پاورپوینت کامل یادآوری سه عبرت ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یادآوری سه عبرت ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یادآوری سه عبرت ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یادآوری سه عبرت ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

آنان که خوش باورانه از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند…

«ای گروه مؤمنین، ای یاوران دین، ای پشتیبانان اسلام! چرا حق مرا نمی گیرید؟ چرا دیده بر هم نهاده و ستمی را که به من می رود می پذیرید؟ مگر نه پدرم فرمود: احترام فرزند، حرمتِ پدر است؟ چه زود رنگ پذیرفتید و بی درنگ در غفلت خفتید. پیش خود می گویید محمد صلی الله علیه و آله و سلم مُرد، آری مرد و جان به خدا سپرد! مصیبتی است بزرگ و اندوهی است سترگ… اما نه چنان است که شما این تقدیر الهی را ندانید و از آن بی خبر مانید. قرآن در دسترس شماست. شب و روز می خوانید. چرا و چگونه معنی آن را نمی دانید؟ که پیامبران پیش از او نیز مردند و جان به خدا سپردند!»

آنچه خواندید بخشی از خطبه ی پرشکوه و شکوِه ی دختر پیامبر خدا، فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است. خطبه ای که در استواری کلام و رتبه و مقام به نهج البلاغه ی مولا علی علیه السلام پهلو می زند. سخنان دختر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در این خطبه ی جان سوز دربردارنده ی حقایق بزرگ و سترگی است که می تواند عبرت آموز ما در حرکت فردی و اجتماعی به سمت توحید باشد. ما نیز در حد بضاعت خود چند نکته فراهم آوردیم:

تکلیف بزرگ و همگانی

خطر بسیار بزرگی همیشه انقلاب ها، بحث ها و نهضت ها را تهدید کرده است؛ و آن بازگشت به دوران پیش از تحول ارتجاع است. قرآن، بارها و بارها مردم را از این خطر سهمگین آگاه کرده است. از جمله در داستان بنی اسرائیل و حضرت موسی علیه السلام. وقتی که حضرت موسی علیه السلام برای اجرای وعده ی خود با خدا، به کوه طور رفت، مردی در میان بنی اسرائیل به نام سامری حاضر شد. این مرد فریبکار طلاهای بنی اسرائیل را گرد آورد و از آن گوساله ای ساخت. گوساله از خود صدا درمی آورد. دیدن این صحنه، بنی اسرائیل را شگفت زده کرد، تا حدی که شروع به پرستش آن کردند. هرچه هارون علیه السلام کوشید که مردم را از گوساله پرستی باز دارد، مؤثر واقع نشد و جز اندکی، همگان به پرستش گوساله روی آوردند. بدین ترتیب زحمات چندین و چندساله ی موسی علیه السلام برای اجرای توحید و دعوت همگان به آن بی نتیجه ماند. آنگاه که موسی علیه السلام از این امر آگاه شد، الواح مقدس را بر زمین انداخت و سرِ برادر خود هارون را گرفت و به طرف خود کشید. هارون گفت: «ای پسر مادر، از محاسن و سر من مگیر، چه اینکه در بیم آن شدم که بگویی در میان بنی اسرائیل تفرقه افکندی و از قول من مراقبت ننمودی.»(۱)

بی تردید، موسی علیه السلام به دلیل اتصال به غیب و عصمت، می دانست هارون در این مسأله، بی تقصیر است. اما سر و محاسنِ برادر را گرفت تا این درس را بیاموزد که در برابر انحراف مردم باید جدی و سرسختانه عمل کرد و غیرت دینی داشت نه تسامح!

در نبرد احد، شایعه شد که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم کشته شده است. آنان که ایمانی سست داشتند، مایوسانه از صحنه ی نبرد گریختند. این گونه بود که ایه نازل شد: «محمد جز پیغمبری نبود، پیغمبرانی پیش از او آمدند و رفتند. اگر او کشته شود یا بمیرد، شما به گذشته ی خودتان بازمی گردید؟ کسی که چنین کند خدا را زیانی نمی رساند و خدا سپاس گزاران را پاداش خواهد داد».(۲) و چه اندوهبار که مردمان، سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را اندکی پس از رحلتش از یاد بردند! و چه اندوهبار که ارتجاع بنی اسرائیل را به یادها آوردند. پیام فاطمیه، بیداری و هوشیاری در برابر ارتجاع و انحراف است. خطری که هر آن انقلاب ها و حرکت های توحیدمحور را تهدید می کند و باید بدانیم که هیأت ها و محافل مذهبی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. آنان که خوش باورانه از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند و در توجیه آن می گویند: اهل بیت، خود محافل مذهبی را مصون می دارند، باید بدانند که به غفلتی عظیم دچارند و دل به وظیفه و تکلیف خود نمی سپارند. جدا پنداشتن دین از سیاست و عدم پذیرش مسائل روز، خالی نمودن خواسته یا ناخواسته ی محافل از حضور روحانیت معظم، افراط غیرمنطقی در اجرای عزاداری یا شادمانی، عدم اهتمام به طرح مباحث قرآنی در کنار مباحث مربوط به عترت، به کارگیری شعرهای نامناسب و خالی از معارفِ وحیانی، عدم تلاش برای رشد و ارتقای فرهنگ عمومی، تسامح در برخورد با سبک های ترانه و مبتذل در مجالس به بهانه های واهی، سهل انگاری در برخورد با طرح مسائل سخیف و مضمون های پر از تحریف در محافل، همه نمونه هایی از خطر ارتجاع و بازگشت به جاهلیت است؛ همچنین بازگشت به بدعت هایی چون قمه زنی، رفتارهای ضداخلاقی، که گاه در برخی محافل در زمان رژیم طاغوت دیده می شد و نیز برخی غلوهای بی اساس، از مصادیق ارتجاع است و باید با آن مبارزه کرد.

فراموش نکنیم که: «کلّکم راع و کلّکم مسئول عن رعیته.»

حفظ محافل مذهبی در برابر هجوم تحریفات

فدک نام قریه یا قریه هایی است در اطراف مدینه که از مدینه تا آنجا بر مبنای محاسبه ی زمان در گذشته دو روز راه بود؛ یعنی در حدود ده یا پانزده فرسخ از مدینه فاصله داشت. مورخان می گویند دارای آب های جاری و نخل های خرمای بسیاری بود و درآمد آن را سالیانه تا دوازده هزار دینار و بعضی هم بیشتر ذکر کرده اند. عده ای هم گفته اند که قسمتی از اراضی آن برای کشاورزی آماده و حاصل خیز بود و بقیه ی آن به صورت باغستان های خرما درآمده بود و درختان خرمای آن را بعضی به اندازه ی درختان خرمای کوفه در ق