پاورپوینت کامل «وقتی در محضر چشمان تو ایستادم » ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «وقتی در محضر چشمان تو ایستادم » ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «وقتی در محضر چشمان تو ایستادم » ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «وقتی در محضر چشمان تو ایستادم » ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

ره آورد سفر به مدینه ی منوره و کربلای معلی

تو را با کدامین واژه بسرایم که نهایت عشقی . درخت ها به استواری نامت ایستاده اند و آسمان از پهنای چشم های تو وام دارد . دریا
تو را می نویسد و بادها در تلاطم گیسوان تو جان می گیرند . تو مثل همه می مانی، همه ی موجوداتی که آفریده نشده اند و هیچ
کدام ذره ای از تو را تداعی نمی کنند . چقدر برایم دشوار است که جهان واژه ها را به دنبال واژه ای بگردم که تو را بنویسد . چقدر
برایم سخت است، معادل کلمه ای را بیابم که بهشت در آن خلاصه می شود . راستی کدام واژه می تواند تحمل این همه زیبایی،
شکوه، عظمت را یک جا داشته باشد .

گاهی باید دردهای دل آتشین را با زخم هایی از جنس آفتاب نوشت، تا دردهای نهفته در دل را یا خاکستر آتش بار ضمیر وجود را
بر ملا کرد . آری نوشتن از تو نوشتن از تمام دردهاست دردهایی که مولا آن را با ژرفنایی چاه تقسیم می کرد . و شاید هیچ دلی پیدا
نشود که عمق چاه های کوفه را دارا باشد .

فقر را وقتی تجربه کردم که در محضر چشمان تو ایستادم و هیچ واژه ای به یاری ام نیامد .

مدینه/شهریور۸۱/

مدینه هم شهری است در میان شهرها، اما نمی دانم چرا داغ بزرگی شانه های این شهر را تکان می دهد . از لحظه ای که پلک در این
شهر می زنم تا به حالا احساس می کنم مدینه مثل پیرمردهای مسجدها دائم گریه می کند . چرا؟ نمی دانم این سؤال در چشم های
تمام هم سفرانم موج می زند . راستش را بخواهید، خیلی دلم می خواست در اولین لحظه سراغ خانه ات را بگیرم، اما دلم نیامد .
یعنی طاقت نداشتم . سعی کردم خودم را با گنبد خضرا مشغول کنم . از معماری مسجدالنبی لذت ببرم اما این دل وامانده تنها
سراغ تو را می گرفت . مردمک چشمم ناخودآگاه به سمت بقیع کشیده می شد و این ابتدای درد من بود .

نماز مغرب را که خواندم با خودم گفتم شاید تاریکی هوا باعث شود طاقت بیاورم . با سنگینی تمام به سمت باب جبرئیل قدم
برداشتم . دردی جان کاه چنگ بر قلبم انداخته بود . صدایی آشنا با من می گفت: فلانی داری می ری بقیع . . . طاقت می آری؟ . . .
بقیع . . . بقیع . . . آب دهانم را قورت می دهم . انگار سال هاست آب نخورده ام . تشنه ی تشنه . باز می روم . ترجیح می دهم کفش هایم
را گم کنم . پای برهنه قدم به صحن می گذارم . دلم طاقت نمی آورد . جلوتر می رود . دست دراز می کنم تا بگیرمش، اما می رود .
دیگر طاقت نمی آورم یعنی چشم هایم بی تابی می کنند . می بارم . . . چه باریدنی، دلت چشم هایت نیست . این سرانجامی است که
دل بی صاحب برایم به ارمغان آورده است . انگار قلبم دارد از سینه ام بیرون می زد . احساس می کنم مغز استخوانم تیر می کشد .
بازهم جلوتر می روم . دیگر صدای ایرانی های عاشق را می توان شنید، پیرمردی آذری زبان گرفته و صدا می زند . . . آی ننه ام . . .
چیزی نمی فهمم فقط می بارم . جلوتر می روم . بیتی به گوشم می خورد . دیوانه می شوم . گر می گیرم . دیگر کسی نیست جلویم را
بگیرد:

یا فاطمه من عقده ی دل وا نکردم
گشتم، ولی قبر تو را پیدا نکردم

نمی دانم این شهاب کدامین واژه بود که به جانم آتش زد . دیگر بلند بلند گریه نمی کنم . لحظات اول تنها ورد زبانم ای وای ای
وای بود اما برای لحظاتی دیگر آسمان و زمین در کامم ریختند که باید بگویی وای مادرم . . . وای مادرم . . . وای مادرم . . . .

از پله ها بالا می روم . کمی دیر رسیده ام . درهای بقیع را بسته اند کنار پنجره هایش می ایستم . گریه می کنم ای وای . . . مادرم . . .

چه لحظات سهم گینی است . طاقت نفس کشیدن نداشتم . تازه فهمیدم که علی چرا فریادهای حیدری اش را به چه می ریخته .
من کیم؟ علی کجاست؟ علی داغ پهلو را حس کرده بود و ف