پاورپوینت کامل قبله اش یک گل سرخ; نگاهی به زندگی آیت اللهعظمی سید علی آقا قاضی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قبله اش یک گل سرخ; نگاهی به زندگی آیت اللهعظمی سید علی آقا قاضی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قبله اش یک گل سرخ; نگاهی به زندگی آیت اللهعظمی سید علی آقا قاضی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قبله اش یک گل سرخ; نگاهی به زندگی آیت اللهعظمی سید علی آقا قاضی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

ولادت

حاج سید علی آقا قاضی فرزند حاج سید حسین قاضی است. ایشان در سیزدهم ماه ذی الحجه الحرام سال ۱۲۸۲هـ .ق در تبریز متولد شد و او را علی نام نهادند. بعد از بلوغ و رشد به تحصیل علوم ادبیه و دینیه مشغول گردید و مدتی در نزد پدر بزرگوار خود و میرزا موسی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی درس خواند.

ایشان در سال ۱۳۰۸هـ. ق. در سن ۲۶ سالگی به نجف اشرف مشرف شد و تا آخر عمر آنجا را موطن اصلی خویش قرار داد.

آیت اللهسید علی آقا قاضی از زمانی که وارد نجف اشرف شد، دیگر از آنجا به هیچ عنوان خارج نشد، مگر یک بار برای زیارت مشهد مقدس. حدود سال ۱۳۳۰ هـ. ق به ایران سفر کرد و بعد از زیارت به تهران بازگشت و مدت کوتاهی در شهرری، در جوار شاه عبدالعظیم اقامت گزید.

اساتید

ایشان در نجف نزد مرحوم فاضل شربیانی، شیخ محمد حسن مامقانی، شیخ فتح الله شریعت، آخوند خراسانی، عارف کامل حاج امامقلی نخجوانی و حاجی میرزا حسین خلیلی درس خواند و مخصوصاً از بهترین شاگردان این استاد اخیر به شمار می آمد که در خدمت وی تهذیب اخلاق را تحصیل کرد.

سرانجام کوشش های خستگی ناپذیر مرحوم آیت اللهقاضی در راه کسب علم، کمال و دانش، در سن ۲۷ سالگی به ثمر نشست و این جوان بلند همت در عنفوان جوانی به درجه اجتهاد رسید.

آیت اللهخسروشاهی از علامه ی طباطبائی نقل می کردند که:

کتابهای معقول را خواندم، ولی وقتی خدمت سید علی آقا قاضی رسیدم، فهمیدم که یک کلمه هم نفهمیده ام!

مرحوم قاضی در لغت عرب بی نظیر بود، گویند: چهل هزار لغت از حفظ داشت و شعر عربی را چنان می سرود که اعراب تشخیص نمی دادند سراینده این شعر، عجمی (غیر عرب) است.

مرحوم قاضی در تفسیر قرآن کریم و معانی آن ید طولائی داشت و علامه تهرانی از قول مرحوم استاد علامه طباطبائی می فرمودند:

«این سبک تفسیر آیه به آیه را مرحوم قاضی به ما تعلیم دادند و ما در تفسیر] المیزان [، از مسیر و روش ایشان پیروی می کنیم. ایشان در فهم معانی روایات وارده از ائمه ی معصومین علیهم السلام، ذهن بسیار باز و روشنی داشتند و ما طریقه ی فهم احادیث را که «فقه الحدیث» گویند از ایشان آموخته ایم.»

شاگردان

آیت اللهقاضی طی سه دوره، اخلاق و عرفان اسلامی را با کلام نافذ و عمل صالح خویش تدریس فرمودند و در هر دوره شاگردانی پرورش دادند که هر کدام از بزرگان وادی عرفان و اخلاق محسوب می شوند:

آیت اللهشیخ محمد تقی آملی(ره)

آیت اللهسید محمد حسین طباطبائی(ره)

آیت اللهسید محمد حسن طباطبایی(ره)

آیت اللهمحمد تقی بهجت فومنی(حفظه الله)

آیت اللهسید عباس کاشانی(حفظه الله)

آیت اللهسید عبد الکریم کشمیری(ره)

آیت اللهشهید سید عبدالحسین دستغیب(ره)

آیت اللهعلی اکبر مرندی(ره)

آیت اللهسید حسن مصطفوی تبریزی

آیت اللهعلی محمد بروجردی(ره)

آیت اللهنجابت شیرازی(ره)

آیت اللهسید محمد حسینی همدانی

آیت اللهسید حسن مسقطی(ره)

آیت اللهسید هاشم رضوی کشمیری(ره)

حاج سید هاشم حداد(ره)

و…

فتح باب

آیت اللهقاضی همیشه نماز مغرب و عشاء را در حرمین شرفین امام حسین علیه السلام و حضرت ابوالفضل علیه السلام به جا می آورد. روزی چون به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام می رسد، با خود می اندیشد که تا به حال در مدت این چهل سال هیچ چیز از عالم معنا برایم ظهور نکرده، هر چه دارم به عنایت خدا و به برکت ثبات است.

در راه سید ترک زبانی که دیوانه است، به طرف او می دود و می گوید؛ سید علی، سید علی، امروز مرجع اولیاء در تمام دنیا حضرت ابوالفضل علیه السلام هستند و او آن قدر سر در گریبان است که متوجه نمی شود آن سید چه می گوید! به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام می رود. اذن دخول و زیارت و نماز زیارت می خواند و می خواهد که مشغول نماز مغرب شود.

آیت اللهنجابت می گوید:

«تکبیره الاحرام را که می گوید، می بیند که وضع در اطراف حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام به طور کلی عوض می شود. آن گونه که نه چشمی تا به حال دیده و نه گوشی شنیده و نه به قلب بشری خطور کرده است. قرائت را کمی نگه می دارد تا وضع تخفیف یابد و بعد دوباره نماز را ادامه می دهد. مستحبات را کم می کند و نماز را سریع تر از همیشه به پایان می رساند. به حرم امام حسین علیه السلام نمی رود و به دنبال جایی خلوت به خانه رفته و برای این که با اهل منزل هم برخورد نکند، به پشت بام می رود. آن جا دراز می کشد و دوباره آن حال می آید و بیشتر می ماند. تا اهل منزل سینی چای را می آورد، آن حال می رود. نماز عشاء را می خواند و دوباره آن وضع بر می گردد؛ چیزی که تا به حال حتی به گفته خودش یک ذره اش را هم ندیده است و حالا که دیده، نه می تواند در بدن بماند و نه می تواند بیرون بیاید. دو