پاورپوینت کامل آسیب شناسی سوگواری عاشورایی(بخش دوم) ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آسیب شناسی سوگواری عاشورایی(بخش دوم) ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آسیب شناسی سوگواری عاشورایی(بخش دوم) ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آسیب شناسی سوگواری عاشورایی(بخش دوم) ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

سیری در پیشینه آسیب ها

از این رو به پایبندی به فرهنگ اصیل عاشورا یکی از بهترین راهکارهای رسیدن به تعالی فرهنگی در جامعه است، باید برخورد جدی تری با موضوع سوگواری داشت. در بخش نخست این مقاله، عاطفه و احساسات را که از مهمترین عناصر شخصیت آدمی است به عنوان خواستگاه آسیب شناسی بررسی شد.

نخستین نگاه آسیب از تحریف و آسیبی که همواره آیین عزاداری عاشورا را تهدید می کند، دگرگون شدن صورت معنوی و جنبه آسمانی رخدادهای تاریخی و تبدیل آن به عناصر طبیعی و مادّی است. در این حالت، نگاه به رویدادها، نگاهی کاملاً زمینی خواهد بود. در میان تحلیل گران و تاریخ نویسان، «ابن خلدون» نخستین کسی است که از چنین زاویه ای به رویداد کربلا نگریسته است. او با نقد تاریخی خود، چهره ی معنوی و صورت قدسی جریان را زیر سؤال می برد و می کوشد به نوعی از حوادث، تحلیل طبیعی ارایه دهد. چون او در شمار «اشاعره» است، غیب را انکار نمی کند، ولی به غیبی باور دارد که با چشم پوشی از آن، سنت ها را می توان شناخت. او این رویداد بزرگ را در این جمله، فشرده می کند که تنها «هدف عصبیّت، غلبه و تسلط برای رسیدن به حکومت بوده است» ابن خلدون می گوید این جریان، ساخته و پرداخته عصبیّت عرب بوده و مقتضای عصبیّت اعراب، حاکمیت قریش و خلافت یزید است. معاویه نیز با آگاهی از این امر، یزید را به جانشینی خود برگزیده؛ زیرا می دانست که حاکمیت جز با یزید راست نمی آید. پس مصلحت آن بود که یزید را جانشین خود سازد. ابن خلدون بر این باور است که امام حسین(ع) برای امر به معروف به پا خاست، ولی به دلیل ناآگاهی از این قاعده، در کار خود اشتباه کرد. وی می گوید: «در آن زمان، حاکمیت سیاسی به طور طبیعی بر اساس عصبیتِ عرب شکل می گرفت که در بنی امیه متمرکز بود، از این رو، همه مردم بر ولایت عهدی یزید متفق گشتند». او این کار را به سود جهان اسلام می دانست؛ زیرا به گفته وی، بنی امیه خدایان قدرت در جزیره العرب به شمار می رفتند. به همین دلیل، معاویه، پسر خود را شایسته خلافت دانست و از دیگر کسانی که شایستگی این مقام را داشتند، چشم پوشید. هر چند این تحلیل در باره ی اصل جنبش امام حسین(ع) است و به طور مستقیم به مراسم عزاداری مربوط نیست، ولی گسترش این دیدگاه در میان عزاداران امام حسین(ع) بسیار خطرناک است. این نگاه مادّی، عاشورا را تا حادثه ای زمینی و شکست خورده پایین می آورد که پی آمد نامیمون آن، خشکاندن باطن و سرچشمه تکوینی فرهنگ عاشورا خواهد بود. این تحلیل هیچ گاه در میان مسلمانان رونق نگرفت و جایگاهی نیافت. با توجه به همه این مسایل هر چند این نگاه، پیوند این جریان را با جنبه آسمانی مسأله، از هم نمی گسلد، ولی آسیبی زیان بار برای مراسم عزاداری به شمار می رود. دومین موج آسیب زایی این گونه تحلیل ها با هجوم به فرهنگ عاشورا، به انکار اسرار و حقایق مقدس این واقعه می انجامد. پیشینه این تحلیل ها به دوره ی رنسانس در غرب بر می گردد. این دگرگونی شگرف به جامعه های اسلامی گسترش یافت و با اثر گذاردن بر فرهنگ دینی ملت های مسلمان، آن را به حرکت در موازات دگرگونی های ضد دینی در غرب، وادار ساخت. این روند در دوران مشروطه، به اوج خود رسید و شیوه ی تاریخ نویسی غربی، بر تاریخ اسلامی ما سایه افکند. دلیل آن نیز اقتدار یافتن نیروهای روشن فکری بود که از آموزه های ضد دینی غرب، تأثیر پذیرفته بودند. آنان با پشتیبانی فکر