پاورپوینت کامل عشقبازان چنین، مستحق هجرانند; گزارشی از سفر کربل ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عشقبازان چنین، مستحق هجرانند; گزارشی از سفر کربل ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عشقبازان چنین، مستحق هجرانند; گزارشی از سفر کربل ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عشقبازان چنین، مستحق هجرانند; گزارشی از سفر کربل ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۷

سفر به دیار کربلا، سفر بسیار عظیمی است و هر زائری – اگر اندکی چشم بروی حقایق بگشاید – می تواند دقیقاً آن حادثه ی عظیم را – اگر چه بظاهر ۱۴۰۰سال از آن می گذرد – بطور محسوس درک کند و عمق مصیبت را احساس نماید.

سفر ما به دیار کربلا آمیزه ای از شوق و احساس شعف، و همراه با تحمل سختی های راه بود، که شرح آن در این مختصر نمی گنجد. امّا آنچه مرا وادار به نوشتن این سطرها نموده حقایق تلخی است که در مدت این سفر، طعم آن را چشیده و ناباورانه آن را دیده ام. شاید بسیاری از زائران محترم به خاطر آن که این سفر را نوعی سودا با معشوق خویش می دانند هرگز – به خاطر رعایت حریم ها – به خود اجازه ندهند این حقایق تلخ را به زبان آورند و آن را به عهده ی خود ارباب بگذارند؛ امّا از آنجا که من بی توجهی به این مسایل را همراه با نوعی خطرات اجتماعی و فرهنگ سازی غلط و انحرافات عمیق می دانم، نمی توانم در قبال آن بی تفاوت باشم و در این مختصر، صرفاً به صورت کلی به برخی از این موارد اشاره می نمایم.

۱- پیاده روی به سمت کربلا مسلماً با خطراتی همراه بوده و هست؛ چه بسیار از زائرانی که صرفاً به شوق زیارت آقا ابی عبداللّه رخت سفر بسته و عازم می شوند امّا در این میان، معدود افرادی هم هستند که بصورت هیأتی و ظاهراً جهت همراهی با هم و به تعبیر بهتر، نوعی رفیق بازی و به تعبیری تلخ تر، نوعی چشم و هم چشمی(!) عازم این سفر می شوند… امیدوارم که حدس این حقیر، کاملاً اشتباه باشد.

۲- تعدادی از زائران مشغول سنگ و گل می شدند و دل به ظواهر حرم بسته بودند. این را می شد از افراطهایی که در امر فیلم برداری و عکاسی که داشتند بخوبی حس کرد. بسیاری از زائران نیز از این وضع گله مند بودند که چرا حال خوش آنان در خلوت با دوست را عده ای با بی معرفتی – و به تعبیر منصفانه تر، با بی توجهی – برهم می زنند…

۳- بی توجهی به امر نماز، تلخ ترین واقعیتی بود که متأسفانه در برخی زائران دیدیم. زائری که با پیاده روی و تحمل سختی به سمت حرم اربابش حرکت می کند باید نماز را نوعی تجدید روحیه و تقویت بنیان جسم و روح خود بداند نه این که… بگذریم!

ای کاش این حقیقت به همین اندازه، تلخی داشت. امیدوارم هیچ زائری، آنچه من دیدم ندیده باشد؛ تا بتوانم برای خودم توجیه کنم که حتماً در خواب بوده ام و ذهنیّات است و… هنوز باورم نشده، دیده ب