پاورپوینت کامل چگونه خدا را به بچه ها بشناسانیم؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه خدا را به بچه ها بشناسانیم؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه خدا را به بچه ها بشناسانیم؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه خدا را به بچه ها بشناسانیم؟ ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

ماخذ: Reader|s digest

ممکن است این پرسش ها برای هر پدر و مادری بسیار مهم و دشوار باشند.

یک روز عصر موقعی که «کیم فلودین » با «یاسمین »، دختر چهارساله اش حرف می زد، دخترک پرسید: «چرا پوست بدن پرستارش
تیره تر از پوست تن خودش است » جوابی که مادرش به او داد، بحث را به تفاوت های جسمی مردم کشاند. وی که اهل نیویورک بود،
اظهار داشت: «خداوند همه ما را با هر رنگ پوستی دوست دارد.»

یاسمین پرسید: «چشم های خدا چه رنگی است؟» فلودین مکثی کرد و جواب داد: «… نمی دانم!» بعد یاسمین سؤال کرد: «آیا خدا
همین جا نزد ماست؟» فلودین در پاسخ گفت: «بله، حتما». یاسمین نگاهی به دور و برش انداخت و پرسید: «پس آفریدگار کجاست؟
» فلودین جواب داد: «یاسمین، صحبت در این باره دشوار است!»

حق با اوست. گفت وگو در این مورد به واقع سخت می باشد. مدتی بعد فلودین با زنی که مدیر مهد کودک دخترش بود به رایزنی
پرداخت و ضمن آن اظهار داشت: «من می خواهم دعا، آرامش بخش دل یاسمین باشد و او خوب و بد را از هم باز شناسد. ولی چه
سان می توانم به وی یاری کنم تا چنین احساسی داشته باشد. در جایی که چیزهایی از این دست نه به دلایل علمی بلکه به ایمان
خود شخص بستگی دارد.»

بسیاری از پدران و مادران، نگرانی فلودین را دارند. و لو این که بتوانند به راحتی با فرزندانشان درباره مدرسه و سایر موضوعات
سخن بگویند، اما امکان دارد راجع به موضوع انتزاعی (مجردی) همچون وجود ایزد توانا، سرگردان بمانند.

به قول «رابی هارلد کاشز»، نویسنده اثر «هنگامی که بچه ها راجع به پروردگار می پرسند»: «سخن از خدا گفتن به منزله راه کاری
جهت توصیف پدیده های جهان چون زیبایی طبیعت، چشم به جهان گشودن کودک و مرگ دوست اهمیت دارد. توام با چنین
تعاریفی، احساسی از بهت و حیرت پدید می آید.» مؤلف یاد شده می افزاید: «ولی باید دانست که چیزی در روح بچه ها هست که
شگفت انگیز و ابهام آمیز است.»

وانگهی، گفت وگو درباره آفریدگار به بچه ها مدد می کند که در امان بمانند. «آن و درهولد»، کشیش بخش مارک قدیس وابسته به
کلیسای دایره اسقفی در شهر بونسبورو از ایالت بریلند، عقیده بر این است: «از آن جایی که خداوند تغییرناپذیر و جاودانی است،
می تواند در دنیای فانی و زودگذر، مایه اطمینان خاطر و جهت نمای اخلاقی بچه گردد.»

مشکل بسیاری از بچه ها این است که پدر و مادرشان تمام نیرو و توان خویش را صرف فرستادن فرزندانشان به آموزشگاه های
موسیقی و رایانه می کنند، لیکن آموزش «ایمان » را نادیده می گیرند. چنین والدینی از یاد می برند آنچه که می گویند و انجام
می دهند – یا نمی گویند و دست به اقدام می زنند – اثر دیرپایی بر بچه هایشان می نهد.

بهترین طریق رشد حیات روحانی بچه هایمان این است که آشکارا و به راحتی درباره خداوند گفت و گو کنیم. بنا به گفته شمار
زیادی از کارشناسان، قاعده کلی این است که بگذارید بچه ها گفتار را آغاز کنند و سپس صحبت را با پرسش ها، بینش ها و
نظرهایتان پی گیری کنید. مثلا بعد از این که دختر «کیم فلودین » پرسش هایی مطرح ساخت، وی به این فکر افتاد که چگونه باید از
خود واکنش نشان دهد. بعد سؤال دخترک به این جا رسید که خواست بداند چرا نمی تواند خدا را ببیند؟

در این هنگام «فلودین » به او گفت: «خدا همچون باد است ». ما قادر به دیدن آن نیستیم، لکن احساسش می کنیم. وقتی که
همدیگر را دوست داشته باشیم، خدا در دل ما جای می گیرد.»

ما باید با بچه ها مطابق سن و سال و درک و فهمی که راجع به آفریدگار دارند، سخن بگوییم. آنچه در پی می آید، سه مرحله از رشد
معنوی و چند رهنمود پیرامون طرز صحبت راجع به خدا را یادآوری می کند:

الف. یک تا سه سالگی

مسلما هر چند درک مفاهیم روحانی انتزاعی برای کودکان خیلی زود است، اما موعد آن رسیده که آنان به ابزارهایی دسترسی
یابند که جهت گفت وگوهای آتی شان ضروری اند. «رابی دیوید وولپ »، نویسنده اثر «به کودکانتان راجع به خداوند آموزش دهید»
اظهار می دارد: «موضوع مهم و حیاتی این است که در این گروه سنی کودکان باید از واژه ها و اصطلاح هایی متداول درباره پروردگار
استفاده کنید تا در ذهن آنان نقش ببندد و در آینده پایه اعتقادات مذهبی شان مستحکم گشته و با زندگی شان درآمیزد.»

«دونالیندسای »، مدیر بخش کلیسا در لادرا در دوره پورتولا، یادآور می شود: «با توجه به باورهای مذهبی خویش، کلمه هایی را که
در اعتقادتان به کار می برید، به فرزندانتان بیاموزید، واژه هایی چون خدا، انجیل، تورات، مسیح، افراد و مکان های مقدس. چنانچه
کودکانتان را در همان دوران خردسالی با چنین مصادیقی آشنا نسازید، وقتی که بزرگ تر شدند، ناچارید مفاهیم گسترده تر و
پیچیده تری را به آنان آموزش دهید. از همین زمان بکوشید مهر و محبت به آفریدگار را در دل فرزندتان بیندازید و او را به خداوند
مشتاق گردانده و تاکید کنید که خدا هم وی را دوست می دارد.»

در ضمن شما باید این مفهوم بنیادی را به کودکان یاد دهید که ایزد توانا، بخشنده و مهربان است به دیگر سخن، در آغاز آموزش
نخست با محبت و عطوفت خداوند شروع کنید که بی شک این نظریه با دیدگاه «آن ویدر هولت »، که وی هم این اصل را مهم ترین
دریچه خداشناس برای کودکان این دوره عنوان می کند، منطبق است.

هنگامی که پسران خانم «ویدر هولت » در دوران کودکی به سر می بردند، وی به آنان تابلوی مینیاتوری کلیسایش را نشان داد و
ضمنا به شمایل حضرت مسیح علیه السلام که بره ای در آغوش گرفته بود، اشاره کرد و گفت: «خداوند شما را دوست دارد،
همان گونه که حضرت عیسی علیه السلام آن حیوان کوچولو را از شدت دوستی در بغل گرفته است.» با چنین بیان ساده و کودکانه،
«آن » امید داشت که بتواند به وسیله این تابلو، ارتباط و صمیمیت پروردگار عالم با بندگانش را برای کودکان خویش بر زبان آورد.

ب. سه تا پنج سالگی

این گروه سنی، افراد پیش دبستانی را تشکیل می دهند که البته آموزش باید از آن ها آغاز گردد و تا سنین بلوغ ادامه داشته باشد.
«کارشز» راجع به این گروه سنی می گوید: در مورد چنین کودکانی، طرح چنین پرسشی غلط است که از خود سؤال کنیم، چه سان
به کودکان بفهمانیم که خداوند در زندگی آنان حاضر است. یا این که کلی تر بگوییم چه طور می توانیم به کودکانمان بفهمانیم که
زندگی و وجودشان از آفریدگار نشات گرفته است. موقعی که کودکان شما لحظه های شیرین زندگی را تجربه می کنند یا از چیزی
شگفت زده و حیران می گردند، این بهترین زمان برای گفت وگو با آنان درباره خداوند است. در این لحظه آنان بهترین ظرفیت
پذیرش این نوع مطالب را دارند.

به عنوان مثال نمونه ای را یادآوری می کنیم: دختر بچه پنج ساله ای که پدر بزرگش را تازه از دست داده بود، در مراسم مذهبی روز
یکشنبه به نزد «ویدر هولت » آمد و درباره پدر بزرگش از او پرسید. سؤال دخترک این بود: «آیا پدر بزرگ در بهشت رانندگی می کند؟
آیا از فلونی مراقبت می کند؟» (فلونی، سگ پدربزرگ بوده که تقریبا یک سال پیش از مرگ پدربزرگ در گذشته است.) «ویدر
هولت »، این جریان را می داند که کودک مورد بحث نزد خود تصوراتی از آن دنیا دارد و در پی کسی است که به وی بگوید درست
اندیشیده است و او را خاطر جمع کند. از همین رو «ویدر هولت »