پاورپوینت کامل منشور حکومت از دیدگاه آیت الله نائینی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منشور حکومت از دیدگاه آیت الله نائینی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منشور حکومت از دیدگاه آیت الله نائینی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منشور حکومت از دیدگاه آیت الله نائینی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۶

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام خدمت شما گرامیان و عرض تبریک به مناسبت میلاد پر برکت امام جواد(ع) ان
شاءالله که ایام پربرکتی را در ماه مبارک رجب داشته باشید و سلام به پیشگاه همه
شهدای اسلام از آغاز تاکنون که همچنان ادامه دارد.

عنوان مقاله من منشور حکومت از دیدگاه آیت اللّه نائینی می باشد.

کتاب تنبیه الامه و تنزیه المله, که نگارش میرزای نائینی است, کتابی بسیار با ارزش
است که من گرچه این کتاب را برای چندمین بار برای این مقاله مطالعه می کردم مشاهده
کردم حقیقتاً این کتاب به مطالعاتِ دقیق نیازمند است. این کتاب به حقیقت برای همه
زمانها, همه ملتهای خداپرست و موحد و پیرو اسلام و مکتب امیرالمؤمنین(ع) نگاشته شده
است. کتابی که فکر می کنم هیچ وقت کهنه نمی شود و همه ملتهایی که خواستار عدالت و
حکومت اسلامی هستند, باید این کتاب را, که منشور حکومتی است, سرلوحه خودشان قرار
بدهند. البته من در جایگاهی نیستم که بتوانم از این کتاب تعریف بکنم, ولی آن چه را
که از این کتاب خدمت شما عرض می کنم از گفتار آیت اللّه محمد کاظم خراسانی و آیت
اللّه عبداللّه مازندرانی گرفته ام.

آیت اللّه آخوند خراسانی می نویسد:

( رساله شریفه تنبیه الأمه و تنزیه الملّه که از افاضات جناب مستطاب شریعتمدار صفوه
الفقهاء و المجتهدین ثقهالاسلام والمسلمین, العالم العامل آقا میرزا محمد حسین
نائینی غروی ـ دامت افاضاته ـ است, اجل از تمجید و سزاوار است که ان شاالله به
تعلیم و تعلم و تفهیم تفهّم آن, مأخوذ بودن اصول مشروطیت را از شریعت محقّه استفاده
و حقیقت کلمه مبارکه (بموالاتکم عَلَّمنا اللّهُ مَعالِمَ دینِنا و اَصلَح ما کان
فَسَدَ من دنیانا) را به عین الیقین ادراک نمایند. ان شاءاللّه تعالی. )

و آیت اللّه عبداللّه مازندرانی می نویسد:

( بحمداللّه تعالی و حسن تأییده, رساله شریفه ( تنبیه الأمه و تنزیه الملّه) چنان
که مرقوم فرموده اند, اجّل از تمجید و برای تکمیل عقاید و تصدیق وجدانی مسلمین به
مأخوذ بودن تمام اصول و مبانی سیاسیّه از دین قویم اسلام کافی و فوق مأمول است… )

نکته مهمی را که این بزرگان تأکید می کنند تعلیم و تعلم و تفهیم تفهّم این کتاب
است.

نکته دیگر این بزرگواران این است که رساله شریفه تنبیه الامه و تنزیه المله اجل از
تمجید و برای تکمیل عقاید و تصدیق وجدانی مسلمین به مأخوذ بودن تمام اصول و مبانی
سیاسیه از دین اسلام کافی و فوق مأمول است.

بنابراین, حقیقتاً این کتاب علاوه بر خواندن و نتیجه گرفتن, لازم است که تدریس
بشود, بویژه در رشته های علوم سیاسی و به آیندگان آموخته بشود.

در این کتاب میرزای نائینی نکات مهمی را مطرح می کند:

۱. با این که ایشان در عراق زندگی می کرده و وقایع مشروطه در ایران بروز می یافته و
علی رغم این که در آن دوران مسائل ارتباط جمعی و مسائل ارتباطات بسیار کند بوده که
شاید با امکاناتی که امروزه ما داریم, نتوانیم تصور آن را بکنیم, با این حال, نوشته
های میرزای نائینی نهایت اشراف ایشان را در شرایط و اوضاع ایران نشان می دهد.

۲. ارتباط این عالم بزرگوار با علمای دیگر, علمای عراق علمای خارج از عراق, ایران
خارج از کشورهای اسلامی, کاملاً نشان می دهد که میرزای نائینی باتمام بزرگان آن عصر
در تعامل بوده است.

۳. نکته مهم دیگری که در این کتاب مشاهده می شود, شرایط زمان, اوضاع کشور و بیان
وظیفه مسلمانان است.

میرزای نائینی در این کتاب, ابتدا شرایط و اوضاع ایران را روشن می کند و از اوضاع
مملکت سخن به میان می آورد و بعد می گوید که وظیفه مسلمانان چیست؟

این مسأله یکی از نکته های مهمی است که در هر دوره ما باید به آن توجه بکنیم.

می دانیم تاریخ تکرار شدنی است. البته من رشته ام تاریخ نیست, نه تاریخ است و نه
علوم سیاسی; اما جرأت پیدا کردم که در این زمینه مطالبی بنویسم.

۴. میرزای نائینی, تمام این منثور را با استناد بر کلام ائمه(ع) بویژه سخنان
امیرالمؤمنین(ع) از نهج البلاغه نوشته است.

در هر نکته ای که گفته, هشداری که داده و مطلبی را که ارائه داده, قسمتی از کلام
مولا امیرالمؤمنین(ع) را متذکر شده است. و جالب تر برای من این بود که: هر بار
دنبال هر کدام از این سخنان در منابع اصلی می گشتم, متوجه می شدم که مطلبی که در
کتاب ذکر شده, با استفاده از حافظه بوده است. زیرا گاهی یک کلمه, گاهی دو کلمه,
گاهی چند کلمه جابه جا شده است که معلوم می کند میرزا اشراف بر منابع داشته است.
البته در شرح حال زندگی ایشان هم هست. خود ایشان هم آورده که این رسم میرزای بزرگ
بود که درس خویش را همیشه با خطبه ای از نهج البلاغه آغاز می کرد. میرزای نائینی هم
که زمانی در آن مکتب در کنار میرزای بزرگ بوده به این روش خو کرده بود و بر نهج
البلاغه تسلط کامل داشت.

۵. نکته دیگری که در این کتاب نظر من را جلب کرد, انتخاب نام کتاب بود. واقعاً
گزینش این نام نشانه فراست و کیاست علامه نائینی است. این که تنبیه الامه و تنزیه
المله برای آگاهی دادن به امت و تنزیه ملت از زندقه و بدعت است. تنزیه امت از مسیری
که در آن قرار گرفته بود, از آن شرایطی که برای آن به وجود آمده بود. ملت و امت
اسلامی بود, منتهی در تحت شرایط حکومتی قرار گرفته بود که بی شباهت به زمان معاویه
نبود. بارها خود میرزا در این کتاب این مقایسه را انجام می دهد و می گوید که امروز
ملت اسلامی, بسیار شباهت به دوران معاویه دارد.

ایشان با هدف بیدار کردن امت اسلامی در برابر آموزشهای غلط, غرب زدگی, افکار
روشنفکرمآبانه تحصیل کرده های غربی آن زمان و این که ملت را از حکومت استبدادی و
غاصب پاک کند, این کتاب را نگاشت.

۶. پس از اعلان شرایط زمان و اوضاع کشور و وظیفه مسلمانان, وظیفه علما را مطرح می
کند. وقتی که می خواهد وظیفه علما را مطرح بکند, به حدیث شریف پیامبر گرامی
اسلام(ص) اشاره می کند که می فرماید:

( هنگامی که بدعت ظاهر شد, بر عالم دین است که حقیقت را آشکار کند. اگر چنین نکند,
لعنت خدا بر اوست. )

این حدیث شریف که در کتاب کافی (ج ۱/۹۴) آمده است, دقیقاً وظیفه علما را در هر
شرایط زمانی معین می کند.

کتاب تنبیه الامه, به نظر من در هر عصری و در هر مکانی, برای مسلمانها و خداجویان و
کسانی که به دنبال عدالت و حکومت الهی هستند, سرلوحه است.

برای این که صحبتهای میرزا خارج از سخنان رسول خدا(ص), سخنان امیرالمؤمنین و ائمه
معصومین(ع) نیست و وظیفه علما را این طور تعیی