پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint :

توسعه در لغت به معنای فراخی گسترش و گشایش است. و در اصطلاح به هرگونه گسترش گنجاییهای فیزیکی و فکری جامعه و نوآوری دگرگونی بنیادی در ابزار تولید بهره وری بهتر و بیش تر از نیروهای انسانی افزایش کمی و کیفی وسائل آموزشی صنعتی و… توسعه اطلاق می شود.

به دیگر سخن مجموعه فرآیندهایی که ویژگی مشترک آنها پیشرفت و سازندگی است و به بهبود امور زندگی و تمدن بشری یاری می رساند از مؤلفه های توسعه به شمار می آیند بنابراین توسعه جریانی است چند بعدی که گسترش همه سویه سیاسی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی و دگردیسی بنیادین در نهادهای گوناگون اجتماعی را به دنبال دارد.

اخلاق نیز به مجموعه ای از اصول و رفتار آدمی اطلاق می شود که ریشه در حالتهای روحی و معنوی دارد. این اصول آمیزه ای از احساسها و نیتهای نیک است که در رفتار فردی و اجتماعی انسان تجلی و نمود پیدا می کند.

این نمود به نوبه خود بر دوگونه است:

( ۱۶۶ )

هر مردمی در هر سرزمینی از ویژگیهای اخلاقی طبیعی اقلیمی جغرافیایی و محیطی ویژه ای برخوردارند که آن گونه خویها و رفتارها برای قومها و ملتهای دیگر یا مفهوم ارزشی ندارند و یا بار ضدارزشی دارند (آداب).

امّا برخی از خویها و رفتارها به دست آوردنی است و وابسته به گونه آموزش و پرورش و سرچشمه گرفته از نظام اجتماعی حاکم و از همه مهم تر برخاسته از باورهای درونی مردم است(اخلاق).

و از همین جا می توان به فرق ظریف و دقیق بین آداب و اخلاق رسید و محاسن اخلاقی را از مکارم اخلاقی جدا کرد.

پیوند پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint (براساس آنچه بدان اشارت رفت) پیوندی است مادی و معنوی که کامل کننده یکدیگرند و هر دو از پایه های کمال فردی و اجتماعی انسان و جامعه به شمار می روند.

این پیوستگی در بینش دینی و معارف قرآنی در قالبهایی از این گونه بیان شده است:

معاد و معاش.

تعقل و تقوا.

تعهد و تخصص.

تفقه و تدبیر.

علم و دین.

دنیا و آخرت.

در یک کلام تکامل معنوی و ترقی مادی برای انسان صالح و جامعه سالم. با نگاهی گذرا به پاره ای از منابع دینی این نکته را به روشنی می توان یافت:

علی(ع) در شمارش نعمتهای پروردگار می فرماید:

(الا وان من النعم سعه المال وافضل من سعه المال صحه البدن وافضل من صحه البدن تقوی القلب.)۱

بدانید که از نعمتها فراخی مال است و بهتر از فراخی مال درستی تن و بهتر از درستی تن دل از گناه محفوظ بودن.

در بیان حضرت ارزیابی بین توسعه مادی و مالی و توسعه معنوی به چشم می خورد که ضمن اهمیت به توسعه مادی پیشرفت در امور معنوی در

( ۱۶۷ )

درجه اول و برتر قرار گرفته است.

پیامبر اکرم(ص) بهره مندی از بهره های مادی و دنیوی را یاوری برای به دست آوردن ارزش دانسته و آن را راه رسیدن به پرهیزگاری شمرده است:

(نعم العون علی تقوی الله الغنی.)۲

برخورداری دنیوی یاور خوبی است برای تقوای الهی.

در اصل پویایی و تلاش در امور مادی و معنوی مورد سفارش اسلام است و ایستایی و سستی مورد نکوهش. آن که باری بر دوش جامعه شود و چشم به دست دیگران داشته باشد مسلمان مورد تأیید اسلام نیست. انسانی که راه بندگی می پوید و برای خداوند پیشانی بر زمین می ساید باید از زیباییهای این جهان و نعمتهای آن برخوردار باشد; از این روی مسلمانان همواره در نیایشها و نمازها این دعای شریف را زمزمه می کنند:

(ربنا اتنا فی الدنیا حسنه وفی الاخره حسنه….)۳

پروردگارا نیکی دنیا و آخرت را به ما ارزانی دار.

واژه (حسنه) فراگیر است هر آن چه را در دنیا زیباست و بر مسلمان و بنده خدا می زیبد در کنار زیباییهای آخرت می توان از خداوند خواست و زندگی را نیز به آن سمت وسو هدایت کرد.

تکیه به خداوند و باور به روز واپسین و نیز تلاش در راه پی ریزی اجتماعی آرمانی و شایسته تأیید و تأکیدی است بر پیوند زندگی معنوی و دنیوی.

(اعمل لدنیاک کأنک تعیش ابداً واعمل لاخرتک کأنک تموت غداً.)۴

کار دنیا را به گونه ای سامان ده که گویا همیشه می زیی و کار آخرت را نیز به گونه ای سامان ده که گویا فردا می میری.

امام علی(ع) این پیوستگی دنیا و آخرت و حرکت هماهنگ در مسیر دنیای بهتر و آخرت زیباتر را این گونه ترسیم می کند:

(واعلموا یا عباد الله ان المتقین حازوا عاجل الخیر وآجله شارکوا اهل الدنیا فی دنیاهم ولم یشارکهم اهل الدنیا فی اخرتهم اباحهم الله من الدنیا ما کفاهم به

( ۱۶۸ )

واغناهم… سکنوا الدنیا بأفضل ماسکنت واکلوها بأفضل ما سکنت شارکوا اهل الدنیا فی دنیاهم فأکلوا معهم من طیبات ما یأکلون وشربوا من طیبات مایشربون ولبسوا من افضل مایلبسون… اصابوا لذه الدنیا مع الدنیا وهم غداً جیران الله تعالی یتمنّون علیه فیعطیهم ماتمنوه ولایردّ لهم دعوه ولاینقص لهم نصیبا من اللذّه فالی هذا یشتاق الیه من کان له عقل ویعمل له بتقوی الله….)۵

ای بندگان خدا! بدانید که پرهیزکاران به نیکی دنیا و آخرت دست یافتند با مردم دنیا در دنیاشان شریک شوند و مردم دنیا در آخرت آنان شرکت نداشتند. خداوند برای آنان دنیا را روا داشت به اندازه کفایت و بی نیازی. در دنیا زیستند هر چه نیکوتر و نعمت دنیا هر چه بهتر. با دنیاداران در دنیای آنان شریک شدند از بهترین خوراکیها و پاک ترین نوشیدنیها و برترین پوشیدنیها بهره بردند… از دنیا چون برخورداران از نعمت بهره بردند در حالی که به فکر آینده و فردای خود(که در همسایگی خداوندند) نیز بودند. در آن دنیای دیگر هر چه آرزو کنند به آنان می بخشند. به درخواست آنان پاسخ داده می شود و چیزی از لذتها کم ندارند. دارندگان عقل و تقوی به این سمت و سوی مشتاقانه در حرکتند.

از این بیان روشن و فراگیر چند نکته به دست می آید:

۱. مسلمانان خویشتن بان و با تقوا دنیا و آخرت و معاش و معاد را در کنار هم و با هم می بیند.

۲. با این که از بهره های دنیا برخوردارند از بهره های معنوی نیز غافل نیستند.

۳. دنیای خوب و زندگی زیبا و آسایش بخش برای انسان پاک و خدا باور مباح است.

۴. بهره مندی از لذتهای دنیا و آلوده نشدن به آفتهای آن امری است ممکن و شدنی و می توان پاک زیست از غذای پاک

( ۱۶۹ )

و لباس پاک و مسکن پاک سود جست و به پیامدهای ناروای آن گرفتار نگردید.

۵. همه این مسائل در پرتو دو چیز مفهوم واقعی خود را می یابد:

الف. خرد.

ب. پرهیزگاری.

مسلمانِ خردمندِ پاکدامن می تواند از نعمتهای این جهان به گونه ای استفاده کند که هم دنیای ظاهری خود را بیاراید و هم آینده ابدی خود را تأمین کند. برای امور زندگی بیندیشد تدبیر کند تا به بهترین وسائل آسایش زندگی دست یابد و در این مسائل نیازمند دشمنان و بیگانگان نگردد با این حال برای مسائل معنوی نیز آنی از تلاش باز نایستد.

شهید صدر درباره اینٌ نامه که از حضرت امیر(ع) یاد شد چنین می نویسد:

(اسلام رشد اقتصادی و بهره مندی از مواهب طبیعی را هدفی از هدفهای جامعه دینی بر می شمرد که در پرتو آن سیاست اقتصادی نیز شکل می یابد… در آموزشهای دینی از جمله دستورالعمل علی(ع) به محمد بن ابی بکر (به هنگامی که او را به مصر گسیل داشت) این نکته دیده می شود. این نامه شگفت تاریخی سبک و شیوه زندگی پرهیزکاران را ترسیم می کند و از آنان می خواهد که توسعه و گشایش زندگی را به عنوان هدفی مقدس پی بگیرند و در کنار آن به آداب و اخلاق و معنویت اسلامی نیز توجه داشته باشند. این دو نکته در آیه زیر جمع شده است:

(یا ایها الذین امنوا لاتحرموا طیبات ما احل الله لکم ولاتعتدوا ان الله لایحب المعتدین.)۶

هان ای کسانی که ایمان آورده اید نعمتهای پاکیزه ای را که خدا بر شما حلال کرده است حرام مشمارید و از اندازه در نگذرید; زیرا خداوند از اندازه درگذرندگان را دوست نمی دارد.)

بهره برداری از آنچه خداوند حلال کرده و پرهیز از دست اندازی و زیاده روی ترسیم کننده پیوند پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint اسلامی است.

بنابر آنچه اشارت رفت دینداری و

( ۱۷۰ )

زندگانی ایمانی در تمام عرصه های زندگی ممکن است و در پرتو نورانیت و معنویت دین می توان دنیای آرمانی و شایسته را نیز به دست آورد.

آنچه امروز نگران کننده شده این است:

اگر بخواهیم راه توسعه و تمدن را در پیش گیریم خواهی نخواهی مواردی را پیش روی خواهیم داشت که با دین و دنیا ناسازگار خواهند بود و رویاروی یکدیگر.

آن جا که بینش و نگرش دینی با سیر توسعه و سازندگی آن هم به شیوه مدرن و پیشرفته غربی و فرهنگ حاکم بر آن ناسازگار شد چه راهی را باید در پیش گرفت و در رویارویی با آن چه تدبیری باید اندیشید؟ اگر توسعه و سازندگی با مکارم و محاسن اخلاقی ناسازگار شد و پیشرفت ظاهری زمینه پیدایش خویهای ناروا و فضیلت سوزی مانند: آز اسراف و اتراف بی مهری فخرورزی نازش به مال و… گردید چه باید کرد؟ چه کسانی و یا چه نهادی باید این ناسازگاریها را شناسایی کنند و بر اصلاح آنها بکوشند؟

بی گمان توسعه زندگی و سختی آن بر تمامی زوایای مادی و معنوی و الگوهای رفتاری و خویهای اجتماعی مردم اثر می گذارد و مشروع بودن و نبودنِ توانایی و ناتوانی نظام و دست اندرکاران را نیز به نمایش می گذارد.

اگر از کاروان تمدن و توسعه واپس بمانیم و زندگی را بر مردم سخت و تنگ سازیم چگونه انتظار اخلاق نیکو و برخورد سالم از آنان داشته باشیم.

علی(ع) آشفتگی و نابسامانی اخلاقی مردمان را در تنگدستی و مشکلات مادی آنان می داند:

(العسر یفسد الأخلاق.)۷

دشواری و تنگدستی خویها را تباه می سازد.

از سوی دیگر اگر به توسعه مهارنشده روآوریم و آن را همسو با ارزشها نسازیم به همان بحرانی دچار خواهیم شد که دنیای امروز در آن گرفتار شده است. بنابراین توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی هر دو مشکل آفرین است باید از فرصت به دست آمده در این کشور اسلامی بهترین و سالم ترین بهره ها را ببریم.

( ۱۷۱ )

رسالت حوزویان

حوزه های علمی به عنوان جریان و نهادی که روح رسالت شان در پیوند با مردم و جامعه براساس ارزشهای الهی شکل یافته است در این زمینه و در این زمان مسؤولیت و وظیفه ای دو چندان دارند. آنان مدعی این حقیقت شده اند که دین در صحنه عمل و سازندگی توانمند و کارساز است و می تواند دنیای نیک و پیشرفته را در سایه ارزشها به انسان و جامعه های انسانی عرضه کند. بنابراین شناخت و آگاهی نسبت به اصلی ترین موضوع رسالت یعنی انسان و چگونگی روابط انسانی حاکم در هر زمان و مکان سازوار با نیازها و شرایط آن در ردیف نخستین کارهای این مجموعه و نهاد است اگر این واقعیت را در نظر بگیریم که تکنولوژی و صنعت و مؤلفه های وابسته به آن از فاکتورهای اساسی در تغییر مسائل انسانی است باید بپذیریم که یکی از فوری ترین کارهای روحانیت در این نظام و این زمان سازگار کردن ناسازگاریهای موجود بین روند توسعه و مبانی ارزشی دینی در کشور است. مقصود ازاین بحث آن نیست که برای هر مسأله ریز و درشت و هر طرح و پروژه آیه ای از قرآن و یا حدیثی از معصومان(ع) جست وجو کنیم بلکه هدف آن است که اصول و معیارهای ارزشی ثابت و استوار اسلام را با رو شهای دگرگون شونده و ساختارهای توسعه و تمدن هماهنگ سازیم گرچه ارزشها و روشها در تصور ذهنی جدایی پذیرند لکن در مرحله عمل هیچ کاری بدون پشتوانه و لحاظ ارزشی آن صورت نمی گیرد.

به دیگر سخن هر جامعه ای بر پایه باورها و جهان بینی ویژه ای که دارد زندگی مادی و معیشت خود را پایه ریزی می کند و می توان گفت:

توسعه نهالی است که ریشه در خاک باورها دارد و این خاک بستری است که زمینه ٌثمر بخشی هر بذر و نهالی را ندارد.

سوگمندانه امروز جامعه ها را به صنعتی و سنتی تقسیم می کنند و بین آن دو گونه ای از رویارویی و ناسازگاری ترسیم می کنند. ولی اگر با دقت به

( ۱۷۲ )

تاریخ جامعه های صنعتی بنگریم می یابیم که بذر و جوانه های جامعه های صنعتی در دلِ همان جامعه های سنتی روییده و بالیده است.

به عبارت دیگر جامعه های صنعتی امروز برفراز جامعه های سنتی دیروز بنا شده اند.

بنابراین پایبندی به سنتها و ارزشهای انسانی و اسلامی در این کشور نه تنها بازدارنده ای در راه توسعه نیست که بستری برای آن نیز هست.

این واقعیت را باید در تاروپود نظام اسلامی پیاده کرد.

حوزه ها باید درس و بحث و آموزش و پژوهشهای خویش را به گونه ای سامان دهی کنند که به گشودن گرهها و برطرف کردن دشواریهای این گونه ای بینجامد.

راهنمایی و نشان دادن راه شایسته و هماهنگ بین پاورپوینت کامل توسعه و اخلاق ۱۱۵ اسلاید در PowerPoint را نمی توان از بیگانه طلبید. این چیزی است که ما خود داریم و نباید منتظر بمانیم که دیگران پیش قدم بشوند و میدان دار.

البته این نکته روشن است: راهی که

( ۱۷۳ )

غرب در این راستا پیموده است نتیجه اش بیرون راندن معنویت و اخلاق از صحنه زندگی و پرستش ماده و ثروت است و نمی تواند الگوی ما باشد.

آنچه امروز در پیش روی ماست دو چیز است: جاذبه دنیوی تکنولوژی و صنعت غرب و نبود معنویت و اخلاق و پیامدهای ویرانگر و فسادانگیز و فتنه ساز آن.

خاستگاه توسعه و تمدن غربی پشت کردن به فرهنگ و ارزشهای انسانی است و همین امر سبب شده که بسیاری از اندیشه وران غربی نسبت به سقوط ارزشهای اخلاقی هشدار بدهند و مردم را به (جهاد اخلاقی) فرا خوانند. روند توسعه غربی در عمل بشر را به دو نیم تقسیم کرده است که نیمه انسانی انسان همواره مورد تاخت و تازِ نیمه ابزاری او قرار گرفته تا آن جا که بعضی از هوشیاران و خردمندان غربی به روشنی گفته اند:

(نمی توان در بحث از پیشرفت تنها به اشاره به وسائل رسیدن به آن بسنده کرد. باید از همان ابتدا جهت و اهداف غایی آن را نیز مشخص کرد.

کوتاه سخن آن که صحبت از پیشرفت بدون طرح مسأله هدف و غایتِ آن ناممکن است و طرح این مسأله خود مسأله اخلاق را پیش می کشد. باید یک الگو برای جامعه برگزید…. بشر به آنچه از لوازم فرعی عقل است دل بسته و از نیروی محرکه ای که او را پیش می راند غافل است. بشریت دچار تلاشی و گسیختگی شده است….)۸

گزیده سخن آن که: بشر امروز به یاری دانش و صنعت تا اندازه ای توانسته است در زندگی مادی مردم گشایش پدید آورد; امّا در زندگی معنوی گره بر گرهها افزوده و انسانها را به تباهی کشانده است.

به گفته رهبر معظم انقلاب:

(بشریت در سطح جهان از فقدان اخلاق رنج می برد… متأسفانه امروز بزرگ ترین جرایم استکبار جهانی این است که دروغ گویی فریب و تقلب و باطل گرایی را با رفتار خود در دنیا

( ۱۷۴ )

توسعه و رشد می دهد ترویج می کند…. دروغ و فریب یعنی این. دوری از اخلاق و محرومیت بشر از اخلاق یعنی این. این در دنیا از هر جنایتی رنج آور تر و غصه اش بیش تر است که انسان ببیند کسانی در دنیا مدعی ارزشها و فضیلتها هستند که خودشان دشمنان درجه یک این فضیلتها هستند.)۹

این ره آورد تمدن و توسعه غربی است که دلِ آگاهان از مسائل انسانی را به درد آورده و دلسوزان را بر آن داشته هشدار دهند و اعلام خطر کنند.

امروز تمدن غرب و توسعه مدل غربی با نبودمعنویت و اخلاق در پیش روی ماست با این پدیده چه باید بکنیم؟ نه پذیرش و ستایش مطلق راهگشاست و نه نکوهش. این الگوی توسعه نه تنها با معیارهای ملی و دینی ما سازگاری ندارد که ناسازگاری نیز دارد.

mmmmmmmmmmmm نگاه من به تماشای اصل اشیا رفت

تو آنچه آینه بینی به چشم من سنگ است

چگونه پیرهن عاریت کنی در بر

قبای غرب براندام شرقیان تنگ است

داوریها و اظهار نظرها در این باره گوناگون است:

گروهی از همان آغاز بر این باور بوده اند که نباید در برابر تمدن و فرهنگ غربی حساسیت نشان داد و باید به دیده مثبت به آن نگریست.

در این دیدگاه گونه ای شیفتگی و خودباختگی و تسلیم در برابر غرب به چشم می خورد که همه چیز را از عینک فرهنگ غربی می نگرد و بر نظر خود استدلال می کند که نمی شود صنعت و تکنولوژی غربی را پذیرفت امّا مدیریت اقتصاد و خِردَ غربی را نپذیرفت. بنابراین پذیرفتن توسعه علمی و صنعتی غرب پذیرفتن سایر مؤلفه های توسعه را در پی دارد گرچه به قیمت از دست دادن مبانی ملی و حتی اعتقادی و ارزشی دینی هم تمام شود.

دیدگاه دوم می گوید: ما اصالتها و هویتی داریم که وام گرفتنی نیست. نگرش غرب به عالم و آدم که برخاسته از اصالت ماده است با نگرش و جهان بینی ما تفاوت بنیادی و اساسی دارد. ما ایرانیان مسلمان ساختار

( ۱۷۵ )

فرهنگی ویژه ای داریم که باید بر اساس آن تمدن و توسعه را پی بریزیم و به هیچ روی نمی توانیم و نباید از فرهنگ توسعه غربی الگو بگیریم.

طرفداران این نظر با نفرت به توسعه و تمدن غربی می نگرند و می گویند: ما به عنوان ایرانی مسلمان دو تمدن پرافتخار در گذشته داشته ایم: تمدن ایرانی و تمدن اسلامی آیا نمی توانیم مؤسس تمدن نوین دیگری باشیم که براساس ارزشهای انقلاب اسلامی و پیامهای جدید آن استوارگردد. در حالی که کمال آن تمدنها را داشته باشد و از کاستیهای آنها به دور باشد؟

آیا نمی شود دنیای آبادی به وجود آورد که در آن فساد اخلاقی و انحطاط معنوی فروکش کند و رخت بربندد و انسانیت و فضیلت و تعالی و تکامل رخ بنماید؟

دیدگاه سوم می گوید: با تمدن و فرهنگ غرب باید برخود گزینشی داشته باشیم نکته های مثبت علمی و تکنیکی آن را که دستاورد پیشرفتهای دانش بشری است و ملازم با پذیرش فرهنگ و ارزشهای حاکم بر تمدن غربی نیست بگیریم و نکته های منفی و آداب و رفتار و منش و خویهای غربی را رها سازیم.

بنابراین دیدگاه غرب نه به تمام معنی پسندیده است و نه ناپسند. پذیرش این دیدگاه مبتنی بر آن است که بتوانیم آمیزش بین گرفتن تمدن غربی و صنعت و متأثر نشدن از فرهنگ برخاسته از آن را ثابت کنیم. آیا می شود ره آوردهای توسعه و تمدن غربی را پذیرفت و گرفتار آفتهای ناپیدا و پنهان فرهنگ غرب نشد؟

گیریم که بتوان از کانون خطر به دور ماند در موارد ناسازگاری علم و تکنیک با ارزشها چه باید کرد؟

اینها و پرسشهای بنیادی این گونه نگرانی کسانی است که در موقعیت مسؤولیت نظام اسلامی و سیاستهای کلی و برنامه ریزیها