری و آبادانی و رشد یک ملّت ، مرهونِ عدالت گستری حاکمان آن
جامعه است ، حتی اگر حاکمان یا مردم آ