پاورپوینت کامل روزهای رجعت;خاطراتی از اعتکاف در صحن مسجد گوهر شاد مشهد ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روزهای رجعت;خاطراتی از اعتکاف در صحن مسجد گوهر شاد مشهد ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روزهای رجعت;خاطراتی از اعتکاف در صحن مسجد گوهر شاد مشهد ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روزهای رجعت;خاطراتی از اعتکاف در صحن مسجد گوهر شاد مشهد ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

قرار و مدارش را که گذاشته بودیم و بچه ها کارتش را برایم جور کرده بودند، حالا که قرار بود من هم دراین حرکت شرکت داشته باشم، در گوشه و کنار، خیلی ها را مهیای آن می دیدم. برخی رفقا که با تجربه تر بودند می گفتند باید بعد از نماز مغرب و عشا حرکت کنیم و گرنه جا گیرمان نخواهد آمد. اما مگر می شد محفل جشن در شب میلاد مولا را از دست داد. جشن، خانه یکی از بچه های هیأت بود که آن را نذر کرده بود و مداح هم سنگ تمام گذاشته بود و شعری سرشار از معارف دینی را تهیه کرده بود. شعری درمدح و ذکر ویژگی های تحسین برانگیز مولا علی (ع) که شنیدنش اشک معرفت را به چشمان بچه ها جاری ساخته بود. مراسم که تمام شد. به خانه رفتم و وسایل را جمع و جور کردم و یا علی!

هیچ گاه با پتو و ساک به حرم آقا مشرف نشده بودم. شاید شب از نیمه گذشته بود که به درب ورودی حرم رسیدیم و با آن صحنه جالب رو به رو شدیم. صفی از مردان و زنان که منتظر کنترل کارت و وسایل شان بودند تا در مسجد جامع شهر مشهد یعنی صحن گوهر شاد حرم حضرت رضا(ع) جایی بیابند و برای مدت سه روز معتکف شوند. دیدن این صحنه برای مردم و زائرانی که از کنار آن عبور می کردند نیز سؤال برانگیز شده بود. دو سه زائر از من نیز سؤال کردند که: چه خبر است؟ پاسخ دادم: برای اعتکاف جمع شده اند. و اکثرشان با سؤال ادامه می دادندکه: اعتکاف؟ و من نیز توضیح می دادم که سنتی نبوی است از این قرار که به مدت سه روز در مسجد جامع شهر برای عبادت جمع می شوند روزه می گیرند و… آنجا بود که عرق شرم بر پیشانی ام می نشست که خود را در زمره عبادت کنندگان جازده بودم…

ابتدا شبستان ها که تازه حالا نامشان را فهمیده ام و بعد ایوان ها و بعد هم که جمعیت آنقدر متراکم می شود که برای هر شخص جز به اندکی جای یک قبر، فضای خالی نمی ماند کم کم فضای صحن نیز پر می شود. شب عید است وآنها که جاگیر شده اند به توزیع شکلات مشغولند. حرم را سراسر چراغانی کرده اند و زائران بسیاری خود را برای درک این شب به حرم آقا رسانده اند. فضای برخورد معتکفین با آنچه در جامعه رایج است متفاوت می نماید.

برخی جاگیر شده اند، آنهایی که پتو به دست به دنبال جا می گردند را در کنار خیش جا می دهند و با تنگ کردن جای خودشان او را خوشحال می کنند. آدمهایی که اصلا نمی شناسی شان از کنارت عبور می کنند و پس از سلام، التماس دعا می گویند. تیپ ها و قیافه ها تغییر کرده اند و لباس های سفید عربی و عباها و چفیه ها رنگ و بویی دیگر به فضا داده اند. آنها که سحری آورده اند به دیگران تعارف می کنند و اینهاست که از همان لحظات اول احساس می کنی اینجا دارد یک اتفاقاتی می افتد. چون احکام اعتکاف اجازه خروج غیر ضروری از مسجد را نمی دهند. قبل از سحر در نزدیکی ضریح ضریح آقا زیارتی می خوانم تا روز های اینده را از پشت پنجره ها زیارت کنم.

روز اول اعتکاف زمانی برایم شروع شد که بعداز سحر و قرائت نماز صبح خوابیده بودیم و من با صدای بلند گویی که در حال مهیا سازی جمعیت برای شنیدن سخنان اولیه و احکام اعتکاف بود بیدار شدم. اینجا بود که اولین شوک به من وارد شد و اکثر اطرافیانم را با قرآن یا مفاتیحی باز در روبرویشان، بیدار دیدم. انگار آنها برای کاری دیگر! خجالت زده، خودم را به حوض وسط صحن رساندم و وضو گرفتم. از طعنه ها می ترسیدم اما هیچ کس مرا به تمسخر نگرفت یا طعنه ساعت خواب! یا خوب خوابیدی را بر زبان نیاورد. و من هم خیلی طبیعی کنار رفقا نشستم و چشم به افرادی چون خودم دوختم که یا هنوز در خواب بودند ویا داشتند بیدار می شدند. دیگر سخنرانی هم شروع شده بود و بیان احکام اعتکاف من را به یاد احکام حجی میانداخت که نرفته اما شنیده بودم: خروج غیر ضروری از مسجد، عطر زدن، نگاه کردن در اینه و… در صحت اعتکاف اشکال ایجاد می کند و…

کم کم خودم را می یابم و غریبی نم کنم. چفیه بر دوش به گشت و گذار در میان شبستان ها و ایوان ها می پردازم و رفقای بسیاری را می بینم. با هر کدام گپی می زنم و خوش و بشی می کنم. طلبه ها را می بینم که حلقه های چند نفری درس و بحث شان را به اعتکاف آورده اند و با نداد بر کتاب هایشان حاشیه نویسی می کنند. دانشجویان را از کتاب هایشان می شود شناخت و اهل مطالعه را از انواع کتاب هایی که در اطرافشان ریخته است. بسیاری هم فرصت را غنیمت شمرده و به قرائت نمازهای مستحبی و یا قرآن مشغول اند. صحنه های جالبی را می بینم و می شنوم. معتکفی روزه سکو