پاورپوینت کامل یک نفس تا خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک نفس تا خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک نفس تا خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک نفس تا خدا ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۴

در خانه را باز کرد، شمیمی دل انگیز در جای جای خانه مشامش را نوازش می داد . عطری که یادآور روزهای خوش نه چندان دور
و آغوشی گرم و پر محبت بود . دختر چشمانش را بر هم گذاشت و نفس عمیقی کشید، می خواست همه ی

ذرات وجودش را با آن هوای معطرو آشنا که دیگر بی رمق شده بود; صفا دهد . می خواست لحظه لحظه ی حضور سبز او را دوباره
حس کند . هم او که هر جای خانه یادگاری از او داشت . دختر به اتاقش رفت، اولین چیزی که با ورود هر کسی به آن جا خودنمایی
می کرد، ویلچری بود که در کنار میز تحریر قرار داشت و گلدانی پر از گل های رز و مارگریت بر روی آن جلوه ای خاص پیدا کرده بود .
در حالی که چادرش را تا می کرد و لباس منزل را برتن، سمت نگاهش به کاغذهای روی میز بود . در ذهنش صحنه های شب قبل
را مرور می کرد . تمام دیشب، به دنبال گمشده ای، میان کتاب ها و نوشته های پدر جستجو کرده بود و لحظه ای که آن دست
نوشته های با خط شکسته را یافته بود; در پوستش نمی گنجید . ولی دیر وقت بود و مادربزرگ نمی گذاشت بیدار بماند و او که
می خواست، اولین کسی باشد که در تنهایی آن نوشته ها را می خواند، شب را با هزار بیم و امید به پایان برد و انتظاری کشنده را تا
آن وقت تحمل کرده بود . وحالا او بود و تنهایی و سکوت; همراه با دست نوشته هایی که در بعضی جاها جوهر سبزش پخش شده
بود .

یکشنبه ۲۸ فروردین

به تمام امید و زندگیم مریم .

وقتی از کوچه ها و خیابان ها و یا پارک ها و بوستان ها می گذرم، معصومیت های از دست رفته را می بینم و با تمام وجود می سوزم،
ولی در آن حال به خودم می بالم و شاید بهتر است بگویم به تو، تویی که طراوت و پاکیت تمام زوایای زندگی مرا پر کرده، تمام سربه
سر گذاشتن هایش . خنده هایت، نکته سنجی هایت و حتی گریه هایت . همان هایی پس از مرگ مادرت هیچ وقت آشکار ندیدم .
مریم جان! دیروز که پشت چراغ قرمز بودم، دخترکی هم سن و سال تو را دیدم که از چهره ی دخترکانه و معصومش در زیر رنگ و
لعاب های گوناگون چیزی باقی نمانده بود و سعی می کرد با اداهای ناشیانه خود را بالاتر از ۱۸ سال بنماید . با کفش های پاشنه
بلندی که به پا داشت، به نظر می رسید بر بالای تپه یا سطح شیب داری ایستاده و اصلا قادر به حفظ تعادلش نیست و شاید هم به
واقع بر لبه ی پرتگاه بود; نمی دانم!

خیلی دلم به حالش سوخت، چرا که او هم می توانست هم چون مریم من پر از طراوت و عطر پاکی باشد .

چهارشنبه ۷ اردیبهشت

هفته ی پیش حسابی حالم خراب بود، زیر چادر اکسیژن و با هزار جور داروی شیمیایی به زندگی برگشتم و شاید هم از سر
دعاهای مریم بود! آخر هفته در بعد ازظهری، ساکت و خموده به دیدنم آمد با صورتی گل انداخته و چشمانی که ترنم و نیایش و
دعا در آن موج می زد . سر به سرش گذاشتم و گفتم: مریم گلی چت شده؟ نکنه گریه کردی؟ شاید هم آمپرت رفته بالا!

– باباجون، نداشتیما، هوا گرمه دیگه !

– ااا، یک روز بارونی، وسط اردیبهشت; اما هوای گرم، چه حرف ها!

هر دو خندیدم و موضوع را بیشتر کش ندادم .

دستش را بر موهایم