پاورپوینت کامل اگر آقا بیاید … ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اگر آقا بیاید … ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اگر آقا بیاید … ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اگر آقا بیاید … ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

آدم اگر در صحن مطهر کریمه اهل بیت، فاطمه معصومه علیها السلام باشد و نسیم دل نواز بارگاه ملکوتی بانو را احساس نکند، هم
به خودش جفا کرده و هم به آنهایی که می آیند و دلشان می خواهد در آن حوالی پر و بالی بزنند. آنچه آب و هوای ملکوتی و بارانی
حرم می طلبد «ذکر» است، ذکری که با رشته نخ تسبیح به هم متصل می شود و انسان را به نقطه نورانی عالم متصل می کند. اگر
در این حال و هوا، چشم هایت را ببندی و تنها به صداهای اطراف گوش کنی آنچه می شنوی متفاوت است با آنچه در مکان های
دیگر شنیده می شود. صدای زائران، صدای صلوات، صدای نوحه سرایی، صدای بال زدن کبوتر، صدای استغاثه و خلاصه صدای
ناله هایی سوزان که قلب های یخ بسته را آتش می زند و گاهی این ناله ها آن چنان تاثیرگذار و بر افروخته است که آدمی را وادار
می کند که برای همیشه آن را در ذهن خود ماندگار کند. درست مثل آنچه این بار من می شنیدم، صدایی خسته و انتظار کشیده،
ناله ای ملایم و آرام از دهلیزهای قلب مادری بلند بود، گریه می کرد و حرف می زد و آتش به جان ها می ریخت، گاهی حسین حسین
می گفت، گاهی از «بانوی کرامت » کمک می خواست و گاهی گویا با کسی صحبت می کرد که سال ها انتظارش را می کشید. پسرم،
عزیزم، بچه ها اومدن. دوستات آمدن. اما خبری از تو نبود هر چی تابوتارو گشتم پیدات نکردم. هر چی به اسم شهدا چشم دوختم
اسم قشنگ تو رو ندیدم. آخه تا کی می خوای توی اون بی کسی بمونی. به خدا چشمام سفید شده، اونقدر چشم هایم را به در
دوختم و انتظار اومدن تو رو کشیدم که دیگر سو ندارد.

آتش از واژه های سوزان این مادر زبانه می کشید و هرم آن هر آنچه در شعاع این لحظات بود، می سوزاند. بعضی ها توان سوختن
نداشتند شاید هم سعادت آتش گرفتن در وجودشان نبود. به هر صورت، تنها آنهایی در این شعاع آتشین می ماندند که دلی برای
سوختن داشتند و آنها که با روزمره گی و روزمرگی مانوس بودند از دایره عشق محو می شدند. باورتان نمی شود. اما حرف های این
مادر پیر هر لیلی ای را مجنون می کرد. آن قدر زیبا واژه واژه دردهایش را به ترسیم می کشید که گویی هنرمندی چیره دست،
واژه هایش را با رنگ و لعاب عشق به مردم هدیه می دهد. او می گفت: از صدای دردآلود یک مادر تنها و غریب باید سرهای
بی خیالیتان درد بگیرد و آرامش های

دروغینتان به هم بخورد. شمایی که حتی تحمل صدای مادر یک شهید را ندارید باید عنوان زنده بودن را از خود بردارید و حتی
مرده ای در جمع زندگان هم نباشید. صبوری مادر شهید در مواجهه با این بی مهری آشکار، مرا به فکر وامی داشت که گل دسته ها،
سرود نماز را فریاد کردند. مادر شهید کم کم آرام شد به صف جلو رفت چادر رنگی اش را روی سرش گذاشت