پاورپوینت کامل آئینه فرجام هفت قوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آئینه فرجام هفت قوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آئینه فرجام هفت قوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آئینه فرجام هفت قوم ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۸

سوره هود در چند خط

بخش زیادی از این سوره که در مکّه نازل شده، تصویری است از چانه زنیهای مردم با
پیامبرانی که آمده بودند از بدبختی نجاتشان بدهند. این تصویرها با ذکر هر پیامبری
به صورت قطعه های نحسی از تاریخ که در آن مردمی به خشم خداوند جهان وآفریدگارشان
دچار میشوند، تکرار میشوند و این تکرارها، همه یک داستان دارد؛ (انکار حقیقت). اگر
چه بهانههای هر نسلی ممکن است فرق کند. در مجموع، برای تو، فضایی از یک جریان
همیشگی در تاریخ میسازد. هدف از نقل این قطعه های پرتنش، آرامش بخشیدن به قلب
پیامبر است (آیه ۱۲۰) و طبیعی است هر کس که در مقابل جامعه خویش احساس مسئولیت
میکند و از کجروی گناهکاران در رنج واضطراب است، می تواند چنین بهرهای ببرد. دراین
سوره، از وعدههای بهشتی جز اشارهای کوتاه خبری نیست و در عوض، جابه جا، تسلّط
خداوند بر آفریده هایش و نزدیکی عذاب به انسان های سرکش، یادآوری شده است.

داستان پیامبران

در این سوره از هفت پیامبر بزرگ خدا سخن به میان آمده؛ نوح، هود، صالح، ابراهیم،
لوط، شعیب و موسی (بر همه آن ها و بر پیامبر ما درود)

نوح، مأمور شده است که مردم را از نافرمانیِ خداوند بترساند؛ اما ثروت مندان، نگاه
به جسم انسانی نوح میکنند و نمیپذیرند که آدمی مثل خودشان، مأموریت داشته باشد و
آنها را از عیش و نوششان جدا کند. مدام بهانه می آوردند که چرا دور و برت را
آدم های بی سر و پا گرفته اند. خودت هم که نه مدرک معتبری داری، نه خانواده
سرشناسی، نه ثروتی. نوح علیه السلام اصرار می کند که به خودتان رحم کنید، نمی شود
که انسان هیچ کس را به عنوان پناهگاهِ آخر و صاحب واداره کننده هستی قبول نپذیرد.
اگر خداوند، بدی را نصیبتان کند، شما می خواهید از چه کسی کمک بگیرید؟

حرف های نوح، جز گروهی اندک را سر عقل نمی آورد. حتی برخی مثل پسر نوح، تا آخرین
لحظه ها که آب از سرشان میگذرد، حاضر نشدند از حرفشان برگردند.

***

هود نیز برعهده گرفته بود پیام خدا را برای مردم سرزمین عاد ببرد. هود به مردم
میگفت: بنده خدا باشید و دل به این دروغ پردازی هایی که درباره خدا کرده اید
نبندید. اگر میخواهید نعمت ها بر شما سرازیر شود، این را از خدا بخواهید و به خاطر
اشتباهاتتان از او عذرخواهی کنید؛ نه این که برایش شاخ و شانه بکشید.

مردم هم در جواب، شانه هایشان را بالا میانداختند و میگفتند: «هیچ کدام از حرف هایت
دلیل واضحی ندارد؛ توقع هم نداشته باش سنت های پرسابقهمان را به خاطر تو زیر پا
بگذاریم. اصلاً میدانی قضیه چیست؟ تو دیوانه شدهای»

***

اما مردم ثمود صالح را جور دیگری مسخره می کردند. آنها در مقابلِ حرف های جدّی
وهشداردهنده او، قیافه شگفت زده ای به خود میگرفتند و می گفتند: این چه حرفهایی است
که میزنی؟ ما کلّی رویِ تو حساب کرده بودیم. از آدم محترمی مثل تو بعید است که
خداهای باسابقه ما را زیر سؤال ببرد. جواب صالح هم این بود؛ خدا به من لطف کرده که
راه درست را نشانم داده و من حاضر نیستم برای حفظ آبرو و اعتباری که پیشِ شما دارم،
این لطف خدا را به وسیله نافرمانی از دست بدهم. مردم ثمود حتی شتری را که صالح برای
اثبات راست گویی اش از دل کوه بیرون آورده بود، میکشند و درست سه روز بعد، چیزی
شبیه صاعقه، آسمان را به لرزه در می آورد ومردمِ گناه کار، از وحشت، خشکشان میزند و
با صورت به خاک می افتند. عذابی که به همین شکل اهل مدین را پس از بارها هشدارِ
شعیب، پیامبرشان، نابود کرد.

***

مدینیها در معامله های اقتصادیِ خود، اهل دروغ وکلاه گذاری بودند و در پاسخ شعیب که
از آن ها می خواست در کارهای اقتصادی، عدالت را رعایت کنند، میگفتند: عجیب است که
آدم فهمیده ای مثل تو، پیرو دینی شده که می خواهد حتی در اقتصاد هم دخالت کند
(آیه۸۷) اگر به خاطر اقوام و فامیل سرشناست نبود، سرت را میکردیم زیر آب.

شعیب به آن ها میخندید و میگفت یعنی برای شما عزّت و احترامِ فامیلِ من، از خداوند
بیش تر است که به