پاورپوینت کامل مصلحت های اصلاح ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصلحت های اصلاح ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصلحت های اصلاح ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصلحت های اصلاح ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۷۴

بهانه گفت و گو با حجت الاسلام سید ابوالقاسم حسینی(ژرفا) گفتار وی شد در جمع مخاطبان هر هفته ای چهل منزل تا اربعین، برنامه ای که مرکز مطالعاتی و راهبردی خیمه آن را تدارک دیده و حالا به میانه راه رسیده است. با وی که متولد هفتم خرداد ۱۳۴۱ است و از ۱۳۵۹ به کسوت طلبگی علوم دینی درآمده در حالی سخن گفتیم که منظر ارایه شده وی در سخنرانی اش نسبت به عاشورا و زوایای اجتماعی آن مورد نقد و نظر بسیاری قرار گرفته است. او در حوزه دانشگاهی دارای درجه کارشناسی ارشد حقوق بین الملل از دانشگاه شهید بهشتی است.

درباره ریشه های اغراق و تحریف برخی از واقعیت های تاریخی، دلایل متفاوتی مطرح شده است. اغراق و تحریف در حوزه مناسک دینی و آیینی، وجهی دیگر نیز پیدا می کند.

تحلیل شما در این باره چیست؟ منشا تحریف در این حوزه کجاست و تا کجا می رود؟

در این باره می توان واقعه عاشورا و نقل قول های مختلف از آن را نمونه مناسب و قابل مطالعه دانست. در این حوزه، برخی ذاکرین و مداحان، اغراق ها و تحریفاتی را بیان می کنند که کم و بیش، همه از آن ها آگاه هستند. فقط آن ها، آگاه نیستند. همان طور که اشاره شد، این نوع معرفی عاشورا، منشا و ریشه ای دارد. در تحلیل دقیق این جریان باید به منابعی که مداحان به آن ها مراجعه می کنند، بیشتر توجه کنیم و ببینیم که سند حرف های ذاکرین و واعظان، چه منبعی است. ریشه این بزرگ نمایی ها، در آثار علمایی است که از صفویه به بعد، حضوری چشم گیر و تاثیری به سزا در این زمینه داشته اند.

همان تشیع صفوی که هدف اش، استفاده نادرست از برخی مفاهیم دینی بود؟

بله، منشا خیلی از مشکلات یاد شده، حاکمان صفوی بودند. زمانی که شیعه، از سوی آنان، مذهب رسمی کشور اعلام شد، بهره برداری از مذهب به نفع حکومت نیز اوج گرفت. آنان، تشیع را ابزاری برای همراه کردن توده ها با منویات خود می دانستند.البته ممکن است از این ره گذر، کار مثبتی هم، انجام شده باشد، اما هدف اصلی آن ها، استفاده ابزاری از شیعه بود. شیعه باید در مقابل عثمانی ها که سنی بودند، صف آرایی می کرد. به همین دلیل، تشیع در خدمت دستگاه حکومتی آن زمان قرار گرفت. اسلام، با تاثیر آن فضا، به آموزه های مذهبی خاصی، منحصر شد. از این رو، برای آن ها مهم نبود شیعه، حق است یا نه.بلکه سعی داشتند از این مذهب، استفاده سیاسی کنند.

برای رسیدن به این هدف باید مذهب نیر متناسب با اهداف حاکمان تنظیم می شد.

نتیجه این تغییرات در مذهب چه بود؟ مهندسی جدید مذهب در زمان صفویه، چه بلایی بر سر بنیاد مذهب آورد؟

بدین ترتیب وزن عناصر موجود در مذهب، به نفع حاکمیت، تغییر کرد. یک سری آموزه ها، بر بعضی از مفاهیم، غلبه کرد و در مقابل، برخی عناصر دینی، تضعیف شد تا مذهب جدید بتواند به عنوان یک ابزار قدرت مند، مطرح باشد. به عنوان مثال، در همان بیان مشهور پیامبر که «حدیث ثقلین» است، قرآن، ثقل اکبر و عترت، ثقل اصغر است، اما بعد از صفویه، این نسبت، به هم خورد. به نحوی که سهم قرآن، کمتر شدو برخی از مفاهیم آن، رو به فراموشی رفت. نمونه دیگر آن، نگاه به عاشورا در این دوره است. اگر به ترکیب بند مشهور « محتشم کاشانی» توجه کنید، متوجه خواهید شد که اشعار او نیز با تاثیر از همان مذهبی است که بسیاری از عناصرش، نامتوازن است. به تعبیر دیگر، کفه عقل گرایی و آرمان گرایی، سبک تر شد و کفه عواطف مذهبی متبلور در عزاداری ها، سنگین تر.

با این توصیف، یکی از قربانیان نگاه نامتوازن به مذهب، واقعه عاشوراست.

همین طور است. در بحث شعر عاشورایی، با تاثیر این عواطف، تعزیه و شعر و نوحه، جدی تر و جنبه های تئوریک عاشورا، کم رنگ تر شد. عالمان این دوره هم، به این بخش، بیشتر توجه می کنند و مداحان و واعظان نیز با تاثیر گرفتن از آن ها، به عواطف مذهبی، بیشتر توجه می کنند. مثلا حدیث « اگر بر حسین بگریید، همه گناهان محو می شود»که بسیار معروف شد؛ اگر به این حدیث در چرخه سایر آموزه ها نگاه کنیم، منطقی است، اما اگر بدون عقبه تئوریک آن بررسی شود، نتیجه منطقی و معقولی ندارد. حدیث مذکور، ناظر به فرض های خاصی است. اگر با دل سالم به سوی حسین که سفینه نجات و چراغ هدایت است،برویم و اشک بریزیم، در اثر آن اشک ریختن،بسیاری از گناهان محو می شود. اگر فقط مسایل عاطفی مطرح شود، بدیهی است که اشک بر حسین (ع) هم، نتیجه خاصی ندارد. طبیعی است وقتی عالمی، این تفکر را تبلیغ می کند، مداح هم یک پله بالاتر می رود و می گوید: « چه اشکال دارد چند روایت هم من برای حسین که مقرب انی درگاه است، بسازم تا مردم، بیشتر اشک بریزند.» به این ترتیب، درباره عاشورا، بیش از پیش، اغراق می شود.

اغراق در برخی از مفاهیم و وقایع، هم چون عاشورا، زمینه ساز، مشکلات دیگرینیسز هست که در جوامع مختلف، شکل متفاوتی دارد. در ایران چه مشکلاتی به وجود آمد؟

نگاه نامتوازن به مذهب و نگاه اغراق آمیز به عاشورا، با نوعی عصبیت و افراط و تفریط همراه شد. دلیل آن نیز همان طور که گفته شد، صف آرایی در مقابل دشمن خارجی بود. از این رو،نوعی از تشیع رایج