پاورپوینت کامل مسلمانی قصه نیست ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسلمانی قصه نیست ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسلمانی قصه نیست ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسلمانی قصه نیست ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۶۶

«ما چقدر مسلمانیم»، یا شاید بهتر باشد پرسش ویژه ی این شماره را به گونه ای دیگر مطرح کنیم: «من چقدر مسلمانم؟» شاید برای هریک از ما پاسخ دادم به این پرسش زمان زیادی بخواهد. چون برای پاسخ دادن به آن باید تعریف مسلمان آرمانی را بدانیم و سپس ویژگی های مسلمان آرمانی را با آن چه از خود می دانیم، منطبق کنیم تا بتوانیم جوابی اگرنه کاملاً دقیق دست کم صحیح به این پرسش بدهیم.

ما نمی خواهیم در این نوشته پاسخ هایی که هریک از خوانندگان به این پرسش می دهند را بررسی کنیم. بلکه می خواهیم از راهی دیگر به مسئله ی «اندازه ی مسلمانی» بپردازیم و آن، تحلیل و واکاوی این پرسش است: «من چقدر مسلمانم؟» این پرسش، چرا و چطور مطرح می شود؟ چرا این پرسش، پرسشی منطقی به نظر می رسد؟ این پرسش، چه نکته ی پوشیده ای در خود دارد که ما را به فکر می اندازد؟

برای بررسی این نکته باید دو مسئله را در نظر گرفت، یکی نگاهی اجمالی و کلی به مقوله ی تشکیک در متن نصوص دینی و معرفت اسلامی است، چون باید دید ایا متون دینی ما، مسلمانی را مسئله ای مشکک دانسته اند و اسلام را نه امر مأخوذ به رتبه، بلکه امری سلبی / ایجابی می دانند؟ دوم این که مشکک بودن مسلمانی امری اجتماعی است؟ به عبارت دیگر باید دید مسلمانی چگونه در جامعه تفسیر می شود و چه تصوری از مسلمان و مسلمان تر در جامعه وجود دارد؟ نمی توان انکار کرد وقتی پرسش «من چقدر مسلمانم» به ذهن هر یک از ما می اید، تسلط و حضور ملاک های جامعه شناختی پررنگ و تاثیرگذار است.

تشکیک اسلام در نصوص دینی

الف) قولو لا اله الله تفلحوا

شعار اصلی پیامبر اسلام، در آغاز دعوت به دین اسلام بود. همه ی ما با این شعار و تفسیرهای متفاوت و متنوعی که از آن یاد شده، آشناییم، اما شاید به این نکته توجه نکرده باشیم که آن چه در این شعار مطرح می شود، حالت تشکیکی ندارد. نمی توان گفتن لااله الا الله را دارای رتبه و مقدار و میزان دانست. شعار پیامبر اسلام و دعوتش ساده بود و دعوت شوندگان دو راه بیشتر پیش رو نداشتند، یا به وجود خداوند یگانه اقرار می کردند و به جبهه ی اسلام وارد می شدند و یا دعوت پیامبر گرامی اسلام را رد می کردند و به جبهه ی کفر می پیوستند.

مرز میان کفر و اسلام بنا بر همین شعر بنیادین پیامبر گرامی، مرزی قاطع، مشخص و غیر تشکیکی است. هرکسی در دنیای اسلام و در بدو آشنایی با مسلمانان باید به ناچار در یکی از این دو حوزه قرار گیرد؛ یا در حوزه ی کفر و یا در حوزه ی ایمان.

اگر این شعار را مبدأ مفهوم مسلمانی بدانیم، آن گاه می توانیم قدم به قدم و سطح به سطح پیش برویم و ببینیم با توجه به آن که همه ی ما، دست کم با گفتن همین لااله الا الله در دایره ی مسلمانی جای گرفته ایم، مسلمان تر بودن چه معنایی می تواند داشته باشد.

ب) یا ایها الذین آمنوا آمنوا

«ای کسانی که ایمان آورده اید، ایمان بیاورید.» این جمله از کتاب مقدس قرآن، شاید از جهتی یکی از بلندترین فرازهای کتاب آسمانی ما باشد. این جمله همان طور که از ظاهرش هم پیداست، پارادوکسیکال به نظر می رسد. تناقضی که در ظاهر کلام پیداست، نکته های فراوان دارد. «ایمان» آوردن مؤمنان شادی بهترین شاهد باشد بر این که به محض ورود فرد به دایره ی اسلام، ایمان به عنوان گوهر اصلی دیانت، مفهومی تشکیکی می شود، یا دست کم به دو رتبه تقسیم می شود. اگر بخواهیم ساده تر بگوییم، این ایه از تقسیم مسلمانان به دو بخش خبر می دهد: «مؤمنانی که ایمان آورده اند.» و «مؤمنانی که هنوز ایمان نیاورده اند.» و دسته ی اول باید به سمت دسته ی دوم بروند. این جاست که برای نخستین بار، یک مسلمان می تواند از خود بپرسد: «من چقدر مسلمانم؟» و مسلمانی اندازه پیدا می کند.

ج) ان اکرمکم عندالله اتقاکم

«همانا گرامی ترین شما نزد خداوند، پرهیزگارترین تان است.» سومین مرحله ی تشکیک ایمان، این بار نه در حوزه ی «مسلمان تر» بودن بلکه در حوزه ی «متعالی تر» بودن مطرح می شود. پیامی که این ایه برای ما دارد، این است که اگر می خواهید نزد خداوند گرامی تر باشید، از خدا پروت کنید، از او بترسید و همیشه او را در نظر داشته باشید. تقوا در زبان عربی، هر سه معنی را دارد. این جا دیگر نه بحث از مرز میان کفر و ایمان مطرح است و نه سخنی از دودستگی میان مسلمانان به میان می اید، بلکه خداوند به تصریح، از «گرامی تر» بودن «اتقیا» نسبت به مسلمانان عادی سخن می گوید. قابل توجه تر این که حتی در این جا، خالق متعال از پاداش بیشتر اتقیا سخن نمی گوید، بلکه آنان را به گرامی تر بودن نزد خداوند وعده می دهد.

از این مرحله به بعد، ما دیگر با تکلیف دینی یک مسلمان روبه رو هستیم که مسلمان را در سلوک تعالی قرار می دهد و خداوند بنا بر نص صریح قرآن، تعالی بشر را در پرتو «خداترسی» تفسیر می کند. انسان با رعایت تقوا می تواند به نیاز خود برای «رسیدن به کمال» پاسخ دهد. پرسش محوری ای که در این جا مطرح می شود و در این فرصت کوتاه حتی می توان به جوانب مختلف آن نیز پرداخت، این پرسش است که ایا می توان با استناد به این فراز از کتاب آسمانی قائل به این نکته شد که اتقیا مسلمان تر نیز هستند؟

ایا سلوک مسلمان در راه تقوا او را مسلمان تر نمی کند و وی را فقط به مسلمانی کمال یافته تر تبدیل می کند؟ این پرسش جوانب و ابعاد متفاوتی دارد که شاید مهم ترینش این نکته ی اساسی باشد که در ذهن عموم مسلمانان انسان متعالی تر انسان مسلمان تر نیز هست. سرچشمه ی این تصور چیست؟ ایا مسلمانی به این معنا و با توجه به آن چه گفتیم، باید مفهومی تشکیکی تلقی شود؟ متعالی تر بودن، مثل متقی تر بودن امری فردی و نه اجتماعی است. فرد پرهیزگارتر، رشد بیشتری داشته و برای رشد و تعالی افراد جامعه اش نیز تلاش می کند اما مسلمان تر بودن، مفهوم دیگری است که ناظر به جایگاه اجتماعی فرد است. به عبارت دیگر این مفهوم در طبقه بندی اجتماعی نیز استفاده می شود.

د) جمع بندی

در مقام جمع بندی می توان گفت نصوص دینی ما دست کم در سه سطح قائل به رتبه بندی افراد شده اند. در سطح نخست، میان مسلمانان و کفار، تفاوت بنیادین وجود دارد. در سطح بعدی، میان مسلمانان لسانی و مسلمانان واقعی و در سطح سوم، مسلمانان به صورت یک طیف در منازل مختلف کمال و تعالی و تقوا رتبه بندی می شوند. در سطح نخست، تفاوت میان مسلمانان و کفار، تفاوتی همه جانبه و مشخص است. در سطح دوم، میان مسلمانان، تفاوتی از نظر درجه ی ایمان شان به وجود می اید و بالاخره در سطح سوم، میزان تقرب است که باعث تفوات میان آنان می شود.

تشکیک در مسلمانی در جامعه از دیگر سو، در جامعه تعریفی از مسلمانی وجود دارد که تاثیرش در تصوری که ما از مسلمانی خود داریم، اگر بیش از تاثیر نصوص دینی نباشد، کم تر نیز نیست. اگر بخواهیم در تناظر با آن چه در مورد