پاورپوینت کامل مدینه ی منوره ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدینه ی منوره ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدینه ی منوره ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدینه ی منوره ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

صبح یک روز پاییزی

احساس غریبی است، اما از هرکس بپرسی می گوید: فاصله ی قنوت های آدم تا عرش در این مسجد نبوی کوتاه تر از جاهای دیگر
دنیاست; به خصوص که کنار درب خانه ی مادرمان حضرت زهرا ( علیها السلام) نماز بخوانی . راستش را بخواهید نمازهای این جار
را نباید با هیچ چیز دیگر در دنیا عوض کنی . وقتی فکرش را می کنی، می بینی این جا کنار خانه ی حضرت زهرا همان جایی است
که پیامبر هرروز دست بر سینه می ایستاد و به فاطمه ( علیها السلام) سلام می کرد . این جا همان جایی است که حدیث کسا دل
شیعیان را جلا می دهد . این جا همان جایی است که جبرئیل برای قدم زدن در آن از پیامبر اجازه می گرفت و حالا تو در کنار باب
جبرئیل با تمام وجود نماز می خوانی . اصلا رکوع و سجده و تشهد این جا بوی خدا می دهد . تازه می فهمی علی چه دل اقیانوس
داری داشته که هم حلاوت روزهای با زهرا و پیامبر را در این جا درک کرده و هم غربت هجران را . نمی خواهم اغراق کنم، اما وقتی
به تمام اتفاقات این جا فکر می کنی، دلت می خواهد پناهی پیدا کنی به وسعت دردهای شیعه تا تمام بغض هایت را در آن فریاد بزنی .

نماز صبح که تمام می شود، دلت پر می کشد به سمت بقیع . برای شیعیان صفای بین الحرمین بقیع و مسجد النبی صفای دیگری
است . صبح ها بعد از نماز صبح اگر فاصله ی این دو حرم با صفا را قدم بزنی، می فهمی که همه این جا هروله می کنند، تا زودتر
خوشان را به حریم خاکی بقیع برسانند . این جا کبوترانی هستند که با تمام وجود گردوغبار بقیع را توتیای چشم هایشان می کنند .

از باب جبرئیل خارج می شوم . چشم می ورزم، در افق نگاهم پنجره های بقیع پیداست . پای برهنه هروله می کنم به سمت
جغرافیای غربت . از آن روزی که پا به مدینه گذاشته ام، هر روز با یاد یکی از خورشیدهای خاک گرفته ی بقیع، فاصله ی مسجد
النبی را تا بقیع می پیمایم . زیر لب زمزمه می کنم:

«یااباعبدالله یا جعفربن محمد ایهاالصادق یابن رسول الله یا حجه الله علی خلقه …» دلم خیلی می گیرد . امروز دست به دامن امام
صادق می شوم، امام صادق چهارمین خورشیدی است که در کهکشان بقیع شانه به سنگینی غربت آن جا سپرده است . راستی امام
صادق کیست؟ از خودم خجالت می کشم . چقدر کم از امام صادق می دانم . از دوستی می پرسم; می گوید: تا چندسال پیش خانه
امام صادق و امام باقر و محل تدریس آن ها در مدینه زائرسرای دل های عاشق بود، اما چندسالی است که دست پلید آن هایی که
منکر خورشیدند، همه چیز رامحو کرده است . غافل از این که چراغی به دست امام صادق در دل شیعیان روشن شده است که هرگز
خاموش نمی شود .

چقدر دلم می خواهد حلاوت امام صادق را بچشم – آرزویی