پاورپوینت کامل مسائل نظام حوزه; قسمت دوم ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسائل نظام حوزه; قسمت دوم ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسائل نظام حوزه; قسمت دوم ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسائل نظام حوزه; قسمت دوم ۸۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۷

آن را در چند مقاله جای دهیم .

شایسته است که قبل از ورود به بحث اصلی ، مرور کوتاه و فهرست
گونه ای به سلسله مباحث زنجیره ای خویش پیرامون[ حوزه و روحانیت]
داشته باشیم ، تا با داشتن تصویری روشن از مباحث گذشته ، حلقه ای دیگر
براین زنجیره بیفزائیم .

موضوعات طرح شده در مقالات پیشین عبارتنداز:

– توجه به جایگاه حساس و رسالت عظیم حوزه ها

– نیاز حوزه و سازمان روحانیت به تشکیلاتی دقیق و منسجم و مدیریتی
شایسته و فراگیر.

– نیاز تشکیلات صحیح و سالم ، به داشتن طرح و برنامه ای جامع و علمی
و عینی .

– شرایط و ضوابط کلی طرح و برنامه نظام حوزه و روحانیت .

ارائه رهنمودی عملی و نموداری عینی پیرامون شیوه صحیح شکل گیری
بنیادهای نخستین یک طرح و برنامه ، برای حوزه های علمی و سازمان
روحانیت در راستای ارائه همین رهنمود بود، که گفتیم :

[برای فراهم آوردن یک طرح ،ابتدا باید نهایی ترین هدف اصلی ترین
مقصد سیستم سازمانی را تبیین کرد و سپس مسایل عمده نظام را مشخص
نمود به شکلی که همه موضوعات فرعی را بتوان ، در داخل یکی از مسایل
عمده ، مورد بررسی قرار داد].

در مقاله پیشین ، مسایل عمده نظام حوزه ر، چنین ترسیم کردیم :

۱- موضوع مدیریت و تشکیلات اداری .

۲- پذیرش و گزینش .

۳- آموزش .

۴- امور علمی و تحقیقاتی .

۵- مسایل خاص درون حوزه ای .

۶- پرورش اخلاقی و معنوی .

۷- امور تبلیغی و بازدهی .

۸- ارتباط نظام حوزه با نظام اجتماعی .

۹- پیوستگی جریان حوزه با مجموع نظام روحانیت .

۱۰- امور مالی واقتصادی نظام حوزه و روحانیت .

ازمیان مسایل یاد شده ، پیرامون چهار مورد نخست ، توضیحاتی آورده
شد، واکنون دراین مقاله دو موضوع دیگر ر، مورد بررسی قرار خواهیم
داد. (یعنی موضوع مسایل خاص حوزه ای ، پرورش اخلاقی و معنوی ).

مسائل خاص حوزه ای

موضوعاتی که پیرامون نظام حوزه و روحانیت به عنوان[ مسایل عمده
نظام] طرح کردیم ، مباحثی است که می توان همه آنها را به اعتباری
(مسایل خاص حوزه ) تلقی کرد. ولی در نگرشی دقیق تر، روشن خواهد شد که
در میان مسایل عمده نظام و موضوعات قابل طرح پیرامون حوزه و
روحانیت ، برخی از مسایل و موضوعات ، با صرف نظراز جنبه حوزه ای نیز
قابل طرح است و حیثیت یاد شده ، در آنها تاثیر چندانی ندارد. مانند
مسایل تشکیلات و مدیریت که در هر مجموعه و سازمانی مطرح است و نیز
مانند بسیاری از مسایل پذیرش ، گزینش ، آموزش و … که برای همه
مجامع علمی و فرهنگی و آموزشی به شکلی زمینه طرح دارد. ولی برخی
دیگراز موضوعات و مسایل نظام ، در محدوده ( هویت و مشخصات خاص حوزه )
ظاهر می گردد. به طوری که اگر آن حیثیت را نادیده انگاریم ، دیگر
مساله ای بدان عنوان ظهور نخواهد یافت .

هویت معنوی و شخصیت اجتماعی

انسان از نقطه نظر فردی ،
دارای هویت و شخصیت فردی خاص به خویش است ، هویت فردی هر شخص ،
معمولا همان شناسنامه اوست و شخصیت فردی هرانسان ، مبتنی بر
خصلت های جوهری و صفات ذاتی و خصوصیات ظاهری او می باشد.

زمانی که انسانه، برای تحقق بخشیدن به هدفی ازاهداف مشترک خویش ،
در کنار هم جمع شده و مجموعه ای سازمانی و صنفی را تشکیل می دهند،
نفس تشکل و تخرب ، برای آنان هویت و شخصیتی صنفی پدید می آورد که
همپای این هویت و شخصیت صنفی ، وظایف و مسایل نوینی به وجود می آید.
این نوع مسایل ، همان موضوعاتی است که ما آن را به عنوان (مسایل خاص
حوزه ای ) مورد توجه و بررسی قرار داده ایم .

هویت و شخصیت روحانی

حوزه و روحانیت ، دارای هویت معنوی و جایگاه اجتماعی خاص ، و
ویژگی ها و مشخصات و قوانینی است که توجه بدانها ضروری است .

در مجموع ،اگر طراحان و
برنامه ریزان و مصلحان نظام حوزه و روحانیت ، مسایل ، مشکلات ، کاستی ها و
نیزارزشهای خاص حوزه را مورد شناسایی قرار دهند، در دو جهت عمده ،
یعنی سازندگی و تصفیه واصلاح ، گام خواهند برداشت و به ضرورت آن ، پی
می برند و به شیوه های صحیح اجرای آن ، خواهنداندیشید. واگر بنا شود،
چنین سازندگی و تصفیه ای به شکل صحیح و دقیق و واقعی صورت گیرد و
اعمال گردد، باید آن رااز سیستم مدیریت فراگیر و شایسته ، براساس
طرح و برنامه ای حساب شده انتظار داشت ، و آگاهی طلبه های جوان و
افرادی که دراین مرحله دارای قدرت تصمیم گیری واجرایی نیستند، تمام
مشکلات را حل نخواهد کرد! زیرااز دیر باز، چنین بوده واکنون نیز
چنین است که بسیاری از مصلحان فکری نظام حوزه و طلاب متعهد،ارزشهای
واقعی خوزه و نیز کاستیهای موجود آن را می شناسند و آن ها را در مجالس
و محافل خویش مطرح می کنند. ولی آگاهی آنان ، درامر سازندگی و
تصفیه ، تاثیر بایسته ای نداشته است زیرااجرای آن اول، نیاز به
اندیشه و طرحی فراترازاندیشه و طرح فرد وافراد معدود دارد، و
ثانیا مستلزم داشتن قدرت لازم اجرایی است.

دراین مقطع از تاریخ ، حوزه و روحانیت همه امکانات و مواد چنین
سازندگی و تصفیه ای را دارد. تنها مشکلی که بر سر راه است ، فاصله ای
است که میان این امکانات و مواد وجود دارد. منظورازامکانات ، همان
چیزهایی است که امراجرا را میسر می کند و مقصوداز مواد همان طرح ها
و قوانینی است که باید به اجرا درآید.

برای از میان برداشتن این فاصله ، باید دوامر صورت گیرد:

الف :اندیشه ه، طرحه، بینش ه، برداشتها و نظریه ها در سیستمی
تشکیلاتی ، کنار یکدیگر قرار گیرد و هر کدام ، در شکل گیری صحیح ترین طرح
و نظریه شرکت جوید.

ب : قدرت اجرایی ، در خدمت صحیح ترین طرح و نظریه در آید.

حصول این دوامر مبتنی بر همان تشکیلاتی است که در
مقالات گذشته ضرورت آن را یادآور شدیم .

شناخت ارزشها و درک عمیق کاستی های موجود حوزه ، باید در خود
روحانیت پا بگیرد و قوام پیدا کند، ولی این را نیز معتقدیم که چنین
شعور و شناخت و درکی از دیر باز، در میان بخش عمده روحانیت بوده
است و همان مجری قانونی بی پروا و چالاک واز جان گذشته انقلاب ساز
نیز در صحنه شعور و شناخت واقعیتها حضور داشته است ، در حالی که در
زمینه تصفیه نظام ،از صحنه عمل واجرا دور مانده است . و سرش این
است که ساختن یک جمع و تصفیه آن ، مانند مبارزه با یک حکومت طاغوتی
نیست طلبه های متعهد، با ریختن در خیابانها و بر پا کردن تظاهرات و
ایراد سخنرانی وافشاگری علیه موانع و مفاسد، کار را پیش ببرند.
بلکه چنین سلاحی ، در زمینه زدودن آفتهای درونی واحیاء و رشدارزشهای
آن کارآیی لازم را ندارد. تجربه ، خود بهترین شاهد بر مدعای ماست .
زیرا با وجوداین همه عناصر آگاه و دلسوز و دردشناس در روحانیت ، باز
هم ما شاهد روحانی نمایانی هستیم که فاقد شرایط و صلاحیت علمی و
اخلاقی می باشند.

بااینان چگونه می توان مواجه شد؟ جز با یک برنامه دقیق و حساب
شده ، و قدرتی متکی بر آگاهی حوزه و روحانیت و شکل گرفته در سیستم
تشکیلات و مدیریت حوزه ای ؟!

در هر حال بایدابتدا به ارزشها و آفتها و مسایل آن اندیشید و
آنها را تجزیه و تحلیل کرد و با داشتن طرحی حساب شده و دقیق و دارای
پشتوانه قوی ، به سازندگی و تصفیه واصلاح پرداخت .

مسائل خاص حوزه

اخلاق حوزه ای

کارآیی ، بازدهی و فعالیت

لباس

تشکیلات و سازماندهی

و …

هر کدام از چهار موضوع بال، خود دارای مباحث و فروعی است که باید
جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

اخلاق حوزه ای

شناخت ارزشها و ویژگی های اخلاق حوزه ای :اخلاص ، تواضع ،از مردم و
برای مردم بودن و …

تعیین خصلتها و حرکتهایی که با منش و هویت و حیثیت حوزه ای
منافات دارد.

بررسی کاستی های اخلاقی و رویه های ناصحیحی که در برخی موارد ممکن
است وجود داشته باشد.

تقسیم تخلفات به کاستی های قابل جبران و غیرقابل جبران و نیز
تعیین هر یک .

ریشه یابی روانکاوانه ، پیرامون کاستی های مشاهده شده قابل جبران .

تدارک راههای اصولی و شیوه های علمی هدایت و کنترل نظام ، در جهت
رعایت اخلاقی حوزه ای .

اعمال تصفیه در کسانی تصفیه در کسانی که دارای مشکلات و کاستی های
غیرقابل جبران می باشند.

توجه به موانع موجود تصفیه و مشکلات تبعی آن و چاره اندیشی برای
هر دو.

وجود دادگاهی ویژه ، برای بررسی تخلف ازاخلاق ، پس از تعیین حدود
ضوابط خاص .

و … وجود ضمانت اجرا.

توضیح و تبیین این نکته ضروری است که اگر مااخلاق ر، پایبندی به
ارزشهای واقعی بدانیم ، ( اخلاق حوزه ای ) عبارت خواهد بوداز:

الف : پایبندی به همه ارزشهایی که در
واقع وجود دارد و حضور در حوزه و لزوم رعایت آنها و پایبندی بدانها
را تاکید و تشدید کرده است .

ب : پایبندی به ارزشهایی که[ حضور در حوزه] در شرایط خاص و زمان و
مکان مخصوص ، آن ارزشها را به وجود آورده است . و یا به تعبیر صحیح تر،
[حضور در حوزه] در پیدایش زمینه های طرح و بروز آن ارزشه، موثر
بوده است . همانگونه که منصب نبوت ، تکالیف اختصاصی را برای حضرت ختمی
مرتبت[ ص] ، بوجود آورده است (چون وجوب نمازشب و …) و یا مشاهده
می کنیم که قرآن ، در مورد زنان پیامبر[ ص] دو بیان ویژه دارد که در
مورد زنان دیگر جاری نیست .

الف: یا نساءالنبی من یات منکن بفاحشه مبینه یضعف لها

العذاب ضعفین … ومن یقنت منکن لله و رسوله و تعمل صالحااجرها
مرتین … یانساءالنبی لستن کاحد من النساءان اتقیتن ۱ … .

آنچه از آیه استفاده می شود،این است که زنان پیامبر،از جهت تکلیف
و تعهد و مسوولیت ، همانند زنان دیگر نیستند، بلکه همسری با شخصی
چون پیامبر، مسوولیت آنان را دو چندان کرده است به میزان افزایش
مسوولیت آنان ،اجر و پاداش و نیز جزا و عقوبت آنان ،افزایش یافته
است .

ب :النبفی اولی بالمومنین من انفسهم وازواجه امهاتهم ۲

و ما کان لکم ان توذوا رسول الله ولاان تنکحواازواجه من بعده …
۳

مضمون دو آیه ، بیانگراین واقعیت است که همسران رسول الله[ ص] ، به
خاطرانتسابی که با پیامبر پیدا کرده اند، مشمول حکم نوینی شده اند که
آن حکم ، شامل زنان دیگر نیست .

سه آیه ای را که یادآور شدیم ، در یک جهت با هم مشترکند و آن این که
قرب به پیامبر[ ص] وانتساب به آن حضرت ، مقتضی احکام و قوانین و
تکالیف نوینی بوده است . واما فرق این آیات با یکدیگر، دراین جهت
است که آیه نخست ، فقط تشدید و تضاعف حکم را می رساند. در حالی که
اصل حکم ، برای همگان ثابت بوده و هست واما دو آیه اخیر، بیان
کننده یک حکم نوین است ، حکمی که زاده انتساب و معلول عنوان[ زوجیت
پیامبر]است .

ذکراین مثال ، ما را در بیان دو جهت یاری می دهد:

۱- همچنان که انتساب جسمی و
ظاهری به پیامبر[ ص] ، مقتضی تشدید مسوولیت و پیدایش تکالیف و وظایف
سنگین تری است ،انتساب فکری و روحی و معنوی به آن حضرت نیز مستلزم
مسوولیتها و وظایف بزرگتری است .

۲- روحانیت که دارای هویتی معنوی است ، و در جایگاه مصلحان و هدایت گران
تاریخ انسان ، قرار گرفته است ،از یک جهت در برابر وظایف عمومی
انسانه، دارای مسوولیت وظیفه ای سنگین تر و شدیدتراست واز طرف
دیگر، مقتضیات زمان ، وظایف نوینی را برای او، به وجود آورده است ،
وظایفی که تنها متوجه روحانیان است .

جهت نخست ، یعنی شدت داشتن تکالیف الهی نسبت به عالمان و روحانیان
و معلمان و پیشوایان ،امری واضح است ، و معمولا بیشتر کسانی که
روحانیت را در جامعه مسوولتراز دیگران می دانند، نظر به این جهت
دارند، و روایات دراین زمینه بسیاراست :

الامام علی(ع) : لایستوی عندالله فی العقوبه ،الذین والذین

لایعلمون ۲ … ۴ .

در نزد خداوند، عقوبت و جزای عالمان و غیر عالمان یکسان نیست .

الامام الصادق(ع): یغفر للجاهل سبعون قبل ان للعالم ذنب واحد. ۵

هفتاد گناه از جاهل آمرزیده می شود، قبل از آن که
یک خطا از عالم بخشیده گردد.

قیل لامیرالمومنین[ ع] من خیر لق الله یعدائمه الهدی و مصابیح الدجی ؟

قال :العلماءاذا صلحو، قیل : و من شر خلق الله و فرعون و نمرود…؟
قال :العلماءاذا فسدو، هم المظهرون للاباطیل ،الکاتمون
للحقائق… ۶.

به امیرالمومنین(ع) گفته شد: بهترین آفریده خد، پس ازائمه
معصومین[ع] کیانند؟ امام فرمود عالمان ،اگر صالح باشند. دوباره از
آن حضرت سوال شد: بدترین آفریده خدا پس ازابلیس و فرعون و
نمرود… کیست ؟ حضرت فرمود: عالمان ، هنگامی که فاسد شده باشند، و
باطل را ترویج کنند و حقیقتی را کتمان نمایند….

حضرت رسول[ ص] سر تشدید و حساسیت موقعیت عالمان را با تمثیلی رسا
بیان داشته و فرموده است :

[ اعلم ان کل شی ءاذا فسد فالملح داوه فاذا فسدالملح فلیس له

داوء] ۷ .

مضمون این بیان ، همان عبارت معروف است که : هر چه بگندد نمکش
می زنند، وای به وقتی که بگندد نمک !

وامااز مساله تشدید وظایف عام که بگذریم ، در خصوص روحانیون ،
تکالیف مخصوصی مطرح است که برای قشرها وافراد دیگر جامعه ، بدان
شکل ، تکلیفی نیست واین مساله ،از جمله م