پاورپوینت کامل ز شوق، بی خبر از خویش و از ولای تو مستم ; مصاحبه با شاعر اهل بیت، حبیب چایچیان (حسان) (بخش آخر) ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ز شوق، بی خبر از خویش و از ولای تو مستم ; مصاحبه با شاعر اهل بیت، حبیب چایچیان (حسان) (بخش آخر) ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ز شوق، بی خبر از خویش و از ولای تو مستم ; مصاحبه با شاعر اهل بیت، حبیب چایچیان (حسان) (بخش آخر) ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ز شوق، بی خبر از خویش و از ولای تو مستم ; مصاحبه با شاعر اهل بیت، حبیب چایچیان (حسان) (بخش آخر) ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

اشاره: در شماره ی قبل، قسمت نخست مباحث نشست صمیمانه و گفت و گوی ما با شاعر آل اللَّه، جناب حبیب چایچیان (حسان) از نظرتان گذشت، گفت و گوی ما با ایشان برای خودمان بسیار آموزنده و جالب بود؛ امیدواریم شما نیز از آن بهره برده باشید. در پایان این گفت و گو، جناب حسان، محبّت فرموده، از هر یک از کتابهای چاپ شده ی خود نسخه ای را به رسم یادبود به دفتر نشریه ی خیمه اهدا نمودند و اجازه دادند تا به مناسبت از شعرهایشان در مجله استفاده کنیم. پشت هر کتابی که امضا می نمودند با تواضع از ما و خوانندگان نشریه التماس دعا داشتند و متقابلا ما نیز از درگاه خداوند متعال برای شما خوانندگان، توفیق و سعادت وبرای این شاعر گرانقدر و دلسوخته، آرزوی طول عمر با برکت همراه با صحت و عافیت داریم. گفت و گوی ما با «حسان» فراتر از همه ی تجربیات، خاطرات و درسهای زندگی، به ما درس «اخلاص» و «تواضع» داد. امیدواریم درج این گفت و گو برای شما نیز، توشه های معنوی فراوانی را به ارمغان آورد.

خیمه: پدر، نقش مهمی در موفقیت فرزند دارد؛ از پدرتان برایمان بگویید.

– شما می خواهید حافظه ی مرا امتحان کنید؟! پدرم در سن ۴۱سالگی بعد از خواندن زیارت عاشورا و دو رکعت نماز زیارت در حالیکه از سجده بلند می شد، به رحمت خداپیوست. مرگ او در حکم یک ضربت خیلی ناگوار و ناگهانی برای من بود، شاید مصلحت هم این بود؛ چراکه گمان می کنم برای شکوفا شدن طبع هر شاعری، گاهی اوقات بعضی ضربات احساس برانگیز لازم باشد؛ خلاصه شاید همین فوت ناگهانی ایشان، طبع شعر مرا بیش از پیش شکوفا کرد.

خیمه: فکر می کنید کدام از اشعارتان مورد قبول واقع شده است؟

– شما کم کم مرا به جایی می کشانید که دلم نمی خواهد از آن بگویم (مکث) شاید اینگونه پوشیده، بشود گفت: نمی گویم چه عنایتی شده، تا مبادا خودستایی شده باشد، امّا یکی از اشعار حافظ را تضمین کردم در مدح حضرت علی (ع) این اتفاق در شب ولادت حضرت امیر (ع) افتاده است؛ جریان خیلی عجیب بود. مطلع شعر حافظ این است:

ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو

زینت تاج و نگین از گوهر والای تو

به عقیده ی من، حافظ این شعر را صد در صد برای شخص امیر المؤمنین گفته است در ابیات بعدی نشانه ی آن هست. من با توسّل به امیر المؤمنین به هر بیت حافظ، سه بیت اضافه کردم و به عبارتی آن را تضمین کردم:

ای بهار جاودانی، صورت زیبای تو

ای عطای آسمانی، نطق روح افزای تو

ای بقا و نیستی در قید یک امضای تو

ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو

زینت تاج و نگین از گوهر والای تو…

خیمه: به جوانهایی که قصد دارند در مسیر ابراز عشق به اهل بیت به شاعری بپردازند چه توصیه ای دارید؟

– اینکه کوشش کنند بهترین شعر را از لحاظ ادبی بگویند، در جائیکه لائیک ها هستند، کمونیست ها و بهائی ها ومخالفان اسلام هستند، شعر شاعر شیعی باید بهترین شعر باشد؛ چه از نظر قالب، چه از نظر محتوا؛ اگر شعرشان ضعیف باشد، دشمنان همان را مبنا قرار می دهند برای کوبیدن دین… به جوانهای عزیز توصیه می کنم جوری شعر بگویند که نشود از آن سوء استفاده کرد. با الفاظ به دقّت برخورد کنید؛ گول الفاظ زیبا را نخورید؛ مواظب باشید مبادا از نیّت پاک شما استفاده ی ناپاک کنند. خود من خیلی دقّت دارم مثلا اگر «شراب» را در شعرم آورده ام، «ساقی» را بکار برده ام، جوری نبوده که بشود از آن سوء استفاده کرد؛ مثلا:

عاشقان، سرمست در این عید خم

از مِی الیوم اکملتُ لکم

یا:

چو باده، نرگس مستت بهانه داد به دستم

سبوی هوش به سنگ گران عشق، شکستم

به یاد ساقی کوثر شدم به بزم تو سقا

ز شوق، بی خبر از خویش و از ولای تو مستم…

خیمه: توفیق را چه گونه تفسیر می کنید؟!

– آن کسی که به هر نحوی مجلس می گیرد، پول خرج می کند، پرچم می زند، سخنران می آورد، مداح و شاعر می آورد، هر وقتی خسته شد و تکیه زد به پشتی، ممکن است بگوید خُب! الحمد اللّه ما موفق هستیم! بر عکس، او باید بیشتر شاکر باشد… چرا؟!

فرض کنید الان صحرای محشر باشد و میلیاردها انسان در آنجا باشند. خانم زهرا (س) بفرمایند یکی کسی یک لیوان آب به من بدهد آن کسی که موفق بشود یک لیوان آب، خدمت حضرت برساند، چقدر باید شاکر باشد؟! باید تشکر کند از خدا و ۱۴معصوم که او این افتخار را پیدا کرده… اینجا هم همینطور، تو که ده شب تا صبح بیدار ماندی و در هیأت، خیمه ی عزای اهل بیت را برپا کردی، احساس نکن کاری کرده ای! برو سجده ی شکر به جا بیاور و بگو که: زهرا جان! از میان میلیاردها انسان، من را به نوکری انتخاب کردی! همینطور من که شعر مذهبی می گویم خدا را شکر باید بکنم که من را انتخاب کردند؛ آن مداح هم خدا را شکر کند که او را انتخاب کردند. اگر یک مصرع از ما قبول کنند گذشته و آینده ی ما تأمین می شود. یک قطره اشک را قبول کنند دیگر همه چیز داریم…

خیمه: نظر شما در مورد کف زدن در مجالس اهل بیت چیست؟

شاید ذکر این خاطره پاسخی باشد برای این سؤال. من دو بیت شعر در مورد کف زدن گفتم، در یک مجلس – خیلی وقت پیش – اینهم جای شکر دارد – دقّت مراجع ما را ببینید – من مجموعه ی اشعارم را که تقدیم شان کردم اگر چه این بزرگان وقت ندارند اشعار امثال مرا بخوانند، نمی دانم چطور شد که این مرجع – اسم نمی برم – با اینکه مشغله های کثیر دارد و باید پاسخگوی خیلی از مراجعات باشد، وقت کرد و اشعار مرا خواند. من وقتی که به محضر ایشان مشرف شدم، فرمودند:«آقای حسان! این دو بیت شعر را در مجالس اهل بیت نخوان!» چون من با حضرت سیّد الشهداء تعهد کردم