پاورپوینت کامل خطر نظم تشکیلاتی برای حوزه ها ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خطر نظم تشکیلاتی برای حوزه ها ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خطر نظم تشکیلاتی برای حوزه ها ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خطر نظم تشکیلاتی برای حوزه ها ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

۵۰

نظم و قانونمندی ، تقدیر و تدبیر، تعدیل و تسویه حقایقی است که هر
عقل سلیم و فطرت سالمی ضرورت و زیبایی واهمیت آن را می شناسد و
ادراک می کند تناسب و هماهنگی ، نموداری از سنجش و قانونمندی است که
سپیده صبح و نسیم سحر و شمیم بامدادی را به هم آمیخته ، تا بیدار
دلان احساسگر در محراب بلند طبیعت به نماز تعظیم آفریدگار جهان
برخیزند واز فرط شیدایی بی اختیار صدا بردارند[ فتبارک الله احسن
الخالقین] .

علوم و
معارف بشری ، جلوه ای از روابط پایدار و قوانین متقن و منطقی و
استواراست که توسط انسان شناسایی شده است و آنچه بدانهاارزش و
اعتبار بخشیده ، ثابت و قانونمندی و تطابق آنها با واقعیتها می باشد.

تقدیر و سنجش ، قانونمندی و حسابگری ، ملاک قطعی وجود و همه مظاهر
آن است و چنین است که خداوند در آیات فراوانی به مساله تقدیر،
تسویه ،اندازه گیری ، حسابگری و تناسب و هماهنگی تصریح فرموده و در
پرتواین عناصر چنان تشکیلات متقن واستواری را پدید آورده است که
کمترین کاستی یا سستی و ناهنجاری نمی تواند در آن پیدا کرد.

الذی خلق سبع سموات طباقا ماتری فی خلق الرحمن من تفاوت فارجع

البصر هل تری من فطور، ثم ارجع البصر کرتین ینقلب الیک البصر خاسئا
و هو حسیر ۱ .

همانکه هفت آسمان رویهم آفرید، و در خلقت خدای رحمان
تقاوتی نمی بینی ، خوب خوب نظر بینداز و ببین شکاف و ناهنجاری خواهی
یافت ! باز هم دقت کن ! دیده ات خسته و درمانده به سویت باز خواهد گشت ،
بی آن که خلای در آفرینش خدا پیدا کنی .

نابسامانی ، بی ضابطگی ، خودسری و خودمحوری و ناهماهنگی همواره و در
همه جا مایه سستی ،انحراف بیهودگی وانحطاط است .از سوی دیگر،
سامان داری ، قانونمندی ، هدف شناسی و حرکت براساس ملاکهای واقعی ، شرط
لازم تکامل و تعالی و موفقیت می باشد.این حقیقتی است که در حیطه نظر
واندیشه مورد قبول هر متفکری بوده و هست . گر چه برخی در زمینه
عمل از آن غفلت نموده یا در ضرورت و حسن آن تردید کرده و گرفتار
توهم شده اند!

آنچه ما را وا می دارد تا
حقایق مسلم و آشکاری را همواره تکرار کنیم و بر آن اصرار ورزیم ،
همین غفلتها و شکها و تردیدهایی است که از سوی برخی صورت می پذیرد و
گاه شکل منطقی و برهانی نیز بخود می گیرد! و چنان جهل مرکبی که
جامعه علم پوشیده باشد، رهزن برخی افکار واندیشه ها می شود!

نوشته حاضر سیزدهمین نوشته ای است که پیرامون ضرورت تحول نظام
آموزشی ، تربیتی ، تحقیقی ، تبلیغی ،اخلاقی ،اقتصادی ،اداری و مدیریتی و
سازمانی حوزه های علمی و روحانیت به رشته تحریر در می آید ۲ ، که در
مقالات پیشین بخش عمده ای از مسائل و نیازها و بایدها و نبایدها – هر
چند فهرست گونه – مورد بررسی قرار گرفت .

آنچه ما را به تحریراین مجموعه واداشت ،
نارسایی ها و کاستی هایی است که از دیرباز شاهد آن بوده و متاسفانه
هنوزه نیز شاهد آن هستیم واز آن رنج می بریم .

اقرار واعتراف به این مشکلات ،اگر چه برای بسیاری ازاصحاب حوزه
دشوار و پذیرش آن برای گروهی سخت است وامکان دارد که احیانا مورد
سوءاستفاده مخالفان و معاندان حوزه و روحانیت قرار گیرد و ما را بر
این کاستی ها و مشکلات سرزنش کنند و عیب گیرند، ولی چاره چیست ؟ که
اگر باز نگوییم و درمان نیابیم ، دردمان کهنه تر و درمانمان دورتر و
هلاکمان نزدیکتر می شود!

ما در میان دو خطر: گفتن و نگفتن ، گرفتاریم و
از هر یک که بگریزیم بدامان دیگری افتاده ایم . پس بیندیشیم و خطری
را بپذیریم که شرش کمتراست ۳ .

ما براین عقیده ایم که مخفی نگاهداشتن واقعیتهای رنج آور و سرپوش
گذاردن بر آنها و توجیه کردن نارساییه،اگر به فرض در کوتاه مدت
بتواند قامت سلیمانی را بر روی پا نگاهدارد، ولی سرانجام موریانه
آفته، نکیه گاههای نظام حوزه رااز درون سست خواهد کرد و سبب سقوط
وانحطاط خواهد گشت .

آنجاست که شیفتگان درگاه ،اسف خواهند خورد و معاندان و وسوسه گران
حناس که مرگ سلیمان را لحظه شماری می کرده اند به شادی خواهند نشست .

ما طی مقالات گذشته ، ضرورت بازنگری در سیستم پذیرش ، گزینش ، پرورش و
آموزش و سایر مسائل حوزه و روحانیت را یادآور شدیم و گفتیم که این
بازنگری نمی تواند بر ذوق و سلیقه و تفکرافراد محدودی متکی باشد،
بلکه باید کار برنامه ریزی ، سازماندهی و هدایت و هماهنگی و کنترل
براساس مدیریتی صالح و فراگیر و تشکیلات علمی و دقیق صورت گیرد.

در حقیقت ، ما تلاش کردیم
تا وجود مقتضی ، یعنی ، ضرورت تحول و تکامل رااثبات کنیم و مقتضیات
زمان را در رابطه با وضع حوزه ها و نظام روحانیت تااندازه ای تشریح
نماییم ، ولی براین نکته واقفیم که تنها[ اثبات مقتضی] کافی نیست و
باید به[ رفع موانع] نیز توجه داشت .

همانگونه که گفتیم ، برخی اهمیت نظم و تشکیلات و کنترل را در کلیتش
پذیرفته اند، ولی معتقدند که این امر در خصوص حوزه های علمی و سازمان
روحانیت دارای مزیت و ضرورت نیست و چه بسا نظم و تشکیلات منسجم ،
خطراتی را به دنبال داشته باشد، که برای گریزاز آن خطرات ، لازم است
حوزه ها و روحانیت همچنان از تشکیلات و نظم و نظام مورد نظر دور بماند
و همه شیوه ها و آداب و سنتهایش حفظ شود.

هدف ما دراین نوشته ، تجزیه و تحلیل این نظریه است ، زیرااین باور
در ذهن بسیاری راه یافته واهمیت آن ، می طلبد که نگاه دقیق تری بدان
داشته باشیم .

تفکیک دو نظرگاه

برای
تجزیه و تحلیل صحیح موضوع یاد شده باید نخست دو بحث رااز هم تفکیک
کرد واز خلط میان آن دو پیشگیری نمود:

۱. بحث پیرامون نظریه کسانی که اصولا ضرورت تشکیلات و نظام نوین
را برای حوزه ها و سازمان روحانیت منکر هستند و معتقدند که نظم ، با
طبیعت حوزه ها سازگار نیست و بقا و حیات حوزه ها در پرتو حفظ سنن و
آداب و شیوه های دیرین است و خلاصه ، نظم حوزه در بی نظمی است !

مااین نظریه را تحت عنوان
[نظریه های منفی پیرامون نظم و تشکیلات حوزه] در همین مقاله مورد نقد
قرار می دهیم .

۲. بحث پیرامون نظریه ای که قانونمندی و تشکیلات را برای حوزه ها و
سازمان روحانیت ،امری اجتناب ناپذیر و حیاتی می شمرد، ولی معتقداست
که بطور کلی تشکیلات در هر مجموعه و سازمانی از مجموعه ها و سازمانهای
اجتماعی ، در صورتی که به شکل صحیحی پی ریزی و هدایت و تنظیم نشود،
خطرات و آفاتی دارد که باید بدانها توجه داشت و آن خطرات رااز میان
برداشت و با آفتها مبارزه کرد.
هرگاه حوزه و سازمان روحانیت بخواهد دارای سیستم منسجم تشکیلاتی
بشود، باید بنیانگذاران سیستم از وجود آن آفتها با خبر باشند و
سیستم را بگونه ای پی ریزی کنند، تا در برابر آن عوامل منفی ،ایمن و
مقام باشد.

مااین نظریه را تحت عنوان[ آفت شناسی و آفت زدایی از تشکیلات] در
مقاله ای دیگر مورد بررسی قرار خواهیم داد.

نظریه های منفی پیرامون نظم و تشکیلات حوزه

کسانی که حاکمیت قانون و شکل گیری نظام نوین تشکیلاتی را برای
حوزه ه، یک نقطه مبهم و تاریک می دانند و آن رااز دید یک حرکت منفی
می نگرند،اگر چه به ظاهر یک سخن رااظهار می دارند، ولی هر یک از
زاویه ای به موضوع می نگرند و هر گروه ، دارای خاستگاه وانگیزه
متفاوتی هستند که می توان از جهتی آنان را دو طیف تقسیم کرد:

۱. سطحی نگرانی که نیازه،اهداف و رسالت حوزه و مشکلات آن را با
فکری محدود و کوتاه مورد داوری قرار می دهند.

۲. آگاهان مصلحی که به دلیلی از دلائل نسبت به تشکیلات بدبین هستند.

نخست باید حساب هر یک ازاین دو طیف رااز یکدیگر جدا کرد و
انگیزه و هدف واقعی هم کدام را مشخص نمود و سپس به تناسب هر یک ،
سخنی در خورارائه داشت .

سطحی نگران کوتاه اندیش !

اولین طیف یاد شده از مخالفان تشکیلات ، که
شاید تعداد آنها بیشتراز طیف دیگر باشد، کسانی هستند که به اصول
اخلاقی و تعهد دینی پایبند بوده و منظوری جز خدمت به اسلام ندارند و
در حد توان خویش تلاش می کنند، ولی افق فکری آنان محدوداست واز درک
همه واقعیتها و نیازها و بررسی و تحلیل ابعاد مختلف قضایا عاجزند.
این دسته یااصولااز فرهنگ و دانش کمی برخوردارند و یااگر دارای
فضل و دانشند، در زمینه خاصی از علوم حوزوی تخصص دارند و با سایر
علوم و مسائل اجتماعی وابعاد حیات مادی و معنوی بیگانه اند !
عدم تعمق و ژرف نگری این افراد سبب می شود، تا آنها همه سنتها و
آداب رایج و شیوه های دیر پا را مقدس شمارند و به خوداجازه تامل و
تفکر پیرامون درستی و نادرستی و نادرستی و صحت و سقم آن را ندهند.
اینان در حقیقت گرفتار آفت سنت زدگی و کهنه پرستی هستند و مانند کسانی
که اجناس عتیقه را در دکوراسیون منزلشان نگاهداری می کنند، همه
افکار، نظریه ه، باورها و آداب و شیوه های مختلف تحصیل و تعلیم و
تعلم واخلاق فردی و منش اجتماعی و … را که از پیشینیان استنساخ
کرده اند، در قفسه عقاید و باورهای خود نگاهداری می کنند و آنها را به
چشم مقدسات می نگرند.

اگرامور حوزه بر محورافکار و عقاید و برداشتهای این گروه
استوار گردد،از روحانی و طلبه ، عنصری خواهند ساخت که سهم امام را
بعنوان حلال ترین مالی می شناسند که استفاده از آن نیاز به بازدهی
ندارد! و معتقدند که از باب تیمن و تبرک می توان پای یک یا دو درس
نشست و گاهی هم حدیث و روایتی نیز مطالعه کرد واحیانا در ماه محرم
و ماه مبارک برای خلق الله منبری رفت و روضه ای خواند واقامه
جماعتی کرد و بس !

واز حوزه ه، سیستمی خواهند ساخت که
اساسی ترین کارش بحث پیرامون طهارت و صلات و نکاح و طلاق باشد و نه جز
اینها!

اینان ، با هر فکر وایده نو و حتی واژه نو نیز مخالفند و
واژه هایی چون پوی، تحول تشکیلات و … به نظرشان تهدید سختی برای
اسلام محسوب می شود! و چنین است که هرگاه سخن از تکامل نظام آموشی ،
فرهنگی ، تربیتی ، سیاسی ،اجتماعی و… حوزه ها به میان آمده ، همین
گروه با سطحی نگری به مسائل عمده جهان اسلام و عدم درک پیچیدگی های آن
واجتناب ورزیدن از رسیدگی به امور زیربنایی مسلمانان وامت اسلام ،
به مبارزه با آن برخاسته اند.این مشکلی است که صاحب نظران از
دیرباز بدان هشدار داده اند .

[ افکاراصلاحی در دو زمینه در حوزه های علمیه مطرح بوده است : یکی
اصلاح وضع درسی و نظم وانضباط روحانیت ، و دیگری افکاراصلاح طلبی و
رشداندیشه های سیاسی و طرح مسائل اجتماعی و سیاسی .

اماافکاراصلاحی در رابطه با
ایجاد تشکیلات نوین و متناسب با شوون روحانیت ، همواره در میان علمای
دلسوز واصلاح طلب مطرح بوده است ، ولی در مقام اجرا و عمل با موانع
فراوانی روبرو گردیده ، و براثر حاکمیت اندیشه انحطاطی[ نظم روحانیت
در بی نظمی است] و عوامل گوناگون دیگراین اندیشه در حوزه های علمیه
با شکست مواجه بوده است] ۴ .

البته تحقق انقلاب اسلامی و حرکت بنیادی حضرت امام خمینی ، دام ظله
العالی علی رووس المسلمین ، نقش بسیار عمده ای در ترقی و تحول اندیشه
و باورهای این گروه داشته است ، و در شرایط حاضر وجوداین گروه
نمی تواند مانع عمده ای بر سر راه تحول نظام حوزه و روحانیت محسوب
شود، چرا که امروز با هدایت و نظارت و رهبری امام گروه عظیم و
اکثریت قاطع طلاب و روحانیت ، پذیرای هر تحول و آماده اجرای هر طرح
ضروری هستند. عناصر ناهمسو به دلائل مختلف ، توان مقابله بااین جریان
عظیم را نخواهند داشت . ماامیدواریم که زمینه های مناسب این حرکت
مبارک و ضروری را فراهم آید و ما در آینده ای نزدیک شاهد تحولی دقیق
و علمی و کاملا حساب شده باشیم .

مصلحان نگران و دلواپس

در میان کسانی که نسبت به تشکیلات
حوزوی دارای نظر منفی هستند، می توان چهره های سرشناس و عالمان موجهی
را شناسایی کرد که باانگیزه ای متفاوت و بینشی متمایزاز طیف پیشین ،
نظر و تصور روشن و مثبتی نسبت به مساله تشکیلات ندارند.این طیف ،
با همه فضل و دانشی که دارند و با همه کاستی هایی که مشاهده می کنند
واز آن رنج می برند، نمی توانند به موضوع تحول سیستمی نظام خوشبین
باشند، زیرا معتقدند تشکیلات و نظم کلاسیک و حرکت در محدوده ضوابط،
با همه مزایایی که دارد،
برای حوزه ها ضرورت ندارد، بلکه زیان آن برای حوزه بیش از نفعش
می باشد!

این طیف ، در باین عقیده و برداشت خویش راههای
گوناگونی را پیموده اند، و ما ناچاریم که به تبیین و توضیح و نقد
آنها بپردازیم ، تااگر مشکلی جدی و واقعی در راه است بشناسیم واگر
بینش آنها معلول گمانهای غیر منطقی و عوامل غیرواقعی است ، برای
همیشه آن راازاذهان بزدائیم .

الف : برخی معتقدند که اگر چه نظم و تشکیلات و نظام قانونمند،
کارآیی سیستم را به لحاظ کمی بالا می برد ولی از سوی دیگر بازدهی
سیستم را به لحاظ کیفی تنزل می دهد. به عقیده این گروه ، مصلحان و
متفکران و محققان بزرگ ، فقیهان واصولیان مجدد، مفسران و فلاسفه
نمونه و ژرف نگری که تاکنون در دامان حوزه ها رشد یافته انداگر چه
تعدادشان اندک است ،
ولی رشد عالی آنان مرهون سیستم آزاد و بی ضابطه حوزه می باشد و در
صورتی که نظام تشکیلاتی بر حوزه ها مستولی شود،این استعدادها مجال
رشد و تکامل عالی را نخواهند یافت ، پس اگر ما خواهان رشداین
اندیشه ها و شخصیتها هستیم ، باید همچنان سیستم حوزه ها رااز تشکیلات
اداری و ضوابط اجرایی و عملی دور نگاهداریم .

ب : گروه دیگر معتقدند که تشکیلات ، با همه مزایا و فوایدش ، وسیله ای
نامطمئن است و خطراتی را به دنبال دارد که بناچار بایداز آن صرف
نظر کرد.

مااین نظریه اخیر را در مقاله بعد، مورد بررسی و نقد قرار
خواهیم داد. درانجا به بررسی نظریه نخست می پردازیم .

آیا تشکیلات مانع رشداستعدادهاست ؟!

همانگونه که قبلا گفتیم ، تقریبا همه عناصر آگاه و متعهد حوزه ،
از برخی کاستیهای آن رنج می برند واگر تلاش مستقیم و پی گیری را در
رفع مشکلات بکار نمی گیرند، دست کم ، کمال حوزه یکی از آرمانهای بزرگ
آنهاست و در هر فرصت مناسب بدان می اندیشند، ولی آنچه برخی راازاین
اندیشه مایوس و دلسرد می کند، مشکلات و نارسایی هایی است که در
دورنمای نظام تشکیلات و نظم کلاسیک احساس می کنند.

ما خود به لحاظ احساس وظیفه ای که
داریم ، گاه برای نظرخواهی با برخی بزرگان حوزه پیرامون مسائل آن
گفتگو کرده و سخن از ضرورت نظم و تشکیلات به میان آورده ایم