پاورپوینت کامل پرچم های عزاداری ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرچم های عزاداری ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرچم های عزاداری ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرچم های عزاداری ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

بچه های گردان عشق عجیبی به سیدالشهداعلیه السلام از خود نشان می دهند. صدای زنگ قافله به گوش می رسد و خبر از آمدن
«محرم » می دهد و غبار غم و اندوه را بر دل ها می نشاند. نام حسین علیه السلام سرآمد همه خوبی ها و کربلا قبله دل هاست.

همه با ذکر یا حسین و زیارت عاشورای او هر صبح را آغاز می کنند و به یاد و آرزوی کربلای او سر بر بالین می گذارند. من این عشق
و علاقه، اخلاص و ارادت را حتی در آن ایام که در کنار ضریح شش گوشه آقا بودم از زائرین حرم مولا ندیدم.

وقتی که همه چیز به نام سیدالشهداعلیه السلام عجین و عباس حاجی زاده نام گردان را به نام مبارک آقا می خواند، خیلی ها
می زنند زیر گریه و بغض گلو را با نام سیدالشهداعلیه السلام می شکنند. هر مسؤولیتی را که به هر کسی می سپارند، بی آن که
تعللی کند، زود می پذیرد. دیری نمی پاید که گردان به شکل مطلوبی سازماندهی می شود. بچه ها به احترام لقب مبارک سیدالشهدا
تسلیم محض می شوند. اصلا آمده اند برای انجام تکلیف و چه سعادتی بالاتر از این که در گردان آقا سیدالشهداعلیه السلام باشند.

از این پس هر عملیاتی که لشکر در آن ماموریت می یابد شکستن خط دشمن به همین بچه های گردان سپرده می شود و بعد از آن
گردان های دیگر وارد عمل می شوند. توی لشکر، بچه های گردان سیدالشهداعلیه السلام اجر و قرب خاصی دارند و هم آنان
هستند که در همه کارها از همه سبقت و پیشی می گیرند. حالا هم که پس از چند عملیات، بچه ها برای عملیات والفجر ۴ آماده
می شوند. یکی دو روز بیش تر هم به اول محرم باقی نمانده است، اجرای برنامه عزاداری از شعائر مسلم گردان است. اما این بار نه از
مداح خبری است و نه حسینیه ای وجود دارد که بتوان در آن به عزاداری پرداخت. روحانی گردان که نفس گرم و گیرایی داشت،
دچار بیماری می شود، به بیمارستان منتقل و در آنجا بستری می گردد. مقر لشکر هم گاه و بیگاه زیر آتش شدید دشمن قرار
می گیرد تا آنجا که عده ای از بچه ها مجروح می شوند. بچه ها مانده اند تا چه کنند، بعضی زانوی غم در بغل گرفته اند و گریه
می کنند، حوصله هیچ کاری را ندارند. بعضی هم در تکاپو و تدارک برنامه عزاداری هستند. انگار در دل همه عزاداری برپا شده
است.

امیر توکلی (۱) عده ای از بچه ها را در زیر یکی از خیمه ها جمع می کند و می گوید: «فردا، شب اول محرم است. باید برنامه عزاداری
داشته باشیم، درست است که روحانی و مداح و حسینیه نداریم… باید فکری کنیم. ما نمی توانیم به خاطر این بهانه ها دست روی
دست بگذاریم و عزاداری نکنیم. ما برو بچه های هیاتی هستیم و هرطور که شده خیمه عزاداری را بر پا خو