پاورپوینت کامل طریق بندگی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طریق بندگی ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طریق بندگی ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طریق بندگی ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

گفتاری از آیت الله دکترمرتضی آقاتهرانی

انسان دارای نعمت های مختلفی است. تمامی دارایی های انسان از آن خداوند است.

انسان، دارای نعمت های مختلفی است. تمامی دارایی های انسان، از آن خداوند است.
دارایی انسان ها گاه اکتسابی و گاه غیر اکتسابی است. جوانی، حیات، احترام، شهرت و
اعتبار، محبت پدر، مادر و دوستان، تحصیل و علم اندوزی در رشته های مختلف دینی، از
دارایی های باطنی است. دارایی ها گاه ظاهری است؛ مانند: چشم، گوش، سلامتی، زیبایی،
ذکاوت، هوش، استعداد، پیشرفت، حافظه و… در ضمن همه این ها دلی نیز اعطا شده است.
گاه این دل را به شخص یا افرادی که خوب یا بد هستند، وابسته می کنیم.

همه چیزها از آن خداست

نکته مهم آن است که توجه کنیم آن چه داریم، از آن ما نیست. مثلاً درس خواندن، باید
به تلاش من باشد، و یا اعتبار بازار، زحمت می طلبد. برخی هم بدون تلاش من است،
مانند حافظه و زیبایی. برخی نعمت ها هم کسبی است و هم جبری؛ مانند عزتی که انسان در
جامعه می یابد. آیا این ها از خود ماست؟! آیا پول، زیبایی، جوانی، دل، محبت، ولایت
اهل بیت و… از خود ماست؟ آیا به راستی مسلمانی و خداپرستی مان از ماست؟ آیا فرزند
ما برای خودمان است؟

اگر به این نکته توجه کنیم و آن را باور کنیم بسیاری از رذائل اخلاقی ما درمان
خواهد شد. همه ما این نکات را می فهمیم و می پذیریم، ولی باور آن مهم است. گمان
نمی کنم کسی بگوید من زیبایی ام از خودم است. چون انسان خود می یابد که مال او
نیست. اگر هم کسی چنین بگوید، کسانی که آن را می شنوند، به او می خندند. واقعاً کسی
هست که چیزی داشته باشد و به راستی برای خودش باشد؟ ما هر چه داریم از آن خداوند
است. اگر دل داریم، برای دیگری است. توفیق انجام دادن کارهای خوب، برای دیگری است.

اگر این نکته را بیابیم و از فهم به عمل عبور دهیم، در عرفان به «احراق» می رسیم.
کسی منکر این نکته نیست که هر آن چه در عالم هست از آن خداوند است. مخصوصاً
مسلمان ها که در این اعتقاد، شکی به خود راه نمی دهند. یعنی خود می یابیم، آن چه
داریم از آن خودمان نیست. بنابراین، احراق در جایی است که انسان بیابد آن چه دارد،
از آن خداوند متعال است و بس.

ما استعداد رسیدن به انسان کامل را داریم. در همه ما استعداد خلیفه اللهی بالقوه
وجود دارد. این استعداد در ائمه معصومین علیهم السلام به فعلیّت رسیده است.

فردی از من سؤال کرد، این صلوات هایی که بر محمد و آل او علیهم السلام می فرستیم،
چه اثری دارد؟ گفتم: ما را بالا می برد. گفت: برای پیامبر چه اثری دارد؟ گفتم: او
را نیز بالا می برد. گفت: خودت گفتی پیامبر به «قاب قوسین أو أدنی» رسیده است.
گفتم: یعنی اندکی با خدا فاصله دارد و این اندک، بی نهایت است. هر چه هم بالا رود،
باز فاصله بسیار است. با این حال، بسیار بالا رفته است!

«دارندگی» و «برازندگی» در جایی است که آن چیز از آن ما باشد. زیبایی ما اگر برای
خودمان بود، می توانستیم هر کاری خواستیم، انجام دهیم اما اگر برای دیگری است، باید
امانت داری کرد. ببینیم چه اندازه به چشمان ما اجازه دیدن داده است؟ آیا می توان هر
سی دی و صفحه اینترنتی را دید؟ کسانی که اینترنت را ساختند، می خواهند با ما بازی
کنند، اما آیا می توان خود را در اختیار آن ها قرار داد تا با ما بازی کنند؟ اگر
فهمیدیم از این دارایی ها چه گونه استفاده کنیم و باور کردیم این همه دارایی برای
خداوند است، گمان می کنم همه رذائل و نفسانیت ها درمان می شود. مثلاً در اخلاق بعد
از بحث اخلاص، مقابلات آن را نام می برند. یکی از آن ها ریاست. یعنی در ریا، هم
خداوند و هم دیگران را قصد می کنیم. زرنگ ها می گویند هم خدا و هم خرما. یعنی
«دوگانه پرستی». اگر باور کردم که مردم کاره ای نیستند مالک الملوک، کس دیگری است،
دیگر ریا نخواهم کرد. زنا نیز نخواهم کرد. دروغ نیز نخواهم گفت. به ناموس دیگران
نگاه نخواهم کرد.

اعمال حجاب آفرین

کتاب «الطریق الی الله» نوشته مرحوم شیخ حسین بحرانی رحمه الله است. که به «سلوک
عرفانی» ترجمه شده است. معمولاً به دوستانم سفارش می کنم آن را تهیه کنند. او
می نویسد رسیدن به خدا بسیار آسان است چون خداوند، خود به ما نزدیک است؛ «نحن أقرب
الیه من حبل الورید؛ ما از رگ گردن به او نزدیکتریم». نکته ای که از آن کتاب یافتم
این بود که می گوید: گویا ارتباط ما با خدا این گونه است که اگر خدا در نقطه ای از
روی زمین ایستاده باشد و من پشت او باشم، باید دور کره زمین راه بروم، تا به او
برسم! و حال آن که اگر روی خود را برگردانم، خیلی آسان تر به او می رسم. گاه خود ما
اعمال و کارها را سخت می کنیم!

امام سجاد علیه السلام می فرماید: تو از خلق خود پنهان نیستی، مگر این که اعمال
خراب آن ها میان تو و آن ها فاصله شود. یکی از آن اعمال همین است که اشتباه
می رویم و دور کره زمین را می چرخیم، ولی روی خود را بر نمی گر