پاورپوینت کامل مبانی فلسفه سیاسی غرب ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مبانی فلسفه سیاسی غرب ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مبانی فلسفه سیاسی غرب ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مبانی فلسفه سیاسی غرب ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

سقراط

سقراط که خود شهید سیاست بود اولین معلم سیاست نیز بشمار می رود. و مخصوصا که نفوذ فراوانی بر روی شاگردان چون افلاطون داشت. اساس نظرات سقراط عبارت بودازاصل تساوی تقوی و عدالت با دانش جهل با عیب بد با ظلم زیرا وی معتقد بود که نیکو کاری و درست کرداری دارای مبنای علمی و عقلی است. مردم فطرتااز روی علم واختیار دنبال شر نمی روند. بدی و شر معلول و جهل و نادانی است. علم و عقل خود بخود نیکوکاری را بدنبال دارند. تمیز خوبیو بدی اساس کاراست و اگر مردم به این دو علم پیدا کنند خودبخود دارای تقوای سیاسی می شوند واز بدی دوری می جویند.

سقراط احترام به علم تقوی و قانون را ضروری می دانست و خود در راه استقرار حاکمیت این اصول بشهادت رسید. با وجودیکه ظاهرا به اصول و اخلاقیات معتقد بود مردم زمان خود رااستهزاء می نمود واز راه تردید واستهزاء و عیب جویی از آنها برای خود دشمنان فراوانی ساخت.

بطور کلی فلاسفه یونان قدیم به سه دوره و سه گروه تقسیم می شوند:

اول: فلسفه اقدم در دوران پیش از دموکراسی یونان تا قبل از سقراط.

دوم: فلاسفه دوره دموکراسی یونان شامل سقراط و شاگرد وی افلاطون و شاگردافلاطون ارسطو.

سوم: فلاسفه پس از شکست دموکراسی یونان.

مورخین فلسفه سیاسی سقراط رااولین فیلسوف می دانند که نظرات سیاسی را به نظم در آورد و آنها را روشن نمود.

بررسی زندگی فلسفی و سیاسی سقراط ما را به این حقیقت رهبری می کند که وی به چند موضوع اهمیت داده است:

۱ دیالکتیک یا مناظره و مباحیه جدلی و منطق.

۲.انسانیت وارزش حیات انسان

۳.اخلاقیات

۴. وحدت تقوی و علم بعبارت دیگر[ تقوی علم است و می توان آن را یاد داد و یاد گرفت]

۵. تبعیت از شناخت صحیح

۶. رابطه غفرد و جامعه و پذیرش قرارداداجتماعی.

۷.اطاعت سیاسی از دولت مورد توافق عامه (به همین جهت بود که سقراط حاضر نشد حاکمیت واطاعت از قانون و دولت را نقض کند واز زندان فرار کندو به همین جهت کشته شد).

۸. برقراری تعادل بین فرد و جامعه و طرفداری از تعادل بین آزادی فرد که با لیبرالیسم منتهی می شود و دگرگونی رااساس سیاست به شمار می آورد و عامل تحول در سیاست را مورد توجه قرار می دهد.

افلاطون

نخستین فیلسوف بزرگ سیاسی را می توان افلاطون دانست. وی مقداری از زندگی خود را در سیاست گذراند.او بیشتر هم خود را مصروف تربیت سیاستمداران شایسته نمود. نتیجه تجربه سیاسی افلاطون ازاوضاع سیاسی زمان خود و نتیجه انتقادهای وی ازانواع حکومتهای رایج تا آن زمان و در زمان او در عبارات نامه هفتمش مشخص شده است. آنجا که می گوید [بناگزیر به این عقیده رسیدم که تنهاامید بهره مندی از عدل چه برای فرد و چه برای جامعه در حکمت راستین است و تا زمانی که یا فیلسوفان حقیقی قدرت سیاسی نیابند یا سیاستمداران معجزه ای فیلسوف حقیقی نشوند بشریت از رنج رهایی نخواهد یافت] ۱ نظریه وی در مورد حکومت و دولت فیلسوفان براین اساس استواراست: .

وی ابتدا حکومتها را به چهار گونه دسته بندی می کند: ۱ تیمارشی از تیمه TINE -TIMARCHY بمعنی آرزم و شرف ۲الیگارشی ازالیگویELIGOY -ELIGARCHY معنی گروه اندک است و چون ثروتمندان که گروه کوچکی از جامعه را تشکیل می دهنداسم این نوع حکومت حکومت اقلیت توانگران و ثروتمندان است. ۳ دموکراسی ازدمو DHMC -DENOCRACY به معنی ظلم و ستم. اسم این نوع حکومت حکومت ستمگران و زورگویان است.

( فارابی این چهار نوع حکومت را: حکومت مدینه کرامیه حکومت و مدینه نذاله حکومت و مدینه جماعیه و حکومت و مدینه تغلبیه نامیده است ۲

انتقادات افلاطون به انواع چهارگانه حکومت فوق ازاین قراراست. در حومت تیمارشی اولا جامعه به دو بخش حاکم و محکومت تجزیه می شود. ثانیا دراین نوع حکومت مردم احمق و بی فرهنگند واز تفکر بیزار. بطوری که حکومت الیگارشی در مرحله اول سودپرستی را توسعه می دهد. و در مرحله ثانی بهره کشی را تجویز می کند.

حکومت دموکراسی اولا موجب هرج و مرج می شود ثانیا دولت ضعیف و ناتوان است واز عهده انجام کارهای اساسی عاجزاست ثالثا موجب حاکمیت هوسهای عامه می شود.

حکومت تیرانی نیز حکومتی است که بر بنیاد ظلم و زوراستواراست.

بنابراین تمام این حکومتها و مدینه ها غیر شایسته و محکوم بزوال می باشند. تنها حکومت شایسته: حکومت عقل فلسفه فکر و فیلسوفان است.

افلاطون بر حسب روش شناخت خود – که براساس تجرید جزئیات به مفهوم کلی و مثال و مثل اصالت می دهد معتقداست: که حقایق و موجودات آنهائی نیستند که انسان از طریق حواس و بطور عادی مشاهده واحساس می کند بلکه حقایق آنهائی هستند که در عالم معقولات موجوداینها همان مثل می باشند.

بنابراین موضوع واقعی علم مفاهیم کلی و همین مثالها می باشند که بوسیله عقل ممکن است بدست آیند. بااین ترتیب سیاست حقیقی نیزانواع مختلف حکومت نیست بلکه سیاست واقعی همان سیاست معقول یا مثال سیاست است. این سیاست ذاتا و فی نفسه سیاست کلی مثالی است که ثابت و غیر متغیر و خارج از محدوده زمان و مکان است.

در نظرات سیاسی افلاطون اصول زیر مورد توجه است:

۱. بین اخلاق و سیاست رابطه مستقیم برقراراست. رفتار خصوصی فرد ازاصول حکومت جدا نیست فضیلت فردی با فضیلت سیاسی یکی است. همانگونه که تقوی مطلق جز علم مطلق چیز دیگری نیست تقوی سیاسی نیز جز علم چیزی نیست.

۲. تقوی براساس بینش صحیح استواراست بین علم و تقوی رابطه مستقیمی وجود دارد. زیرا جهل موجب عیب و نقص است.

۳. براساس اصل دوم تنها فیلسوفان که از دانش واقعی بر خور دارند حق فرمانروائی دارند واین تقریبا همان حکومت عالمان عامل و یا فقیهان سیاستمداراست.

۴. نظریه اصالت مثل افلاطون در سیاست وی نقش اساسی دارد بطوریکه نمی توان فلسفه سیاسی وی را بدون فهم[ مثل] درست فهمید.

۵. ثبات زیربنای سیاست است. بر خلاف هراکلیت که دگرگونی رااساس کار خود قرار داده بودافلاطون معتقد بود: که دگرگونی منشا و موجب تباهی است. باید سیاست آنگونه