پاورپوینت کامل مسؤولیت حوزه در تعالی و تعلیم آموزه های دینی به زنان ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسؤولیت حوزه در تعالی و تعلیم آموزه های دینی به زنان ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسؤولیت حوزه در تعالی و تعلیم آموزه های دینی به زنان ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسؤولیت حوزه در تعالی و تعلیم آموزه های دینی به زنان ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

تعالی گرایی، حسی درونی و تابشی روحانی در قلب و روح آدمی است. این حس بزرگ و پر از مجد و بها و عظمت در فطرت انسان; مرد و زن، نهاده شده است. انسان با این حس مقدس می خواهد به سرچشمه برسد و به منبع همه کمالات متصل گردد و بشود آن که باید باشد.

گرایش به تعالی در انسان، حاکی از حقیقت دیگری هم هست و آن این که در وجود انسان، امکانات و قوه ها و استعدادهایی قرار دارد که می تواند به تعالی دست یابد; یعنی گرایش به تعالی خواهی به سبب امکانی است که در جوهر آدمی قرار دارد. زیرا کشش وجودی، دلیل بر امکان ذاتی است که در درون انسان نهفته است.

دیگر این که زن و مرد به طور یک سان از آن بهره مند می باشند و به آن گرایش دارند. اما این خواسته فطری انسان یا از سوی مسلکهای انحرافی به انحراف گراییده است و یا به خاطر بازدارنده های درونی و بیرونی، تشخص مثالی و وجودی نیافته است. مربیان و انبیای الهی، به همین منظور ارسال گردیدند و در حرکت تعلیمی خویش کوشیدند تا با این امکان ذاتی، آن امر وجودی انسانی را محقق نمایند.

عالمان دین، به عنوان حاملان رسالت انبیا، همین مسؤولیت عظیم را برعهده دارند، تا تعالیم الهی را به جان بشر منتقل نمایند و تعالی انسانی را تحقق بخشند. از همین روی، در مرکز ثقل فراگیری اندیشه دینی، یعنی حوزه های علمیه، این هدف اساسی به عنوان مدل راهنما قرار دارد.

در این نوشتار، رسالت حوزه های علمیه را در تحقق تعالی و تعلیم آموزه های دینی به جامعه زنان، مورد بررسی قرار می دهیم. چنانکه اشارت رفت، زنان، دارای همه کششها وگرایشها به تعالی هستند. حوزه های علمیه در راستای تعالی بخشی به این نیمه پیکره انسانیت، چه رسالتی بر عهده دارند؟ و برای به حقیقت پیوستن این معنای بلند، چگونه و با چه شیوه ای باید تعالی معنوی و تعلیم آموزه های الهی را به انجام رسانند؟ این مقوله ای است که در این نوشتار آن را پی می گیریم و مورد بازاندیشی و تبیین قرار می دهیم.

مفهوم شناسی واژه ها

مفهوم تعالی

کلمه تعالی از علو گرفته شده که به معنای بالادست و والاجایگاه است. بلندبودن، رفیع بودن و دراوج قرارداشتن کاملاً مفهومی تشکیکی دارد; زیرا رفعت و بلندی توقفی ندارد. تعالی، سیری بی نهایت است و هر نهایت که حاصل گردد، ابتهاج و لذتی دارد وصف ناشدنی و غیر قابل وصف و بیان.

نکته دیگر در مفهوم تعالی آن که تعالی، وصفی روحی است، نه جسمانی و در نتیجه، تعالی وصفی الهی است که در وصف نمی آید.

»تَعَالَی الله عَنْ ذَلِک عُلُوّاً کبِیرا«

از این که خدا در وصف بیاید، برتر است. برتری بسیار بزرگ ]که آن هم قابل ادراک نیست. [

در نتیجه می توان این نکته بدیع را دریافت که تعالی انسان، در مسیر فیض ربانی و الهی است و چیزی جز فراهم آوردن اسباب قرب و نزدیک شدن به خدا نیست و این امر، با تعلیم و دریافت آموزه های قدسی، که ابزار تعالی است، حاصل می گردد. بی گمان زن در تعالی روحی و علمی، قادر است به والاترین مقام دست یابد و حتی برای مردان الگو باشد. قرآن در مقام بیان منزلت مریم می فرماید:

»فَتَقَبَّلَهَا رَبّهَا بِقَبُولً حَسَنً وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکفَّلَهَا زَکرِیا کلَّمَا دَخَلَ عَلَیهَا زَکرِیا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ یا مَرْیمُ أَنَّی لَک هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یرْزُقُ مَنْ یشَاءَ بِغَیرِ حِسَاب.ً«۱

پس، پروردگارش مریم را از او به پذیرش نیکو پذیرفت و او را نیکو برآورد و زکریا را به سرپرستی اش گماشت.

هر بار که زکریا در محراب به نزد وی می رفت، در برابرش، روزی ای می یافت. می گفت: ای مریم! تو را این از کجاست؟ گفت: این از جانب خداست که خدا به هر کس خواهد بی شمار روزی می دهد.

منزلت او به آن حد رسید که فرشتگان را به شهود قلبی و عرفانی مشاهده می کرد و آنها با مریم سخن می گفتند و سخنان وی را می شنیدند:

»إِذْ قَالَتِ الْمَلائِکهُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ یبَشِّرُک بِکلِمَهً مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَی ابْنُ مَرْیمَ«۲

ملائکه به مریم گفتند: ای مریم! همانا خداوند به تو بشارت داده به کلمه ای از جانب خودش که اسم او عیسی بن مریم است.

ملائکه به او مژده برگزیدگی دادند:

»وَإِذْ قَالَتِ الْمَلائِکهُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاک وَطَهَّرَک وَاصْطَفَاک عَلَی نِسَاءِ الْعَالَمِینَ«۳

ای مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برتری داده است.

»یا مَرْیمُ اقْنُتِی لِرَبِّک وَاسْجُدِی وَارْکعِی مَعَ الرَّاکعِینَ«۴

ای مریم! عبادت خدا بنما و سجده نما و با رکوع کنندگان باش.

بنا بر این شایسته است به استعداد و ظرفیت بالای زنان در مسیر پویش معنوی و تعالی روحی به درستی توجه گردد و با برنامه ریزی، از این سرمایه انسانی بهره وری شود. چرا که نگاه تعالی گرایانه به زن، به معنای واقعی تعالی; یعنی تکامل علمی و روحی زن، نقشی بی بدیل در ایجاد فضای انسانی و معنوی جامعه دارد و این، یک ضرورت حیاتی برای جامعه اسلامی است.

مفهوم تعلیم

کلمه تعلیم، مصدر باب تفعیل است، که در لغت، به مفهوم آموزش دادن وعلم را به دیگری منتقل نمودن است.

»تعلیم، به معنای آموختن، یعنی انتقال معلومات از معلم به متعلّم«۵

در واقع در ماجرای تعلیم، استعدادهای فکری و باطنی شخص متعلم، شکوفا شده و به مرحله کمال و فضیلت می رسد. و این مقوله، اختصاص به قشر و طبقه و جنسیت خاصی از انسانها نیست، انسان، با معیار انسانیت، دارای این قوه و استعداد و قابلیت است.

در فرهنگ بشری، کسی که با شناخت و انگیزش عالی و انسانی بتواند زمینه ظهور و بروز استعدادها و خلاقیت انسان را فراهم نماید، معلم نامیده می شود; یعنی کسی که ذهنها، اندیشه ها و خردهای انسانها را برمی انگیزد و زمینه فراگیری دانشها را به وجود می آورد.

اسلام وبرانگیختن زنان به فراگیری دانش

تعلیم آموزه های بالنده دینی به زنان، ضرورت عقلانی است که در فلسفه تعلیماتی دین، مورد توجه وافری قرار گرفت. ظهور اسلام، تحولی شگرف در این راستا بود که توانست باتعالیم راهگشای خویش، تحولی عظیم در موقعیت و جایگاه اجتماعی و حقوقی زنان پدید آورد و باعث ایجاد نقطه عطفی تاریخی در جایگاه معرفتی، علمی و فرهنگی آنان شود. موارد فراوانی وجود دارد که نزول آیاتی از قرآن در نتیجه پرسشهایی بوده است که زنان از پیامبر)ص( نموده اند، مانند آیات حکم ظهار، و نزول آیاتی از سوره مجادله، آیاتی از سوره نور، سوره تحریم، سوره نساء و بسیاری از آیات قرآنی دیگر.

مقایسه ای کوتاه میان تعداد اندک زنان بهره مند از دانش در دوران جاهلیت پیش از اسلام، با دوران پس از رسالت پیامبر اکرم)ص(، پویش تکاملی تعلیم و تعلّم را در تاریخ اسلام به نمایش می نهد که چه تعداد در عصر حضور پیامبر)ص( بوده اند و همواره بر این تعداد افزوده شده است. زنانی که به مدارج عالی از دانش و کمالات فکری و معنوی دست یافته اند و در حوزه فرهنگ مؤثربوده اند. این تحول فکری و علمی در جامعه زنان را در کتبی که در شرح حال اصحاب پیامبر)ص( نگاشته شده، به روشنی می بینیم.

ظهور زنان دانشور در تاریخ اسلام

برای نمونه، آخرین جلد از کتاب الطبقات الکبری، نگاشته محمد بن سعد(۲۳۰ ق( به شرح حال زنان اختصاص یافته است. در این کتاب، شرح حال ۴۹۸ زن برجسته، که در زمان پیامبر اکرم)ص( می زیسته اند، آورده شده است. در کتاب معرفه الصحابه، نگاشته ابو نعیم اصفهانی(۴۳۰ – ۳۳۹ ق( نام۴۹۳ زن صحابی آمده است. ابن عبد البرّ قرطبی(۴۶۳ – ۳۶۸ ق( در کتاب الاستیعاب فی معرفه الصحابه، نام ۴۰۲ نفر از زنان پرورش یافته محضر رسول اکرم را باز گفته است. ابن اثیر جزری(۶۳۰ – ۵۵۵ ق( در کتاب اسد الغابه فی معرفه الصحابه، چون از زنان تابعین و بعدیها نیز بحث نموده، شماره زنان فاضله به ۱۰۲۲ نفر رسیده است. و اگر کتابهای تاریخی دوره های پس از آن مشاهده شود، این شمارگان همچنان افزایش می یابد. در مَثَلْ در کتاب الإصابه فی تمییز الصحابه ابن حجر عسقلانی(۸۵۲ – ۷۷۴ ق( این شماره به ۱۵۵۰ زن می رسد. در برخی از کتابهای نزدیک به دوره ما، شرح حال بیش از چهار هزار زن نامور، درج شده است. در کتاب عبد الامیر مهنا: معجم النساء الشاعرات، فقط از ۵۰۴ زن شاعره، نام برده شده است و این ماجرا همچنان ادامه دارد.

مناسب است به اختصار، از چند زن بلند آوازه دوران رسالت پیامبر)ص( و دوره های پس از آن نام ببریم:

امّ سلمه، همسر رسول گرامی اسلام، که از فقهای زنان صحابه به شمار می رفته است. برابر نقلهای موثق تاریخی، جابر بن عبد الله انصاری به محضر امّ سلمه می رفته و از اندیشه وی بهره می جسته و پاسخ پرسشهای خود از او می گرفته و به فتوای او عمل می نموده است.۶

امّ جمیل، دختر مجلل بن عبد الله بن قیس، از فضلا و ادبای زنان بوده و از سابقین به دین اسلام شمرده شده است که با شوهرش به حبشه مهاجرت کرده و سپس به مدینه آمده و ازحضور پیامبر بهره برده است.۷

امّ رعله قشریه، از زنان صحابی و عالمه و شاعره و در زبان آوری نام آور و فصیح بوده است. روزی خدمت رسول اکرم)ص( رسید و چنین گفت:

»السلام علیک یا رسول الله و رحمه الله برکاته إنّا ذوات الخدور و محلّ ازر البعول و مربیات الأولاد و ممهدات المهاد و لاحظ لنا فی الجیش الأعظم فعلّمنا شی ءً یقرّبنا الی الله عزوجل«۸

وی بعد از رحلت رسول اکرم)ص( حسنین)ع( را درآغوش می گرفت و اشک می ریخت و شعری با این مضمون می خواند:

»ای خانه بزرگ فاطمه که مورد غارت و هجوم واقع شدی و ساحت مقدست مورد دستبرد واقع شد، بدان که از دیدنت ابا دارم و هر گاه می بینمت غمی سنگین جانم را می گدازد«۹

و زنان فاضل و دانشمند دیگری چونان: نسیبه بنت الحارث امّ عطیه، معاذه غفاریه، امّ الدرداد، اروی دختر حارث، امّ سنان دختر خثیمه. و در دوران امامان)ع( و صحابیان و تابعان نیز زنان برجسته پرشمارند.

ابن خلکان، در وفیات الاعیان، داستان بسیاری از آنان را شرح کرده است مانند: زینب دختر عبد الرحمن اشعری نیشابوری، امّ الخیر بغدادیه(۵۴۰ ق( فاطمه دختر امام مقری محدث(۷۰۸ – ۶۲۰ ق( امّ عبد الله دختر قاضی شمس الدین(۷۱۷ – ۶۲۴ ق( زینب دختر یحیی سلمی(۷۳۵ – ۶۴۸ ق(، زینب مقدسی (۷۴۰ – ۶۴۶ ق( فاطمه امّ الحسن، دختر شهید اول که با عنوان: »زبده الخواص وزینه اهل العلم« نام بردار شده است.

از مجموع آن چه که اشاره شد به دست می آید که اسلام در تعلیم وتعالی زنان نقش بسزایی داشته است. این شمار بسیار زنان دانشمند و سیرفزاینده آنان در تاریخ اسلام، به برکت تعالیم وحیانی اسلام و اهتمام پیامبر اکرم به تعلیم زنان در دوره مکی و مدنی است و زنان نیز تلاش داشتند که به سمت فراگیری دانشها و علوم سفارش شده پیامبر اسلام حرکت نمایند.

رسالت روحانیت در تعلیم آموزه های دینی به زنان

همان گونه که اشاره شد در اندیشه اسلامی، علم به جنسیت خاصی تعلق ندارد. طلب علم فریضه ای است که بر هر مرد و زن مسلمان واجب است. استعداد علمی زنان کم تر از استعداد علمی مردان نیست، بلکه در مواردی، زنان در حوزه علوم استعداد فراتری از خود نشان داده اند.

در رسالت تعلیمی و ترویجی پیامبر اکرم)ص( و امامان شیعه)ع( فرقی میان مرد و زن نبود. آنان صحابیان و شاگردانی بزرگ، زن و مرد تربیت کردندکه هر کدام نماد علم و معرفت و زهد و پارسایی بودند و تا قرنهای چهارم و پنجم، اگر چه مدرسه ای جداگانه برای زنان به گونه رسمی شکل نگرفت; اما در مساجد و محفلهای خصوصی این مهم انجام می شد.

دکتر شبلی در این خصوص چنین نگاشته است:

»بارها پدر به دختران خود در خانه درس می داد، چنانکه ابن سکین عادت در نشستن به تدریس شاگردان تا آغاز عصر داشت، آن گاه دو دختر از دختران برادر و نوه های او را فرا می خواند، به آنان قرآن شریف و دانش دیگر می آموخت. «۱۰

با همین شیوه، زنان بسیاری، دانشهای اسلامی را آموخته اند، چنانکه نفیسه دختر حسن بن زید، چنان در حدیث و دانش علوم اسلامی به اوج شهرت رسیده بود که خود وی در خیمه ای می نشست و دانشمندان فراوانی اطراف خیمه کوچک وی به سخنان و درسهای وی گوش فرا می دادند.

امروز با گستردگی نیازهای علمی، بویژه نیازهای علمی – تخصصی زنان، فراگیری دانش برای زنان ضرورت بیش تری دارد. از این رو، رویکرد حوزه های دینی به آموزش زنان در حوزه های مختلف دانش، جدّیت بیش تری می طلبد. یکی از نیازهای علمی در جامعه دینی نیاز به زنان عالمه و مجتهده است که بتوانند احکام ویژه زنان را تخصصی فرا بگیرند و پاسخ گو باشند:

»اعتقاد بنده این است که ما حتماً فقیه زن و مجتهد زن لازم داریم و گمان من این است که دماء ثلاثه و امثال اینها را غیر از زن هیچ کس دیگر نمی تواند فتوی بدهد… لذا است که در دماء ثلاثه و امثال این چیزهای مخصوص زنها، به نظر من، اصلا فقیه مرد نمی تواند موضوع را تشخیص بدهد. به هر حال، فقیه مرد نمی تواند موضوع را تشخیص بدهد… به هر حال فقیه زن لازم است… حقیقه، انسان احساس می کند که خودشان باید بفهمند که قضیه