پاورپوینت کامل استفاده از ادبیات فارسی ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استفاده از ادبیات فارسی ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استفاده از ادبیات فارسی ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل استفاده از ادبیات فارسی ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

پیش از آنکه وارد بحثهای دیگر شیوم ابتدا ببینیم ادبیات چیست و چه مسائلی را در بر می گیرد؟

ادبیات مجموعه آثار کلامی و سخنان زیبا و خوبی است به نظم یا نثر که در دست ماست. این آثار لذت بخش و مفید رااگر با دیدی جهانی بنگریم شامل مجموعه گفتار بر جای مانده ازادیبان شاعران و نویسندگان جهان می شود واگر تنهااز نظرگاه ادب اسلامی بنگریم شامل آثاری می گردد به نظم یا نثر که در کشورهای اسلامی به زبانهای عربی فارسی ترکی اردو و یا… نگاشته شده است.

در قدیم علوم ادبی را شامل دوازده نوع می دانستند که شاعری آنها را دراین دو بیت به نظم آورده است.

)نحو و صرف عروض بعده لغهثم اشتقاق فریض الشعرانشاء کذاالمعانی البیان الخط قایهتاریخ هذا لعلم العرب احصاء

اما علوم ادبی منحصر به این مقدار نیست (نقدادبی ) و (تاریخ ادبیات ) نیزاز رشته هایی است که در قدیم هم موقعیت واهمیتی داشته است. البته نه به گستردگی امروز تاریخ ادبیات و سراندیشه های ادبی نیز مقداری داخل در حوزه تاریخ قومی و تاریخ اجتماعی می باشد که خود مبحثی گسترده و مستقل است.

علومی که بر شمردیم و آنها را علوم ادبی می گوئیم قسمت عمده اش پس از طلوع خورشیداسلام و نزول کتاب آسمانی ما قرآن مجید نشات یافته است و حتی می توانیم گفت که همه علوم به نحوی ازانحاءارتباطی با قرآن کریم دارد واصولا تشویق به تعلیم و تعلم و گسترش دانش را در همه طبقات مردم جهان متمدن به اسلام و قرآن و رفتار خاص نبی اکرم [ص] مدیون است.

گر چه قبل ازاسلام عرب از برخی آگاهیها در زمینه شعر وانساب و ایام بهره داشته است و نیز ملل دیگر کمابیش از علوم و فنون بی بهره نبوده اند ولی جهش و گستررشی را که دین مبین اسلام به علوم ادبی و علم و فن بخشید سابقه نداشته است واین: قولی است که جملگی برآنند.

باری قرآن کریم کانون گسترش همه فعالیتها و دانشهای ادبی و غیر ادبی بوده و هست.

بطور کلی مایه نازش و تفاخر قوم عرب در دوران جاهلیت سخن و سخنوری و شعر و شاعری بود.اسلام نیز – پس از نور پاشی در شبه جزیره عربستان به این هنرارج نهاد منتهی آن را جهت بخشید و در خدمت قرآن و دین اسلام در آورد. پیامبراکرم (ص ) وائمه معصومین ( ع ) بودند که به شاعران متعهد صله و جایزه می بخشیدند و آنها را تشویق می کردند. شعری که قرآن نکوهیده شده است شعری است بر مبنای خیال محض و هوسهای زودگذر و غیرمتعهد که جز گمراهی و بی هدفی چیزی ندارد و دیگران را نیز به جای هدایت وارشاد به وادی حیرت و ضلال می کشاند

قرآن کلام خدا نیز با سلاح سخن به میدان آمد و همه سخنوران را در برابر عظمت خود مغلوب و حیرت زده ساخت. کلامی آورد که هرگز ندیده و نشنیده بودند. کلامی که آیات بینات آن همچون صاعقه بر سر مدعیان دروغین فرو کوبید و آنها را به بیغوله های گمراهی و حیرانی کشاند.

آنها که در برابر خورشید جهانتاب اسلام و قرآن تسلیم شدند از همان آغاز می کوشیدند: نخست قرآن را صحیح بخوانند و دریابند ( از طریق نحو و صرف و لغت والهی را درک کنند ( از راه علوم معانی و بیان و بدیع و علوم بلاغی ).

ثالثا در نزول آیات و شان نزول آنها و قرائات و محکمات و متشابهات و سایر مسائل قرآنی دقیق شوند (که علم تفسیر با گسترش بسیار زیادی فراهم آمد) و در کنار آن حفظ و جمع آوری اسناد و شناخت رجال حدیث پیش آمد (که ازاین طرق علم حدیث و رجال و روایت و درایت پدید شد) و بعدها علوم دیگر مانند: فقه واصول و علوم آفاقی مانند: نجوم و علوم مادی دراثر گسترش تمدن اسلامی و بهره برداری و خوشه چینی از خرمن دانش ائمه اطهار[ ع] رخ نمود و یکی پس از دیگری راه نضج کمال در پیش گرفت و دنیای خفته آن روز را بیداری و آگاهی بخشید و مشعل دانش از کشورهای اسلامی دست به دست به شرق و غرب را یافت و به روشنگری پرداخت.

بازگردیم به علوم وادبیات که سخن از آن می رفت

باری زندگی بادیه نشینی و چشم دوختن به افقهای کران ناپیدا و آسمان زیبای پرستاره قوم عرب رااز دیر باز با شعر و شاعری انس داد انسی عمیق و ریشه دار.اقوام عرب هر چند گاه متاع شعر خود را همراه با کالاهای دیگر به سوق عکاظ می آوردند و آنها را عرضه می نمودند و بدان تفاخر می کردند. همانطور که اشارت شداگر چه این قصاید و آثار در برابر قرآن به زودی رنگ باخت واز رونق افتاد ولی اسلام که به شعر عرب جهت و هدف بخشیده بود آن را با شرط متعهد بودن تایید کرد و علمای اسلامی در توضیح و بیان مقاصد خود حتی در تفاسیر و کتب صرف و نحو و دیگر علوم ازاین اشعار به شاهد نقل کردند و درایضاح لغات و ترکیبات شعری از آنها سود جستند. بعدها علومی در کنار شعر پدید آمد که هر یک بحثی ارزنده و مطالبی مفید را نتیجه داداز قبیل: عروض قافیه قرض الشعر تاریخ ادب تاریخ شعر دیوانها پرداختند و آثار ادبی فراوانی از خود بر جای نهادند و در نتیجه علوم ادبی گسترش بیشتری یافت. همه این فنون و آثار در کشورهای دیگراسلامی کمابیش وجود داشت و دارد و هر چه شعاع گسترش قرآن بیشتر شد دامنه آن نیز سعت و وسعت بیشتر یافت.

در کشوراسلامی ماایران نیز بعداز ظهوراسلام و پذیرش دین مبین و بر چیده شدن دستگاه پر زرق و برق ساسانیان و پدید آمدن فارسی دری – که نخست باراز بلخ نشات گرفت و به دیگر سرزمینها به ویژه سرزمین پهناور خراسان سرایت کرد – دراوایل قرن سوم هجری گفتن شعر به زبان دری – که آمیخته ای از زبان فارسی و عربی بود – آغاز شد وازاین زمان به بعد طلایه داران ادب فارسی به تدریج در دو رشته نظم و نثر آثارارزنده به وجود آوردند.

خط فارسی تقلید گونه ای از خط نسخ عربی و اوزان شعری نیز همان بود که اقوام عرب و بعدها شعرای اسلامی در اشعار خود بکار می بردند و لغات عربی نیز همچون شیر و شکر در زبان دری به هم آمیخت.

البته قوم ایرانی که اسلام را همچون آب زلالی که به کام تشنه طلبی فرو چکداز آن جهت که مروج مساوات و مواسات و برادری والغاء تبعیضات طبقاتی و محواستثمار فرداز فرد بود جان تازه یافت و آن را – با آغوش باز پذیرا شد چون قبل ازاسلام تجربیاتی در فنون کشورداری و برخی علوم داشت با ذوق و مهارت خاص خود در هر چه اقتباس می کرد تغییری مناسب و شایسته آن چنانکه مناسب اوضاع واحوال بود می داد – درادبیات و خط و زبان و شعر و ساعری نیز هر چه گرفت با چاشنی ذوق خود در آمیخت و بدا صیغه قومی بخشید. چنین بود که شعر و شاعری نیز به زودی راه صحیح خود را در این مرز و بوم پیش گرفت و شاعران زیادی پدید آمدند.

اما سخنگستران مااز شاعر و نویسنده و مورخ و. .. همه از جهت مایه و محتوا تحت تاثیراسلام و علوم اسلامی و در درجه اول قرآن کریم و حدیث و حکمت های ناب قومی و دینی بودند که در مراحل تحصیلی خود آموخته بودند واز کودکی با آنهاانس والفتی ناگستنی داشتند.

امروز وقتی به دوران گذشته و سابقه هزار سال نظم و نثرادبی خود می نگریم بی درنگ درمی یابیم که در درر کلام و دره التاج آثارادبی ما تحت تاثیر قرآن و حدیث حکومتهای نکته آموز قومی واسلامی پدید آمده است. دراثرادبی ما همه جا یا عین آیات بینات قرآنی یا مفهوم و ترجمه آنها یا حدیث و روایت بعینه نقل شده یا در پوششی تازه عرضه شده است. اگر چه این امراحتیاج به آوردن دلایل و نقل شواهد ندارد با وجوداین چند سطراز آثار کهن فارسی نقل می کنیم: در مقدمه شاهنامه ابو منصوری که متعلق به اوایل قرن چهارم هجری است و در آن کلمات علابی بسیار کم دیده می شود این چند سطر را در آغاز مقدمه می خوانیم:

[سپاس و آفرین خدای را که این جهان و آن جهان را آفرید و ما بندگان رااندر جهان پدیدار کرد و نیک اندیشان را و بدکرداران را پاداش و با دافره برابر داشت و درود بر برگزیدگان و پاکان و دینداران باد خاصه بر بهترین خلق خدا محمد مصطفی (ص ) و براهل بیت و فرزندان او باد].

کتاب کهن دیگری است به فارسی که دراوایل قرن پنجم هجری تالیف شده است به نام ( قابوسنامه ) فصلی از آن چنین آغاز می شود:

[بدان ای پسر! که ایزد تعالی این جهان را نه از بهر نیاز خویش آفرید و نه بر خیرآفرید بلکه بر موجب عدل آفرید و بیاراست بر موجب حکمت].

گلستان سعدی شیرازی که نمونه عالی ترین نثر مسجع است مشهون است به مضامین آیات واحادیث واخبار. دیباچه و سرآغاز آن چنین است:

[منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب غربت است و به شکراندرش مزیت نعمت]. در همین عبارت کوتاه که شامل دو جمله است به دو آیه شریفه قرآن اشارت دارد:

طاعتش موجب قربت است به[ ان اکرمکم عندالله اتقیکم] ۱ و به شکر اندرش مزید نعمت به[ ولئن شکرتم لا زیدنکم] سپس سخن را بدین سان ادامه می دهد[: هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجوداست و بر هر نعمتی شکری واجب.

از دست و زبان که برآیدکز عهده شکرش بدر آید

سپس این آیه قرآن نقل شده است:

[ اعملوا آل داود شکرا و قلیل من عبادی الشکور]. ۲

بیشتراشعاری که رواج عام یافته و در روانی و شیوائی که نظیراست ترجمه حدیث یا مضمون آیه ای است از آیات قرآن از جمله شعر معروف:

بنی آدم اعضای یکدیگرند (یا: یک پیکرند)که در آفرینش ز یک گوهرندچو عضوی بدرد آورد روزگاردگر عضوها را نماند قرار تو کز محنت دیگران بیغمی نشاید که نامت نهند آدمی

ترجمه این حدیث است از رسول اکرم (ص ):

مثل المومنین فی توادهم وتراحمهم وتعاطفهم مثل الجسداذااشتکی منه عضو تداعی له سائر الجسد بالسهروالحمی ۳.

منظوراین است که ادبیات فارسی که یکی از جلوه های زیبای قومی و ملی ماست و در جهان گذشته وامروز بلند آوازه بوده و هست سراپا متاثراز آثار کهن قومیواسلامی و به ویژه کتاب آسمانی ما قرآن مجید واحادیث و روایات است زیرا دانشمندان و بزرگان مااز کودکی تا کهولت از مکتب تا مدرسو مراحل استادی واجتهاد با قرآن و آثاراسلامی انس شدید والفتی دیرینه داشته اند.

بسیاری از بزرگان ما حافظ قرآن بوده اند – عده ای از هموطنان و عالمان ما در گذشته خود مفسر قرآن بوده اندو نثر دلاویز آنها نمونه زیبائی و دلاویزی نثر در جهان اسلام محسوب می شود.از جمله:

ترجمه تفسیر طبری – قصص قرآن مجید (سورآبادی ) – تفسیر قرآن پاک – تفسیر قرآن مجید (نسخه کیمبریج ) تفسیر کشف الاسرار میبدی – تفسیر نجم الدین نسفی تفسیر روض الجنان معروف به تفسیرابوالفتوح رازی – تفسیر منهج الصادقی تالیف ملا فتح الله کاشانی که در قرن دهم نوشته شده است.

. و نیز تفاسیری که به زبان عربی نوشته شده و تعداد آنها فراوان است. همه و همه حکایت ازانس و آشنائی هموطنان گرانقدر گذشته ما می کند که با قرآن مجید داشته اند ۴.

در کتابهای اخلاقی و تربیتی مانند:اخلاق محتشمی تالیف نصیرالدین طوسی واخلاق ناصری نیز تالیف خواجه نصیرالدین طوسی و یاکیمیای سعادت نوشته محمد غزالی طوسی مسائل اسلامی و آیات واحادیث قرآنی به حد وفور دیده می شود بلکه سراسر آیات و ترجمه آیات واحادیث است. همچنین کتابهای داستانی فارسی مانند: کلیله و دمنه نصرالله منشی وانور سهیلی ملاحسین واعظ کاشفی و کتابهای دیگرازاین مقوله پراست از آیات واحادیث واشارات زیاد و تلمیحات فراوان به قصص قرآنی و حوادث دینی اسلامی که بر جامعه ما گذاشته است

آشنائی با چنین آثاراز نظم و نثر نه تنها برای طالب علم حوزه لازم است بلکه واجب می نماید. زیرا علاوه بر آموختن شیوه سخندانی و سخنوری و حفظ کردن اشعار وابیات و حکمتها و تمثیلها و بکار بردن آنها در مواقع لزوم در سخنرانیها و نوشته ها.افق دید طلبه دانش دوست را وسعت می بخشد و به او قدرت منطق واقناع واغراء می بخشد که می توان از آنها سود جست چنانکه گذشتگان سود جسته اند.

امروز ما برای تبلیغ وارشاد دینی به ادبیات متعهد جهت داری نیازمندیم که بتوانیم تشنگان وادی معنویت و مساوات و مواسات و برادری رااز زلال دین مبین اسلام سیراب کنیم. امروز ما برای صدورانقلاب و تفهیم اصول انقلاب اسلامی به مبلغانی نیازمندیم که با سلاح شعر و نثر و جلوه های زیبای سخن وسخنوری قلوب را جذب کنند و چهره تابناک اسلام را به جهان امروز که از ماده و ماده پرستی و دروغ و تزویر به تنگ آمده است بشناسانند و یاامر مهم جز با سخنوری و سخنرانی و آثار منظوم و منثور و مجلات و روزنامه های پسندیده که در درجه اول به زبان شیرین پارسی برای مردم این مرز و بوم نوشته شود و بخصوص در دسترس نسل جوان قرار گیرد و در درجه دوم به زبانهای زنده جهان ترجمه و شرح شود و در رسانه های گروهی همچون رادیو و تلویزیون و حتی فیلمنامه سینما و تاتر (نمایش ) منعکس گردد میسر نیست. بدین جهت لزوم فراگیری ادبیات و شاخه های متعدد آن امری است روشن وانجام پذیر.

امروز در جهان و بخصوص در کشروهای پیشرفته غرب علاوه برانواع ادبی که از قدیم شناخته شده بوده است واز پاره ای از آنها نام بردیم انواع دیگری در جهان امروز پیدا شده است که هر کدام دارای قواعد و قوانین خاص واهمیت مخصوصی است مانند: داستان نویسی (داستانهای بلند را رمان و داستانهای کوتاه را نوول می گویند) نمایشنامه نویی (تاتر) سناریو نویسی (فیلمنامه و شرح متن فیلم ) گزارش نویسی (راپورت ) نقد وانتقادادبی (کریتیک ) مربوط به همه رشته ها – دکلاماسیون (نحوه خواندن وادای مطلب به نحوی که کلمات با آهسته و بلند خواندن و همراه با زیر و بمهای متناسب کلام زنده و با روح ادا شود) و بالاخره فن سینما (که مایه ادبی دارد و به کمک بازیگران ماهر و براثر تمرینهای زیاد به روی صحنه می آید واز آنها فیلمبرداری می شود که با تکنیک و فن خاص این رشته در آمیخته است ) دیالوگ (مکالمه دو نفری که شبیه است به فن مناظره )اپرا (که نمایشی است همراه با مکالمات و گاهی اشعار متناسب با مقام و رقصهای موزون و متناسب با صحنه ها)اینهاست بخشی از رشته هایی که در جهان امروز به کمک ادبیات آمده و آن را به صورتهای مختلف تجسم و تحرک می بخشد

هنرمندی و نبوغ نویسنده و شاعر در پدید آوردن هر یک از رشته های ادبی و نقشهایی که افرادایفا می کنند درالقاء مطالب تاثیر فراوان دارد.

اینکه ادبیات را – برخی از صاحبنظران – آئینه تمام نمای افکار واندیشه ها و آمال هراجتماع د