پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ اهل بیت(قسمت چهارم) ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ اهل بیت(قسمت چهارم) ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ اهل بیت(قسمت چهارم) ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهره های مداح از تاریخ اهل بیت(قسمت چهارم) ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

هر برنامه ی مرثیه خوانی به جز جاذبه ی ظاهری، عمق و محتوا نیز بایستی داشته باشد. مسلّما نقل تاریخ – به همراه تحلیل و توصیف آن- به کار مداح، اعتبار خاصی می بخشد به شرط آن که به موارد زیر توجه داشته باشد:

الف) توجه به استناد تاریخی روایات:

آنچه مداح، به عنوان یک نقل تاریخی می خواند، لازم است پشتوانه ای از واقعیت داشته باشد یکی از جنبه هایی که لازم است به آن توجه شود، مستند بودن نقل های تاریخی است. البته این سخن بدین معنی نیست که مداح هر چه را در کتابها دید، آن را روایت کند و مستند بداند! نخیر! این نیز واقعیتی است که برخی کتابهای تاریخی – اگر چه مشهور و زبانزد شده اند- اما استناد تاریخی قوی -در بعضی موارد- ندارند مثل کتاب «ناسخ التواریخ» از محمد تقی سپهر یا «اسرارالشّهاده» از فاضل دربندی و… به هر حال، صِرف این که روایتی در کتابی دیده شد دلیل بر مستند و معتبر بودن آن روایت یا نقل تاریخی نیست.

ب) عقلانیت: در کنار استناد تاریخی، توجه به قضاوت «عقل» بسیار لازم است. عقل و اندیشه در دو مرحله به کار می آید:

۱- آنجا که تاریخ، نقلی دارد و مستند هم هست؛ در اینجا بایستی عقل نیز آن را تأیید کند، عقل با شناختی که از سیره و گفتار اهل بیت(ع) پیدا کرده، براحتی می تواند آن ماجرای تاریخی را با سیره ی اهل بیت تطبیق دهد و صحت یا سُقم آن روایت تاریخی را تأیید یا رد کند.

به عنوان مثال اگر تمامی کتابهای تاریخی هم نقل کرده باشند که «امام حسین(ع) در لحظات آخر مبارزه، به دشمنان خود گفت: لشکر! جگرم از تشنگی می سوزد! اگر قطره ی آبی به من دهید مگر چقدر این فرات کم می شود…» – یا قریب به این مضامین- یک مداحِ اهل مطالعه و دقیق، با اتّکاء به عقل خود، این سخن را نمی پذیرد و در برنامه ی مداحی خود هم آن را نقل نمی کند.

نقل های تاریخی دیگری هم چون « قضیه ی گریبان چاک کردن حضرت زینب در مجلس یزید« و… نیز در شمار همین موارد است.

۲- عقل و اندیشه در هنگام نقل روایت تاریخ به کمک مداح می آید و تدبیری پیش راه او می گذارد تا آن روایت، به صورت ذوقی و دلنشین مطرح شود. در این راه ابزارهایی چون «زبان حال»، «توصیف و تصویرپردازی» و… شایان توجه است.

مسلّما آنجا که بحث مرثیه های ذوقی یا گریزهای ناب و… مطرح می شود پای «عقل و تدبیرِ» مداح در کار است و مداح در این راه، عقل و تدبیر و معرفت خویش را هم چون چراغی، فرا راه این مسیر قرار می دهد تا از خطر انحراف در نقل تاریخ، مصون و محفوظ بماند و نیز برنامه ی مداحی خویش را رونق و طراوت ببخشد.

ج) شناخت سنّت اهل بیت و تطبیق روایات تاریخی با آن، از ملزومات است. این حقیقتی است که گاه، عقل به دلایلی از جمله تاثیر شدید احساس بر آن، به تنهایی قادر به تشخیص واقعیات نیست. بنابراین لازم است از سنت، سیره و گفتار اهل بیت -که ریشه در کتاب خدا دارد- یاری گرفت.

به عنوان مثال، در همان قضیه ی درخواست آب توسط امام حسین از دشمنان، اگر به سیره ی آن امام همام و دقت و همت ایشان در رعایت عزّت نفس در برابر دشمنان توجه داشته باشیم نمی توانیم بپذیریم که از دشمن درخواست آب کرده باشند حتی اگر همهی اشارات تاریخی این ماجرا را نقل کرده باشند.

د) پرهیز از نقل گفته های دیگران از مسائلی است که اطمینان خاطر مستمع را تأمین می کند. حرفها و تکیه کلامهایی چون «فلانی فرمودند»، «خودم ندیده ام اما شنیده ام»، «علی عُهد ه الرّ