پاورپوینت کامل پاسداشت صحیفه حوزویان ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پاسداشت صحیفه حوزویان ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پاسداشت صحیفه حوزویان ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پاسداشت صحیفه حوزویان ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۳

بارها و بارها راهمان نمود. شگفتیم و شاد باش گفتیم, ولی از هیاهوی تبریک و آفرین و… فرا نرفتیم.

از گهر گفته های او, روحمان اوج نگرفت, و انقلاب درونی در ما ایجاد نشد وگرنه, غیر از این بودیم که هستیم.

شمع بر راهمان بداشت, گرفتیم, ولی چندگامی پیش نرفته از شب, هراس به دل راه دادیم و از حرکت بازماندیم.

گوش به تحلیلهای نااهلان, بیهوده گوییهای کژ اندیشان و بیغوله زیان دادیم, شمع را از دست بدادیم و دگر بار گرفتار همانانی شدیم که تاریک اندیشی را زندگی و تنگ فکری و حماقت خمیرمایه بقا و دوامشان است.

توفان هوای تاریک پرستان شمع مان را خاموش کرد, چه بر سر او, از جان مایه ننهادیم.

دردشناس از سر سوز و درد, دردها را بگفت و نسخه درمان بداد. نسخه اش را به کار نبستیم و صحیفه اش را پاس نداشتیم. عیادتمان کرد, دستمان بگرفت, با همه گرفتاریها در دار الاسلام, به گوشه خانه ما آمد, ملاطفت کرد, از روی جدّ لطف او در پاس نداشتیم. ناز کردیم فروتنی کرد و نازمان کشید. رو گرفتیم, باز هم به سراغمان آمد شاید که بیدار شویم.

راستی این همه چرا؟ نگرانی سکاندار امّت اسلامی,از چیست؟ چرا این همه بر بسامانی و بهسازی حوزه ها, پای می فشارد.

اگر گفته ها و پیامهای او را مرور کنیم, بیشترین دغدغه او را در باب حوزه و بالندگی و رشد آن می یابیم.

چند سال پیش در جمع نمایندگان طلاب گفت:

(بنده نسبت به مسائل مربوط به حوزه, همان طور که اول هم اشاره کردم, به هیچ وجه خودم را غیر مسؤول نمی دانم; یعنی وجدان: وجدان طلبگی و وجدان مسؤولیت کنونی من به هیچ وجه اجازه نمی دهد که مسأله اهمّ اسلامی جامعه مان و کشورمان از نظر من, یک مسأله درجه دو باشد. خیر, مسأله مهمّی است. مسأله درجه یکی است. من خودم را مسؤول می دانم نسبت به این قضایا و نسبت به قم و آینده اش و ترتیباتش و هر کاری که شرعاً به عهده من باشد و تشخیص بدهم, ان شاء اللّه, انجام خواهم داد…)

او, به چه می اندیشد, چه می بیند از چه چیز نگران است که اصلاح و سامان دادن حوزه ها را مسأله اهم کشور و جامعه اسلامی می داند.

در پس این همه فریاد, چه درد جان فرسایی است که گاه زمام کلام را از او می رباید و بسان جدّش علی(ع) (شقشقیه) می سراید.

اگر خام اندیشان مولای مان را نیافتند و خشک فکران به جای همراهی و درک درد او, یاوه سراییدند و با غوغای سالاری و مقدّس بازی درد او را به چاه حوالت کردند.

ما تجربه برگیریم, جغدوشانی را که پس از هر پیام و کلام جان فزا و سرنوشت ساز سلاله اش بر خرابه ها می نشینند نغمه (واحوزه ها) سر می دهند, رسوا کنیم که دیگر تنهایی علی(ع) تکرار نشود.

جان کلام او را نوش کنیم از عطر خطابه اش طراوت گیریم, نا هوشیاران را هشدار دهیم, بی دردان را برانگیزانیم, دلسوزان را یار باشیم و غرض مداران را در زندان نفس پرغرضشان گرفتار کنیم. و از شادباشهایی که فرجامش شکستن قامت بلند کلام اوست و بهانه برای دیگران, دامن گیریم و با چهچه های نابهنگام, طنین هنگامه و پیام نورانی او را کم فروغ نکنیم. جان کلام را بنوشیم و از پیام جانان پاسی, شایسته بداریم.

در این نوشتار, پرتوی از انوار صحیفه او را می نمایانیم و با تفرّج در بوستان سرسبز کلام او, از مبارک رهنمودهایش راه می گیریم.

جان کلام رهبر

در نخستین نگاه به خطابه مبارک رهبر به ذهن می زند که پیام اصلی و جان گفته های او, بایستگی تحول و بالنده سازی حوزه ها و بسامانی و تجهیز حوزه های علوم دینی اسلامی, برای پاسخ گویی به نیازهای فردا و فرداهاست, ولی هر تحوّل و بسامانی را, مبادی, مبانی, و پیش فرضهای فکری و نظری است که اساس و قاعده تحوّل را تشکیل می دهند و نیز بازدارنده هایی است که چه بسا طرح تحوّل را نافرجام می کنند. رسیدن به مطلوب بدون ژرف کاوی در این اصول نشاید. دامنه این اصول نیز, تنها به دایره نظری محدود نمی شود, بلکه در هر دو بعد: نظری و عملی, مطالعه و کارشناسی جدّی می طلبد; چه طرح پیشنهادی مقام معظّم رهبری, ریشه در میراث هزارساله احیاگران و مجدّدان حوزه ها دارد, محصول سالها اندیشیدن در بهسازی حوزه هاست, ثمره میمون شناخت واقع بینانه جهان اسلام, نیازهای نظام, وضعیت حوزه و رسالتی است که باید حوزویان پرچم آن را برفراز دارند.

برگزاری سمینارها و نشستهای شتاب زده با مضامینی تکراری و در دایره ای تنگ, چونان که آن اندیشه بلند را برنتابد, بیراهه رفتن است و نشان دادن سراب به جای آب. کار, با ظاهرسازیها سامان نمی گیرد.

حتی یک قشر و دو قشر از حوزه هم, اگر به کاری جدّی و حساب شده و درازمدّت دست بزنند, باز هم به آن قلّه بلند نخواهند رسید, زیرا درد عمیق تر از این حرفهاست. بسیج هر افکار و گروهها حوزه: عالمان فاضلان, کارشناسان, دردمندان وفن شناسان را می طلبد.

بهره وری درست و بجا از همه مهارتها, راهی فراسوی آن آرمان بزرگ, خواهد گشود.

ما با توان اندک خود, این شماره و شماره هایی را در آینده به پاسداشت این صحیفه نورانی, ویژه کرده ایم, به امید آن که بتوانیم روزنی به روشنایی بگشاییم.

در این کوتاه نوشته, اندیشه های او را مرور کرده و پرتوی از مبانی (طرح تحول) را می آوریم تا در مجالی دیگر, روشهای اجرایی آن را بنمایانیم.

خاستگاه فکری و نظری طرح

هر طرحی, بویژه طرحهای اجتماعی, آن هم با صبغه دینی, زیر ساخت فکری برگرفته از اصول و هدفهای جاری در پیکره و ساختار آن دین را دارد, اصولی که مبانی و مبادی طرح بر آنها استوار است و قواعد ساماندهی, از آن تغذیه می کنند.

در این بخش به برخی عناصر زیر ساخت, اصولی, مبانی و مبادی اشارت کرده, پرتوی از تفکّر و اندیشه ای را که در پس صحیفه حوزویان به ذهن می زند, می آوریم:

۱ . دین برای اداره جهان, بهسازی زندگی بشر, ساختن جامعه ای همسو با فطرت انسان ها و شکوفایی استعدادها و برانگیختن دفینه های اندیشه و خرد بشر آمده است.

۲ . انسان اسلام, تک ساختی نیست.