پاورپوینت کامل فقه تئوری اداره جامعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فقه تئوری اداره جامعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فقه تئوری اداره جامعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فقه تئوری اداره جامعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۹۹

بایسته های رفتار دینی ، دانش فقه را به عرصه ظهور آورد واجتهاد،
شیوه کاوش در گنجینه های اولیه دین گردید. تبیین[ بایدها] و
[نبایدها] در چگونگی عمل و رفتار مومنان دست آورداین دانش شد.
بدین وسیله ، همواره موضع عملی مسلمانان ، در جاری زندگی با موازین
دین هماهنگ می گردید.

پیدایش پیشامدها و رفتارهای جدید، در عرصه
پرگستره زندگی ، فقیهان را بر آن داشت که برای به دست آوردن احکام
جدید و شناخت جایگاه دینی آنها، به تعمق و تعقل اجتهادی دست یازند و
به گسترش دامنه فقه بپردازند. بدین سان فقه رشد یافت و بارور گردید.

تاریخ بیش از هزار ساله فقیهان راستین اسلام ، که فقه غنی و پربار
شیعه را به ارمغان آورد، با شکنجه و آزار، فقتر و تهیدستی و تلخیهای
بسیار همراه بود. عالمان شیعی ، همواره با تلاش واجتهادشان ، شعر
ایثار و شهادت سرودند و با قدرت عشق وایمان ، مشعل فقاهت واجتهاد
را در تمام اعصار، پرفروغ و تابان ، فرا روی نسلها پاس داشتند.

افزون براین ، بسیاری ازاینان پیوسته حرکتهای اصلاح طلبانه و
احیاگر را نیز راهبری کردند و همزمان با مرزبانی علمی از فرهنگ اصیل
اسلام وایمن داشتن از دست برد و هجوم راهزنان دین ، به تلاش و جهاد
برای محو مفاسد و بی عدالتیها در سایه تحقق احکام الهی پرداختند.

امام می نویسد:

[در هر نهضت وانقلاب مردمی ، علمای اسلام ،اولین کسانی بوده اند که
بر تارک جبین شان ، خون و شهادت نقش بسته است] ۱ .

همسوئی جهاد واجتهاد در فقه شیعه ، که ریشه در فرهنگ این
مکتب داشت ، موجب می گردید حوزه ها، همواره آبستن افکارانقلابی بوده و
مرکز جنبشها و جریانهای اصلاح طلبانه اسلامی باشند.

استعمار، که منافع خود را در تضاد بااین می دید، در پی نابودی
روحانیت و حوزه ها برآمد ولی چون روحانیت از پایگاه و خاستگاه
اجتماعی و مردمی برخوردار بود، با همه تلاشی که انجام داداز خاموش
کردن مشعل جهاد واجتهاد عاجز ماند. به دنبال آن ، حیله تخریب و
مسخ فرهنگ اسلام راستین را در سر پروراند و کوشید دین را تهی از
مسائل اجتماعی و سیاسی جلوه دهد. شعار جدایی دین از سیاست را مطرح
کرد. بااین اندیشه شیطانی ، توانست برخی از حوزویان ساده اندیش را
بفریبد.

امام ،این ترفنداستعماری را به خوبی ترسیم نموده می نویسد:

[ استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه ها مایوس شد، دو
راه را برای ضربه زدن انتخاب نمود: یکی راه ارعاب و زور، دیگری راه
خدعه و نفوذ.

درقرن معاصر، وقتی حربه ارعاب و تهدید، چندان کارگر نشد، راههای
نفوذ، تقویت گردید.اولین و مهمترین حرکت ،القای شعار: جدایی دین از
سیاست است که متاسفانه این حربه در حوزه و روحانیت تااندازه ای
کارگر شده است ، تا جایی که دخالت در سیاست دون شان فقیه ، و ورود در
معرکه سیاسیون ، تهمت وابستگی به اجانب را به همراه می آورد]. ۲

بااین دسیسه ، حوزه هااز تحرک و پویایی بازایستاد و فقه از
دایره احکام فردی و عبادی فراتر نرفت ، فقیهان ، عموما، به تعلیم و
تعلم در مسائل فردی فقه پرداختند و به دوراز مسائل عینی دراجتماع
و ناآشنا با دستاوردهای تمدن و پیشرفت به بحث وارائه نظر پرداختند.
این امر، زمینه بدبینی و نگرشهای نادرست از عموم حوزویان را فراهم
می آورد و تهمت جموداندیشی و بر چسپ ارتجاع را نیز در پی داشت .

امام دراین باره می گوید:

[ وقتی شعار جدایی
دین از سیاست جاافتاد و فقاهت در منطق ناآگاهان غرق شدن دراحکام
فردی و عبادی شد و قهرا فقیه هم مجاز نبود که ازاین دایره و حصار
بیرون رود و در سیاست و حکومت دخالت نماید. حماقت روحانی در معاشرت
با مردم فضیلت شد. به زعم بعضی افراد، روحانیت زمانی قابل احترام و
تکریم بود که حماقت از سراپای وجودش ببارد والا، عالم سیاسی و
روحانی کاردان و زیرک ، کاسه ای زیر نیم کاسه داشت] ۳ .

حاکم شدن تفکر واپس گرایی و جمود فقهی و تز تبری از سیاست ، موجب
گردید:احکام اجتماعی و سیاسی اسلام ، در حوزه ها به فراموشی سپرده شود
و ژرف اندیشانی که به این مسائل توجه داشتند و درباره آنها به
تحقیق و تتبع می پرداختند، با مشکلات بسیاری از سوی دوستان ناآگاه و
دشمنان حلقه به گوش مواجه گردند. به گفته امام :

[ اسم سیاست را نمی توانستیم در حوزه های علمیه
ببریم . وامور مسلمین و چیزهایی که مربوط به جامعه مسلمین است ، در
حوزه ها بحثی از آن نبود] ۴ .

حوزه های فقهی ، با فراز و نشیب ، حوزه های فقهی ، با فراز و نشیب ، بر
همین روند بود تااین که ستاره ای در آسمان فقاهت بدرخشید و ماه مجلس
شد. فقیهی هوشمند و با خرد، ژرف اندیش و جامع نگر.او که اندیشه و
فهم فقهی را با بینش نگرش عمیق ،از تمامت اسم همراه ساخته بود، برای
تجدید حیات اجتماعی اسلام و فقه اسلامی بپاخاست . برای این منظور به
دواقدام روی آورد:

۱. با تبیین اسلام اصیل ، به مصاف فکر شیطانی جدایی دین از سیاست
رفت واین دام عنکبوتی را که استعمار سالها بر ذهن واندیشه بسیاری
از فقیهان تنیده بود، با هوشیاری و صلابت روحی بر تافت و دردمندانه
فریاد برآورد:

[والله اسلام ، تمامش ، سیاست است .اسلام را بد معرفی کرده اند. سیاست
مدن ازاسلام سرچشمه می گیرد]. ۵

این معنار را که کسی بگوید:اسلام به زندگی
چه کار دارد؟این جنگ بااسلام است .این نشاختن اسلام است .اسلام به
سیاست چه کار دارد؟این جنگ بااسلام است] ۶ .

۲.احکام اجتماعی و حکومتی اسلام را در قلمرو بررسیهای فقهی درآورد
و به تبیین و تشریح آنها پرداخت . بااین حرکت ، مسائلی را که از روی
غفلت ، در منابع اسلامی مستور مانده بود، بر مسند تحقیق نشاند و با
استدلال متین واستوار برگرفته از مبانی شرع ، قوانین واحکام اسلام را
این گونه معرفی نمود :

[ ماهیت و کیفیت این قوانین می رساند که برای
تکوین دولت و برای اداره سیاسی واقتصادی و فرهنگی جامعه تشریع گشته
است]. ۷

با تلاش پیگیر و پرتوان او، و شاگردان
بهره وراز کوثراندیشه اش ، فقه که از تیغ زهرآلوداستعمار زخم
برداتشه بود و به گونه نظری و فردی مطرح می شد، شد نوش[ تمامی
ابعاد] شریعت شد واحکام فردی واجتماعی اسلام ، با همه ژرفا و
گستره اش ، در آستانه تحقیق و تتبع فقهی قرار گرفت . بدین سان ، بخش
اجتماعی فقه رونق یافت و برای پاسخگویی به نیازهای عینی و عملی
اجتماع آغوش گشود.

بااستقرار حکومت اسلامی و ضرورت تبیین و تدوین نظامنامه حکومتی و
تعیین خطمشی دراساسی ترین مسائل جامعه ، یعنی دستگاه قانونگذاری ،
اجرائی ، قضائی و… حرکت در بعداجتماعی فقه ، شتاب یافت و برخی از
بخشهای معطل فقه ،از سوی فقیهان بیدار، با نظارت و هدایت حضرت امام ،
به تلاش گرفته شد و رهیافتهای آن ، برای حل معضلات اجتماعی و پیشبرد
اهداف حکومتی اسلام ، به خدمت درآمد. درادامه نیز، تلاشهایی ارزنده و
استوار، صورت پذیرفتت و کتابهایی دراین راستا، که برخی محصول درس
در حوزه بود، عرضه گردید.

امااینها، گامهای نخستین در آستانه حرکت و تحول فقه بود نه تمام
انتظار و پایان راه ، همان گونه که پیشتر یاد کردیم : تفکر تحجر و
تقدس ،از آغاز بااین دید بالنده از فقه اسلامی ، در تضاد و مبارزه
بود. صاحبان این تفکر، همواره در کمین فرصت به رصد نشسته بودند.
اکنون ، باارتحال اندوهبار حضرت امام ،اینان رهزن گردیده اند و برای
ایستائی این هضت فقهی و نابودی زمینه های رشد آن در حوزه به تلاشهایی
دست یازیده اند که باید هوشیار بود و هشدارامام را، که دل دردمندی
ازاینان داشت ، جدی گرفت که می فرمود:

[ البته هنوز حوزه ها به هر دو تفکر آمیخته اند و باید مراقب بود که
تفکر جدایی دین از سیاست ،از لایه های تفکراهل جمود، به طلاب جوان
سرایت نکند…

طلاب جوان باید بدانند که : پرونده تفکراین گروه ، همچنان بازاست و
شیوه مقدس مابی و دین فروشی عوض شده است]. ۸

اینک این این حوزویان متعهدند که باید ساحت حوزه راازاین تفکر
رسوب یافته پاک سازند و فقه بالنده اسلام را، که با نبوغ فکری امام
احیاء گردید، شکوفا سازند و در پرتو آن به فهم و حل معضلات اجتماع
بپردازند.

برای تحقق این منظور، شایسته دیدیم ، به قدر توان و مجال مقال ،
اندیشه امام را درباره چگونگی فقه و فقیه ، بنمایانیم :

بایسته های فقه

بازنگری گفتار و نوشتار حضرت امام ، دید روشنی رااز چگونگی فقه و
بایدهای آن به دست می دهد.اینک برای این منظور، گفتار و نوشتار آن
مرحوم را، در سه بخش ، به بحث می گذاریم :

: ۱. فقه عینی و عملی

فقه ، آگاهی دینی به چگونگی رفتار
است و بازگوئی تئوری عمل از منابع دین . فقه ، باید زندگی عینی را
سامان ه دینی بخشد و کردار و رفتار آدمیان را با موازین شرع تطبیق
دهدازاین روی ، در دانش فقه ، باید همواره مسائلی به فحص و تحقیق
در آید که ناظر به عمل باشد. چون فقه ارزش مقدمی دارد، باید قدرت و
توان هدف یابی داشته باشد و نه صرفا پیچیدگی علمی .

در بررسیهای فقهی ،اگر به نقد وایرادهای ذهنی بسنده شود واز
تبیین مسائل عینی و عملی چشم پوشی گردد، فقه از دایره ارزشی و خارج
خواهد گردید چه ، دراین صورت به یک ورزش فکری تبدیل گشته واز هدف
و فلسفه اصلی اش باز خواهد ماند. متاسفانه ، فقه ، در سالهای اخیر به
چنین مشکلی گرفتار آمد. فقه که می بایست راهنمای عمل گردد و به
انسان قدرت و بینش عملی ببخشد، نورافشاند و جلوپایی را روشن سازد،
وسیله ای برای اثبات و نمایش قدرت علمی ، تحقیقی و فکری برخی گردید و
تنها در سینه و سطور کتابها نقش بست و در لابلای مباحثات درسی ، به
صورت هنر گفتاری ظاهر گردید.
فقیهان که می بایست در عرصه کردار، مشعل دین برافروزند، همواره در
مسائل نظری غرق گشتند. رفتار واجتماع انسانها و مصالح اسلام و
مسلمین رااز یاد بردند و به صدور حکم و فتوا آن هم به دوراز
عرصه های اجتماع ،اکتفا کردندامام ،این سیره غلط را محکوم می کند و
می فرماید:

من از آن آدمها نیستم که اگر یک
حکمی کردم ، بنشینم و چرت بزنم که این حکم کردم ، بنشینم و چرت بزنم
که این حکم خودش برود. من دنبالش راه می افتم]. ۹

اگر فقه این گونه پشتوانه عملی عالم را به دنبال داشته باشد و
تحقق عملی بیابد، بیقین جوامع اسلامی از هجوم غارتگرانه استکبار
نجات خواهد یافت و در نتیجه ،اوضاع نابسامان آنان ، به سامان خواهد
آمد زیرا تعیین حد و مرز حقوقی انسانها و نفی سلطه ، در حیات فردی و
اجتماعی از مسائل مهم در فقه می باشد وامروز که در عرصه جهانی ،
مرز شکنیهای حقوقی به گونه پنهان و آشکار به وسیله استعمار، تمامی
جوامع را فرا گرفته است ،از دیدگاه فقه متحرک و پویای اسلام محکوم و
ناپسند می باشد، می بایست راه آن سد گردد. بنابراین ، می بینیم ، چنانچه
فقه در عینیت جامعه تجلی یابد، دیگر مجالی برای سلطه و تجاوز
استکبار باقی نمی ماند. غارتگران جهانی بااحساس همین هراس بود که
سعی کردنداز راههای مختلف ، در فرهنگ اسلام نفوذ کنند و آن رااز
تحرک و پویائی باز دارند لذاامام که درد آشنای این مسائل بود، در
پیام خود به حوزویان می نویسد:

[ همه ترس استکباراز همین مساله است که فقه واجتهاد جنبه عینی
و عملی پیدا کند و قدرت برخورد در مسلمانان به وجود آورد]. ۱۰

براساس همین بینش از فقه اسلام و توانمندی آن در رفع نابسامانیهای
مسلمانان ، سفارش می فرماید:

[ما باید، بدون توجه به غرب حیله گر و شرق متجاوز و فارغ از
دیپلماسی حاکم بر جهان ، در صدد تحقق فقه عملی اسلام برآییم والا
مادامی
که فقه در کتابها و سینه علماء مستور بماند، ضرری متوجه
جهانخواران نیست]. ۱۱

بالنده فقه ،اجتهاد

فقه ،از آغاز بااجتهاد در مسائل جدید شکل گرفت و روزبروز، رشد و
گسترش یافت . وقتی کتب فقهی را می نگریم ، می بینیم مسائل فقه قبل از
شیخ طوسی به آنچه در روایات آمده بود محدود می گشت اما وی ، بر حسب
نیاز مردم به احکام و فروعات فقهی جدید، آن را بسط داد و کتاب مبسوط
را نگاشت . در دوره های بعد نیز، فقیهان با تحقیقات واجتهاد جدید،
بر مسائل فقه افزودند، به طوری که در زمان صاحب جواهر، یک دوره فقه
افزون بر چهل جلد کتاب گردید. شیخ انصاری نیز مبانی و مسائل جدیدی را
بر همین اساس در فقه پی ریزی کرد و به بسط آن پرداخت .

استاد شهیدمطهری دراین باره می نویسد:

مطالعه و تتبع در کتب فقهیه در دوره ها و قرون مختلف
می رساند که تدریجا بر حسب احتیاجات مردم مسائل جدیدی وارد فقه شده
و فقهاء در مقام جوابگوئی بر آمده اند و به همین جهت ، تدریجا، بر
حجم فقه افزوده شده]. ۱۲

اما وقتی به تاریخ فقه در سالهای اخیر نگاه می کنیم ، می بینیم غبار
سکون و توقف ، سراسر فقه را فرگ گرفته و چهره زنده و جاوید آن را
پوشانده است . فقه ازاجتهاد پویا و همگام با زمان تهی گشته و به
صورت فقهی[ تقلیدی] و تکراری در آمده است . بالندگی و رشد آغازین آن
به ایستائی و سکون تبدیل گردیده و یا حرکتی دوار یافته است چه ،
غالبا فقیهان به تحقیق و تدریس در بخشهائی از فقه پرداختند که
فقهای پیشین ، آنها را بر کرسی درس ، بارها عرضه کرده بودند لذا
همواره راه طی شده دوباره پیموده شد.اجتهادی براجتهادی دیگر
افزوده نگردید بلکه تنها مسائلی همچون : نجاسات ، طهارات ، صلات و …
که در همه زمانها یک حکم دارد، برای چندمین بار، موضوع اجتهاد قرار
گرفت و در نهایت حکم علی الاقوی به علی الاحوط و یا بالعکس تغییر
یافت .

با کمال تاسف در مسائل تازه ای که پدید آمد و مردم در آن نیازمند
حکم دین بودنداجتهادی صورت نپذیرفت . به این ترتیب فلسفه اجتهاد در
دین خاتم و مکتب جاویداسلام ، که ائمه ، علیهم السلام ، برای ما بیان
کرده اند:

[

اماالحوادث الواقعه فارجعوا فیهاالی رواه احادیثنا] ۱۳ .

ورمزاجتهاد که تطبیق دستورات کلی اسلام بر فروع و مسائل جدید
زندگی است ، در حوزه ها رو به افول رفت .اکنون نیز، کم و بیش ، همین
فرایند در حوزه به چشم می خورد.اگراین وضع در فقه اصلاح نگردد، حوزه
به بن بست و بحران جدی دچار خواهد شد.

با آنچه یاد شد به خوبی در می یابیم که عامل اساسی در
پیشرفت فقه و رهگشائی علمی آن ،اجتهاد فقیهان بود و عاملی که موجب ه
رکود آن گردیده دورشدن اجتهاد زنده از صحنه حوزه هاست .

حضرت امام ، که آشنائی کامل به این امور داشت ، تلاش می کرد فقه ازاین رکود و حرکت
دواری ، که بر آن غالب آمده ، خارج گردد و همانند آغاز آن ، در عرصه های
زندگی و مسائلی جدید آن حضور جدی داشته باشدازاین روی ، همواره
حوزویان را به برگزیدن شیوه سلف صالح حوزه ها و مشایخ معظم ، سفارش
می فرمود.

[لازم است علماء و مدرسین محترم نگذارند در درسهایی که مربوط به
فقاهت است و حوزه های فقهی واصولی از طریقه مشایخ معظم که تنها راه
برای حفظ فقه اسلامی است منحرف شوند و کوشش نمایند که هر روز بر
دقتها و بحث و نظرها وابتکار و تحقیقهاافزوده شود و فقه سنتی که
ارث سلف صالح است وانحراف از آن سست شدن ارکان تحقیق و تدقیق است ،
محفوظ بماند و تحقیقات بر تحقیقات اضافه گردد] ۱۴ .

و نیز سبک و شیوه اجتهادی آنان را که بر پایه های محکم واستوار
تعقل و تدین قرار داشت و موجب رشد و بالندگی فقه گردید، مورد تاکید
قرار می دهد و تخلف از آن را جایز نمی شمارد:

این جانب معتقد به فقه سنتی واجتهاد جواهری هستم و تخلف از آن را جایز نمی دانم .
اجتهاد به همان سبک صحیح است ، ولی این بدان معنا نیست که فقه اسلام
پویا نیست]. ۱۵

عنصراجتهاد، نقش شگرفی در پویایی فقه دارد واین عنصراست که
قدرت شگرفی در پویایی فقه دارد واین عنصراست که قدرت بالندگی به
فقه می بخشد. توانایی فقه ، برای سیر و حرکت با جریان و تحول زمان و
پاسخگویی به حوادث جدید نیز با نیروی همین عنصر تامین می شود. همان
گونه که فقیهان پیشین کاخ فقه را بر بنیان اجتهادی زنده و متحرک
پی نهادند،اکنون نیز می بایست فقه بر پایه اجتهادی همگام با زمان
استوار گردد و هماهنگ با مقتضیات جدید زندگی ،اصول کلی اسلام بر فروع
مورد نیاز تطبیق پذیرد تا فقه بتواند پاسخگوی مسائل کنونی بشر
باشد. چنانچه فقه ازاجتهادی پویا و فعال سیراب نگردد و به صورت
فقهی بالنده در نیاید، با فقه جامد و بی تحرک نه تنها جامعه در
مشکلاتش بی پاسخ خواهد ماند، که اسلام با چهره ای اسطوره ای و متضاد با
مظاهر تمدن و پیشرفت انسانها درخواهد آمد.

در فقه اسلامی ، قابلیتها واستعدادهای بسیاری نهفته است که با
شکوفایی آنها می توان به بهترین برنامه های زندگی دینی دست یافت ولی
آنچه مهم می نماید: درایت و فهم فقیهان هر عصری است که بااستفاده از
عناصر بالنده فقه دراین راستا گام بردارند.

یکی از مستشرقان غربی براساس همین بینش از فقه اسلام ، می گوید:

[بحق فقه اسلامی شما، وسیع و گسترده است ، به گونه ای که هر وقت به
اندیشه می نشینم ، بسیار در شگفت می شوم چرا با چنین فقهی ، قوانین و
نظامنامه های مورد نیاز زمان و کشورهای خود رااستنباط نمی کنید] ۱۶ !

۳. فقه تئوری اداره انسان واجتماع

بی شک ، قانونگذاری دراسلام بااحاطه و نگرشی عمیق ازانسان صورت
پذیرفته است لذا به همه ابعاد وجودی وی توجه گردیده و تمامی
خواسته های واقعی اش مورد پذیرش قرار گرفته است . صاحبان این نگرش ، بر
این باورند که اسلام همه نیازمندیهای انسان را پاسخ گفته و برای آنها
حکم و برنامه آورده است .

حضرت امام با همین دیدازاسلام ، می فرماید:

[ اسلام ، تمام جهاتی که انسان برای آن احتیاج دارد، برایش احکام
دارد.احکامی که دراسلام آمده است ، چه احکام سیاسی ، چه احکامی که
مربوط به حکومت است ، چه احکامی که مربوط به اجتماع است ، چه احکامی
که مربوط به افراداست ، چه احکامی که مربوط به فرهنگ اسلامی است ،
تمام اینها موافق بااحتیاجات انسان است]. ۱۷

قوانین اسلام ، چون بر مبنای نیازهای وجودی انسان استوار گردیده و
در راستای رشد و شکوفایی آنان وضع یافته است ، برترین احکام برای
اداره انسان می باشد.

مارسل بوازار، دانشمند غربی ، با مطالعه و تحقیق در مکتب اسلام ،
می گوید:

[قوانین اسلام ،از کلیه قوانینی که بشر برای اداره امور خود وضع
نموده برتر و عالی تراست . دستورالعملهای اسلام را باید با ژرف اندیشی
و درون نگری شناخت و به جامعیت آن پی برد]. ۱۸

عبادات بخشی از دستوراتی است که در آنها فقط رابطه انسان با خدا
تبیین گردیده است ، ولی انسان دارای روابط قانونمند دیگری نیز
می باشد: رابطه با خود و شکوفایی امکانات درونی واستعدادهای نهفته
باطنی ، رابطه با همنوعات و برقراری مناسبات باانسانها واجتماع و
شناخت و حد و مرزهای حقوقی ، رابطه با طبیعت و شیوه های صحیح بهره گیری
ازامکانات طبیعی و به کارگیری آنها در جهت اهداف انسانی .ه

انسان ، در همه اینها، نیاز به قانون دارد.اسلام ، با واقع بینی
کامل قوانین عرضه کرده است که با پیروی از آنهاانسان به زیستی
آرمانی و هدفدار دست می یابد و به فلسفه و هدف وجودی اش نزدیک می گردد.

امام می فرمایند:

[ اسلام ، نسبت به تمام شوون مادی و معنوی انسان حکم دارد، درباره
چیزهائی که در رشد معنوی و تربیت عقلانی انسان دخیل است ،احکام دارد
و در مرتبه پائین تر هم ، که مرتبه ی اخلاق باشد، دستورات اخلاقی و
تربیتهای اخلاقی دارد، در مرتبه معاش هم قانون دارد برای انسان
فی نفسه در رابطه با همسر واولاد و همسایه و هموطن و هم دین و نسبت
به کسی که مخالف دین اوست ،احکام دارد قبل ازاین که تولدی در کار
باشد و قبل ازازدواج تا وقت ازدواج و حمل تولد و تربیت در بچگی تا
حد بلوغ و حد جوانی تا وقت پیری و تا وقت مردن]. ۱۹

در یک نظر، قوانین اسلام به دو بخش ثابت و مغیر تقسیم می گردد:

قوانین ثابت که ناظر به احتیاجات فطری واولیه و جنبه های ثابت انسان
می باشد و در همه اعصار و شرایط، جلوه و ظهوری یکسان دارد.

قوانین متغیر، که بر مبنای نیازمندیهای ثانویه و مصالح تدریجی ه
انسان ، تشریع گشته است . دراین قسم ، قوانین اسلام ، به شکلی کلی و
اصولی فراگیر وضع گردیده و در جاری زمان ، با شرائط مختلف و متغیر
انسان صورتهای متعدد می پذیرد و باانعطافی که دارد قابلیت
انطباق پذیری بر صور مختلف را دارا می باشد. جایگاه و فلسفه وجودی فقه
دراسلام این است که :احکام و قوانین متغیراسلامی بر شرائط مختلف و
صور متغیر زندگی و نیازها و مصالح تدریجی انسانها، تطبیق یابد
بنابراین در فقه ، همواره ، قوانین متغیراسلامی تفسیر می شود تا خط مشی
و شیوه زندگی دینی واداره آن ، در بستر تحولات تعیین گردد. براساس
آنچه یاد کردیم ، حضرت امام با دید و بینش جامع و فراگیرازاسلام و
با توجه به توان فقه دراستنباط و تطبیق احکام اسلامی ، می نویسند:

حکومت ، در نظر مجتهد واقعی ، فلسفه علمی تمامی فقه در
تمامی زوایای زندگی بشریت است . حکومت نشان دهنده جنبه عملی فقه در
برخورد با تمامی معضلات اجتماعی و سیاسی و نظامی و فرهنگی است . فقه
تئوری واقعی و کامل اداره انسان واجتماع ،از گهواره تا گوراست] ۲۰

بااین نگرش به[ اسلام] و[ فقه] که باور توانمندی دستگاه فقه را درارائه
دستورات اسلام برای اداره انسان در پی دارد و تبعا، فقیهان را به
تلاش جدی و روشمند در تدوین فقهی مدون ، جامع و هماهنگ با نیازهای
جدید وا می دارد، حضرت امام ، در تذکر به فقهای شواری نگهبان
می نویسند:

[شما در عین این که باید تمام توان خودتان را بگذارید که خلاف شرعی
صورت نگیرد (و خدا آن روز را نیاورد) باید تمام سعی خودتان را
بنمایید که خدای ناکرده اسلام در پیچ و خمهای اقتصادی ، نظامی ،
اجتماعی و سیاسی متهم به عدم قدرت اداره جهان نگردد]. ۲۱

این باور حضرت امام ، که فقه تئوری کامل اداره
انسان واجتماع است ، جای سخن بسیار دارد که فرصت و مجالی دیگر
می بایداما ذکر چند نکته در تبیین تصوراولیه آن ضروری می نماید:

۱. فقهی که حضرت امام از آن به عنوان تئوری اداره انسان واجتماع
یاد کرده اند،این نیست که نظرات و آرای فقهی عالمان پیشین ، که در
کتابهای فقه گرد آمده است و یا مسائل موجود در فقه ، که از مسائل
طهارت آغاز گشته و به دیات ختم می گردد، توان اداره انسان و جامعه
امروز را به فقیهان می دهد چه ، روشن است فقه پیشین ، با دامنه ای
محدود در مقایسه با مسائل بسیارامروز، نمی تواند پاسخگوی همه
نیازهای موجود باشد.

منظور امام ازاین که فقه تئوری کامل اداره انسان واجتماع است ، وجود
دستگاهی به نام[ فقه] در ساختار مکتب اسلام می باشد.

این دستگاه باابزاراجتهادی پیشرو و پایه های محکم واستوار شرعی ،
عقلی و تجربی که دارد، به فقیهان و مجتهدان ه هر عصری این توان را
می بخشد که نیازهای دینی انسان موجود (نه انسان گذشته ) را در تمامی
زمینه های فردی واجتماعی ،از منابع عمیق و جاویداسلام ،استخراج کنند
و آنها را در قالبهای جدید و با شیوه های نوارائه دهند.

بااین نگاه به فقه ، جای هیچ گونه تاملی برای فرمایش امام باقی
نمی ماند. نیز شکی نیست که منظورایشان ، فقه متداول و مجسم حوزه ها
نمی باشد، زیرا همان گونه که در مقدمه یاد کردیم ، فقه متداول و مسائل
متعارف آن ، بیشتر بر مبنای این تفکر تدوین یافته است که در زمان
غیبت ،اسلام کاری به اموراجتماعی واداره انسانها ندارد. چون این
طرز تفکر، فکر غالب در حوزه ها گردید و سایه سهمگین آن ، پژوهشهای
فقهی را، سراسر، فرا گرفت ،
فقیهان ، مسؤولیت علمی خویش را محدود به تشخیص وظا