پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ و سیره اهل بیت(ع) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ و سیره اهل بیت(ع) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ و سیره اهل بیت(ع) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ و سیره اهل بیت(ع) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

مرثیه خوانی:

یکی از جذاب ترین بخش های هر برنامه ی مداحی، روایت تاریخ یا مرثیه خوانی (روضه خوانی) است. مداح برای هر برنامه ی مرثیه خوانی خود، بایستی به ابعاد زیر توجه داشته باشد، تا زمینه ی جذب احساس و فکر مخاطب (مستمع) را بدست آورد:

الف) روایت تاریخ از آنجا که بار داستانی دارد، جاذبه ی بسیاری به کار مداح می دهد بنابراین یک مداح خوش ذوق و پر حوصله، برای آن که از عهده ی نقل تاریخ، به خوبی برآید و آن را خشک و بی روح، برای مستمع مشتاق، نقل نکند لازم است تمرین ها و ممارست هایی داشته باشد از جمله:

– به مطالعه داستان های تاریخی اهمیت دهد.

– به توصیف و تصویرپردازی های داستان ها توجه کند.

– سعی کند به نوعی با تمرین های مختلف، فضاسازی و توصیف در مداحی را تجربه کند.

– اشعاری متناسب با روایت های تاریخی که انتخاب کرده، جست و جو کند و چاشنی برنامه اش نماید.

– به اصل گریز در مداحی توجه کند و متناسب با روایت تاریخی، گریز خویش را برگزیند.

– و…

ب) معمولا در هر ماجرای تاریخی، به نوعی اصل «تضاد» و «مبارزه» میان دو جبهه ی فکری یا دو شخصیت وجود دارد؛ هنر مداح آن است که در نقل تاریخ، به گونه ای فضاسازی نماید که مستمع با او همراه شود و در برابر شخصیت های آن ماجرای تاریخی، حبّ یا بغض خود را نشان دهد. هر چه واکنش مستمع در این حالت بیشتر باشد، موفقیت مداح، نمود بیشتری دارد. این نکته در برنامه های عزاداری شیعیان پاکستان و هند، بسیار دیده شده است که گاه مستمع در پای مجلس واعظ، آن قدر به وجد و شور می آید و با حرکات دست و طنین صدای بلند با او همراه می شود، که قابل وصف نیست!

پ) مرثیه خوانی با تکیه بر لحن خاص است. این لحن، چاشنی و نمک مرثیه است و اگر مرثیه ای نمک نداشته باشد… خود بهتر می دانید چه نتیجه ای دارد!

آن گاه که شما می خواهید از زبان یک کودک ده ساله نقل قول کنید -مثلا عبداللّه بن حسن(ع)- مسلّما بایستی کلماتی ساده و لحنی عاطفی و کودکانه برگزینید تا مستمع واقعا بپذیرد که آن کودک، چنین سخنی را بیان کرده و قبول کند که شما راوی تاریخی خوبی هستید.

بهترین راه برای تقویت «لحن»، توجه به شیوه ی گفتار و لحن کلام مردم -کوچک و بزرگ- است.

ت) اتّکای مداح در مرثیه به حالات عاطفی است. بنابراین لازم است در انتخاب تاریخ به مواردی توجه کند که بار عاطفی آن قوی باشد. البته این سخن به معنی نفی جنبه های حماسی و حذف آن از برنامه ی مداحی نیست. مرثیه، به واسطه بار احساسی قوی که دارد، در تحریک عواطف و افکار مستمعان بسیار مؤثر است. راز ازدحام مردم در برنامه های عزاداری نیز در همین نکته نهفته است. مستمع می آید که گریه ای داشته باشد و فیضی ببرد بنابراین مداح لازم است در ارائه ی برنامه مداحی، به گونه ای بیندیشد و برنامه ای تحویل دهد که «معرفت» و «عشق» مستمعان را شکوه و تعالی ببخشد؛ به عبارت ساده تر «یک تیر و دو نشان»!

ث) یکی از هنرهای مداح در نقل تاریخ، «بازآفرینی» آن است این بازآفرینی در دو بُعد متجلّی می شود:

۱ . فضاسازی و توصیف -که درباره ی آن سخن گفته ایم و باز هم خواهیم گفت-.

۲ . بازگردانی نقل تاریخی به زبان ساده و مردمی.

تکیه ی مداح در نقل تاریخی بر زبان گفتاری مردم است . او تاریخ را بصورت نوشتاری در کتاب می خواند اما آن را بصورت لفظ قلم و پر تکلّف باز نمی گوید! هنر او در این است که نقل تاریخی را از صافی زبان مردم عبور می دهد و با اتّکا به فرهنگ گفتاری و عامیانه مردم -و با رعایت شئون- به گونه ای بازمی گوید که جذاب و دلنشین گردد تا مستمع نیز توان فهم و انگیزه ی پذیرش آن را داشته باشد. این مسأله نیز یکی از مسائل مهم و یکی از هنرهای مداح در عرصه مداحی و روایت تاریخ است.

به عنوان مثال، واقعه ی میدان رفتن حضرت علی اکبر(ع) را به دو شیوه، یکی از زبان تاریخ، و دیگری به شیوه بیان مداحی برای شما نقل می کنیم تا تفاوت این دو نوع شیوه بیان به صورت محسوس، مشخص شود: