پاورپوینت کامل نگاهی به مجموعه های شعر شاعر اهل بیت ;بخش دوّم ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به مجموعه های شعر شاعر اهل بیت ;بخش دوّم ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به مجموعه های شعر شاعر اهل بیت ;بخش دوّم ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به مجموعه های شعر شاعر اهل بیت ;بخش دوّم ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

شاعر برای بیان موضوعات مورد نظر از قالب رباعی بیش تر و حتی می توان گفت بطور کامل سود جسته است. رباعی یکی از دشوارترین قالب- های شعر کلاسیک است.

در آثار آقای شفق عاطفه رکن اصلی است و احساسات حرف اوّل را می زند احساسات و عواطف مجالی شده اند برای در بر گرفتن مفاهیم ارزشی، مفاهیم ارزشی، هدف اصلی هستند.

زبان اشعار سروده شده از سادگی، روانی و صمیمی دل نشین و شاعرانه برخوردار است زبانی که به هیچ رو برای مخاطب ملال آور نیست.

تمایل به سمت زبان رایج و ساده به هیچ وجه از جنبه های هنری کار و سروده ها کم نکرده است.

شاعر شیعه ناخودآگاه، عاشق مکتب خود و وامدار آن است، او محبت اولیاء شیعه را با پوست و گوشت خود عجین دارد.

این جستار به بهانه معرفی دو کتاب ارزشمند «از کعبه تا محراب» و «الا یا ایها الساقی…» جناب آقای محمد جواد غفورزاده (شفق) شکل گرفته است، نگارنده لازم می داند که بر این نکته تأکید کند که به هیچ رو قصد (وتوان) نقد در مجموعه ی مذکور و سروده های این شاعر بزرگوار را ندارد، پس این مبحث را نقد و بررسی نمی نامد و تنها بسنده می کند به این جمله که «خواسته است تا در اشعار این شاعر بزرگوار کمی کنجکاوی کند…»

برای سهولت در اداره ی بحث در خصوص دو کتاب، ابتدا سعی می شود تا یک سری مطالب کلّی در مورد هر دو کتاب بصورت مشترک مطرح شود سپس به صورت جداگانه در رابطه با هر کتاب مبحثی کوتاه ارائه خواهد شد.

زبان:

در یک دید کلّی نسبت به هر دو کتاب اولین نکته ای که توجه مخاطب را به خود جلب می کند «زبانِ» اشعار سروده شده است، از آن جایی که «زبان» تنها وسیله ی ارتباطی بین دو طرف یک مکالمه می باشد (یعنی بین گوینده و شنونده و در متون نوشتاری بین مولف (و حتی متن) و خواننده (مخاطب) پس این که چه زبانی این مکالمه را مطرح، و ادامه می دهد مسأله ای است بسیار مهمّ، زبان با چه بیانی قادر است که مخاطب را به خود جذب و با خویش همراه نماید؟! این مسئله ی مهم را آقای شفق با درایت و ذکاوت، شناسایی کرد، و درپی یافتن راه حلّی بر آن بر آمده است که به حق هم موفق بوده است، زبان اشعار سروده شده از سادگی، روانی و صمیمی دل نشین و شاعرانه برخوردار است، زبانی که به هیچ رو برای مخاطب ملال آور نیست و در همان خوانش اولیه برای مخاطب (و در گاهی موارد شنونده) آشناست و احساس الفت بین آن و خویش احساس می شود.

زبان در اشعار مورد بحث ساده است به این معنی که خواننده با همان خوانش اولیه موضوع را درک می کند و از منظور شاعر آگاه می شود و به اصطلاح ساده ترش در اولین برخورد موضوع را می گیرد.

شاعر کوشیده است تا بهترین زبان موجود را برای بیان موضوعات مورد نظر خود انتخاب کند (انتخاب را از این رو به کار می برم که در بعضی از سروده های شاعر زبان به سمت ارگانیسم زبانی کشیده می شود بدین معنا که گاهی از واژه هایی استفاده شده است که در زبان امروزه متداول نیستند، و در بعضی سروده ها دوگانگی زبان ایجاد می گردد) و با کمک از جملات و اصطلاحات و حتی واژه هایی که برای مخاطبان (بخصوص مخاطبان عام) آشناست موضوع را برای آن ها روشن می کند، استفاده از جملاتی و عباراتی همانند «گل بود به سبزه نیز آراسته شد» «از جان مایه گذاشتن» «به آب و آتش زدن» «به جوش آمدن خون در رگ» «خنجر از پشت زدن» و… که به کرات در سروده ها خود نمایی می کنند، امّا این تمایل به سمت زبان رایج و ساده به هیچ وجه از جنبه های هنری کار و سروده ها کم نکرده است، تشبیهات زیاد، استفاده های بدیع، تضمین ها و تلمیحات و تصاویری که در این سروده ها وجود دارند بر زیبایی سروده ها چندین برابر افزوده است، شاعر با آگاهی از ذوق و قریحه و سلیقه ی مخاطب اش تمام سعی اش را به کار گرفته است تا مطلب را برای مخاطب اش به دل نشین ترین شکل ممکن نشان بدهد و بیان کند، تضمین ها و تلمیحات فراوان در اشعار نشانگر و بیان کننده دو نکته ی مهم هستند: نخست این که شاعر به این نکته واقف است که مخاطب عام (و خاص) با بزرگان و پیشوایان دینی بیش تر از طریق مساجد و تکایا و محافل مذهبی آشنایی دارند و به قول عامه ی مردم «پای منبری» هستند، پس نکته هایی که آراسته به آیات و احادیث و روایات و بطور کلّی مطالبی که با استدلال به این مطالب ارائه می شوند را پذیراترند.

مطلب دیگر نشان گر آگاهی و پشتوانه ی عمیق و عظیم شاعر به «فرهنگ آیینی » است، که ریشه در مطالعات تحقیقات و بررسی های ایشان در این زمینه دارد.

از طرفی با توجه به ویژگی های ذکر شده در خصوص زبان شعری نکته ای که کمی باعث تامل می شود یک لایه بودن زبان است، زبان در سطح حرکت می کند بدین معنا که در درون خود مضمون و پیامی را پنهان نکرده است که با دادن کلید این معانی به خواننده، بتواند آنها را کشف کند، البته با توجه به این که مخاطب عام است می شود این موضوع را توجیه کرد امّا باید در نظر داشته باشیم که شعر بیان همان موضوعاتی است که همه می بینند و بعضا هم می دانند منتها به شکلی که در ذهن ماندگاری خود را حفظ کند.

عاطفه:

در آثار آقای شفق عاطفه رکن اصلی است و احساسات حرف اول را می زند، احساسات و عواطف مجالی شده اند برای دربر گرفتن مفاهیم ارزشی، مفاهیم ارزشی که هدف اصلی هستند در لایه هایی از حس آمیزی با پتانسیل بالا احاطه شده اند که همین موضوع نیز از نکات مثبت اشعار شاعر مورد بحث به حساب می آید.

در هر دو کتاب با اشعاری مواجه هستیم که می توان به راحتی و با طیب خاطر آن ها را در دسته سروده های مدح و نعت جای داد، مدحی که با توجه به ارزش های متعالی ائمه بیان و طرح ریزی شده است، اشعار به گونه ای مدح آراسته شده اند که حتی در سوگ سروده ها نیز خودنمایی می کنند، به عبارت کلّی تر می توان گفت که اصولا زبان شاعر زبانی مدیحه پرداز است و به نوعی می توان حتی زبان را زبانی حماسی نیز دانست، زبانی که در عین سادگی حماسی نیز هست و روح حماسه را در خود جای داده است، بیان دلاوریها و رشادتها، بیان روایی لحظاتی از پیکار حضرت عباس(ع) و … و اشاره به جوانمردی ها و بیان لحظات سرخ شهادت و …

مضمون:

اندیشه و جهان بینی شاعر، اندیشه و جهان بینی صددرصد شیعی ست، شعر، خاندان اهل بیت را در مرکز می بیند و جز آن ها و راه آنها هیچ کس و هیچ راهی را بر نمی تابد (که به درستی هم این چنین است) و این نکته در شعر ایشان هم به وضوح نمود پیدا کرده است. چرا که «شعر در هر صورت وامدار جهان بینی و اندیشه ی شاعر است که خاستگاه اجتناب ناپذیر سروده های اوست، تصوّر این که شاعر شعری بسراید که خود او ولاجرم اندیشه ی ملتزم ا