پاورپوینت کامل هجرانی تلخ ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هجرانی تلخ ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هجرانی تلخ ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هجرانی تلخ ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۲۳

می گویند کلام در وصف مفاهیمی هم چون عشق، عاطفه، هیجان و درد، ناتوان و کوتاه
است. در وصف مردان بزرگ نیز همین گونه است. پس به ناچار در عالمی دیگر، سطری از
بایسته ها گفته می شود و در آن عالم نه کلام به کار آید و نه زبان؛ نهان ها آشکار
است و گویا. امام را خواهم دید اگر کور محشور نشوم.

بی تردید هرکس که توانست امام خمینی (ره) را در وصف درآورد براساس دریافت های
ذهنی ، ادراک قلبی و نردبان همتش؛ از او برداشتی کرده است.

پای ما لنگ است و منزل بس دراز

دست ما کوتاه و خرما برنخیل

انسان ها در بستر زمان و مکان متولد می شوند و این دو مرکب، آن ها را به جلو
می راند؛ امام نیز این گونه بود؛ اما در اندک مدتی این دو مرکب را پشت سر نهاد.
مردان اندکی هستند که بتوانند مردانه، فراتر از مکان و زمان خود سیر کنند؛ و امام
از این دسته بود.

به راستی من نمی دانم که امام در چه سال و ماهی، در کدام محله و خانه متولد شد،
شماره شناسنامه اش چند رقم داشت و … دانستن این ها ضرورتی ندارد؛ اما می دانم که
امام به این باور رسیده بود که: «من اراد ان ینظر الی میت یمشی؛ فلینظر الی علی بن
ابی طالب » و چه خوب بر مقتدای خودنظر کرد! و چه نیکو مصداق «موتوا قبل ان
تموتوا » شد.

امام به این باور رسیده بود که لازمه رسیدن به مقام قرب الهی حساب کشی از خویش
قبل از حساب رسی در قیامت است: «حاسبوا قبل ان تحاسبوا »؛ بر این اساس در نردبان
سیر و سلوک در پله محاسبه نفس از خویشتن حساب کشید و چون از مقام پروردگارش پروا و
حیا داشت؛ ترس از مرگ از او رخت بربست، تیشه ای برای هتک زندان طبعیت که همه در آن
گرفتاریم، برگرفت و مردانه بر آن زد، از آن پس رها شد، امیر خویشتن گردید و از
بردگی نفس رهایی یافت:

بمیرید، بمیرید از این عشق بمیرید

در این عشق چو مردید همه روح پذیرید

بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید

کزین خاک برآیید سماوات بگیرید

بمیرید، بمیرید، و زین نفس ببرید

که این نفس چو بند است و شما همچو اسیرید

یکی تیشه بگیرید پی حفره زندان

چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید

امام، سال ها قبل از رحلت، رخت خود بر بست و در عالم قدس، بساط صدق و راستی گسترد
و اگر نبود اجل مقدر، سال ها قبل از کوچ ملکوتی، جان در کالبدش پروازی از سرشوق
داشت.

در تفسیر سوره حمد ما را به هجرت از «خود» و «خودخواهی» دعوت کرد. خویشتن را اسیر
چاه نفس خواند، به جوان ها گفت که به ملکوت نزدیک ترید و تا دیر نشده است از خطاها
توبه کنید که چون پیرشدید امکان بازگشت و توبه کم تر میسر است.

امام از خداوند خواست که هستی را آن گونه که هست بشناسد (اللهم ارنی الاشیاء کما
هی) و درک هستی جز با مردن و خرقه از طبیعت