پاورپوینت کامل صفای چشمه مهتاب ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صفای چشمه مهتاب ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صفای چشمه مهتاب ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صفای چشمه مهتاب ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

در ارزیابی شخصیت افراد، اصولاً مجموعه ای از صفات و ویژگی آن ها مؤثر و
تعیین کننده است. البته گاهی اوقات تنها یکی از ویژگی های برجسته یک فرد، می تواند
شخصیت او را از دیگران متمایز کند.

صفاتی هم چون پرهیزکاری، سخاوت، شجاعت، صداقت، امانت داری، حتی نمودهای ظاهری مثل
زیبایی و زشتی وشاخص های هنری و علمی را می توان در این خصوص مؤثر دانست.

معصومان(ع) به عنوان انسان های کامل، از تمام صفات و امتیازهایی که عالی ترین مراتب
وجود یک انسان را رقم می زند، برخوردارند. پس از آن ها، افراد برجسته ای قرار
می گیرند که تالی معصوم خوانده می شوند؛ هرچند نمی توان میان معصوم وغیرمعصوم ـ
هرچند افرادی کمال یافته ـ مقایسه کرد.

قمربنی هاشم ـ حضرت عباس (ع) ـ از تمام صفات و ویژگی هایی که دست آفرینش برای کامل
ساختن یک انسان تدارک می بیند، بهره مند است. نیم نگاهی به نام و لقب ها و کنیه آن
بزرگوار چشم اندازی از کمالات شخصیت آن حضرت را فرارویمان قرار می دهد. در توضیح
این نکته، تنها به چند نکته اشاره می کنیم:

الف) نام آن حضرت، «عباس» از سوی پدر گرامی اش ـ امام علی(ع) ـ انتخاب شده است.
عباس از ماده «عبس» و به معنای صلابت و گرفتگی چهره است؛ چنان که در وصف آن بزرگوار
آمده است: «کالجبل العظیم، و قلبه کالطود الجسیم، لانه کان فارساً هماماً و بطلاًَ
ضرغاماً و کان جسوراً علی الطعین و الضرب فی میدان الکافر و الحروب»۱

عباس مانند کوهی بزرگ بود و قلبی به استواری کوه داشت؛ چرا که او جنگاوری بلند همت
بود و سلحشوری شیرمانند و….

ب) مشهورترین کنیه آن حضرت «ابوالفضل» است. درباره این کنیه آمده است که آن حضرت
فرزندی به نام فضل داشته و یا به دلیل برخوداری حضرتش از فضایل بسیار می باشد. دیگر
کنیه های ایشان عبارت است از: ««ابوالِقربه» (دارای مشک آب) و «ابوالقاسم»۲

ج) از مهم ترین لقب های آن حضرت می توان به القاب زیر اشاره کرد:

قمربنی هاشم (ماه طایفه بنی هاشم) این لقب به دلیل زیبایی محسوسی بود که حضرتش در
چهره داشت. بدیهی است که این لقب، با گرفتگی چهره که در بالا به آن اشاره شد،
سازگاری ندارد؛ از این رو وجه تسمیه عباس را بایستی همان صلابت و مهابت و سخت گیری
در مقابل دشمنان دانست؛ نه عبوسی ظاهری و خشونت عینی. «باب الحوائج»، «طیار»،
«اطلس» (شجاع)، «الشهید» و «العبد الصالح» از دیگر لقب های آن بزرگوار است.

از مجموع اسم ها، لقب ها و کنیه آن حضرت که طبعاً برآیندی از شخصیت آن بزرگوار است،
می توان کمالات برجسته ایشان را دریافت. حضرتش در برابر دشمنان سخت گیر بود و در
برابر دوستان رئوف؛ فضایل او بسیار بود؛ چهره ای چون ماه زیبا و درخشنده داشت و
قامتی رشید که وقتی سوار بر اسب می شد، دوپای مبارکش به زمین می رسید؛ بنده نیکوکار
خدا بود و به راستی از انسانی که در دامان علی(ع) پرورش یافته باشد، جز این ها
انتظار نمی رود.

با وجود آن چه گفته شد، باید به این نکته مهم نیز اشاره کرد که تمام ویژگی ها و
فضایل و کمالات حضرت عباس(ع) شعاعی از یک دایره است؛ دایره ای که بایستی آن را
«ولایت پذیری» و اطاعت بی چون و چرا از «ولایت» نام نهاد. به عبارت دیگر تمام
ویژگی ها و کمالات ابوالفضل العباس(ع) در پرتو پیروی محض از ولی الله زمان خود یعنی
برادرش، حسین(ع) رنگ می گیرد. همین ولایت پذیری است که شالوده اصلی دیگر فضایل و
صفات آن بزرگوار را تشکیل می دهد. اگر این اطاعت پذیری از زندگی حضرت عباس(ع) حذف
شود، دیگر فضایل حضرتش در بازار الهی قدر و بهایی نخواهند داشت.

در حقیقت، پذیرش ولایت حجت زمان و پیروی مطلق از حجت الهی، حرکات حضرت عباس را نه
تنها در روز عاشورا، بلکه قبل از آن جهت داد و کرامات حضرتش به عنوان «باب الحوائج»
در گشودن گره های کور زندگی متوسلین به آن حضرت، تنها گوشه ای از مزد دنیایی
پروردگار به ایشان می باشد؛ طبیعتاً ذخایری که خداوند متعال برای آن بزرگوار در
قیامت تدارک دیده است، به تصور ما در نخواهد آمد، و این اجر ولایت پذیری قمر
بنی هاشم است.

در یک نگرش کلی، حرکت ها، اقدام ها و انگیزه های حضرت عباس(ع) ترجمان عینی عمل به
این روایت امام باقر(ع) است که فرمود:

«اسلام بر پنج پایه استوار است: اقامه نماز، زکات، حج خانه خدا، روزه ماه رمضان و
ولایت ما اهل بیت. درباره ترک چهارپایه اول، ]در برخی مواقع[ رخصتی داده شده است؛
اما درباره ترک ولایت، اجازه ای صادر نگردیده است. پس کسی که بیمار است، نشسته نماز
بخواند و ماه رمضان روزه نگیرد؛ اما