پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۲۷

بنیان حوزه های علمیّه شیعه, هماره, بر استقلال در برابر حاکمیّتها استوار بوده است.

از نخستین مراحلی که شالوده این پایگاه دینی در مکتب حماسی و آزاداندیش و آزاده پرور عترت پی ریزی شد, پایه های بنای آن, بارِ وابستگی و وبال تقرّب به سلطه های مردم ستیز را تحمّل نداشت و تاب نیاورد.

حوزه های شیعی, در طول تاریخ پرفراز و نشیب امّت اسلامی, گوهر استقلال را از کف نداد و بر پاسداری از آن اصرار ورزید هر چند در این مسیر, هزاران خطر را به جان خرید و حرامیان دامانش را به خون فرزندانش گلگون ساختند و از غم شهداء الفضیله جراحتهای عمیق بر قلبش نشاندند.

برای نمایاندن این واقعیّت, نشانه ها و نمودها در جای جای تاریخ و ادبیات و هنر اسلامی آشکار است.

احمد امین, نویسنده و متفکّر مصری در کتاب ضحی الاسلام سخنی دارد که هر چند به منظوری دیگر و با تحلیلی متفاوت عرضه شده; یعنی, خود از اهل سنّت بوده و بر مذاق آنان سخن گفته است, امّا در این نوشته ما را سود می دهد و یاری می رساند. او به بهانه تجلیل از ادبیات شیعی می نویسد:

(به حقّ, حرکت شیعی ادبیات عرب را تا حد زیادی بارور ساخت. ادبیات پدید آمده از اندیشه شیعی, بس قوّی و نیرومند و مهیّج است و علّت آن را باید شرایط و موقعیتی دانست که شیعه در آن قرار داشت, موقعیّتی که به طور طبیعی عواطف را شعله ور می ساخت و به هیجان می آورد و روشن است که عاطفه از بزرگ ترین پایه های ادبیات است… شیعه, هماره دو عاطفه نیرومند و آشکار داشت که ادبیات شیعی به یکی از آن دو متّکی بود:

۱ . احساس خشم.

۲ . احساس غم و اندوه.

خشم شیعه از آن رو بود که حق خویش را ربوده شده می دید و باورداشت که نسبت به او ظلم و دشمنی شده است. این احساس آنان را وا می داشت تا در افشاگری علیه غاصبان و به ترسیم در آوردن حق خویش و شرح ستمی که بر آنان رفته, شعرها و خطابه ها بسرایند.

و امّا احساس غم آنان, حاصل دو حاکمیّت بود: دولت عباسیان و امویان. دولتهایی که با شیعه بد رفتاری کرده و بدانان زور گفتند و آن گونه با شیعه به قساوت رفتار کردند که با کافران و ملحدان! خونی از شیعه هنوز نخشکیده بود که خونی دیگر سرازیر می شد. عباسیان و امویان انواع مختلف ستم را بر شیعه به کار گرفتند: کشتن, به صلیب کشیدن, آتش زدن, زندانهای طولانی با محرومیّت از نور و هوا و ممنوعیّت از خوردن و نوشیدن…)۱

این گواهی تاریخ و نشانه ها و آثار بر جای مانده از ایثار و اخلاص و شهادت طلبی نسلی است که حاکمیّتهای ناصالح, همواره, در محو آنان کوشیدند و قلم به مزدان درباری یادشان را به دست فراموشی سپردند.

البته نمی توان از نظر دور داشت که در کنار گواهان و شاهدانی که به آزادگی و پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint ها شهادت داده اند و می دهند,نغمه های ناهمسویی به گوش می رسد که سعی در مخدوش ساختن این نسل و متّهم نمودن چهره های آن به وابستگی دارند!

امّا اگر نور ایمان و معیار انصاف را در پیمودن طریق داوری به کار گیریم و از وابستگی به هوا و دلبستگی به نواهای بیگانه, خویش را مصون داریم, در زیر و بمهای این آهنگهای ناهمسو, طنین دشمنی و غرض ورزی دین ستیزان و فساد پیشگان و یا دستِ کم, شتابزدگی و بی اطلاعی از تاریخ و واقعیّتهایی که بر حوزه ها گذشته است را به روشنی شاهد خواهیم بود.

منظور از پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint ها

بدیهی است که وقتی سخن ازپاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint در برابر حاکمیّتها مطرح می شود,نظربه ماهیّت حوزه ها وجریان عمومی آن دارد و در این میان, نفوذ عناصر ناصالح و یا دنیاگرایی و لغزش عناصر ساده لوح را نمی توان نادیده گرفت و انکار کرد!

حوزه های علمیّه, نه در فهم شریعت ادّعای عصمت دارند و نه در عمل به آن, بلکه نظام حوزه, نظامی است بشری و مانند هر سیستم و مجموعه انسانی دارای ارزشها و کاستیهایی بوده و هست, امّا مهم این است که در سنجش و مقایسه میان ارزشها و کاستیها و در محاسبه میان شخصیتهای وارسته و آزاد مرد و فداکارآن با عناصر نفوذی و لغزش یافته, جریان اصلی و ارزشهای محوری را نادیده نگیریم.

مغرضان و معاندان, بدون یاد کرد از ارزشها (که چه بسا اصولاً ارزشی را ارزش نشناسند) تنها به ذکر کاستیها و نمودن چهره های تاریک و نفوذی بسنده کرده و این نهاد معنوی و مردمی را یکسره متّهم و مردود می شمارند! امّا این شیوه, شیوه شیّادان و رهزنان فکر و ایمان است; چرا که کورترین بینشها دیده اند که نهاد حوزه های دینی در مکتب فکری و سیاسی رهبرانی شکل گرفته است که هماره منادی مبارزه با استکبار و سلطه های جبّار بوده اند و بر این اساس, ماهیّت این نهاد, ماهیّتی استقلال خواه و بیزار از تقرّب به سلطه ها بوده و هست و شرط چنگ انداختن به ریسمان الهی را کفر به طاغوتیان می دانسته و می داند.

(فمن یکفر بالطاغوت ویؤمن باللّه فقد استمسک بالعروه الوثقی.)۲

این رهنمود الهی در اندیشه سیاسی و حتی فقهی امامیه, تأثیری شگرف داشته است چنانکه شهید اوّل, محمدبن جمال الدین مکی عاملی (۷۳۴ ـ ۷۸۶هـ.ق.) در فقه فشرده خویش می نویسد:

(وفی الغیبه ینفذ قضاء الفقیه الجامع لشرائط الافتاء, فمن عدل عنه الی قضاه الجور کان عاصیاً…)۳

در عصر غیبت امام, قضاوت فقیهی که تمامی شرایط افتا را دارد, نافذ است, پس اگر کسی به قاضیان درباری و وابسته به جائران روی آورد, گناهکار خواهد بود.

بنابراین در اندیشه فقهی امامیه, نه تنها به حاکم جائر نباید روآورد و اتّکا ورزید که به قاضی وابسته به چنین دستگاهی نباید اعتماد ورزید.

با این وصف, مشکل نفوذ عناصر ناصالح, بالغزش و گمراهی برخی عناصرسست اراده و بی مایه, چیزی است که در هر مجموعه بشری قابل پیش بینی است و مقدّس ترین نهادها گرفتار آن بوده و خواهند بود.

اگر در خانه نوحِ پیامبر فرزندی ناصالح۴ و در خانه لوطِ نبی, همسری نالایق۵ و در میان همراهانِ موسی, عنصری کارشناس امّا منحرف (سامری)۶ و در میان اصحاب و حواریان عیسی, شاگردی خائن و در جمع اطرافیان پیامبر اسلام(ص) به گواهی قرآن, افرادی منافق ره نیافته بودند۷. بیان این نکته دشوارتر می نمود, امّا این واقعیّتها می نمایاند که حتّی در سالم ترین نهادها و مجموعه ها و محیطها, مفسدانی یافت می شوند که وجود خود را بر نظام صالح دینی تحمیل کنند و برای شیاطین راه جسارت و اتّهام و بدگویی و بدخواهی را بازگذارند و اهل صلاح را بدنام سازند!

مهم این است که راست اندیشان و درست باوران, وجود این سایه های سنگین و لکّه های ننگین را, هرگز دلیل ضعف و ناسلامتی محیط انبیا و اولیا و برنامه های آنان نمی دانند.

در تاریخ طولانی حوزه های شیعی نیز, همین واقعیّت جاری و صادق است.

شالوده این حوزه ها بر زهد و تقوا و عبودیّت حق و حرّیت در قبال سلطه های باطل استوار گشته است و نفوذ چند چهره تاریک, نمی تواند ماهیت و اساس ارزشی آن را مخدوش سازد و یا سکوت تحمیلی و اضطراری برهه ای از زمان, نمی تواند روح پرتحرّک و جنبش آفرین آن را در پرده ابهام نهان دارد.

بنیادهای پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint ها

چنانکه گفته آمد, پایه های پاورپوینت کامل استقلال حوزه ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint های شیعی بر تعالیم و رهنمودهای معصومین بنا شده است.

پیامبر گرامی اسلام می فرماید:

(ایّاکم وابواب السلطان و حواشیتها, فانَّ اقربکم من ابواب السلّطان و حواشیتها ابعدکم من الله ـ تعالی ـ وَمَنْ آثَرَ السّلطان علی اللّه, عزّوجل, اَذَهَبَ اللّه عنه الوَرَع, وجَعَله حیراناً.)۸

بر شما باد که از نزدیکی و خدمتکاری سلطان و اطرافیان وی بپرهیزید, زیرا کسی که نزدیک تر به سلطه ها و حامیان واطرافیان سلطه ها باشد, از خداوند, به همان اندازه, دورتر است و کسی که همدمی سلطان را بر خدا ترجیح دهد, خداوند ورع و پرهیزکاری را از او بگیرد و سرگردانش قرار دهد.

امام صادق(ع) می فرماید:

(قال رسول اللّه(ص): الفقهاء اُمناءُ الرُّسُل ما لَمْ یَدْخُلُوا فی الدنیا. قیل: یا رسول اللّه! وما دخولهم فی الدنیا؟ قال: اتّباع السلطان, فاذا فَعَلوا ذلک فاحذروهم علی دینکم.)۹

رسول خدا(ص) فرمود: فقیهان, امین رسولانند, تا زمانی که وارد دنیا نشوند [دنیازده نشوند و آلوده به مادیّات نگردند] از پیامبر(ص) پرسش شد, وارد شدن فقیهان در دنیا به چه معناست؟ پیامبر فرمود: منظور از ورود به دنیا, پیروی از سلطان است. آن گاه که فقیهان, پیرو سلطه ها شدند از ایشان بر حذر باشید که برای دینتان خطر ساز خواهد بود.

یکی از گویاترین این رهنمودها و هشدارها در سخنان امام سجاد(ع) به محمدبن مسلم شهاب زهری است. عالمی که هماره کارگزار مروانیان بود و در دنیای آنان غوطه ور, تا آن جا که هشام بن عبدالملک, وی را معلّم خصوصی فرزندانش قرار داد.

امام سجاد(ع) به این عالم سلطه پذیر و دنیادار هشدارهایی بس شدید داد و فرمود:

([ای محمدبن مسلم] تو با این دنیازدگی در شرایطی قراردادی که اگر کسی وضع واقعی ترا بداند بر تو دل می سوزاند, خداوند سلامت جسم و طول عمر به تو داده و در پرتو آشنایی با قرآن و فقه, حجّت خویش را بر تو تمام ساخته است… ولی بنگر که فردا, فردای قیامت که در برابر خداوند قرار می گیری, چگونه شخصی خواهی بود!

… خداوند از عالمان پیمان گرفته است که حقایق را برای مردم بازگویند و پنهان ندارند. هان بدان که کمترین حقیقتی را که پوشیده داشته ای این است که مونس ظالمان قرار گرفته ای و راه تجاوزگری را با نزدیکی خود به ایشان, برای آنان هموار کرده ای…)۱۰

تمایز حوزه های شیعی از سایر حوزه ها

عوامل فراوانی باعث شده است تا در طول تاریخ گذشته امّت اسلامی, تفاوت آشکاری میان حوزه های شیعی با مراکز علوم اهل سنّت پدید آید و بنای حوزه های شیعه بر جدایی و استقلال از حاکمیّتها نهاده شود, در حالی که در بسیاری از ادوار حوزه های اهل سنّت در قوام و حیات خویش, متّکی بر حکومتی بوده اند.

استاد شهید مطهری, در تحلیلی گذرا این واقعیّت را مورد توجّه قرار داده است و می گوید:

(از خصوصیات برجسته سید جمال این است که: در اثر آشنایی نزدیک با جامعه شیعه و با جامعه سنّی, تفاوت و دوگانگی وضع روحانیّت شیعه را با روحانیت سنی به خوبی درک کرده بود. او, می دانست که روحانیت سنی یک نهاد مستقل ملّی نیست و در مقابل قدرتهای استبدادی و استعماری قدرتی به شمار نمی رود, روحانیت سنّی وابسته به حکومتهایی است که خود قرنها آن را به عنوان) اولوا الامر) به جامعه معرفی کرده است, لهذا در جامعه تسنن به سراغ علما نمی رفت, مستقیما به سراغ خود مردم می رفت… ولی روحانیت شیعه چنین نیست. روحانیت شیعه یک نهاد مستقل است, یک قدرت ملی است, همواره در کنار مردم و در برابر حکمرانان بوده است, از این رو, سید جمال در جامعه شیعه اوّل به سراغ طبقه علما رفت و به آگاه سازی آنها پرداخت, این طبقه را بهترین پایگاه برای مبارزه با استبداد و استعمار تشخیص داد.)۱۱

در همین جا از مضمون کلام استاد نکته ای را مورد دقّت قرار می دهیم و آن این است که نهاد روحانیّت شیعه, هر چند بر پایه های استقلال و حرّیت بنا شده, و نهادی مردمی است, اما گاه در تحولات شرایط و مقتضیات زمان, برای موضع گیری صحیح و بایسته در برابر جریانهای منحرف و مستبد, نیازمند آگاهی بوده و می بایست هوشمندانی که پیش از دیگران و بیش از همگان نیاز و شرایط زمان را درک کرده اند, به رهبری و روشنگری جمع همّت گمارند.

استاد شهید, نگاه خود را متوجّه جریان اصلی حوزه و روحانیّت کرده است و با این حال از برخی نارساییها چشم نپوشیده, می نویسد:

(اگر احیاناً افرادی رابطه نزدیک با مستبدان زمان خود داشته اند وابستگی خود را با روحانیت و مردم و دین حفظ کرده اند و از آن اصل که در فقه مطرح است, یعنی (استفاده از پایگاه دشمن به سود مردم) پیروی کرده اند و اگر احیاناً افرادی هم بوده اند (که البته بوده اند) که واقعاً وابسته بوده اند, جنبه استثنایی داشته اند و لهذا مردم شیعه پیوند محکم خود را با روحانیت شیعه در طول تاریخ نگسسته اند.)۱۲

در حاشیه این نقل قول باید اضافه کرد که داوری یاد شده درباره روحانیّت اهل سنّت, نظر به دیرینه طولانی این سازمان در گذشته قرون از تشکیل خلافت امویان تا دوره حاکمیّت خلفای عثمانی دارد, زیرا در این دوره طولانی نمی توان چهره یک یا چند روحانی اهل سنّت را مشاهده کرد که علیه سلطه های حاکم به دلیل جبّاریت و بی لیاقتی آنان قیام کرده و جامه شهادت بر تن آراسته باشد. و امّا در قرن اخیر, واقعیّتهای تاریخ, پنجه های خونین و بی رحم استعمار, ضعف و درماندگی جامعه بزرگ مسلمانان و فریادهای بلند منادیانی چون سید جمال الدین در محیط علمی بزرگ اندیشه وران مصر, توده سنگین و سیاه سکوت را در جامعه روحانیت اهل سنّت شکافت و اندیشه های مستقل جوانه زد و کسانی چون عبده, رشیدرضا و سیّد قطب و… سر برآوردند و امّا این که این سیر, در جوامع اهل سنّت تا چه حدّ بالندگی یافت و یا چگونه مورد غفلت و بی مهری قرار گرفت؟ نکته ای است که باید به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

در میان اهل سنّت, شعار اصلاح طلبی دینی و سیاسی جوانه زد, ولی به دلیل نارسایی بنیادهای سیاسی, معمولاً به ثمر ننشست و یا میوه های نارس و تلخ به بار آورد.

عبده, در آشنایی با اندیشه سید جمال, هر چند حرارت سیاسی یافت و به تهاجم علیه استعمار و حکومتهای استعماری پرداخت, امّا از آن جا که شالوده های اندیشه سیاسی ـ عقیدتی وی ریشه در باورهای سیاسی گذشته اهل سنّت داشت سرانجام به قهقرا برگشت و یا از حرکت سیاسی باز ایستاد.۱۳

در تحلیل این سیاست گریزی و مسالمت گرایش سیاسی, شاید آرای مختلفی در خور عرضه باشد, ولی یکی از آنها انس ذهنی و تعلّق خاطر عبده به تاریخی است که بسیاری از رخدادهای آن را با وجود ناهنجاریهای سیاسی, به حکم برخی باورها می بایست بپذیرد.

علاوه بر تاریخ یاد شده, بینشهای فقهی اهل سنّت نیز در تعظیم حاکمان, بینشی افراط گونه است, چنانکه ماوردی (م:۴۵۰هـ.ق.) نشستن عالمان وفقیهان را در مجامع عمومی و عهده دارشدن منصب تدریس را برای معلّمان, مشروط به اذن و رضای حاکم و سلطان می داند (در صورتی که آن مجامع و پستها از نظر سلطان قابل ملاحظه و مورد نظر باشد.)

(فان کان للسلطان فی جلوس مثله نظر لم یکن له ان یترتّب للجلوس فیه الاّ عن اذنه کما لایترتّب للامامه فیه الاّ عن اذنه لئلا یفتات علیه فی ولایته…)۱۴

قاضی ابویعلی می نویسد:

(از امام احمد الفاظی نقل شده که لازمه آن عدم اعتبار عدالت و علم و فضل برای حاکم و خلیفه است و گفته است در روایت عبدوس بن مالک قطان, چنین است که هرگاه کسی با شمشیر بر مردم غلبه کند و به خلافت و فرمانروایی دست یابد, امیرمؤمنان نامیده می شود و برای کسی که ایمان به خدا و قیامت دارد جایز نیست که شب را به خواب رود در حالی که امامت و پیشوایی آن سلطه یافته را نپذیرفته باشد, فرق نمی کند که فرد سلطه یافته, نیک باشد یا فاجر گنهکار, زیرا او با این غلبه امیرمؤمنان است…)۱۵

قاضی ابویلعی, این سخن احمدبن حنبل را توجیه می کند و می گوید: منظور او در صورتی است که حاکم عادل در دسترس نباشد و مردم ناگزیر از اطاعت فاجر باشند, ولی خود ابویعلی در ادامه همین بحث نکاتی را مطرح می کند که در شگفت آوری دست کمی از سخنان احمد ندارد. او می نویسد:

(اگر کسی نابینا باشد, نمی تواند امام و پیشوا بشود, ولی فسق عارض که فقد بصیرت را گاه به همراه دارد و یا انحراف از مذهب, مانع خلافت و رهبری نیست.)۱۶

شهید مطهری در این باره می نویسد:

(… روحانیّت شیعه (که به دست ائمه شیعه پایه گذاری شده است) از ابتدا اساسش تضادّ با قدرتهای حاکم بوده است. به قول حامد آلگار: (… اساس روحانیت شیعه بر انکار حقانیت پادشاه است…) امّا در مقابل, مثلاً روحانیّت تسنن از همان ابتدا, وابسته به دستگاه حاکم بوده است. از همان زمان که ابو یوسف به سمت قاضی القضات هارون منصوب شد و در عین حال سمت مفتی اعظم را هم