پاورپوینت کامل رویکردی نو در آموزش اخلاق ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رویکردی نو در آموزش اخلاق ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رویکردی نو در آموزش اخلاق ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل رویکردی نو در آموزش اخلاق ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

اخلاق (درسنامه اخلاق برای طلاب پایه اول ـ ششم)

مرکز تدوین و نشر متون درسی حوزه

در ۶ جلد

چاپ اول

نشر دانش حوزه۱۳۸۲

بسیاری از آموزه های قرآن کریم و معصومان(ع) درباره اخلاق و تزکیه نفس است.

امام صادق(ع) می فرماید:

(ان أُجِّلت فی عمرک یومین, فاجعل أحدهما لأدبک لتستعین به علی موتک.)۱

اگر از عمر تو, تنها دو روز مانده باشد, یک روز را برای اخلاق و ادب خویش قرار بده, تا از آن برای روز مرگِ خود یاری بگیری.

امام کاظم(ع) می فرماید:

(ألزَم العلم لک مادلّک علی صلاح قلبک أظهرَ لک فساده)۲

لازم ترین و بایسته ترین دانش, آگاهی از صلاح و فساد قلب است.

امام رضا(ع) از رسول گرامی اسلام(ص) نقل می کند:

(علیکم بمکارم الاخلاق فان الله عزوجلّ بعثنی بها.)۳

امام خمینی, به دلیل جایگاه والایی که اخلاق در معارف اسلامی دارد, فرازی از وصیت نامه شریف خود را ویژه اخلاق می کند:

(… و از بالاترین و والاترین حوزه هایی که لازم است به طور همگانی مورد تعلیم و تعلّم قرار گیرد, علوم معنوی اسلامی از قبیل علم اخلاق, و تهذیب نفس و سیر و سلوک الی الله, رزقنا الله وایاکم, است.)۴

از این روی, بر حوزه های علمیه لازم می داند که اخلاق امور معنوی را در دستور کار و برنامه های خود قرار دهند و از این مهم چشم نپوشند وگرنه محکوم به فنا خواهند شد:

(حوزه های علمیه, همزمان با فراگرفتن مسائل علمی, به تعلیم و تعلّم مسائل اخلاقی و علوم معنوی نیازمند است.

برنامه های اخلاقی و اصلاحی, کلاس تربیت و تهذیب, باید در حوزه ها رایج و رسمی باشد. متأسفانه در مراکز علمی, به این گونه مسائل لازم و ضروری کم تر توجه می شود. علوم معنوی و روحانی رو به کاهش می رود و بیم آن است که حوزه های علمیه نتوانند علمای اخلاق, مربیان مهذّب و آراسته تربیت کنند. در زمینه تهذیب و تزکیه نفس و اصلاح اخلاق, برنامه تنظیم کنید. استاد اخلاق برای خود معین نمایید, جلسه وعظ, پند و نصیحت تشکیل دهید. خودرو نمی توان مهذّب شد. اگر حوزه ها از داشتن مربّی اخلاق و جلسات پند و اندرز خالی باشد, محکوم به فنا خواهد بود.

چطور علم فقه و اصول, به مدرّس نیاز دارد, درس و بحث می خواهد, برای هر علم و صنعتی در دنیا, استاد و مدرّس لازم است, لیکن علوم معنوی و اخلاقی به تعلیم و تعلّم نیازی ندارد و خودرو و بدون معلم حاصل می گردد.)۵

اخلاق۱

جلد نخست از این سفر قیم, به قلم آقای محمود اکبری و به پیشنهاد مرکز متون, برای آشنایی طلاب با زی طلبگی و برای تدریس در پایه اول حوزه ها, تدوین شده است.

گرچه بیش تر بحثهای آن آداب است, ولی برای همخوانی و پیوستگی با دیگر جلدها این مجموعه, و نیز از آن روی که به آداب, اخلاق هم گفته می شود, نام اخلاق بر آن نهاده شده است.

افزون بر این شماری از صاحب نظران بر این باورند:

(موضوع اخلاق از ملکات اخلاقی است و همه کارهای ارزشی انسان را که متصف به خوب و بد می شوند و می توانند برای نفس انسانی, کمالی را فراهم آورند, یا موجب پیدایش رذیلت و نقصی در نفس شوند, دربرمی گیرد و همگی آنها در قلمرو اخلاق قرار می گیرند, چنانکه قرآن کریم و روایات نیز این سخن را تأیید می کنند.)۶

بنای نویسنده بر این بوده که مهم ترین ادبهای بایسته نگهداشت و رعایت مورد نیاز را در این کتاب درج کند. البته بنای بر جست وجوی کامل و آوردن همه ادبها و روایت همه شاهدهای روایی نبوده, بلکه ارائه فهرستی از مهم ترین ادبها, همراه با نقل پاره ای از فصلها, در نظر بوده است.

این کتاب, در چهار فصل و یک خاتمه سامان یافته است.

فصل اول, دربرگیرنده بحثها و مقوله های کلی آداب, با عنوانهایی به این شرح:

اهمیت, معنی و نسبیت ادب, فرق خلق و ادب, جلوه ها و نشانه های ادب, آداب مذهبی و ملی, کتاب ادب, اسوه ادب, ادب انبیاء, پیامبر و امامان, سیره معصومان در برابر بی ادبان, ابعاد ادب و راه های تحصیل آن, ثمرات و برکات ادب و زمینه های بی ادبی.

فصل دوم, دربرگیرنده ادبهای فردی است, با عنوانهایی به این شرح:

آداب آراستن, غذا خوردن, نوشیدن, راه رفتن, خواب رفتن, نشستن, لباس پوشیدن, از منزل خارج شدن, در مسجد حاضر شدن, قرآن تلاوت کردن, استخاره, سفر, زیارت, دعا, ورود به قبرستان, آداب انفاق کننده و کسی که بدو انفاق می شود.

فصل سوم: دربرگیرنده بحثها و مقوله های اجتماعی, با این عنوانها:

آداب و اهمیت سلام, تحیت, آداب برخوردها, آداب سخن گفتن, شنیدن, انتقاد, امر به معروف و نهی از منکر, تبلیغ, نامه نگاری, دوستی, شوخی, شادی, آداب مجلس و ورود بدان, آداب برخورد با بزرگترها, آداب و حقوق والدین, آداب میهمان و میزبان, حق الناس, آداب و حقوق همسایه و آداب بیمار و عیادت.

فصل چهارم: دربرگیرنده آداب تعلّم و دانش پژوهی, با این عنوانها:

آداب تحصیل, آفات تحصیل, غنیمت شمردن عمر, احترام به علما, رعایت شؤون طلبگی, آداب مطالعه, مباحثه, سؤال و جواب, آداب مدرسه و حجره و سفارشهای بزرگان.

خاتمه کتاب: این بخش را رساله امام سجاد و ترجمه آن زینت بخشیده و ختامه مسک شده است.

این اثر, گرچه برای حوزویان و اهل علم نگارش یافته است, ولی چشم انداز گسترده ای را در بر گرفته و غیر از طلاب و حوزویان هم می توانند از او بهره مند شوند.

اخلاق۲

این اثر, خلاصه رساله (منیهالمرید فی ادب المفید والمستفید), اثر شهید ثانی (ش: ۹۶۵هـ.ق.) است. اساس کار برای خلاصه کردن این اثر, بهترین و محققانه ترین چاپ آن است (چاپ مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) این اثر با نام: الدر النضید, مختصر منیه المرید, بی هیچ دست بردنی در عبارات و افزودنِ افزوده ها بین دو قلاب, در دسترس اهل فضل و علاقه مندان به بحثهای اخلاقی گذاشته شده است.

اهمیت و ارجمندی اخلاق۲ به این است که برگرفته از منیه المرید است, اثری که:

بی تردید از بهترین کتبی است که در دنیای علم, و تاریخ دانش بشری, در زمینه آداب تعلیم و آیین تعلّم معارف دینی تدوین شده است.

این کتاب گرانبها, ضمن این که می تواند راه و رسم صحیح تعلّم و تعلیم را به طور عموم ارائه کند, بویژه عالی ترین رهنمودهای سازنده ای را در رابطه با تعلیم و تعلّم معارف دینی و حتی وظایف و رسالت اهل علم را نیز نشان می دهد, به طوری که می توان با قاطعیت, اظهارنظر نمود که کتاب مزبور, عالی ترین راه گشایی است فراسوی طلاب و دانشجویان و علما و دانشمندان و حتی مجتهدان, تا در لابه لای آن, اسباب و عوامل توفیق و کامیابی در علم و دانش را شناسایی کرده و در ظلّ عمل و رفتار به مضامین آداب و آیینهای ارائه شده در آن, به هدف والای علمی خویش, که عبارت از قرب به خداوند متعال و تحصیل رضای اوست, دست یابند و از گامهایی که در راه اخذ علم و نشر آن برمی دارند, احساس رضایت و آرامش کنند.

مؤلف کتاب, مرحوم شهید ثانی در این نوشتار کوتاه, از هیچ نکته اخلاقی و معنوی که باید هر عالم و متعلّمی خود را پای بند بدانها بدانند ـ فروگذار نکرده است; بلکه در هر زاویه و ناحیه ای که در آنها سخن از وظایف و آداب عالم و متعلّم به میان می آوَرَد, لطائف و نکات ظرایف انسانی را گوشزد می نماید, نکاتی دقیق و باریک که ارائه آنها, صرفاً در عهده امثال چنان دانشمند باریک بین و ژرف نگری است که اصول و بنیادهای استوار تعالیم اسلامی از برابر دیدگانِ بصیرتِ آنها مخفی نمی ماند. اصول و بنیادهایی که ممکن است مورد غفلت بسیاری از دانشمندان دینی قرار گیرد.

شهید ثانی, با استمداد از قرآن کریم و سنت اسلامی و استشهاد به سخنان فرزانگانِ دین و دانش, برای سازمان بخشیدن به روابط عالم و دانشمند با شاگرد و آیین رفتارشان در جلسه درس و هرگونه مسائل دیگری که ارتباط وثیقی با زندگانی عالم و متعلم و استاد و شاگرد دارد و بالاخره برای نشان دادنِ کیفیت زندگانی علمی قشرهای دست اندر کار علم و معرفت و بینش دینی, مطالب شایان توجهی را یاد کرده است که فقیه عالیقدر مرحوم آیهالله حاج میرزا محمدحسن حسینی, معروف به میرزای شیرازی, رضوان الله علیه, همه اهل علم و دانشمندان دینی را به مطالعه این کتاب توصیه فرموده و درباره آن مرقوم داشته است:

(چقدر شایسته است که اهل علم, مواظبت نمایند به مطالعه این کتاب شریف و متأدب شوند به آداب مزبوره در آن)

آری, بدون هیچ تردیدی مواظبت بر مطالعه این کتاب و تأدّب و اثرپذیری هر عالم و متعلّم نسبت به آداب و آیینهای مذکور در آن, شایسته ترین وسیله ای است که در ظلّ آن, هر استاد و شاگردی آنچنان توانایی می یابند که بتوانند, باز پس مانده عمر و فرصت خود را در تدارک ایام تباه گشته خویش به کار گیرند و جان و دل و درون خود را بپالایند, تا شایسته پذیرش نورانیت حق گردند.

این اثر بزرگ, در حوزه های علمیه, از دیرباز تاکنون, در کانون توجه علمای بزرگ عرفان و اخلاق بوده است و هر یک به گونه ای درباره این اثر و کار بزرگ شهید ثانی, زبان به ستایش گشوده اند:

ابن العودی, شاگرد خاص و همراه با وفای شهید ثانی درباره منیه المرید می نویسد:

(مجلد مشتمل علی مهمات جلیله و فوائد نبیله, تحمل علی غایه الانبعاث والترغیب فی اکتساب الفضائل واجتناب الرذائل والتحلّی بشیم الاخبار والعلماء الابرار.)۸

(منیه المرید مشتمل علی آدابٍ وفوائد جلیله, وهو نعم المهذّب لاخلاق الطلاب لمن عمل به)۹

مامقانی, صاحب تنقیح المقال در مرآت الرشاد, که مجموعه وصایای اوست به خویشان و فرزندان, فرزند خود را به مطالعه منیه المرید سفارش کرده است.۱۰

صدرالمتألهین, به این اثر توجه داشته است.۱۱

امام خمینی, از منیهالمرید, با عنوان: (صحیفه نورانیه) یاد می کند.۱۲

اخلاق۳و۴

این اثر برای تدریس در پایه سوم و چهارم سطح یک به نگارش درآمده است.

اخلاق۳ دفتر اول, گزیده سه اثر اخلاقی حضرت امام است: جهاد اکبر, آداب الصلاه و شرح حدیث جنودِ عقل و جهل.

اخلاق۴, دفتر دوم, گزیده آثار و خلاصه شرح اربعین است.

اهمیت اثر یاد شده, در مرحله نخست, مرهون آفریننده آن است که توانست با خودسازی و مهار توسن نفس, دلهای میلیونی امّت اسلامی را شیفته و دلباخته کند و سرانجام, رهبر و پرچمدار نهضت پیروز می گردد که در ۲۲بهمن ۵۷ به بار نشست و رژیم فاسد شاهنشاهی را از صفحه تاریخ زدود.

او, یعنی:

(پیشوای بزرگ و نامور دوران معاصر, بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران, حضرت امام خمینی, قدّس الله روحه الزکیه وافاض علی تربته المراحم الربانیه, علاوه بر فقه و اصول و دیگر علوم رایج حوزه ها, در دانش اخلاق و تزکیه و تهذیب نفوس, یدی طولی داشت و بخشی, نسبتاً, زیاد از عمر شریف خود را صرف تدریس اخلاق و تربیت و تزکیه فضلا و طلاب و نیز تحقیق در مسائل اخلاق و نگارش کتابهای سودمند اخلاقی کرد; به طوری که در این زمینه, استادی ماهر و صاحب نظری مسلّم و شخصیتی ممتاز و تأثیرگذار شناخته شد و دروس اخلاق و جلسات تهذیب او, تأثیر بسیاری بر مستمعان, بخصوص طلاب و فضلا داشت.)۱۳

استاد شهید, مرتضی مطهری, از چهره های برجسته درس حضرت امام, از اثرگذاری درس اخلاق ایشان بر نفوس مستعد چنین یاد می کند:

(…اگرچه در آغاز مهاجرت به قم, هنوز از مقدمات فارغ نشده بودم و شایستگی ورود در معقولات را نداشتم; اما درس اخلاقی که به وسیله شخصیت محبوبم در هر پنج شنبه و جمعه گفته می شد و در حقیقت درس معارف و سیر و سلوک بود, نه اخلاق به مفهوم خشک علمی, سراسر مست می کرد. بدون هیچ اغراقی و مبالغه ای این درس مرا آنچنان به وجد می آورد که تا دوشنبه و سه شنبه هفته بعد, خودم را شدیداً تحت تأثیر آن می یافتم.

بخش مهمی از شخصیت فکری و روحی من در آن درس و سپس در درسهای دیگری در طی دوازده سال از آن استاد الهی گرفتم, انعقاد یافت و همواره خود را مدیون او دانسته و می دانم. راستی که او (روح قدس الهی) بود.)

امام خمینی, افزون بر تدریس اخلاق, به نگارش آثاری با ارزش و راه گشا, در دانش اخلاق پرداخت.

و این مسیر را چون خود پیمود, آثاری را که پدید آورد, بسیار اثرگذار و مفید واقع شد. حضرت ایشان سالها عمر عزیز خود را صرف فراگیری این دانش کرد. نزد استادان بنام و بزرگ اخلاق و معرفت, حضرات آیات: میرزا جواد آقا ملکی, شیخ محمدعلی شاه آبادی دانش آموخت و کسب فیض کرد و سپس سالهای سال, به مطالعه, پژوهش و غور در این مسائل و تدریس در آنها عمر صرف کرد و علم را با عمل درآمیخت و خود استادی بزرگ, موفق و اثرگذار گردید و آن چه را یافت و با جان چشید و نیوشید و آزمود, نگاشت. از این روی نوشته های ایشان از سرشاری, ژرفایی و پختگی ویژه ای برخوردا