پاورپوینت کامل «نغمه های کوی دوست » ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «نغمه های کوی دوست » ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «نغمه های کوی دوست » ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «نغمه های کوی دوست » ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۸

شناخت الگوهای موفق در عصر حاضر، آرزوی هر جوان حقیقت جو و طالب رشد و خوشبختی است. نوشتار ذیل نیم نگاهی به
گنجینه شخصیتی و زندگی امام خمینی قدس سره در دوران حیات روح انگیز ایشان دارد. به امید پیروی از گفتار و رفتار الهی او که
چون چراغی فروزان، تا روشنی بخش پویندگان طریق سعادت می باشد.

امام برای کارها و فعالیت ها و برنامه های روزانه خود جدولی داشتند که خود ایشان آن را تهیه می کردند. در آن جدول کارهای
همه ساعات شبانه روزی امام درج شده بود به جز ساعاتی از شب که برای نمازشب و راز و نیاز با خدا از خواب برمی خاستند.

امام در تمام طول شبانه روز حتی یک دقیقه وقت تلف شده و بدون برنامه از قبل تعیین شده نداشتند. ایشان روزی سه مرتبه و
هر بار نیم ساعت قدم می زدند که این راه رفتن با ذکر گفتن همراه بود; یعنی نیم ساعت راه رفتن با ساعات تنظیم نمی شد بلکه با
ذکرهایشان تنظیم می شد.

زیارت عاشورای ایشان ترک نمی شد و آن را با صد لعن و سلام می خواندند. در ماه مبارک رمضان هر روز ده جز قرآن می خواندند،
یعنی هر سه روز یک دور قرآن را ختم می کردند. آن قدر از هوش و ذکاوت برخوردار بودند که نسبت به آنچه در ضمیر انسان مترتب
می شد آگاه بودند.

امام معمولا در مجالس سکوت اختیار می کردند، مگر موقعی که کسی از ایشان چیزی می پرسید. با مردم همزیستی داشتند و با
خضوع تمام سعی می کردند که زودتر سلام کنند. وعمل به احکام دین مورد تاکید ایشان بود.

امام در مصرف برق نهایت صرفه جویی را داشتند. ایشان مایحتاج خود را روزانه تهیه می کردند و هرگز حاضر نمی شدند چیزی را
که همان روز احتیاج ندارند تهیه فرمایند.

امام به نظافت اهمیت می دادند، شاید سال ها و سالها یک قبا و سجاده داشتند و می پوشیدند ولی همین یک قبا آنقدر تمیز بود که
شاید کم تر کسی به نظافت ایشان پیدا می شد.

عروس امام در مورد ایشان می فرمایند: «نجف که بودیم آقا چشمشان ناراحت شده بود، دکتر آمد و چشم ایشان را دید و گفت: شما
چند روزی قرآن نخوانید و استراحت کنید. امام یک دفعه خندید و گفتند: دکتر من، چشمم را برای قرآن خواندن می خواهم! چه
فایده ای دارد اگر چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یک کاری بکنید که من قرآن بخوانم.»

امام نقش مادر را در خانه و در تربیت فرزند بسیار تعیین کننده می دانستند و به تربیت بچه ها خیلی اهمیت می دادند و می گفتند:
«اگر کسی بتواند یک نفر را تربیت کند، خدمت بزرگی به جامعه کرده است.»

ایشان معتقد بودند که در تربیت فرزند از مرد کاری برنمی آید و این کار بر دوش مادر نهاده شده است; چون عاطفه زن بیش تر
است و قوام خانواده هم باید براساس محبت و عاطفه باشد و معتقد بودند که شریف ترین شغل در عالم، بزرگ کردن یک بچه و
تحویل دادن یک انسان به جامعه است. در طول تاریخ از آدم تا خاتم، انبیاء آمدند که انسان درست کنند.

امام احترام به مادر را بسیار مهم می دانستند و سفارش می کردند که برای مادرتان هدیه بخرید.

امام در انتخاب همسر چه برای دخترانشان و چه برای پسرانشان روی خانواده هایشان خیلی تاکید می کردند. امام می فرمودند:
«خانواده ها باید هم مسلک باشند، سنخیت داشته باشند و مؤمن و متعهد باشند.»

از جمله آزادی هایی که امام در مورد همه و نیز در مورد فرزندانشان معتقد بودند، حق انتخاب همسر بود. لذا به هنگام ازدواج
دخترانشان می فرمودند: من فلانی را مناسب تشخیص دادم، اما نظر صائب و نهایی به عهده شما فرزندان است و در صورت عدم
تمایل دختران به ازدواج مساله منتفی بود.

ایشان از مردانی که به همسرانشان جفا کرده، آن ها را طلاق می دهند و همسر دیگری اختیار می کنند، به شدت نفرت داشتند.
البته مسائل اخلاقی ایجاب می کرد که این نفرت را ابراز نکنند. امام در مورد مهریه فرزندانشان حد متعارف را در نظر داشتند.
مقدار زیادی را نمی پذیرفتند، ولی قانع به این هم نبودند که کسی فقط یک کلام الله مجید را مهر قرار دهد.

مرقومه امام در صفحه اول قرآنی که برای یک زوج جوان نوشتند چنین بود: «زن و مردی که می خواهند ازدواج کنند اگر
بخواهند خوشبخت باشند، باید عازم سازش باشند، یعنی باید تمام تلاششان این باشد که با یکدیگر بسازند.»

امام در پوشش خانم ها روی رنگ خاصی نظر نداشتند و در کل معتقد بودند که پوشش نباید مفسده انگیز باشد البته چادر را بهتر
می دانستند. چون معتقد بودند چادر برای زن برازنده تر است و سمبل انقلاب اسلامی می باشد.

امام در عین حال که به ارتباط بین زن و مرد (نامحرم) بسیار حساس بودند به این امر نیز معتقد بودند که زن با حفظ خود از گناه
می تواند بیش ترین فعالیت را داشته باشد.

ایشان در پاسخ به افرادی که از ایشان درخواست کرده بودند از ورود خانم ها در تظاهرات و راهپیمایی های دوران انقلاب جلوگیری
کنند تا احیانا اهانت و هتک حرمتی نسبت به آن ها نشود می فرمودند: «خانم ها دوش به دوش مردان در کنار آقایان در تمام مراحل
شرکت داشته باشند و هیچ کس حق ندارد که تفوهی (حرف و سخنی) نسبت به مساله جدا کردن خانم ها از حرکت سیاسی،
اجتماعی و فرهنگی داشته باشد.

امام خمینی در توصیه به م