پاورپوینت کامل برترین هدف در برترین نهاد;مروری بر زندگی شیخ عبدالله علائلی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برترین هدف در برترین نهاد;مروری بر زندگی شیخ عبدالله علائلی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برترین هدف در برترین نهاد;مروری بر زندگی شیخ عبدالله علائلی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برترین هدف در برترین نهاد;مروری بر زندگی شیخ عبدالله علائلی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۷

حماسه عاشورابه عنوان سندی ارزشمند برای پاسداشت ارزش ها در مقابل ضد ارزش ها، چراغی است که ۱۴ قرن در تاریکی تاریخ بشری می درخشد و کمتر مسلمان آزاده ای است که مرهم آلام فردی و اجتماعی اش را در درمانگاه آرا و اندیشه های امام حسین(ع)نجوید.«شیخ عبدالله علایلی»از مسلمانانی است که به رغم سنی بو دنش با نگاهی نو و فارغ از وابستگی های شناسنامه ای به بررسی ریشه های قیام امام حسین(ع) در کتاب ارزشمند خود به نام «سموالمعنافی سموالذات»پرداخته است.«دکتر محمد مهدی جعفری »این کتاب را تحت عنوان«برترین هدف در برترین نهاد»تر جمه کرده است .پیش از آنکه در گفت و گویی صمیمانه از جزئیات کتاب بپرسیم،برای شناخت بهتر از نویسنده ی کتاب از استاد خواهش کردیم مختصری از زندگی شیخ عبدالله علایلی را شرح دهندکه در ادامه می آید.

شیخ عبدالله علائلی کتاب های ارزشمندی درباره امام حسین تالیف کرده است که «سمو المعنا فی سمو الذات. یا عشقه من حیات الحسین» یکی از این آثار است. این کتاب را در سال ۱۳۲۱ مرحوم شیخ محمد باقر کمره ای که از علمای بزرگ بودند و در شهر ری زندگی بسیار زاهدانه ای داشت و آثار متعددی هم دارد، تحت عنوان «همت والا» یا همت بلند ترجمه کرده و همین یک جلد یا ظاهرا جلد دومی از این کتاب را ترجمه کرده است. بعدها در حدود سال های ۵۰ الی ۵۲، مجموعه سه جلدی این کتاب را دیدم و گرفتم سپس به ترجمه جلد اول پرداختم به خاطر این که آقای کمره ای آن را به زبان قدیمی ترجمه کرده بود. من آن را در اختیار نداشتم، ولی علاقه مند بودم این کتاب را ترجمه کنم. تعریفش را از آقای طالقانی و علامه جعفری و کسان دیگر شنیده بودم که کتاب خوبی است؛ به خصوص که کتاب امام علی ابن ابی طالب که کتابی است تحلیلی و به گفته علامه امینی در جلد سه الغدیر، بهترین کتابی که در مورد امام علی(ع) نوشته شده است، نوشته عبدالفتاح عبدالمفتوح است.(کاری به سنی و شیعه و مسیحی و مسلمان ندارد.) چون آقای طالقانی جلد اول آن را در دو قسمت در سال های ۳۵ و ۳۶ ترجمه کرده بود، علامه امینی در سال ۴۹ خدمت ایت الله طالقانی می رسد و از ایشان درخواست می کند که دنباله این کتاب را ترجمه کنید.

آقای طالقانی می گویند:«من سرم شلوغ است، اما به آقای جعفری گفته ام این کتاب را ترجمه کند و ایشان مشغول هستند.» و علامه امینی در حق بنده دعایی می کنند که فکر می کنم موفقیت بنده در ترجمه این کتاب از دعاهای ایشان بوده است. به هر حال من مایل بودم در مورد امام حسن(ع) و امام حسین(ع) چنین کتاب هایی پیدا و ترجمه کنم که به این کتاب رسیدم. مشغول ترجمه جلد اول بودم که در سال ۱۳۶۴، مقاله ای به نام العرفان در مجله ای که در دمشق منتشر می شد از عارف حسین که او هم از دانشمندان اسلامی سوریه است، دیدم. شخصی به نام دکتر فایض طرحینی، استاد دانشگاه صیدا، مقاله ای تحت عنوان علائلی و نظریه تاریخی نوشته بود. در آنجا دیدم که ایشان درباره نوشته علائلی درمورد تاریخ نظر مخصوص دارد و با نظر دیگران در مورد تاریخ بسیار متفاوت است.

علاقه مند شدم شرح حال علائلی را بدانم. نامه ای نوشتم به آقای طرحینی و آن را به رایزن فرهنگی ایران در دمشق دادم که نامه را به ایشان برسانند. بعد از مدتی نامه ای از بیروت رسید که دو جلد کتاب بود. یکی شرح حال علائلی و دیگری شرح حال شیخ احمدرضا که معجم مدح اللغه را نوشته که در نوع خودش بی نظیر است. به هر حال معلوم شد که آقای طرحینی شیعه و استاد دانشگاه صیدا است، خدمت آقای علائلی رفته و هفتاد ساعت یا بیشتر نوار از ایشان پر کرده اند و شرح حال شان را از زبان خودشان شنیده اند و آثارشان را هم در این جا آورده اند و تحلیل کرده اند. ایاشن می گوید:… پدر عبدالله علائلی، حاج عثمان علائلی، در بیروت به کار تجارت مشغول بود و در سال ۱۸۹۴ میلادی با دختری از آل کبّی به نام نفیسه ازدواج کرد. این دختر در چند رشته از علوم آن زمان تحصیل کرده بود و تا هنگام ازدواج در مدارس عثمانی تدریس می کرد.

این زن شش دختر و دو پسر به همسرش تقدیم کرد. شیخ عبدالله که از همه آن ها کوچک تر بود در شب برافروخته شدن آتش جنگ جهانی اول در نوامبر سال ۱۹۱۴ متولد شد. ایشان با این که پدر ثروتمند و مادر تحصیل کرده ای داشت، در فقیرنشین ترین منظقه بیروت زندگی می کردند؛ از این رو، این محله فقیرنشین بیروت نیز مانند سایرکشورهای شیعه و شیعه نشین عرب که تحت سلطه عثمانی بودند، سخت مورد ظلم و اجحاف قرار می گرفت. علائلی درباره اسمش می گوید این کلمه علی یی است. لو در ترکی علامت نسبت است. از این جهت می گوید یعنی علوی ، علی زاده. ما از اولاد امیرالمؤمنین هستیم، اما در طول تاریخ به ظاهر سنی شده ایم.

در اول کتاب هم قصیده ای دارد به نام اشک سنی بر حسین. به هر حال ایشان در آن محله و در نتیجه رنج ها و فقر هایی که در نتیجه جنگ جهانی اول بر لبنان و همه جهان اسلام وارد شد با محبت و عشق به مستضعفان پرورش یافت و بزرگ شد و خودش را از مستضعفان جدا نمی دانست. بالاخره در دوران کودکی به همان مدارسی که در بیروت بود، می رود و درس می خواند. اومی گوید: «پدرش در ۵ سالگی او را به مکتب خانه برد، لیکن روش نادرست معلم باعث شد پدرش او را به مکتب خانه دیگری و از آن جا به سومین مکتب خانه، در کمتر از یک سال منتقل کند.» وجه مشترک هر سه مکتب خانه، کتک زدن های مفصلی بود که به این طفل ۵ ساله وارد می شد. و بالاخره سال بعد به مدرسه الحرش که جمعیت مقاصد اسلامی در سال ۱۹۱۷ تاسیس کرده بود و در آن به روش جدید تدریس می شد، رفت. علائلی در این مدرسه مقدمات عربی و فرانسه و جغرافیا و تاریخ را فراگرفت، اما چهار سال بیشتر در این مدرسه تحصیل نکرده بود که پدرش بیروت را ترک کرد و در سال ۱۳۲۴ برای تجارت به قاهره رفت. علائلی هنگامی وارد قاهره و به تحصیل مشغول شد که نهضت فکری جدید مصر به اوج خود رسیده بود.

اوایل قرن بیستم، حدود ۱۹۲۰ و قبل از آن نیز سیدجمال الدین رستاخیزی به پا کرده بود. بعد از او شیخ محمدعبده بود با اصلاحاتی که در الازهر ایجاد کرد، آن را از یک مدرسه سنتی عقب افتاده به یک دانشگاه مدرن که پابه پای دانشگاه های معتبر جهان حرکت می کرد و علاوه بر علوم قدیمه، علوم جدیده حتی علوم نظامی در آن تدریس می شد، تبدیل کرد.

علائلی متعلق به عصری است که در آن جنبش فکری جدیدی موسوم به حزب الوعد تاسیس می شود و سعد ذقلول و امثال آن با استبداد سلطنتی که ابتدا مستعمره انگلیس بود و در سال ۱۳۲۰ یک استقلال ظاهری به مصر دادند، مبارزه می کنند و در نتیجه آن، ملک فاروق اول پادشاه مصرمی شود ولی باز هم شدیدا وابسته به انگلستان است. حرکت فکری سعد ذقلول انگیزه ای شد که سال ها بعد اخوان المسلمین هم احساس کردند که جنبش مذهبی تشکیلاتی لازم دارند و این تعبیر خود شیخ عبدالله علائلی است که من در آن یک حرکت اسلامی، مصری، فرعونی دیدم. حرکت اسلامی که جنبه مذهبی داشت. مصری جنبه ناسیونالیستی داشت برا