پاورپوینت کامل فضلیت ها و ویژگی های یاران امام حسین علیه السلام ; قسمت دوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فضلیت ها و ویژگی های یاران امام حسین علیه السلام ; قسمت دوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فضلیت ها و ویژگی های یاران امام حسین علیه السلام ; قسمت دوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فضلیت ها و ویژگی های یاران امام حسین علیه السلام ; قسمت دوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۶

هر وقت بین دو اصل و دو خط مردد شدی و نتوانستی بفهمی که کدام بر حق است و وسیله
برای سنجش آن دو نداشتی، ببین که کدام یک از آن دو به تو سود مادی نمی رساند.

اشاره

در دو شماره پیشین وعده دادیم که در سال ۸۵ مخاطبان گرامی این نشریه از تراوشات
فکری و قلمی جناب استاد دکتر محمدرضا سنگری بهره مند خواهند شد. بحمدالله وعده مان
عملی گردید و در شماره فروردین، بخش اول بحث ایشان با عنوان فضلیت ها و ویژگی های
یاران حسین علیه السلام تقدیم علاقه مندان شد.

خوب است، برای آنان که بحث را دنبال می کنند و نیز آنان که به تازگی در این شماره
به جمع علاقه مندان پیوسته اند، خلاصه ای از بحث پیشین را مرور کنیم.

نویسنده ارجمند، در مقدمه بحث با تأکید بر اسوه بودن امام و یارانش و به طور کلی
قیام کربلا، بر این باور است که «ما هنوز و همیشه نیازمند شناخت و فهم همه سونگرانه
این نهضت بزرگ و سترگ هستیم» و تاکید دارد «شناخت کربلا و فهم عاشورا بی شناخت
اصحاب پاکباز و بصیر اباعبدالله الحسین علیه السلام ممکن نیست» و بر همین اساس،
فضلیت ها و ویژگی های یاران حسین علیه السلام را بر می شمارد.

نخستین ویژگی و فضیلتی که نویسنده محترم با شاهد مثال هایی روشن و متقن بیان می کند
«معرفت و فهم عمیق» اصحاب امام است و در تبیین این نکته، مخاطب را با خود به صدر
اسلام می برد و نمونه هایی تاریخی از انحطاط افراد به ظاهر مسلمان اما کج فهم و
زاهدنما را نام می برد تا ارزش معرفت یاران حسینی برجسته تر گردد.

رهایی و آزادگی

از خویش رستن و رشته تعلقات گسستن، شرط نخست ره پویی در مسیر حق است. آن که به هزار
رشته مرئی و نامرئی، خویش را بسته است و اسارت های پیدا و پنهان، زندگی ا ش را در
چنبر خویش گرفته، مقصدهای متعالی را زیارت نخواهد کرد.

در هنگام تصمیم های بزرگ، دو زنجیر خواستن و داشتن، پای اراده را می بندند و زانوان
رفتن را می لرزانند. آن که «می خواهد» می توان تطمیعش کرد و آن که «دارد» می توان
تهدیدش.

شکوه روح های بزرگ در این است که ندارند و اگر دارند، دل گسستن و زنجیر شکستن
می توانند. نشان این جان های عزیز آن است که نمی خواهند و اگر بخواهند، می توانند
موج خواسته ها را فرو کوبند تا آزادی و اصالت و ارزش هایشان تباه نشود.

آزمندی و آرزومندی، چه انسان هایی را از اوج فرو کشیده و چه فاجعه ها و حادثه های
تلخی را در حیات انسانی رقم زده است! رهایی از این دو آفت، در حادثه های بزرگ،
انسان را آفریدگار عزت و عظمت می سازد.

در شطّ حادثات برون ای از لباس

کاول برهنگی است که شرط شناگری است (حافظ)

دست اگر از خویش افشانی خوش است

جامه بیرون کن که عریانی خوش است۱

در زبان قرآن، به کمال رسیدگان از جمله شهیدان، نه خوف دارند نه حزن؛ لا خوف علیهم
و لا هم یحزنون.

خوف، محصول نگرانی های انسان در «از دست دادن است» و حزن، اندوه ناکی انسان به دلیل
از دست دادن ها. خوف، متوجه اینده است و حزن، متوجه گذشته.

آن که از دست داده ها اندوهناکش نکند و از دست رفتن ها نگرانش، در هیچ حادثه ای
خود را نمی بازد. اگر نگاهی توحیدی و فهمی بصیرتمندانه همراه انسان باشد، در همه
این رفتن ها و از دست رفتن ها، «خدا» می بیند و به جای اندوه، «تسلیم و رضا»، وجودش
را پر می کند. در نتیجه، نه تنها چیزی از او کاسته نمی شود که این رفتن ها را عین
یافتن می بیند.

امام عاشورا، منزل به منزل، به پالایش نیروها و همراهان می پرداخت تا هر کس، دل
بسته خویش است و جان به رشته های دنیا بسته دارد، نیاید. او برای رقم زدن عاشورایی
بی نقص و زلال و حادثه ای روشن و بی غبار به قلب هایی مهذب و یارانی آزاده
می اندیشید و راندن های مدام و دعوت های پی درپی برای یافتن، به همین دلیل بود.

در آغاز خروج از مکه و حرکت به سمت عراق فرمود:

«آگاه باشید، هر یک از