پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

وقتی قدم برگرده زمین می گذاشتی، چشمانت آن قدر بسته بوده اند که بارش رحمت خداوند را ندیده ای. آن قدر تو
کهنه فکر کرده ای، کهنه خندیده ای که دیگر جایی برای جدیدها نگذاشته ای. با تمام وجودت کهنه شده ای. روحت را
که از جنس ملکوت است، آن قدر در قفس پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint ها زندانی کرده ای که دیگر انگیزه ای برای نو بودن نداری.

در جهان پف کرده امروز که محورِ تمام هستی، «تجددگرایی» است؛ باز اگر کهنه فکر نکنی، نواندیش باشی،
می بینی که تمامی آدم ها گردِ دایره پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint می چرخند.

شاید تا به حال خسته شده باشی، خسته از خودت، از زندگی، از آدم های اطرافت. می دانی دلیلش چیست؟ دلیل
این است که روحت ارضاء نمی شود. از بس دورِ پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint ها چرخیده ای.

بعضی اوقات هم دلت نمی خواهد فکر کنی، زیرا فکر کردن به «پاورپوینت کامل کهنگی ۲۰ اسلاید در PowerPoint» زجرآور است. آن قدر پپسی کولا
نوشیده ای، آن قدر مبتذل و کهنه پوشیده ای، آن قدر کهنه خوانده ای، آن قدر کفش های فرهنگ کهنه و مبتذل غرب را در
صحنه زندگی ات اجرا نموده ای که دیگر جایی برای نو بودن و نوشیدن نگذاشته ای.

با کفش های جادویی، بر زمین آسفالتی شهر مرده ها، قدم زده ای زمینی که دیگر جایی برای قدوم آسمانی ها
نگذاشته است. آن قدر خودت را توجیه کرده ای که دیگر نفس لوامه ات گوشه نشین شده است. وقتی حرف ملکوت و
تهذیب نفس پیش می آید، خنده ای از روی تمسخر مهمان اندیشه هایت می شود. آخر تو می دانی چه کسی را مسخره
می کنی؟ روح سبزت را، بالاخره روزی خسته می شوی.

در این عصر وانفسا که تجدد در مادیات و هوس بازی خلاصه می شود و ابتذال جسمی و روحی بیداد می کند،
بازهم پنجره هایی پیدا می شود که به روی تجدد فکری و بلوغ علمی و روحی باز می شود.

آدم هایی پیدا می شوند که روحشان جوان است و آلوده نشده است. آخر جوان، بی جوانی کردن معنا نمی یابد. تو
جوان را چگونه دیده ای؟ من هم مثل تو هستم، ایرانی ام، اسلامی ام، دانشگاهی ام، ولی به خدا، این زندگی، زندگی
یک آزاد مرد نیست، این بندگی نیست، این بردگی است ـ برده غرب بودن، همان غربی که ابتذال فکری و روحی و
آرامش مدرن و پست مدرن را برای تو نسخه می پیچد.

من نمی گویم آن طوری باش، یا این طوری باش، من می گویم بیا حق خودت را ضایع مکن.

و انتهای کلام اینکه تو را دوست دارم، تو هم مثل خودم هستی، ای کاش کسی پیدا شود، تا برای زخم های
عقب ماندگی، داروی پیشرفت را تجویز کند.

من بالاخره تو را پیدا خواهم کرد، تو که سرشار از دردی…

پرواز با پروانه

سعید عرب

تاریک ـ روشن صبح است. شیر آب را برای وضوی نماز صبح باز می کنم. پروانه ای کوچک روی شیر می نشیند.
سعی می کنم تا رنگش را تشخیص دهم. آبی رنگ است و زیبا. آرزو کردم ای کاش مثل او بودم؛ به هرکجا که
می خواستم سر می زدم. ای کاش می توانستم آزادانه از این چهار دیواری خانه مان خارج شوم. افسوس که هرچه بزرگتر
می شوم، زنجیر اسارتم تنگتر می شود. نمی دانم این پروانه کوچک می داند یا نه؟ می داند که من در چشم های به گودی
نشسته مادر و دستهای پر از پینه پدر، شکوفه های انتظار را می بینم؟ شکوفه هایی که دیگر از زبان به بار نشستنشان دارد
می گذ