پاورپوینت کامل نامه ای برای کربلا ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نامه ای برای کربلا ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نامه ای برای کربلا ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نامه ای برای کربلا ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

دل چگونه می تواند خطی برای تو بنویسد، جز خونابه هایی که بر ورق می چکاند؟ چگونه
دل بغض درهم پیچیده هزارساله خود را بی هیچ بهانه ای میان خردسالی این نامه تقسیم
کند؟ این آتش ابدی را چگونه میان کاغذ بپیچد و برای تو بفرستد؟ تنها راهی که مانده،
این است که خود، با پای همتش گونه بر خاک کشد و هروله کنان، سینه با زمینت هم آغوش
کند، تا تو صدای زمزمه هایش را بهتر بشنوی.

از این جا، آن هم با خط که نمی شود میان حضور ساکت تو بنشیند و از زخم هایی که تو
با یادت به او هدیه کرده ای، حرف بزند. چگونه با نامه جای بوسه خاکت را بر جبینش
نشان دهد؟

هنوز که هنوز است، پشت دل از «انکسر ظهری» تیر می کشد و هربار که صدای تکبیر
می شنود، کابوس نیامدن، تمام فضای خیالش را پر می کند. مدام ندای «هل من ناصر
ینصرنی» در گوشش تکرار می شود. این ها را چگونه در ورق بنویسد برای تو؟

هر وقت به حاشیه سبز ملاقات سقّا می نگرد، نگاهش بوی یاس می گیرد. کودک را که
می بیند آب را که می بیند، بارانی می شود، دهان و فریاد «هیهات من الذله» از
حنجره اش شعله می کشد و عصر که می شود، بوی دود تمام شیارهای خیالش را پر می کند.
اصلاً بگو چگونه آبله هایی را که بر پای دارد به تو نشان دهد؟

درست است که این دل، آن جا، پیش تو نبوده است، اما با هر اشک سقا بر زمین چکیده و
میان شمشیرها به دنبال گمشده ای گشته، از همان آغاز یاد گرفته که جز برای حسین(ع)
نگرید و پیشانی اش را جز با تربت او هم آغوش نکند و هر وقت لذت سیراب شدن، خواست
یاد آن گلوی خشکیده را محو کند، به یادآورده بوسه خواهر را بر گلوی بریده برادر.
این دل از همان آغاز برای تحمل داغ تو آفریده شده است و نیازی به کاغذ و قلم ندارد.

جرعه بی کران میان دو دست

عباس…عباس…نامش را در خود زمزمه می کنم. نمی دانم چرا دلم از تکرار نامش
این قدر بی تاب می شو