پاورپوینت کامل گلستانی بر ساحل دریا(بخش پنجم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گلستانی بر ساحل دریا(بخش پنجم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گلستانی بر ساحل دریا(بخش پنجم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گلستانی بر ساحل دریا(بخش پنجم) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

لزوم بازنگری

تجربه ی اجتماعی به ما حکم می کند که باشدّت و ایمان و سرعت و اخلاص، به امر پاک سازی جامعه ی مدّاحان بپردازیم. باید جوانان مدّاح، از بزرگان بخواهند که لحظه ای در این امر درنگ نکنند و مسامحه روا ندارند و برای رضای خدا هیچ گونه سستی در این امر نشان ندهند.

رضای خدا و پیامبر و ائمه ی طاهرین (ع) در چیست؟ فرض کنیم که مردم، هیأتها، مساجد و محافل دینی، آیینی و مذهبی ما چنین چیزی را بپذیرند! و مدّاحان جوان و پر شور ما نیز دم فرو بندند، و هیچ گونه مفسده ی اجتماعی هم بر آن مترتّب نشود و هیچ زیانی هم به برگزاری مراسم و مجالس مذهبی ما نرسد، هیچ وهنی و لطمه ای به مدّاحان متعهد وارد نیاید – با این که این امر محال است، لیکن چنین فرض می کنیم – آیا در این صورت، این کار مورد رضای خدا و امام زمان (عج) است؟! وآیا این دستور اسلام است؟! اگر این دستور اسلام است، پس آیه ی: «قل هل یستوی الذین یعلمون والذین لا یعلمون؛ بگو آیا کسانی که می دانند با آنان که نمی دانند یکسان اند؟!» چیست؟ چگونه مدّاح غیر متعهد را با مدّاح فاضل تحصیل کرده ی زحمت کشیده ی متعهد، مساوی تلقی کنیم؟! چگونه مدّاح استاد ندیده ی فاسد را، با مداح متدیّن زحمت کشیده، می توان به یک چشم دید؟! پس: «قل هل یستوی الاعمی و البصیر ام هل تستوی الظلمات و النّور؛…» چیست؟ چگونه می توان مدّاحان انقلابی و مطیع ولایت فقیه و روشن بین آگاه و مسئول را، که همه جا فروغ مجالس ومحبّت علوی را می گسترانند، با بسته ذهنان وعوام طبیعتان تاریک اندیش تاریکی آفرین، روندگان یک راه به حساب آورد؟! پس: «افمن کان مؤمنا کمن کان فاسقا لایستوون به» چیست؟ پس در برابر آن همه روایات، چگونه قضاوت کنیم؟ روایاتی که تنها دوستی اهل بیت (ع) را مورد تأیید قرار نمی دهند.دوستی اهل بیت (ع) باید با تقوا و پرهیزگاری توأم باشد.(۱) پس فریادهای نهج البلاغه چیست؟ سخنرانی امام حسین (ع) در عرفات چیست؟ برنامه ی امام زین العابدین (ع) به «محمّد بن مسلم زهری» چیست؟ آن همه روایات از امام باقر و امام صادق و امام جواد (علیهم السلام) و ده ها و ده ها نمونه ی دیگر چیست؟ و این دستورات قاطع پاک سازی برای کیست؟

چگونه بر خلاف قول خدا و رسول، به مردم بگوییم که مدّاح بد و مدّاح خوب، مدّاح متعهد ومدّاح غیر متعهد، مدّاح متدیّن و مدّاح غیر متدین، مدّاح انقلابی و مدّاح غیر انقلابی، مدّاح بسیجی و مدّاح غیر بسیجی، مدّاح حزب اللهی و مدّاح غیر حزب اللهی، مدّاح معتقد به ولایت فقیه و مدّاح مخالف ولایت فقیه، همه و همه، در یک حکم اند و همه از حقوق و احترام و اعتبار مساوی برخوردارند؟!

برای ورود به این لباسِ بس شایسته، هیچ قاعده، شرط و ضابطه ای نیست! آنان که این صلاحیت را ندارند تنها به این منصب والا خدشه وارد می کنند و با ابراز بسی تأسف، با سوار شدن بر گرده ی اجتماع و سوء استفاده از لباس مقدس مدّاحی و عنوان و امکانات مذهبی و عواطف توده، فقط به جایگاه دروغین اجتماعی خود فکر می کنند.

گاهی نیز ممکن است کسانی وارد لباس مقدس مدّاحی شوند که نخست شایسته بوده اند و سپس چون خود را ]چنان که باید[ نساخته اند! شایسته ی باقی ماندن در این لباس نورانی نیستند. با صرف نظر کردن از حکم عقل و نقل، و آن همه آیات و روایات در مذمت و نکوهش کسانی که به دروغ خود را منتسب به اهل بیت (ع) می کنند و وظیفه ی دست اندرکاران محافل دینی و جامعه ی مدّاحان و ستایشگران اهل بیت (ع) که باید به افشا گری در مورد آنان و طرد آنان از جامعه ی مدّاحان بپردازند، تا مردم نیز از آنان فاصله بگیرند؛ با صرف نظر کردن از همه ی این امور، و صرف نظر کردن از وجدان دینی و تجربه ی اجتماعی، آیا شرف بشری چه می گوید؟ آیا به همه ی کسانی که ذکر شدند می توان احترام گذاشت؟ آیا می شود آن عده از ذاکران و ستایشگران و مدّاح نمایان خوش گذران غیر متعهد، بی تقوا و کج فهم را شایسته ی تکریم