پاورپوینت کامل پریشانی شیرین;گفت و گو با مهدوی مؤید درباره کتاب « حسینِ علی» ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پریشانی شیرین;گفت و گو با مهدوی مؤید درباره کتاب « حسینِ علی» ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پریشانی شیرین;گفت و گو با مهدوی مؤید درباره کتاب « حسینِ علی» ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پریشانی شیرین;گفت و گو با مهدوی مؤید درباره کتاب « حسینِ علی» ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۷

اشاره:

شور و شیدای عاشورایی سال هاست که بهانه ای برای دلگردی های شاعران شیعی است.این پریشانی شیرین که نظم ونثر های زیبا و درد مندانه ای را به همراه داشته است،زینت بخش ادبیات و تسلابخش دل هایی است که در سوز و گداز عاشورا می سوزند .«مهدوی موید» که به گفته ی خودش در مجالس روضه ی اباعبدالله (ع) و با دعا ، مفاتیح و لالایی آمیخته با گریه های شبانه ی پدر و مادر پرورش یافته از شاعران چیره قلبی است که آثار ارزشمند ش علاوه بر حسن ، به زیور تولای اهل بیت (ع) آراسته است و مقبول طبع صاحب نظرانی است که گفت و گوی ذیل به پیشنهاد و امر آن ها انجام شده است.

کتاب حسین علی یک روایت ادبی مبتنی بر نگاه مؤمنانه بر واقعه عاشوراست یا با یک اصول علمی و مبتنی بر روشی خاص تدوین شده ونهایتادر یک قالب ادبی ریخته شده است؟

ـ من یک بچه مسلمان و شیعه هستم که در یک خانواده شیعه با نغمه های حسینی پرورش یافته ام. اهل تحقیق و علم و دانش نیستم، خیلی ساده در یک شرایطی قرار گرفتم و شخصی از من چیزی خواست و این گونه شد. شخصی که اصلاً نمی داند شنا چیست و از دریا به شدت می ترسید در دریا افکنده شد و این گونه شد و رسید به چنین کرانی.

برای تألیف این کتاب از چه منابعی استفاده کرده اید و معیار شما برای گزینش آن منابع چه بوده است؟

ـ یک آقایی که در قم است و از بزرگان ادب معاصر است یعنی آقای« رضائی نیا» که شاعر است و اهل گیلان و کتاب های زیادی در زمینه شعر معاصر دارد به من نیز محبت دارد و در آن موقع از مسئولین صدا و سیما در رشت بود. ایشان بانی خیر شد و در زمان تصدی مرکز «سید سهری» اصرار کردند که من کاری برای آقا اباعبدالله بکنم تا برای رادیو ضبط شود. آن ها اصرار می کردند و من قبول نمی کردم. اصرار آن ها چند ماه طول کشید و بعد قطع شد. تا این که دوباره صدا و سیمای گیلان به من زنگ زد بیایید برای ضبط ، ما کار را آماده کرده ایم. گفتم چشم و فردا می ایم. . در واقع بچه ای با موسیقی و روضه ی اباعبدالله ، با نماز شب ، دعا ، مفاتیح و لالایی کودکانه همراه گریه های شبانه ی پدر و مادرش پرورش پیدا می کند و چنین کاری را انجام می دهد. من بلند شدم و حالم منقلب شد. شروع کردم در سالن روضه خانه مان قدم زدم و نوشتم که «یا الله این زمینی های زمین نبود که برادر والاقد و والاگهر حسین …». این اولین جمله فصل اول است. سپس کتاب هایی از قبیل همین کتاب های معمولی را خواندم و چیزهایی نوشتم و ضبط شد و در روزهای دهه محرم روزی دو ربع ساعت پخش می شد. بعد از محرم به من گفتند این مطالب را چاپ کن. همین فشار را برای این کار آوردند. دیدم که منبع می خواهم. شروع کردم به جمع آوری منبع. یک سال رفرنس جمع کردم. از کتب سنی ها و … . وقتی نشستم برای نوشتن دو هدف را به کارم اضافه کردم. یک نگاه این که این هایی که به هر دلیلی در این ده، بیست سال از این گونه واژگان نظیر حسین ، علی و… انقطاع پیدا کرده بودند ، احتمالا الان دم از ناسیونالیسم می زنند. یک وقتی من یک شاعر معاصر آوانگارد بودم و با این ها رفت و آمد داشتم و این ها را می دیدم. گفتم این ها را یک جور با زبان منهزم کنم. سعی کردم زبانم یک زبان فارسی باشد. من اصلا صلاحیت در زبان فارسی ندارم و لی سعی کردم به فارسی باشد. لحاظ دوم هم این بود که سعی کردم جنبه پژوهشش هم قوی باشد. هرچند من حسی و شاعر هستم ولی خواستم نگاه تحقیقی داشته باشم و در نهایت کار را به شکل کولاژمانندی که خدمت شما هست انجام دادم. به من هم گفته شده است که زبانش متکلف است. اما من می خواستم این طور باشد و می خواستم همان دوستان این کار را ببینند.

بعضی از اساتید ریشه عاشورا را در سقیفه و بعضی در فتوحات پس از اسلام می دانند. شما اشاره کرده اید به «پایه های شاه گونگی بنی امیه». ایا منظورتان این است که شما هم ریشه های عاشورا را در چنین چیزی می بینید؟

ـ یقیناً این طور می بینم اما زبان توان آن را ندارد. و من صلاح ندانستم که این بخش باز شود. به گمان من عده ای اصلاً مسلمان نشدند و در مقابل اسلام ایستادند و نتوانستند مسلمان شوند و نخواستند مسلمان شوند. آن مرز عظیم اسلام این ها را فراگرفت و ناچار شدند به لباس دوست درایند. یعنی گرگ هایی بودند که لباس میش پوشیدند. نگاه من چنین نگاهی است که ریشه ی این موضوع از زمان حضرت رسول است. مخالفت این ها با خدا و حضرت رسول است و تجسم این مخالفت با علی است و کسی که الان دست آویز شده و انتخاب شده آقا اباعبدالله است. این ها می خواهند کار را تمام کنند. همان حرفی که امام سجاد زد ؛ عربی نزد امام رفت. از امام پرسید، یزید پیروز شد یا حسین. گفت موقع اذان به صدای اذان گوش کن می فهمی چه کسی پیروز شد. معنای این سخن این است که آقایان می خواستند اصلاً قضیه را جمع کنند منتهی به عکس شد. می بینید اسلام اصلاً بدون حسین بن علی جایی گسترش پیدا نمی کرد.

در باره تحقیقاتی که درباره ی ا هداف امام صورت می گیرد، دو تقسیم بندی داریم. یکی تفکرمرحوم «شریعتی» و در مقابلش تفکر« صالحی نجف آبادی» است. شما اشاره کرده اید که «یگانه هدف شهید دین بازداشتن بدعت گری های امویان و ایستادگی در برابر زندگی یابی دوباره جاهلیت بود تا با این بازداشت و بازدارندگی زنگار پلشتی ها را از چهره ی نورانی و پاک اسلام بزدایند.» ایا این به نوعی تایید تفکر مرحوم شریعتی است یا شما راه سومی را برای نوع تفکر خود قائلید؟

من از هر دو، مقداری خوانده ام اما آنی که هستم این است که من فکر می کنم بخش عظیمی از نگاه هر دو صحیح است ولی کلیت نگاه هر دو را به صورت صد در صد تایید نمی کنم و مانعی هم نمی بینم که کسی مثل امام در یک لحظه مأمور تشکیل حکومت باشد و در عین حال در روز عاشورا هم به خاطر انجام رسالت الهی صورتش گل انداخته و عین خیالش نباشد و هم به شدت به عنوان یک آدم زمینی نگران خانواده باشد.

اساسا چنین تقسیم بندی ای را صحیح می دانید؟

ـ خیر

در بخشی از کتاب به تاریخ طبری، ارشاد، مقتل خوارزمی و لهوف استناد کرده اید، در حالی که اخیرا تشکیک هایی به محتوای مطالب این کتاب ها شده است مثلا در حضور حضرت علی اصغر(ع) و حضرت رقیه(ع)در کربلا تردید هایی وجود دارد ؛ تا چه اندازه این تردید و تشکیک ها را قابل اعتنا می دانید؟

ـ قلم در دست ما نبوده است. قلم در دست اهریمن بوده است. ما معصومینی داشته ایم که صاحب رسالت بوده اند. اغلب در فشار بودند و امور مهمی داشتند. امام باقر (ع) در عاشورا ۴ ساله بود، یک کودک عرب که قرار بوده امام شود این یعنی ۴۰ ساله الان ما. امام صادق و ایشان و امام سجاد و امام رضا نقل هایی در مورد عاشورا دارند. نقل هایی که ما باور داریم از این هاست. این ها را می گیریم و منطبق می کنیم با سخنان افراد در آن سو. من به این معتقدم که وضعیت این گونه بوده است که امام باقر می گوید این ها درد آهن را درنمی یافتند.در یک شبه تقسیم بندی ظاهری می بینیم که حسن (ع) محمد ی تر از حسین (ع)است و حسین علوی تر است. گویی روش های حسن (ع) در ظاهر انطباق ب