پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کوچه باغ زندگی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۸۶

مَثَل های شادکامی

زندگی، شیرین است، اگر انسان، خود، آن را به کام خویش تلخ نکند.

زندگی، رنگارنگ است، اگر انسان، خود، آن را فقط سیاه و سپید نبیند.

زندگی، زیباست، اگر ما خود، تصویری نازیبا از آن نسازیم.

برای شادکام بودن، داشتن زندگی ای آرام و آسودگی تن و روان، شایسته است که انسان،
اصولی چند را در زندگی خود، با عنوان قانون اساسی زندگی»، سرلوحه همه کارهایش قرار
دهد و خود را به رعایت آن، ملزم بداند.

اگر انسان، در رؤیارویی با هر پدیده نوظهور در زندگی اش، با رعایت اصل های
پیش گزیده، با آنها برخورد نماید، به راحتی آنها را حل می کند یا با آن کنار می اید
و جایی برای حضور دغدغه، نگرانی و اضطراب، باقی نمی گذارد، تا شادکامی او را تهدید
کند.

در فرهنگ عامّه مردم ایران، بویژه در مجموعه های مثل فارسی، به این مهم، توجّه
ویژه شده است.

حکیمان نامور یا پندآموزان بی نشان در این عرصه، بهترین سخنان را ـ که هر یک، اصلی
از اصول زندگی اندـ برای پسینیان، به یادگار گذاشته اند.

اکنون تعدادی از این مثل ها و حکمت های پندآموز را به تماشا می نشینیم:

۱. خدا گر ز حکمت ببندد دری/ ز رحمت گشاید درِ دیگری

زندگی انسان، همواره با گرفتاری ها و مشکلاتْ روبه روست و انسان، برای برون شدن از
گرفتاری ها، به دنبال درِ رهایی می گردد؛ امّا گاه با درب بسته، رو به رو می شود.

معمولاً انسان ها از بسته بودن برخی درها ناراحت می شوند و آن را از شانس و اقبال
بد خود یا سرنوشت و تقدیر نامناسب می دانند؛ امّا از این نکته، غفلت می کنند که
خداوند نسبت به بنده اش، مهربان ترین است و همواره بهترین انتخاب را از گزینه های
موجود برای بنده اش انجام می دهد و هیچ وقت، بنده اش را در بن بست قرار نمی دهد، آن
چنان که راهی برای گشایش کارها و برون شدن از گرفتاری ها نداشته باشد؛ بلکه باید
این اصل اساسی را در زندگی برگزیند که اگر خداوند، از روی حکمت گسترده اش، دری را
به روی انسان ببندد، از روی آگاهی و خیرخواهی بوده و هیچ گاه به زیان بنده اش اقدام
نمی نماید؛ بلکه درِ دیگری را از روی رحمت و مهربانی، به روی او می گشاید. در کلام
امام صادق (ع) آمده است: خداوند، هیچ گاه درِ روزی ای را بر مؤمن نمی بندد، مگر آن
که دری بهتر را برای او بگشاید!».۱

۲. در این دنیا کسی بی غم نباشد/ اگر باشد، بنی آدم نباشد

نیکْ روشن است که همه انسان ها، در پی ناکامی ها و شکست ها، اندوهگین می شوند و
افسوسِ گذشته را می خورند و نسبت به اینده، نگران اند؛ امّا برخی از افراد، گمان
می کنند که فقط آنها هستند که گرفتارند و در رنج و عذاب به سر می برند و دیگران، در
عافیت و امنیت و سلامت اند و هیچ درد و رنجی را به خود نمی بینند.

این گونه افراد، باید این فکر ناشایسته خود را با این اصل، اصلاح کنند که همه
انسان ها، با سختی ها و تلخی ها رو به رو هستند؛ در نتیجه، به تناسب برخورد خود با
آنها، شادی ها و غم هایی به سراغشان می اید. بنا بر این، همگان بهره ای از غم، در
زندگی خود دارند. چنان که امام صادق (ع) در این باره فرموده است: مؤمن، همواره از
چیزی آزار می بیند و از آن گریزی نیست یا به وسیله کسی که در خانه اوست (خانواده)
آزار می بیند یا همسایه اش اذیتش می کند و یا این که در راه رسیدن به خواسته هایش،
شخصی آزارش می دهد. حتّی اگر مؤمن، بر بالای قلّه کوهی باشد، شیطانی هست که او را
می آزارد».۲

۳. آدم زنده، زندگی می خواهد

انسان برای زیستن، ناگزیر از داشتن اسباب و لوازم زندگی است. بنا بر این، باید با
کار و کوشش، در پی دستیابی به این اسباب و وسایل باشد. انسان، با یادآوری همیشگی
این جمله باید به خود بقبولاند که تحت هیچ شرایطی، نباید از کار و تلاش و سازندگی،
دست کشید و تا زمانی که جان در بدن است و انسان زنده به شمار می اید، باید برای
زندگی دنیایش کار کند. چه نیکو گفته است امام حسن (ع): برای دنیایت چنان کار کن که
گویی، همیشه زنده خواهی بود و برای آخرتت چنان کار کن که گویی، فردا خواهی مُرد».۳

۴. آدم باید به پایین تر از خود نگاه کند، نه بالاتر!

یکی از اصول مهم و تأثیرگذار در زندگی، این است که انسان، همواره، نیمه پُر لیوان
را ببیند، نه نیمه خالی آن را. همواره به دارایی های خود بنگرد، نه به ناداری هایش.
یکی از راه هایی که انسان را به داشته هایش توجّه می دهد، این است که در مسائل
مادّی، به افراد پایین تر از خود بنگرد.

فردی که در سلامتی او نقصی ایجاد شد، نباید با نگریستن به فرد سالم، خود را دچار
نگرانی و ناراحتی کند؛ بلکه باید به کسی بنگرد که نسبت به او نقص بیشتری دارد یا
بیماری بدتری دارد. همچنین فردی که مشکلات مالی دارد، باید به نادارتر از خود نگاه
کند، نه داراتر. چنان که رسول گرامی اسلام (ص) فرموده است: به فرودست خود بنگرید و
به فرادست خود منگرید».۴

البته باید توجّه داشت که این اصل، فقط در مسائل مادّی، جاری است و در مسائل معنوی،
بر عکس است؛ یعنی انسان باید در مسائل معنوی، به بالاتر از خود بنگرد تا به رشد و
کمال معنوی، دست یابد.

۵. آدم باید پایش را قدر گلیمش دراز کند

یکی از ناراح